I can't express this feeling [Heartattack]

De maan scheen door de ingang van het Warrior's den en twee Amberkleurige ogen opende zich. Ze keken naar buiten en zagen dat het Moonhigh was. Oh nee, Hij had er al moeten zijn! De rode kater kwam snel overeind en ging zo stil als hij kon het den uit. Toen hij buiten was ging hij via de rechterkant van het kamp naar de uitgang, via de rand van het kamp om zo min mogelijk op te vallen. Amberhunt had afgesproken met Heartattack, ze zouden om Moonhigh bij de uitgang staan om eindelijk eens een nachtje met elkaar te hebben met niemand die er tussen kwam. Het grootste probleem was dat hij eigenlijk helemaal het kamp niet uit mocht door de straf die hij had. Maar dit ging voor, en zo erg zou het niet zijn, hij was nog steeds samen met een ander clanlid en het was maar een nacht. Toen kwam hij bij de ingang van het kamp aan, Hij zag de groene ogen van Heartattack al in het donker. "Sorry dat ik laat ben" Fluisterde hij terwijl hij haar aankeek, ze zou het niet te erg vinden maar misschien zou ze wel even doen alsof.

Het duurde lang, te lang. Ongeduldig stond de grijze poes bij de uitgang van het kamp te wachten, ze had een afspraak. Met Amberhunt maar dan moest hij wel komen, het was al moonhigh. Ze hoopte gewoon dat niemand hun zou pakken, Amber mocht eigenlijk het kamp niet uit zonder...die Swift. Beetje overdreven maar oke. Eindelijk kreeg ze de Amber ogen van rode kater in het vizier."Sorry dat ik laat ben" Fluisterde hij terwijl hij haar aankeek. De grijze kattin rolde even met haar ogen en keek de kater strak aan. 'Ugh het is al goed' miauwde ze uitendelijk terwijl nog even om haar heen keek. 'Zullen we gaan?' haar stem klonk iets wat nerveus. Want als ze gepakt werden...

Jep, hij had haar te lang laten wachten 'Ugh het is al goed' Miauwde ze terwijl ze nogal nerveus om zich heen keek "Zullen we gaan?" vroeg ze en Amberhunt knikte, snel kroop hij door de ingang en binnen twee seconden stond hij buiten. Wat was het toch fijn om weer buiten het kamp te zijn, de laatste keer dat hij buiten was geweest was met Swiftclaw geweest. Oke, het had gebleken dat ze niet vreselijk erg was maar met Heartattack was het heel anders. Toen De grijze tabby naast hem stond glimlachte hij voordat hij een stukje uit het zicht van het kamp ging staan. "Dat ging tenminste goed' Miauwde hij en hij gaf haar een lik over haar kop "dus ik ben dood... en dit is Starclan" grijnsde hij, het was een slechte en oude zin maar het hielp hem om niet te ontploffen van de zenuwen.

Zonder na te denken volgde ze de kater en maakte haar weg uit het kamp, zo snel en voorzichtig mogelijk. Niemand mocht hun zien, echt niemand... Toen ze een stukje uit het zicht van het kamp stonden en ze naast de kater ging staan kreeg ze een lik over haar kop. . "Dat ging tenminste goed' miauwde hij, Heart knikte enkel en keek even naar achter. Om zeker te zijn dat niemand hun gevolgd was. "dus ik ben dood... en dit is Starclan" de grijze kattin kon het niet helpen en begon te grinniken. 'Shut up'. Ze gaf hem een speelse por gevold door een knipoog.

Heartattack leek nogal gespannen doordat er katten zouden kunnen zijn die hen volgden. Maar Amberhunt wist zelf dat ze ver genoeg waren en hij stopte met lopen Shut up'. Grinnikte ze na zijn vreselijke pick-up line. "Ik denk dat we nu wel ver genoeg zijn" Glimlachte hij en hij keek haar even aan, hij had heel duidelijk een oogje, of twee, op haar. Duidelijk voor zichzelf dan, ookal zou het niet erg zijn als Heartattack het ook merkte. Oke Amber, jullie zijn er nu allebei, ze is hier, ze staat recht voor je. Vraag het! Vraag het! Vraag het! "Ehm... Heart?" Hakkelde hij "Ik..." Nou dat ging al goed... ze dacht vast wat een enorme sukkel hij was.

"Ik denk dat we nu wel ver genoeg zijn" De grijze kattin knikte, ja die indruk had ze ook wel. Er waaide een koude wind door haar vacht, niet dat het een hele koude nacht was. Maar echt warm was het ook niet, hoedan ook was de poes niet van plan om weg te gaan. Dit was haar kans...haar kans om alleen met Amber te zijn. Ookal werden ze gepakt, het zou het waard zijn. "Ehm... Heart?" klonk de hakkelende stem van de kater opeens, de poes keek de kater met grote ogen aan haar licht groene ogen boorde in die van hem. "Ik..." ging de kater veder. Hey... is er iets?' haar stem klonk een beetje bezorgd...want er was duidelijk wel iets.

Hey... is er iets?' Vroeg Heartattack een beetje bezorgd en Amberhunt keek beschaamd naar de grond. Waarom was hij zo awkward? Het was nu juist een mooie nacht, geen sneeuw, geen extreme warmte, Heartattack... ik... ehm... vind.... je.... leuk" Mompelde hij nogal langzaam en hij keek weer naar de grond. Het was te erg, dat het zo slecht ging. Hoe wilde zo graag dat alles goed ging dat alles juist fout ging. "Sorry, ik wilde het niet ongemakkelijk maken" Fluisterde hij erachteraan

De poes werd stil van zijn woorden, hij vond haar leuk. Hoe moest ze dit opvatten? leuk als vrienden of leuk leuk...? De grijze poes wist niet echt was ze moest zeggen waardoor de kater haar voor was."Sorry, ik wilde het niet ongemakkelijk maken" fluisterde hij toen. Heart zuchtte en gaf de kater toen een warme glimlach. 'Het is al goed Amber' ze gaf hem een speelse por. Ze slikte zoekend naar woorden, 'Ik um.. vind jouw... namelijk ook..leuk' was het zo goed? de poes wist het niet, ze was niet goed in dat soort dingen. Ze gokte het er maar op.

Kort&flut

Ze werd stil van wat hij zei en Amberhunt voelde zich nog minder goed. Hij had het echt verpest, of niet dan? Ze gaf hem een warme glimlach en hij keek op. 'Het is al goed Amber' En ze gaf hem een speelse por. Hij grinnikte, toen slikte Heartattack. Ze zocht blijkbaar naar de juiste woorden. 'Ik um.. vind jouw... namelijk ook..leuk' Miauwde Heartattack uiteindelijk. Ambers hart sprong op, ze vond hem leuk! Ze hadden dezelfde gevoelens! Hij glimlachte en dook in elkaar, toen sprong hij bovenop haar zodat hij op haar lag en ze elkaar aankeken. "Mooi, dan zitten we nog steeds op een lijn" Miauwde hij en hij gaf haar een lik over haar neus.

De kater dook ineen en sprong toen boven op haar de grijze poes lachte en landde zachtjes op de grond. De kater boven haar,"Mooi, dan zitten we nog steeds op een lijn" Miauwde hij en hij gaf haar een lik over haar neus. De poes grinnikte en knikte. Maar wist veder niet echt goed was ze moest zeggen, dit soort aandacht. Ze wist niet wat ze er mee moest doen, ze was altijd alleen en nu opeens dit. Iemand die haar leuk vond voor...haar? Heart begreep het nog steeds niet helemaal. Hoedan ook was ze er blij mee, heel erg zelfs.

Ze leek blij met zijn actie en Amberhunt was nog steeds verbaasd dat er iemand was die hem leuk vond, meer dan een vriend. Heartattack wist blijkbaar niet wat ze moest zeggen en hij sloot zijn ogen even, genietend van het moment. "betekent dit... Ik bedoel" Begon hij weer hakkelend, kon hij dan echt geen zinnen meer vormen? "Maakt dit ons Mates? Of nog niet..." Mompelde hij uiteindelijk  

Kort

"betekent dit... Ik bedoel" stammelde de rode kater, Heart keek hem even verbaasd aan. Wat bedoelde hij nou? "Maakt dit ons Mates? Of nog niet..." Mompelde hij uiteindelijk . Heart werd even stil, Mates? oh... daar had ze helemaal nog niet over na gedacht. De grijze kattin dacht even diep na, het was eigenlijk wel zo... toch? 'Umm' mompelde ze zachtjes. 'Ik umm.. denk het wel Amber' klonk haar stem toen iets wat onzeker. Ze wist niet goed wat te doen, maar het was niet dat ze hem niet wilde...

Fijn, hij had het weer ongemakkelijk gemaakt... 'Umm' Mompelde ze, ze ging nee zeggen, toch? 'Ik umm.. denk het wel Amber' Haar stem klonk onzeker, wilde ze het niet of was ze gewoon een beetje verlegen? Waarschijnlijk het eerste "Je wilt het nog niet, of wel dan?" Vroeg hij en hij keek Heart nogal onzeker aan. "Misschien zijn we ook wel te jong" Fluisterde hij. Hij wilde haar, maar misschien wilde zij hem nog niet? Misschien wilde ze wachten totdat ze zeker wist dat hij de ware was?

"Je wilt het nog niet, of wel dan?" vroeg de kater wat onzeker. "Misschien zijn we ook wel te jong" Fluisterde hij. Heart kon het niet helpen om zich zelf schuldig te voelen. De grijze poes zuchtte luid en keek de kater toen met grote ogen aan. 'Amber' begon ze toen rustig. 'Ik wil niet dat je denkt dat ik niet om je geeft want dat is echt niet zo' er kwam langzaam een glimlach op haar gezicht. 'Dus umm... ja ik zou wel je mate willen zijn' miauwde de poes wat nerveus. Maar ergens was ze ook opgelucht en blij, erg blij.

'Amber' begon Heartattack en hij keek haar verlegen aan 'Ik wil niet dat je denkt dat ik niet om je geeft want dat is echt niet zo' Maar... er kwam er een maar en hij zou het niet leuk vinden. Toen glimlachte ze, vond ze het leuk om het af te wijzen of zo? 'Dus umm... ja ik zou wel je mate willen zijn' Oh wacht.... ze wees hem niet af. Ze wilde zijn mate zijn en hij wilde het ook... "Dan.... dan denk ik dat het zo is" Glimlachte hij en hij drukte zijn kop tegen de hare.

"Dan.... dan denk ik dat het zo is" antwoorde hij terwijl hij zijn kop tegen de hare drukte. Heart greens en knikte. 'Ja inderdaad' fluisterde ze zachtjes. Ze kon het werkelijk niet geloven, het was nu officieel toch? Ze had een partner, de dag die ze dacht dat nooit zou komen was aangebroken. Niks kon dit nog verpesten, ze was nu niet meer alleen. Ze had eindelijk iemand, ze had Amber. Heart gaf de rode kater een klein likje over neus en begon toen te grinniken. Ze leek wel een apprentice, maar dat boeide haar niet. Ze was gelukkig, daar ging het om.

'Ja inderdaad' Fluisterde Heartattack en ze hem grinnikend een likje over zijn neus. Het was echt heel schattig, niet dat Amber haar alleen maar schattig vond... Hij zuchtte opgelucht "Bedankt... Ik was zo zenuwachtig en bang dat je het niks vond" Glimlachte hij terwijl hij nog steeds op haar lag. Het was niet eens erg, het voelde juist heel goed en hij ging absoluut blijven liggen. De rode pels van de kater gleed zachtjes over haar grijze pels. "Dus ehm..." jeej, hij was weer ongemakkelijk "... ik weet dat we hier nog niet over na hoeven te denken maar... zou je ooit jongen willen?" Wow... wat een mood killer.

"Bedankt... Ik was zo zenuwachtig en bang dat je het niks vond" de grijze poes knikte, ze snapte het wel. Als ze in zijn schoenen zou staan zou ze zich totaal niet anders voelen. Eigenlijk zou ze liever door de grond zakken... "Dus ehm..." begon de kater toen wat ongemakkelijk. "... ik weet dat we hier nog niet over na hoeven te denken maar... zou je ooit jongen willen?" Heart was even stil en keek de kater met grote ogen aan, wat? De grijze kattin werd helemaal rood en keek wat paniekerig om haar heen. 'Um Amber loop je nu niet wat te hard van stapel?!' miauwde ze ongemakkelijk terwijl ze snel de andere kant op keek.

Wat had hij nou weer gezegd!?? Ze keek nogal paniekerig om zich heen en miauwde: 'Um Amber loop je nu niet wat te hard van stapel?!' Ook keek ze hem niet meer aan. Amberhunt keek zijn nieuwe mate ongemakkelijk aan "S-sorry, ik bedoelde niet... ik bedoelde er niks mee." Mompelde hij terwijl hij van haar af rolde zodat ze zich weer vrij kon bewegen. Hij had de hele fijne sfeer verpest... Het ging eindelijk goed ... zucht.