Clean up your mess! [TAAKTOPIC]

Een ijzige blik lag in de ogen van Shark toen hij naar de young ones’ tower keek. Hij hoefde hier enkel maar buiten te staan of hij zag de rommel al liggen. Dat wilde zeggen dat, ondanks dat de young ones nog geen moon geleden alles hadden moeten opruimen van Claw en hem, het weer opnieuw zo ver was. Weer lag er veel te veel rommel. Misschien moesten Claw en hij de volgende keer hier wat strenger op zijn. Kalm zijnde stapte hij de young ones’ tower binnen waarna hij begon te lopen. Hij inspecteerde de ruimtes, maar de meesten waren tot nu toe wel schoon. Dan was het enkel de ruimte waar hij naar binnen had kunnen kijken, maar dat was alsnog te veel rommel naar zijn mening. Dit moesten een paar young ones gedaan hebben; hij kon niet geloven dat hier maar één young one verantwoordelijk voor was. Diegene die het moest gaan opruimen had echter pech, want de ruimte die hij bedoelde, bevond zich helemaal op de bovenste verdieping. En daar ging hij ook naartoe. Zijn klauwen liet hij expres over de grond schrapen zodat katten wakker werden en zodat de katten die op de bovenste verdieping sliepen wisten dat hij er aan zou komen. Na nog een paar trappen te hebben beklommen stond hij dan uiteindelijk in de ruimte waar hij moest zijn. Hij trok afkeurend met zijn oortje toen hij zag dat enkel April in haar nest lag. Dat wilde zeggen dat de rest of was gaan trainen of misschien stiekem weg geglipt waren. In elk geval had April nu pech. Hij liep naar de she-cat toe en gaf haar een harde por in haar zij. ‘Wakker worden,’ sprak hij kil. ‘Wat is dit? Wat is al die rommel? Recent geleden hebben jullie heel de young ones’ tower opgeruimd en nu is het weer zover! Maar ik weet al een oplossing,’ ging hij even kil verder. ‘Jij gaat dit opruimen. Heel deze ruimte. En je krijgt straf als ik je hoor klagen. En nee, ik wil je ook niet horen klagen over je denmates. Dan had je ze maar beter moeten aansporen om de boel mee schoon te houden.’ Hij keek haar met een nijdige blik aan en wachtte tot ze aan haar taak zou beginnen.

Het gaf hem lichtelijke voldoening dat April direct naar hem luisterde en zelfs geschrokken leek te zijn dat ze hem in eerste instantie had willen wegjagen. Alsof ze zich besefte dat hij nu de deputy was in plaats van Zira en dat ze wel naar hem moest luisteren. En als hij het zich goed kon herinneren was zij ook diegene die hem was komen feliciteren met zijn rang en die als enige een beetje oprecht had geklonken. Al bij al was hij tevreden met haar houding en hij gaf een goedkeurend knikje toen ze aangaf dat ze zou beginnen. Zijn ogen hielden haar scherp in de gaten, maar ze leek haar werk goed te doen. Hij vond het ongemakkelijk om het de hele tijd stil te laten zijn, maar hij kon haar ook weer niet gaan helpen omdat dit een taak voor de young ones was en omdat hij niet bepaald gezag uitoefende als hij mee ging helpen. Dan dacht ze de volgende keer dat hij ook mee ging helpen. ‘Hoe gaat het met je, April?’ vroeg hij. ‘Gaan je trainingen goed vooruit? Leer je fatsoenlijke dingen?’ Had ze nog wel een actieve mentor? Dat zou ze hem nu in elk geval kunnen vertellen en dan zou hij er werk van kunnen maken. Het was immers niet de bedoeling dat ze hier heel de dag in haar nest ging liggen en niks zou doen. Als ze zonder mentor zat, zouden Claw en hij er voor kunnen zorgen dat ze snel genoeg weer een nieuwe mentor had. En dat haar oude mentor gestraft zou worden voor nalatigheid. ‘Aangezien het vrij onzinnig zou zijn om dit de trap af te krijgen en dan steeds alles weer opnieuw bij één te moeten schrapen, mag je voor deze ene keer het gat in de muur gebruiken daar.’ Hij zwiepte met zijn staart naar het gat. ‘Dan hoef je enkel naar beneden te lopen en het nog maar één keer bij elkaar te schrapen. En dan zorg je dat het ergens op een plek ligt buiten het camp waar het niemand mee lastigvalt.’

Tornado. De kat die een tijdje niks had kunnen doen waardoor hij de training van zijn toenmalige young one – als hij het goed had was dat in die tijd Jackdaw geweest – had moeten opgeven en zich een tijdje had moeten terugtrekken. Shark was er zelf niet naar toe gegaan, maar hij durfde te wedden dat Claw op de tom had aangedrongen of hij nog goed genoeg was voor in de Elite te zitten of niet meer. De precieze details wist Shark al niet meer, maar in elk geval had de tom een ongeval gehad waardoor hij een tijdje niks meer had kunnen doen. Het leek erop dat hij nu weer aan de beterende poot was en dat hij April een fatsoenlijke training gaf. Dat wilde ook meteen zeggen dat hij zichzelf waardig bewees voor de Elite en dat hij doorvocht ook al had hij er een tijdje uitgelegen. En dat was een attitude die Shark graag wilde zien in de Elite. April leek ook vol lof te zijn over haar mentor en kort gaf Shark een knikje. ‘Mooi,’ mauwde hij. ‘Als hij het niet goed doet om wat voor reden dan ook dan moet je dat direct aan ons komen melden. We dulden in de Elite geen zwakheden. Hij heeft zijn tijd gehad om te herstellen en nu verwachten we van hem dat hij weer volop mee zijn taken kan doen waaronder dus jouw training.’ Hij keek met een rustige blik toe hoe ze een deel al bij elkaar had geraapt. Hoewel het hem ongeduldig maakte om hier niks te doen, weigerde hij om mee op te gaan ruimen. Dat was een taak voor de young ones; hij was hier alleen maar om een oogje in het zeil te houden. ‘Mooi,’ sprak hij kalmpjes op haar woorden. ‘Ik hoop dat je door dit je denmates ook beter gaat aanmoedigen om het hier schoon te houden. Je weet wat je moet doen als woorden niet werken.’ Hij keek haar met een strakke blik aan. ‘Of je moet de volgende keer natuurlijk weer alles op willen ruimen, natuurlijk. Ik kan hier heel lang mee door blijven gaan.’ Hij zwiepte met zijn staart. ‘Hoewel je moet kunnen samenwerken met elkaar, moet je het ook aan kunnen tonen als iets je niet zint of als ze te ver bij je gaan. Anders ben je de volgende keer weer de dupe.’

Het leek April wel te boeien dat ze van zich af mocht bijten. Waarom zou ze dat niet mogen? Het was niet zijn probleem als diegene die zij aanviel de volgende dag op zijn of haar kop kreeg van zijn of haar mentor omdat er geen fatsoenlijke verdedigingstechnieken aangeleerd waren. Bovendien vochten de members ook altijd met elkaar als ze iets niet pikten, dus waarom zou dat bij de young ones anders zijn? Shark keek de she-cat echter met een ijzige blik aan toen deze op een ietwat uitdagende toon tegen hem begon te spreken. ‘Als je zo’n brutale bek de volgende keer dat je hem opendoet tegen me opzet dan kies ik jou de volgende keer net zo makkelijk wéér uit. En dan hoeft het niet eens je eigen nest te zijn die je moet opruimen. Of ik kies iets anders voor je uit, maar je grove bek houden zal je zeker.’ Hij begon het een tikkeltje beu te worden dat de young ones dachten dat ze een grote bek bij hem op konden zetten en ermee weg konden komen. Hij meende zijn woorden: nog één zo’n grote bek en ze mocht van zijn part zijn barn en gelijk die van de queens en de kittens ook opruimen. En dat allemaal op één dag. En dan kreeg ze klappen als het niet netjes was opgeruimd. Dus ze begreep maar beter de hint en hield op met zeuren. ‘Dat is nu eens je straf omdat je zo’n grote mond tegen mij opzet,’ zei hij met een grijns. Hij keek daarna met een emotieloze blik naar haar bloedende klauw. ‘Gedraag je niet als een kitten, April. Het is maar een klein schrammetje. Ga liever door met je taken en schiet een beetje op.’ Het was duidelijk te merken dat hij geïrriteerd was door haar brutale, uitdagende houding van daarnet. ‘Of ik zorg ervoor dat je qua uiterlijk een beetje op je mentor gaat lijken.’ Er kwam een onheilspellende glimlach om zijn lippen en hij ontspande al iets meer. Young ones de stuipen op het lijf jagen was dan ook wel echt leuk.

Shark zag de woede duidelijk in haar blik en met zijn blik daagde hij haar al half uit om tegen hem uit te vliegen. Als ze dat zou doen, zou hij zich ook niet meer inhouden. Als ze hem echter fysiek zou aanvliegen, brak hij haar nek. Of dan brak hij haar poot. Dan zei hij tegen Claw wel dat het een ongeluk was en dat het écht niet zijn bedoeling was geweest om haar zo hard te raken, hoor. Hij had tot dusver nog geen enkele young one geslagen en was dat ook niet van plan, maar ze moesten het niet bij hem blijven uitlokken. April moest leren dat die brutale houding van haar echt niet kon. Dat hij een meerdere was en dat hij ook zo wenste behandeld te worden. Het was nog maar een paar moons geleden sinds hij tot deputy benoemd was, maar dat gaf haar nog steeds niet het recht om zo te reageren. Trouwens… als ze zo tegen Claw was uitgevlogen, had ze allang een klap gekregen. Claw was iets minder geduldig met dit soort dingen dan hij, dus eigenlijk besefte ze niet hoe veel geluk ze wel niet had op dit moment. Haar houding werd zo te zien echter iets zenuwachtiger en Shark voelde voldoening door zich heengaan. Dat wilde zeggen dat zijn dreigement in verband met Tornado goed geholpen had. Hij had ook niet echt spijt om de tom zijn tijdelijke beperking te gebruiken als argument: had hij meer beter uit moeten kijken. ‘Dan toon dat respect ook wat meer,’ zei hij niet bepaald onder de indruk zijnde en al helemaal geen medelijden tonend. ‘Dat jij het niet eens bent met de taken of ze niet leuk vindt, wil niet zeggen dat je daarom maar brutaal tegen me moet zijn en geen respect moet tonen. Ik ben misschien nog niet zo lang je deputy, maar ik wil net zo behandeld worden als iedere andere hoge rank.’ Hij richtte zijn blik kalmpjes op haar toen ze haar volgende opmerking maakte, maar zijn geïrriteerde blik maakte plaats voor een geïnteresseerde. ‘Waarom zeg je dat nu?’ vroeg hij. ‘Waarom heb je het gevoel dat je behandeld wordt als een zwakzinnige kittypet? Gaat dit over deze taak of over iets anders? Want die taken doe jij niet alleen, hoor. Elke young one moet één van deze taken sowieso één keer doen in de tijd dat hij nog moet leren om een volledig member te worden. Dat heeft niks met jou te maken. Jij was vandaag gewoon jammer genoeg het slachtoffer.’