We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
De droogte was eindelijk opgehouden. En hoe. Het regende nu al dagen aan een stuk. Sinds Panthergrowl benoemd was tot nieuwe deputy. Of was dat al een week? Stonepaw had niet echt veel besef meer van dagen. Het bleef maar regenen, waardoor de dagen in elkaar over begonnen te lopen. Het was dat Bramblepatch hem vandaag opgedragen had om het kamp uit te gaan, anders was hij weer de hele dag in het kamp gebleven. De rivier oversteken was moeilijker gebleken dan de afgelopen weken. Het water stond hoger dan anders. Na de droogte viel dat nog meer op natuurlijk.
Net zoals het water nu weer vrijelijk stroomde door hun gebied. Met een gespannen blik keek hij hoe de stroompjes weer gevuld waren zoals vroeger, maar wel sneller stroomden. Of leek dat alleen maar zo? Hij zat zo intens te kijken, dat hij niet had gezien dat hij gezelschap had gekregen.
&Coyotepaw
Coyotepaw'
Member
Amy or Eem{pje} 103 Actief Sarcasm is my only defense
De grijze tabby poes trippelde langs de stroom. Al dagen lang regende het non - stop en dit na een helse droogte. Wat werd de volgende ramp? Overstromingen?Ze had geen probleem met de regen, maar nu werd ze het gewoon beu. Haar halflange, grijze vacht plakte tegen haar aan en haar botten waren verkleumd, maar ze kreeg het wat warmer nu ze wat aan het rond trippelen was. Ze had prima in het camp kunnen blijven, of bij de elders naar verhaaltjes gaan luisteren, maar dat deed ze nu al zo vaak sinds ze nog altijd geen mentor had en had ze besloten om dit maar te doen. Ze stopte toen haar amberkleurige ogen een bruine tabby kater aan de rand van de stream zag staren naar het water. Ze sprong naar hem toe en ging naast hem zitten. "Prooi zal niet zomaar in je poten springen." Miauwde ze geamuseerd en richtte haar oogjes op de wat oudere apprentice. Stonepaw was het, als ze dat goed herinnert had.
Hoewel hij de droogte meerdere malen had vervloekt, had hij ook niet het totale tegenovergestelde gewild. De regen doorweekte alles, tot zijn nest in de apprentice’s den toe. Hoe graag hij weer eens helemaal droog en warm zou zijn, het was niet eens te beschrijven. Hij had dan nog geluk met zijn relatief korte vacht. Niet meteen de warmste, maar het plakte tenminste niet zo tegen hem aan als zijn langharige Clangenoten. Moest hij zich zorgen gaan maken om de aanhoudende regen? Zou het even lang duren als de droogte? Hij wist het niet, en voor zover hij kon gokken, zou niemand hem het exacte antwoord kunnen geven.
Stonepaw kon het gewoon niet laten om er mee bezig te zijn. Daarom schrok hij behoorlijk toen er ineens een kat naast hem op dook. Verschrikt keek hij opzij, zijn hartslag klopte in zijn keel. Hij zag gelukkig snel dat het ging om Coyotepaw, die nog maar net apprentice was. "Prooi zal niet zomaar in je poten springen." Merkte ze scherp op. De jonge tabby glimlachte. ”Weet ik, ik was dan ook niet op jacht”, Reageerde hij. Hij wist heus wel hoe hij vissen moest vangen. Het uitvoeren.. Was dan weer iets heel anders.
Coyotepaw'
Member
Amy or Eem{pje} 103 Actief Sarcasm is my only defense
”Weet ik, ik was dan ook niet op jacht”, Reageerde hij waarop ze knikte. “Ik plaagde je maar wat.” Grinnikte ze geamuseerd. “Maar wat ben je dan eigenlijk aan het doen? Nu ja aangezien je niet aan het jagen bent?” Haar stem klonk lichtjes bitchy en arrogant en er was duidelijk een sarcastisch toontje te vinden, maar ze bedoelde het niet slecht. Ze hield haar kopje scheef en keek hem nieuwsgierig aan. Haar grijs gestreepte vachtje was volledig doorweekt en druppels dropen er vanaf. Haar vachtje plakte tegen haar huid maar daar trok de jonge poes zivh niks van aan, want desondanks dat zag ze er nog prima uit. En bovendien had ze haar charmes ook nog altijd. De poes was erg slim, misschien zelfs té slim maar ze gedroeg zich naar de buitenwereld erg dommig toe. Waarom wist ze niet maar ze deed het maar, als een soort dekmantel. Ze wou niet overkomen als zo'n belachelijke kat die alleen maar met feitjes kwam en dergelijke en die andere katten maar niks vonden omdat het gewoon een simpele, slimme kneus was en zo wou ze niet gezien worden dus gedroeg ze zich nogal dom. Ook met uitspraken en alles.
Het zou wel lekker makkelijk zijn als prooi echt zomaar in je poten kwam gesprongen. De realiteit was iets minder fijn. Hoeveel uren had hij al gespendeerd in het laatste beetje ijskoud water in de hoop een vis te vangen? Hij was de tel al kwijt geraakt. En na een tijdje was er gewoon te weinig water over, en waren er geen vissen meer in te vinden. Tot nu toe was het hem nog niet gelukt om er ook daadwerkelijk een te vangen. Zou de nieuwe stroom ook nieuwe vissen meenemen? Hij hoopte het wel. “Ik plaagde je maar wat.” Grinnikte Coyotepaw, met een duidelijk geamuseerde ondertoon. “Maar wat ben je dan eigenlijk aan het doen? Nu ja aangezien je niet aan het jagen bent?” Vroeg ze, alsof het antwoord haar sowieso niet zou interesseren. Minachtend. Arrogant.
De jonge tabby richtte zijn bruine ogen weer op de stroom. ”Hoe vaak ben je hier al geweest?” Vroeg hij, voor hij antwoord gaf. ”Want als je het mij zou vragen, is deze stroom hoger dan anders. Maar ik weet het natuurlijk niet zeker”, Zei hij bedenkelijk. Hij wist niet of Coyotepaw al een echte rondleiding gehad had in het territorium, maar als hij zich niet vergiste, was ze nog niet zo heel lang apprentice. Dus had ze de droogte waarschijnlijk nooit gezien, wat het met het landschap had gedaan..
Onderwerp: Girls like u 
zo 5 feb 2017 - 21:55
