~Butter(fly)~ 3426 Actief ~Waiting Hurts. Forgetting Hurts. But not knowing which decision to take can sometimes be the most painful.~
| |
| Onderwerp: Don't give in... (Barksound) ma 23 jan 2017 - 20:04 | |
| Oceanbreeze was zich bewust van de straf die Barksound had gekregen, nadat hij de clan verraden had. De zwarte kater moest zoveel mogelijk in patrouilles geplaatst worden, patrouilles die de jonge Deputy op moest zetten. Ze wist niet of ze hem voldoende vertrouwde om hem een belangrijke taak te geven, desondanks zag ze ook in dat hij zijn naam diende te zuiveren. Als hij helemaal geen kansen kreeg, zou hij dat nooit kunnen doen en dus ook niet tot het einde van zijn dagen als waardig Warrior gezien worden. Dat was niet iets wat ze hem toe wensde. Ondanks dat hij ouder was dan haar, behield ze een hogere rang, waardoor ze respect moest eisen. Zeker van een kater die zo respectloos was om gegaan met de dood van haar half-broer. Haar familie, haar vroegere Deputy, Whitelion.
Ze had de kater eerst gekend als Apprentice van haar oudere witte broer, waarna ze hem later leerde kennen als goede vriend van haar mentor Brindleleaf. Als ze hen alleen vrienden kon noemen, ze vroeg zich ergens af of ze geen partners waren geweest. Al wist de hele clan sinds enkele manen dat de kittens van Brindleleaf, ook die van Sparrowfeather waren. De vroegere Medicine Cat, de kater die haar als kitten eens gered had. Haar blauwe blik gleed nadenkend over het kamp, terwijl ze zocht naar de zwartharige kater die ze moest spreken. Ze wou met Barksound de planning doorspreken, zeker omdat ze heel wat taken had die ze hem aan kon geven. Het was van belang dat hij zou leren hoe hij de clan voorop diende te stellen en dus had ze een duidelijke wil. Hij zou niet zomaar tot leider van een patrouille benoemd worden, ondanks dat hij de leeftijd ervoor had. Hij moest zich eerst bewijzen als lid. Misschien dat ze hem later wat patrouilles zou laten leiden, zodat hij aan meer verantwoordelijkheid kon wennen.
Aan de andere kant wou ze voorstellen dat hij enkele Apprentices die door noodzaak gegen mentors hadden bij te leren. Ze konden elke vaardige kat gebruiken en ze hoopte dat een Apprentice hem goed zou doen. Ze had dit nog niet met Everstar besproken maar wou eigenlijk hem met een Apprentice hebben zodat ze hem in de gaten kon houden en kon bepalen of hij de verantwoordelijkheid tenminste tegen jongere katten kon hebben. Een mentor zijn zorgde er soms voor dat katten sneller volwassen werden en andere keuzen gingen maken. Misschien zou een ervaring als trainer van andere katten, hem wel goed doen.
Uiteindelijk vond ze de zwarte kater dan en liep ze met een rustige stille pas op hem af waarna ze haar kop even neeg, hierna wenkte ze hem richting de Nursery. Ze nam immers haar taak als Queen erg serieus. Ze wou een oogje op haar kittens kunnen houden waardoor ze het gesprek in de schaduw van de Nursery wou voeren. Buiten de nieuwsgierige oortjes van de kittens om, maar toch in de buurt waardoor ze zeker wist dat de kittens veilig waren. "Barksound, ik ga er van uit dat je al weet dat je vaker in patrouilles mee moet lopen?" Mauwde ze zakelijk, haar stem iets minder warm dan gewoonlijk. Immers had ze hem nadat ze had vernomen dat hij gelogen had over haar broers dood, nog niet met hem gesproken.
|
|