We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Met spieren die onder haar sterke schouder rimpelde van de aanspanning sprong de roodbruine member met sterke passen door het Rogue territorium. Het was al weer een week geleden dat ze Tank voor het laatst had gezien en sinds het bezoekje van Hellhound was ze meteen op pad gegaan. Een kip bungelde uit haar bek die ze zonet bij een twoleg had gejat, en de geur van gebraden vlees prikkelde in haar neus. Al van de geur zelf begon de poes te watertanden maar ze had deze kip voor Tank meegenomen als bedankje. Het zou dus niet netjes staan als ze daar aan kwam met een hap uit het dikke warme vlees. Vitani rende veder, haar bloedrode ogen scannend over het gebied. Ze had iets gehoord over zijn nieuw verblijf dus het war eventjes zoeken maar al snel had ze zijn geur te pakken. Stilletjes ging de poes de 'grens' over en spitste haar oren, zoekend naar een teken van de grijze massieve tom.
Ondanks zijn gestalte en bouw was de skogkatt zeker in staat om hoog te springen. Misschien niet zo elegant als een andere kat, maar als hij eenmaal ergens op wilde springen, dan zou hij daar ook komen. Met wat meer moeite dan een ander, maar goed. Momenteel zat hij op de hooizolder van de stal die hij sinds een korte tijd zijn thuis noemde. Het gat, waar een touw met een haak voor bungelde, gaf hem een mooi zicht op het territorium. De weide was best groot, maar hij kon prima tot de achterste grens kijken. En de ingang, waar de prikkeldraad was onderbroken en er een normale houten poort was, had hij ook in de gaten.
Het was op die manier dat hij ineens een bekende tabby she-cat zag verschijnen. Met een grijnsje zag hij hoe ze wat leek op een gebraden kip mee sleurde. De grijze kater draaide zich om en sprong met wat tussenlandingen terug naar de begane grond. Hij liep de schuur uit en draafde op Vitani af. Met een zachte blik in zijn ogen, die geen enkele kat ooit te zien zou krijgen, bekeek hij de tabby met haar ‘prooi’. ”Wie we daar hebben”, Snorde hij ter begroeting. Toegegeven was hij zeker wel blij dat ze hem hier kwam bezoeken, hij had haar immers alweer een week niet gezien.
Na een kleine wandeling door het nieuwe gebied kwam de roodbruine member aan bij een verlaten hooischuur. De houten planken oud, maar nog prima in staat om als rogue er in te leven. Hier zou het moeten zijn. Vitani legde de verse kip neer en zwiwpte afwachtend met haar staart toen Tank's geur haar neus binnendreef. Zijn grijze lichaam verscheen uit de gat van de schuur en al snel stond de massieve tom tegenover haar. Wie we daar hebben”, Een glimlach sierde haar gezicht toen hij haar snorrend begroette. "Het is weer eens bezoekersuur" Snorde ze terug voor ze de gebraden vlees naar hem toe schoof. "Nog als bedankje" Mauwde ze tenslotte, hij zal wel weten waarom.
Uiteraard vond hij het fijn dat ze ook nog eens aan hem dacht. Hij was hier eerlijk gezegd maar aan het verstoffen. Nee, dat was nu ook weer overdreven. Hij had niet echt stil gezeten de laatste tijd. Dat zag ze nu ook wel. Zijn nieuwe optrekje was nogal een upgrade van het hol waar ze hem het laatst in had gezien. Hij was benieuwd wat ze er van vond, maar dat kon hij later wel vragen. "Het is weer eens bezoekersuur" Groette ze terug, waarna ze de kip naar hem toe schoof. "Nog als bedankje" Vertelde ze. De grijze skog glimlachte scheef. "Dan moet je me wel helpen opeten, want dit krijg ik op m'n eentje nooit op", Grijnsde hij. Hij pakte de kip van haar over en wenkte haar toen mee naar binnen.
Tank wist niet waar de rest van de troep uit hing, maar er was nu niemand aanwezig in de stal. Hij liep naar zijn nest, een bijeengeraapte hoop zacht hooi. Zat ook wel wat zachter dan de droge grond. Hij spreidde het wat meer uit, zodat ze er ook op kon gaan zitten. ”Hellhound heeft je vast verteld dat ik verhuisd was?” Vroeg hij, nieuwsgierig naar de mate waarvan de rosse tom al een idee had wat hij hier aan het organiseren was.
Vitani was niet iemand die snel emoties tonde en dan helemaal niet om te spreken van glimlachen toch kon ze het nooit laten om een grijns op haar lippen te toveren als ze bij Tank was. De tom glimlachte terug en pakte de kip op toen hij vertelde dat ze maar moesten delen omdat de vangst niet bepaald klein was. De roodbruine she-cat knikte instemt blij dat ze toch nog kon genieten van dit stukje overheerlijke vlees. Tank wenkte dat ze mee moest komen en gehoorzaam volgde ze de massieve tom op zijn hielen.
Samen wandelde de twee katten de schuur binnen en met een goedkeurende glinstering in haar rode ogen keek ze rond. Het zag er van binnen een stuk beter uit dan van buiten. Het was erg ruim en overal lagen hooibalen, ook hing er meerdere katten geuren dan alleen die van Tank en fronsend snoof ze nogmaals de lucht op. Het was dus inderdaad waar wat Hellhound haar ongeveer verteld had. Was Tank echt van plan om een rogue groep op te richten? Vitani schudde haar kop toen de grijze tom naar een nest liep en de hooi begon uit te spreiden zodat ze erbij kon liggen. Een dankbaar glimlachje versierde haar half verminkte kop voor ze naast hem ging liggen. ”Hellhound heeft je vast verteld dat ik verhuisd was?” De member knikte op zijn vraag voor ze wat comfortabeler ging liggen en hem aankeek. "Ja" Antwoordde ze dan ook. "Het lijkt er ook op dat je niet meer alleen woont" Liet ze de hint droppen, ze wou graag wel meer weten over wat de tom van plan was. Wie weet dat dan vaker hierheen kon komen.
Sommige leden uit de groep zouden het niet zo fijn vinden dat hij een Elite kat mee nam hun slaapplek in. Maar het kon hem bitter weinig schelen, Vitani was veel meer dan alleen een Elite member voor hem. Ze was zowat zijn beste vriendin, de enige met wie hij zonder enige zorgen kon praten over van alles en nog wat. Daarom dacht hij er geen seconde over na, Vitani was welkom hier en wie daar wilde tegen protesteren, was meer dan welkom. Hij liep naar zijn nest, spreidde het hooi wat uit zodat ze naast hem kon zitten. Er was hooi genoeg om zijn nest straks weer op te bouwen.
Tank keek toe hoe ze de schuur inspecteerde, en ook de geuren in zich op nam. Hij vroeg of Hellhound had verteld dat hij verhuisd was. "Ja" Bevestigde ze. "Het lijkt er ook op dat je niet meer alleen woont" Merkte ze toen op. De grijze skog lachte geamuseerd. ”Klopt”, Bevestigde hij. ”Ik hoef niet meer te jagen nu”, Vervolgde hij, knikte naar de prooistapel in de hoek van de schuur. Al was haar ‘vangst’ natuurlijk beter dan wat daar lag. Tevreden nam hij dan ook een grote hap uit het warme vlees en schoof de prooi wat meer binnen haar bereik, zodat ze mee kon genieten.
De grijze tom bevestigde haar vraag en de she-cat knikte langzaam, haar ogen glijdend over de plek waar hij nu woonde. "Hebben jullie ook een naam?" Mauwde ze toen. Elke groep had een naam, tenminste de groepen die hier rond hingen. Bijvoorbeeld de elite maar ook de vier clans. Ook had ze eens gehoord dat Claw samen werkte met een andere roguegroep toen ze Thunderclan hadden overgenomen maar die leek van het spoor verdwenen te zijn. Vitani zwiepte met het puntje van haar staart toen Tank haar de stuk kip toeschoof en genietend nam ze een hap van de nog warme vlees.
Voor Vitani wilde hij sowieso ook niet geheim houden dat hij een rogue groep had opgericht. Hij was alleen bang dat er nog andere BloodClanners ineens interesse zouden krijgen in het territorium. Hij wist niet in hoeverre zij nog een succesvolle jacht hadden. Straks dachten ze hun prooi hier te komen zoeken, omdat Tank zich nooit echt vijandig had opgesteld tegenover de groep. Daar zou niks van in huis komen tho, dit was hun territorium, niet dat van de Elite. Maar Vitani zou het niet tegen anderen doorvertellen, daar vertrouwde hij wel op. De tabby was immers niet dom, dat had ze hem wel al meerdere keren bewezen.
"Hebben jullie ook een naam?" Vroeg ze hem, waarna ze de kip wat dichterbij trok en er een hap van nam. ”Rogue One”, Antwoordde hij. Het had wel iets, vond hij. Hij had het dan ook zelf bedacht, dus natuurlijk was hij er tevreden over. ”We trekken waarschijnlijk wel veel aandacht. Ik hoop niet de verkeerde”, Snoof hij toen. Het was wel handig geweest, zo had hij een paar nieuwe leden kunnen werven, maar het moest natuurlijk ook weer niet overcrowded worden hier.
Een volgende hap volgde en met gesloten ogen kauwde ze veder. De smaak van gebraden kip op je tong was echt het lekkerste wat er was. De she-cat opende dus ook toen haar ogen toen Tank de naam vertelde en grinnikend keek ze hem aan. "Rogue-one?" Vroeg ze voor de zekerheid voor ze in de lach schoot. Niet gemeen bedoeld, het was een leuke naam maar ze had eerder iets anders verwacht. Tankclan ofzo iets. "Grapje grapje" Grinnikte ze dus ook toen nadat ze klaar met haar lachbui en gaf hem een kopje om het goed te maken. "Ik denk echter niet dat veel katten het als een bedreigde groep zullen opvatten" Haar stem klonk wat serieuzer maar het gepiep van inhoudend gelach was niet te missen. Oke, oke nu was het klaar met de grapjes. Ze keek Tank aan met een bigsmile op haar snuit alsof ze een kitten was, als die maar niet boos werd oepss
De gebraden kip was eens een welkome afwisseling in zijn dagelijkse dieet. Niet dat hij verse prooi niet lekker vond, maar dit was toch wel heel anders. En hij kon terwijl even quality time hebben met Vitani, wat ook alleen maar een pluspunt was. Al begon ze ineens om geen reden te lachen. "Rogue-one?" Herhaalde ze hem lachend. De skog kneep even zijn ogen samen. ”Precies ja. Rogue One”, Zei hij achterdochtig. Miste hij hier iets? "Grapje grapje" Lachte ze verder. De grijze tom bleef haar wat vreemd aankijken. Misschien zat er toch iets in die kip dat er niet in hoorde te zitten. Alhoewel hij er ook van zat te eten, en hij zich nog prima in orde voelde in zijn bovenkamer.
"Ik denk echter niet dat veel katten het als een bedreigde groep zullen opvatten" Zei ze toen. Echter moest ze nog steeds erg haar best doen om haar lach in te houden. ”Wat is er zo grappig dan?” Vroeg hij uiteindelijk maar. Hij snapte het niet hoor. Haar lach werkte dan ook nog eens aanstekelijk, dus hij voelde zijn mondhoeken al trillen. Wat een situatie was dit weer.
Onderwerp: Ride or die 
wo 8 feb 2017 - 13:39
