His earth is mine

Doordat er geen regen was gekomen en vele Warriors zonder enig goed nieuws terug waren gekomen in het kamp om haar in te lichtten had ze besloten zelf het water niveau te gaan bekijken. Immers was het haar taak als Deputy om er meteen wat aan te doen en anders in overleg te gaan met Everstar. Alle Warriors konden dan alles misschien wel goed beschrijven, echter was er niets beter dan haar eigen ogen te gebruiken en dat was dan ook precies wat ze van plan was. Met stevige en rustige passen was ze het kamp verlaten nadat ze zeker was van het feit dat elke kitten veilig lag te slapen en er een oppas voor ze geregeld was. Ze had Bronzemask gemeld dat ze even snel de watervoorraad zou checken, zeker bij de grens met Riverclan om te kunnen bepalen of die clan er ook last van kon hebben. Immers zat er op een gegeven moment niets anders op dan met Riverclan te spreken. Als er geen water meer was, zelfs bijna niets meer in Small Lake, dan hadden ze geen andere keuze dan een andere clan om hulp te vragen, zelfs als die clan kort geleden met hen gevochten had. Al hoewel, eigenlijk was het wel hun schuld geweest, immers hadden hun niet doorgehad dat Whitelion's dood niet meer dan een leugen was geweest. Een pijnlijke leugen. Ze sloot haar ogen even voordat ze iets meer snelheid maakte om haar poten even goed te strekken. In de Nursery was alles aardig, echter was het soms ook goed om een wat meer lichamelijke activiteit aan te gaan. Eenmaal aangekomen bij de Gorge, zag ze aan de andere kant een grote donkergrijze kater staan. Misschien wel gevaarlijk dicht bij de rand van de afgrond. Ze wist nog goed hoe Mousewish en Cheekykit hier aan het einde waren gekomen. Ze wist wel dat Riverclanners beter met water om konden gaan, maar het bleef een ding. "Als ik jou was zou ik niet zo dicht bij het water komen. Het mag dan misschien gezakt zijn, maar ongevaarlijk is het niet." Mauwde ze vriendelijk en luid boven het toch wel licht ruisende water uit. Haar houding was ferm en trots, de geur van moedermelk werd meegebracht door de wind al was het ook duidelijk aan haar houding dat ze wel iets anders had om over na te denken dan enkel aan haar kittens.

~dit zal voor het patrol plaats vinden...

De kater had ondanks dat hij eerst niet zeer oplettend had geleken, haar wel opgemerkt. De kater spande zijn lichaam relatief vijandelijk aan, al was er geen manier voor een van beide om bij de ander te komen. Een grote kloof zat tussen hen in en geen kat was er levend uit gekomen. Dat had wel gebleken toen Mousewish en Cheekykit erin gesprongen waren. Hoewel de kater ouder dan haar moest zijn, betekende dat niet dat ze onmiddelijk veel respect voor hem had. Ze was nu Deputy, waarschijnlijk een rang hoger, sinds ze wel zeker wist dat het kattinnen waren die Riverclan leidden. Waarvan een ook de halfzus van haar halfbroer was geweest. Zelf was ze volbloed Windclan, maar dat betekende natuurlijk ook niets. Brindleleaf was ook volbloed geweest echter had die gekozen voor een leven als Rogue. Een leven dat zijzelf nooit zou kunnen kiezen. Een harde windstoot rukte aan de vacht van de grijze kater, net als aan die van haar. Al raakte zij natuurlijk niet uit balans, Windclan stond bekend om de harde windstoten, het was niet meer dan een tweede natuur voor haar om zich erin staande te houden. De kater deed een subtiele stap naar achteren toe terwijl hij stevig bleef staan. "Wat ik doe zijn jouw zaken niet, WindClanner." Miauwde hij terwijl hij zijn lippen vervaarlijk optrok. Een dreiging die op dit moment niets voorstelde voor haar. Rustig rechtte ze haar schouders en keek ze hem scherp aan. "Wel als je dood mogelijk een nieuwe oorlog tussen Windclan en Riverclan kan veroorzaken. Al hoewel, de leugenaar kwam wel uit mijn clan," sprak ze kalm en helder, haar stem klonk duidelijk niet blij toen ze het had over dat feit. "Wat doet een Queen bovendien zo ver weg van haar kamp?" Vroeg hij honend, waarop ze rustig de kater een onverstoorbare blik gunde. Ze kon wel tegen honende katten, ze was niet zo snel geërgerd, ze kon de woorden negeren. Het waren enkel woorden van een onwetende kat, dat bleek maar weer. Ondanks dat ze nog geen Gathering hadden gehad nadat ze benoemd was kon ze er toch wel op aan gaan dat dit soort dingen toch wel een keer naar buiten zouden komen. "Wat een Deputy moet doen. De veiligheid van haar clan verzekeren." Mauwde ze kalm, bijna kil. Al klonk haar stem nog steeds vriendelijk, het licht kille toontje was echter voor de opmerkzame kat wel hoorbaar.

Het was duidelijk dat de grote donkere Riverclanner voor haar niks van Windclanners moest hebben. Ze had wel verwacht dat Riverclan, Windclan voorlopig niet als vrienden zouden zien maar dat ze zo vijandelijk zouden zijn had ze nu ook weer niet verwacht. Zodra ze hem had gewaarschuwd voor het gevaarlijke water daar beneden in die kloof keek hij haar bijzonder argwanend aan. Het was niet zo dat ze hem de Gorge in zou duwen of hem uit zou dagen er in te springen. Ze had gewoon liever niet dat ze een dood mocht verklaren aan een Leader. Zeker niet in deze spannende tijden. Toen ze het over de leugenaar van haar clan had liet de kater een respectloos en schamper lachje horen. "Dat was ook wel te voorspellen?", beet de kater haar toe waardoor ze hem met een vragende en indrukwekkende rustige blik aan keek. Hij vroeg zich duidelijk af wat een Queen-Deputy hier aan de oever van de rivier deed. Een rivier die hier door niemand over te steken was. Tenzij Twolegs een van hun bruggen hier zouden bouwen, al hoopte ze van niet. Dat waren vervelende bemoeizuchtige beesten, die geen respect voor de natuur hadden en hun leven als clan in gevaar konden brengen. Ze schudde even haar kop om haar aandacht weer bij het moment te houden en luisterde naar wat de kater te zeggen had toen ze hem met haar opmerking tot stilte maande. Hij nam haar goed in zich op. Ze was beduidend jonger dan hem en vele katten zouden er moeite mee hebben dat een jongere, onervarener kat een hoge positie bezat. Het zou haar niet verbazen als ze hem had doen fronzen toen ze aangaf dat ze Windclan's Deputy was. De grote Riverclanner snoof wat voordat hij spottend door zijn poten zakte. Alsof hij voor haar boog. "Wat een eer", gromde hij, behoorlijk vijandig. "En wat mag je naam dan wel niet wezen, oh grote deputy van Windclan?" Mauwde de kater even spottend als zijn acties daarvoor waren geweest. Oceanbreeze zelf was volwassen voor haar leeftijd, zeker nu ze moeder was waardoor ze het niet kon laten om hem aan te spreken op zijn toch wel kinderlijke gedrag. Op een bijzonder vriendelijke en goedlachse manier. "Hmm, je bent nog kinderlijker dan de kinderlijkste van mijn maan oude kittens. En dat zegt wel wat", Mauwde ze uiteindelijk geamusseerd nadat ze hem uit liet spreken. "Maar sinds je het zo netjes vraagt, mijn naam is Oceanbreeze," Vervolgde ze rustig waarna ze haar kop netjes en vriendelijk neeg. Katten verdienden enkel respect door daden. Als haar daden haar bewezen zou ook deze kater uiteindelijk wel iets neutraler worden richting haar. Daarbij was er geen gevaar in de kennis voor Butterstar of Riverclan als ze wisten dat een sterke Queen nu Deputy was. Als ze maar een ding van Oceanbreeze wisten was het dat ze rechtvaardig en sterk was. Ze liet niemand haar tegenhouden, alleen de dood zou haar stoppen alles uit haar leven te halen.