Expecting

Shadowmask stond bij de four trees om zich heen te kijken zonder zich zorgen te maken. Dit was het heilige gebied van de Starclan, katten vochten hier niet tenzij het moest. Zijn blik gleed rond om alle grenzen te zien. D'r was Thunderclan, waar hij nu Dawnwhisper van kende. Samen hadden ze onderzoek gedaan naar die harde lichtgevende knallen en zo het woud gered -vond hij-. Riverclan was hij nooit geweest vanwege de ontoegangbare grens maar volgens verhalen hadden zij nog heel veel prooi. En dan Shadowclan waar Demonslayer vandaan kwam, een tom die zeker indruk op hem had gemaakt en ook had geleerd om niet meer te schaatsen. Daarom zat de siamese kater op alle vier zijn poten veilig om zich heen te kijken. Het was een frisse dag maar niet te dus zat hij er ontspannen bij in het zonnetje dat door de bomen heen scheen. Met een ruk keek hij om bij de geur van Shadowclan. Demonslayer? 

De rode tom die tevoorschijn kwam was zeker niet Demonslayer. Tenzij de robuuste tom een heel intense make-over had gehad. In dat geval was hij er niet beter op geworden maar wel stukken jonger. De Shadowclanner leek niet bepaald tevreden en Shadowmask kromp wat in elkaar bij de onverwachtte woorden. "Dus? Nog niet genoeg gehad? Moet je nu komen kijken welk deel van ons territory je nog meer aan je zieligenclan wilt toevoegen?!" Shadow keek hem aan met vernauwde ogen en rechtte zijn staart. Hij was ouder en deze tom kon niet zomaar beledigingen gaan rondgooien. En waarom was iedereen de laatste tijd zo tegen hem? "Nee!" Bij Starclan, hij moest echt beter worden hierin. "Maar als je zo doorgaat voeg ik jou toe aan de Starclan." There, dat was al beter.

Shadowmask vernauwde zijn ogen nog iets meer terwijl hij naar de rode tom keek. Vechten was totaal niet zijn ding maar voor zijn clan en zijn eigen eer moest het wel. Zuchtend hoorde hij de volgende woorden aan. "Kom maar op. Oh, en als het niet is waarvan ik je beschuldigde, waarom keek je dan zo verlangend naar het Shadowclanterritory?" Heel even keek hij geschrokken, was het zo duidelijk geweest? Hij had alleen maar aan Demon zitten denken en zijn ontmoetting met de interessante yet enge tom. En hij had een vaag verlangen gevoeld om gewoon het territorium op te gaan en wat te beleven. Zijn ogen vernauwde zich weer en hij keek naar de Shadowclanner. "Gaat jouw lelijke kop niks aan," snauwde hij. Zijn klauwen klapten uit hun hulzen en hij keek de ander afwachtend aan.

Shadowmask's oren bleven overeind staan van de zenuwen terwijl hij afwachtte. Technisch gezien kon hij deze tom vast wel aan maar dat betekende niet dat hij het leuk vond. Het eerste was hij deed toen de Shadowclanner sprak was dan ook zuchten van opluchting."Sorry, nee ik ga niet vechten en al helemaal niet hier. Het was gewoon de stress." Natuurlijk was het de stress, ze waren allemaal gestrest door het gebrek aan water en prooi. Shadow klapte zijn klauwen gauw weer in en ging normaal staan. "Slechte dag?" Vroeg hij half sympathiek, half mokkend. Hij moest niet vergeten dat deze tom zojuist nog klaar had gestaan om hem aan te vliegen. Maar het gaf hem wel hoop dat Shadowclanners misschien helemaal niet zo slecht waren. 

Blijkbaar ging het gesprek de betere richting op. "Die droogte... en het jagen lukte ook niet." Hij knikte vol begrip van de situatie. Shadow frustreerde zich ook dagelijks aan het gebrek aan eten, hij had zelfs al een keer een muis die voor een Queen bedoeld was zelf gegeten. Omdat hij de honger niet meer had aangekund na een hele dag mislukte jacht. "Sorry," mompelde de andere. "Het is al goed, ik ben de mousedung droogte ook al zat." Misschien was hij te aardig tegen de Shadowclanner maar hij gunde de rode tom het voordeel van het twijfel. "Ik ben Shadowmask." Hij gaf hem een vriendelijke glimlach. 

Shadowmask dacht dat ze inmiddels de vrede wel established hadden en ontspande dan ook volledig. Bereid om gewoon een gesprek te hebben met de tom. In de Windclan zat iedereen tegenwoordig alleen maar in de stress en was er geen leuk gesprek meer te voeren. "Amberhunt, nu ben ik wel blij dat ik je niet aangevallen heb... ook omdat ik zou verliezen." Tja, deze Amberhunt leek niet bepaald op een vechter maar hij zelf ook niet met zijn slanke Windclanner bouw. Hij was gemaakt voor de jacht op konijnen niet voor boze Shadowclanners. "Tja, je bent wel erg klein," mauwde hij plagerig. Shadow was zelf vrij lang door zijn poten maar onder al dat was hij een scharminkel. Grijnzend keek hij naar de tabby. 

Shadow keek hem afwachtend aan na zijn plagerige woorden. "En Jij.... bent te snel te lief.... " Wacht- wat? Oh god was deze tom met hem aan het flirten? Of was het zijn poging tot een gefaalde belediging? Of was het erg dat Shadow aardig deed? Met heel veel vragen bleef de siamese tom zitten na die mysterieuze woorden. "Ik... ik bedoel." Wat bedoelde hij? "Ehm... dank je?" Of misschien was het wel een belediging en moest hij iets terugzeggen. Ja, dat leek hem een betere techniek. "Jij bent schattig," mauwde hij zelfverzekerd. There, een echte pure belediging uit het diepste van zijn hart.

Nu ze toch aan het flirten waren kon hij net zo goed de kater even goed bekijken. Puur objectief natuurlijk. Shadow moest toegeven dat Amberhunt er niet slecht uitzag -voor een Shadowclanner natuurlijk-. "Wat, echt? Meen je dat?" Ehm ja, hij meende zijn belediging echt wel. En de grootte ogen van Amber waren ook schattig, wat een loser. "Dankjewel." Misschien was het toch niet zo beledigend als het had geklonken in zijn hoofd. Whatever, dan moest hij er maar mee door. "Schattig en knap." Dat klonk verdacht veel als flirten, shit. Shadow keek hem strak aan om duidelijk te maken dat het geen compliment was.

Begreep Amber dat hij hem aan het beledigen was? Alhoewel Shadowmask ook niet zeker meer wist of het wel beledigen was. Maar flirten met een Shadowclanner ging tegen alle regels van de clan die bestonden in. En dan was het nog een tom-cat ook. Shadow wist allang dat hij helemaal niks had met she-cats maar om het zo openlijk te uiten. "Ehm... heel lief maar ehm, waarom kijk je zo kwaad?" Oh shit. Beschaamd keek hij gauw weg. "Het was... een belediging." Nu hij het zo uitsprak had hij pas door hoe onbeledigend het was. "Maar het was niet zo'n goede."

Vond Amber het erg dat het zo flirterig geklonken had? Starclan, dit gesprek ging alleen maar downhill op de beste manier. Maar Shadow durfde niet te denken aan wat er zou gebeuren als dit flirten verder ging. Everstar zou hem eruit gooien!  "Ik dacht dat je met me aan het flirten was." Hij schraapte zijn keel en zijn blik ging naar zijn poten voor hij de woorden eruit stootte. "Misschien- Ik- Dat was flirten." Deze tom zou hem een idioot vinden. "Ik bedoel.. half flirten. Niks belangrijks, vind me alsjeblieft niet raar." Nu had hij eindelijk een goed gesprek met de Shadowclanner en was hij het aan het verpestten. "Ik... ik ga alleen door als je wilt." Al zijn trainingen van zijn mentor hadden hem hier nooit op voorbereid!