We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Met grote passen liep de warrior het camp binnen, legde de prooi die hij had gevangen op de stapel en ging toen even zitten. Eerst op adem komen, daarna zou hij Blurrypaw mee nemen naar de burnt sycamore. Zijn blik gleed even opzij, naar de prooistapel. Zijn toevoeging was niet groot of indrukwekkend te noemen, maar het was wel iets. Zijn plicht aan de clan was voor nu ingelost, nu nog zijn plicht als mentor nakomen. De zwarte tom stond op en stak de open plek over, waar hij Blurrypaw al in het oog kreeg. ”Klaar voor je eerste training?” Vroeg hij aan de tabby, al verwachtte hij natuurlijk een positief antwoord. Er was in ShadowClan geen plaats voor apprentices die liever de hele dag in hun nest bleven liggen. In dat opzicht kon Ironsoul best streng zijn, aangezien hij de Clan altijd voorop zou stellen, zelfs voor zichzelf. En dat durfde hij misschien wel iets te snel verwachten van zijn apprentices.
Onderwerp: Re: Move forward wo 11 jan 2017 - 21:52
They say, "Stay in your lane, boy" But we go where we want to
Hij wist het wel, dit zag hij al aankomen. Hij zal rekening moeten houden met zijn mentor, en het feit dat hij hem moest delen met een ander. Delen was altijd al goed voor de bruine Apprentice. Zolang ze hem maar met rust lieten. Niet dat hij een asociale kater was, oké, hij was dat wel. Maar hij was niet dat asociaal type that tegen iedereen afsnauwde. Stilte was zijn sterkte en zwakte. Zijn oren gingen meteen recht spitsen bij het opmerken dat de zwarte kater hem al meteen in het zicht kreeg. Hij moest minder afgeleid raken nu hij steeds moest opletten. ”Klaar voor je eerste training?” Vroeg hij. Blur wist dat hij geen enkele andere keuze had dan een simpele 'ja' knikken. Zelfs als hij niet volledig in staat was hele manen zijn best te doen om Ironsoul tevreden te maken. En hij wist niet of hij moest vertellen over de dingen die hij zag. Maar echter besloot hij om het toch geheim te houden. Niet iedereen hoefde het te weten. De kater besefte net pas dat hij de vaag ook moest beantwoorden. En dus knikte hij snel op en neer als teken dat hij er klaar voor was.
I'm a fly that's trapped in a web
But I'm thinking that my spider's dead
Ironsoul
Member
Wölf 260 Actief True friends stab you in the front
Onderwerp: Re: Move forward do 12 jan 2017 - 11:14
ironsoul
further is forever, restless till the day we die
De zwarte warrior kreeg zo de indruk dat zijn apprentice niet echt helemaal gelukkig was met zijn komst. Of er zat hem iets anders dwars, dat kon natuurlijk ook. Een trekje van hem was dat hij te snel het probleem bij zichzelf zocht. Dus probeerde hij het van zich af te schudden terwijl hij de reactie van Blurrypaw afwachtte. Die begon na een kort moment van stilte heftig te knikken. Een glimlachje sloop op zijn gezicht. ”Mooi, dan gaan we”, Reageerde hij, waarna hij het kamp uit liep met de apprentice achter hem aan. Hij knikte nog even naar een paar warriors die ook op het punt stonden te vertrekken naar wist hij veel waar, en draaide toen af, richting de burnt sycamore.
Die was een eindje lopen, maar ook weer niet extreem ver. Hij merkte ook niet dat Blurrypaw nu al moe was van het tochtje, dus begon hij gelijk aan zijn uitleg. ”Vandaag gaan we sluiptechnieken oefenen”, Vertelde hij. De tom ging rustig zitten en keek zijn apprentice aan. ”Heb je enig idee hoe dat moet?” Vroeg hij, van plan om hem niet alles zomaar voor te doen zonder hem eerst zelf te doen nadenken. Zo zou hij het, hopelijk, beter onthouden.
Onderwerp: Re: Move forward do 19 jan 2017 - 19:17
Hoe langer hij de jonge Apprentice liet wachten, hoe meer zenuwachtig Blur zelf werd. Tuurlijk had het niet lang geduurd voordat zijn mentor een paar simpele woorden verteld had. ”Mooi, dan gaan we”, was het enige wat hij de jonge kater toe miauwde. ”Vandaag gaan we sluiptechnieken oefenen. Heb je enig idee hoe dat moet?” Vroeg hij terwijl hij neerzat. Echter bleef Blurrypaw nog staan. Terwijl hij zijn best zich volop op zijn eerste training te focussen. Stop. Hij moest niet weer weggezogen worden door zijn gedachtes. Meteen schudde de kater zijn kop. Hij wou 'nee' zeggen. Maar slechts een klein geluidje ontsnapte uit zijn bek. Zijn bruine ogen gericht op iets anders achter zijn mentor. Een schim. Wat deed dat hier?
Onderwerp: Re: Move forward za 21 jan 2017 - 14:27
ironsoul
further is forever, restless till the day we die
Sluiptechnieken waren natuurlijk belangrijk, niet alleen voor de jacht, maar ook om ongezien van de ene plek naar de andere te raken. Als ShadowClanners hadden ze de reputatie om de beste sluipers te zijn van alle clans. Met hun donkere vacht, of donkere patronen, konden ze zichzelf makkelijk verbergen in de schaduwen van het bos. Maar dat lukte alleen als je jezelf in stilte kon verplaatsen. Er kwam geen verbale reactie op zijn vraag, of toch niet echt. Het geluidje uit Blurrypaw’s bek kon hij niet echt een woord noemen. De aandacht van de apprentice leek naar iets heel anders te gaan dan de les op dit moment.
”Goed, wat we willen bereiken, is zo stil mogelijk van de ene plek naar de andere lopen vandaag”, Sprak hij, om zijn aandacht terug te eisen. ”Later, als je die technieken onder de knie hebt, kunnen we ze in de praktijk omzetten. Dat heet dan jagen”, Vervolgde hij. De warrior stond weer op en ging voor Blurrypaw staan. ”Bij techniek één leun je wat achterover, zodat je gewicht rust op je achterpoten, en niet op je voorpoten”, Zei hij, waarna hij de juiste houding aan nam. ”Je zakt dus wat door je poten en leunt dan een beetje achterover”, Vertelde hij. Vervolgens keek hij de apprentice afwachtend aan, benieuwd hoe hij het er van af zou brengen.