We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Het zat nergens in zijn lijst; verward raken door de stemmen en met zijn snuit volop tegen een boom aangeduwd te worden door een of andere kat, dat waarschijnlijk met de verkeerde poot uit bed gestapt was. Of hij mocht hem gewoon niet. Alleen, Blur was nooit iemand die er wat van zei, laat staan terug vechten. Het was gewoon een klein duwtje. Behalve dat het hem een bloedneus bezorgd had. Nogal bezorgd tastte hij zijn snuit met zijn voorpoot. Natuurlijk had hij nog nooit echt zelf gebloed. Hij had nooit een wond opgelopen, nog niet, dan. Hij had nog niet eens een vechttraining met Ironsoul gehad. Het kon wel normaal zijn dat hij het nogal... Eng vond voor wat bloed? Hij was niet eens meer bewust van de schimmen dat hem omsingelden en hem onverstaanbare woorden toe spuugden. Acefray zou nu wel een wat betere optie zijn. Wat als hij dood zou bloeden? En dat alleen maar door zijn neus? Zijn bruine ogen volgden de druppels dat via zijn kin naar beneden vielen. Hij kon de ijzeren smaak al proeven. Ja, een bezoekje zou handig zijn. Met snelle, gehaaste passen liep hij richting de medicine den toe. De blikken van andere katten negerend. Het zou niets ergs zijn, toch? Langzaam en twijfelend stak hij zijn kop in de ingang van de den. "Acefray?" Mompelde hij zachtjes. Maar het klonk veel luider dan bedoeld was.
Het was zo nu en dan toch wel een tikkeltje eenzaam in de Medicine Cat's Den. Acefray was er ontzettend vaak op uit, en het grootste deel van de tijd wist ze niet eens wat hij aan het doen was. De kater was behoorlijk excentriek, en ze had nu al geaccepteerd dat ze hem waarschijnlijk nooit echt zou begrijpen. Tallshadow, die om één of andere reden ook hier sliep, had het natuurlijk ook ontzettend druk met zijn nieuwe taken als leider, dus ook hij was hier zelden te vinden. Vandaar dat ze vaak alleen achterbleef, samen met alle zieke katten die in de Medicine Cat's Den lagen. Af en toe probeerde ze wat met Volepaw te praten, maar zoiets ging lastig met een kat zonder kortetermijngeheugen. De kattin leek alles wat Bitterpaw tegen haar zei binnen enkele seconden te vergeten, en de grijze kattin werd er toch wel een beetje moe van. Ze was kruiden aan het sorteren toen ze Acefray's naam hoorde. Ze keek om en zag Blurrypaw, maar wat haar meer opviel was de stroom van bloed die uit zijn neus droop. Ouch. "Acefray is er niet, wat is er aan de hand?" miauwde ze. Een bloedneus kon behoorlijk wat oorzaken hebben, dus ze zou eerst moeten weten wat dat was, voor ze hem kon helpen.
Blijkbaar was de grote kater niet in de Den. En Blur wist zelf niet of het echt nodig was of niet. Hij had nog tijd om het snel te vergeten, zijn poten te wassen en gewoon weer doorgaan met zijn dagelijkse taken. Maar voordat hij zich kon omdraaien antwoordde een andere stem zijn geroep om de Medicine Cat. "Acefray is er niet, wat is er aan de hand?" Bitterpaw. Zij was een Apprentice, wat ouder dan hem, en waarschijnlijk slimmer, en verstandiger, aangezien zij dan later Medicine Cat werd. Zijn blik gleed even omhoog voordat hij het weer op de grijze poes richtte. Niet echt zo zeker wat te antwoorden. "Ik botste met mijn snuit tegen een boom aan en niet veel later begon mijn neus te bloeden." Dat was de waarheid, toch? Hij had niet echt verteld dat hij geduwd werd, maar dat was geen nodige informatie."Is het ernstig?"
Vluchtig keek ze de kater even op en neer, behalve de bloedneus leek er verder niets aan de hand te zijn. Ondanks het feit dat de meeste katten niet echt enorm last hadden van een bloedneus, zag het er wel bijzonder pijnlijk uit. Blurrypaw vertelde dat hij met zijn snuit tegen een boom aan was gebotst, en Bitterpaw keek hem even moeilijk aan. Dat moest wel pijn gedaan hebben. Gelukkig waren dat soort akkefietjes meestal niet zo'n serieuze aanslag op iemand's gezondheid. Toen de Apprentice vroeg of het heel ernstig was, schudde Bitterpaw haar kop. "Als het van die stoot komt, moet het na een tijdje vanzelf ophouden," vertelde ze de andere kater. Katten die zomaar uit het niets last hadden van bloedneuzen waren er vaak erger aan toe. "Maar ik denk dat je je wel even wil wassen, het ziet er best gruwelijk uit," zei ze vervolgens met een flauwe glimlach. Een kitten kon wel flauwvallen van het uitzicht.
Onderwerp: disaster 
wo 1 feb 2017 - 16:39
