De koude poten van Soaringpaw zetten zich voort door het gras, de jonge kater keek op. Het was vrij koud, het sneeuwde niet. Zijn ogen tuurde rond, als deze droogde door ging was er straks geen kat meer over. De jonge kater wilde eens weer naar de Burnt Sycamore waar hij ooit geboren was, het was 6 en een halve maan geleden. Hij holden door op weg naar de kapotte struiken, op weg naar de plek die ooit verbrand was. Op weg naar zijn geboorte plek, hij sloop door takken heen. Takjes haakte door zijn dunne vacht heen, al zette hij door. Ooit waar struiken gewas stond was er nu alleen maar takken, alle bladeren waren van de bomen gegaan. De dikke sneeuw zorgde er voor dat hij bij elke stap in de harde grond weg zakte, hij rook weinig prooi dieren. Ze zouden vast zich verschuilen door de kou, hij slikte. Zijn ogen waren half dicht geknepen, tot hij was aangekomen bij de plek waar hij ooit geboren was. Deze koude plek, deze oh zo dode boom. Hij wist niet wat hem te wachten stond, al wilde hij hier toch in stilte zijn. Zijn lichaam rilde, zijn ogen werden groot bij het zien van deze grote boom. Al was het best koud buiten op dit tijd stip van de dag, hij stak zijn neus in de lucht en snoof even. De wind was krachtig dus er was weinig te ruiken, dit zou best een zwakke plek zijn om op dit moment er te zijn...
- Stop pesten!:
!!Stuur dit door naar al je vrienden via alle media (Facebook, whats app, ect)!!