What a beautiful day

Onderwerp: What a beautiful day za 15 okt 2011 - 19:25

Autumnbreeze liep rustig door het bloesembos. Het was een mooie dag en daar was ze wel blij mee, want als het ging regenen was ze liever in het kamp waar ze nog een beetje droog kon blijven. Maar gelukkig regende het dus niet en kreeg ze ook geen natte vacht. Ze zag hoe een aantal bloesemblaadjes naar beneden vielen. Eentje landde op haar neus en ze haalde hem met haar poot er vanaf. Ze vond het fijn dat er in groenblad altijd genoeg prooi te vinden was en het bloesembos wa sook nog eens mooi. Ze strekte haar lichaam even uit en besloot dat het misschien nog niet eens zo'n slecht idee was om een boom in klimmen en te kijken of ze ergens prooi kon vinden. Ze koos een boom uit die tenminste sterk genoeg zou zijn en klom erin. Ze staarde naar de omgeving en zag verderop iets bewegen, ze landde weer zachtjes op de grond en begon naar de plek te lopen waar ze iets had zien bewegen. Halverwege ging ze over in een sluiphouding en ze hield haar ogen wel gefixeerd op de beweging. Ze besloot om even stil te gaan staan en af te wachten of de prooi nog naar buiten zou komen, want anders was het toch wel wat lastiger om het prooidier te vangen, dus ze had liever dat het naar buiten kwam. Plotseling schoot er een muis de struikjes uit, ze verzamelde kracht in haar spieren en zette zich toen af. De muis had wel de bedoeling gehad om ervandoor te gaan, maar ze was snel genoeg geweest en ze beet de muis snel dood. Ze begroef het diertje en ging toen verder op weg, ze wist niet of ze nog verder zou gaan jagen, want haar intensie was in eerste instantie helemaal niet geweest om te gaan jagen, maar ze had gewoon het kamp uit gewild. Ze zocht een zonnig plekje uit en ging daar liggen. De zon verwarmde haar vacht en ze sloot haar ogen om er beter van te kunnen genieten.

[Windflare]

Onderwerp: Re: What a beautiful day za 15 okt 2011 - 21:24

Dunne straaltjes van een opkomende zon verschenen langzaam op de koele bosgrond. Een massieve kater liet zijn ogen nog even dicht, ookal was hij nog wakker. Langzaam rekte hij zich uit, en opende zijn diep ambere ogen. Weer een nieuwe dag, weer nieuwe kansen. Naast hem lagen nog een aantal Warriors diep te slapen. Enkele waren al op. Windflare keek slaperig om zich heen. Hé, het nest van Atumnbreeze was leeg.. De kater stond op, en liep naar buiten. De steeds feller wordende zon scheen nu op zijn kop. Hij kneep zijn ogen een beetje dicht, en rook even aan de grond. Hmm, haar spoor liep naar het bloesembos! Misschien moest hij haar maar eens achtervolgen. Het was tenslotte toch zijn geliefde...
Stapje voor stapje wandelde Windflare over de geurende bosgrond. Kleine bloesemblaadjes vielen lanhzaam naar beneden. Hij was gelukkig. Eindelijk. Autumnbreeze had hem anders laten denken over zijn leven. Tevreden snorde de grauwe kater. De geur van de poes werd langzamerhand wat sterker. In de verte tussen de bloesembomen bewogen een paar dingen. Meteen stond hij stil. Was dat haar? Zijn oren staken recht vooruit. Misschien moest hij maar in een boom klimmen om alles wat beter te kunnen zien. Scherpe klauwen priemde zich in één van de roze/witte bloesems, en klom langzaam omhoog. Daar nestelde hij zich op een tak tegen de bast aan. Zijn ambere ogen zochten de imgeing zorgvuldig af. Van links klonk een geluid met hoog gepiep. Meteen draaide hij zijn hoofd erheen. Daar zat een mooie bruin getinte poes een prooitje te begraven. Windflare sprong uit de boom, en draafde erheen. 'Hey, Autumnbreeze!' de poes was inmiddels gaan liggen op een zonnig plekje. 'Ik kwam je even opzoeken,' Grinnikte de kater. Rustig liep hij naar de poes toe, en ging naast haar liggen. De zon verwarmde zijn grijze vacht heerlijk warm.

[Geschreven met mijn iPad, er zitten misschien fouten in. D:]

Onderwerp: Re: What a beautiful day za 15 okt 2011 - 22:58

"Hey Autumnbreeze!" Hoorde ze plotseling een stem zeggen. Ze opende haar ogen en keek naar de kater die haar naam had gesproken. Ze had misschien wel een clangenoot kunnen verwachten en dat hij het was maakte het voor haar alleen maar leuker. Ergens was ze ook wel blij dat hij het was en niet iemand anders. "Ik kwam je even opzoeken." Hoorde ze de kater grinnikend zeggen. Ze glimlachte naar hem en voelde zich vanbinnen blij worden van het feit dat de kater naar haar toe was gekomen en niet dat hij haar zomaar was tegengekomen. Hij was bewust naar haar toegekomen. Dat maakte het voor haar alleen maar leuker. "Hey Windflare." Begroette ze hem. Ze zag hoe hij naast haar kwam liggen en ze voelde zich meteen nog een stuk beter dan ze zich al voelde. Ze spinde zachtjes en leunde zachtjes tegen de kater aan. De zon was nu niet het enige wat haar vacht verwarmde, dat was zeker en ze vond dit zelfs nog fijner dan de zon al was geweest. De zon leek nu niet eens meer uit te maken, als het nu had geregend had ze het nog niet eens zo erg gevonden. Nou, misschien wel een beetje, regen was nooit echt fijn. Dan zou namelijk alles nat worden, ook al zou het wel weer ervoor zorgen dat er na een droge periode meer leven zou komen, maar de kans dat er zo lang een droogte zou zijn dat er echt regen nodig was zou niet heel groot zijn, want er was altijd wel iets te vinden. Ze keek naar de kater die naast haar lag en gaf hem voorzichtig een lik over zijn wang. Ze hield van hem, dat was zeker, dat kon ze gewoon niet ontkennen. Het gevoel dat hij haar gaf was een gevoel dat geen andere kat haar kon geven. Dat gevoel zou ze voor niets of niemand willen ruilen. Ze spinde onbewust zachtjes wat betekende dat ze van dit moment genoot. Als ze er bij nadacht werd het gevoel alleen maar sterker en dat gevoel wilde ze dolgraag vasthouden.

Onderwerp: Re: What a beautiful day