Coming Famine (Warrior Event)

Zodra de zon op kwam, stond een prachtige zilverkleurige kattin op om vervolgens richting de hogesteen te lopen. Normaal gesproken was dit enkel Everstar's terrein maar met haar toestemming mocht ze er toch komen. Haar passen waren evenwichtig en kalm, anders dan ze zich ergens diep van binnen voelde. Dit zou namelijk de tweede keer als Deputy zijn dat ze de katten van Windclan toesprak, en deze keer was het minder goed nieuws. Elke dag slonk de prooihoop en dit betekende een mogelijke, zeer waarschijnlijke slechte start van Leafbare. Ze had nog nooit, in haar leven zo'n droogte meegemaakt en zou dus ook niet weten wat wijsheid was. Ze had kennis van de hoeveelheid prooi die op de eeuwig slinkende hoop lag en natuurlijk van alle andere dingen. Immers had ze sinds ze Deputy geworden was daarin de teugels in handen genomen. Over medicijnen, water en dat soort dingen maakte ze zich geen zorgen. Voorlopig was het waterpijl nog hoog genoeg, en werd die dagelijks gecheckt. Zouden er wel problemen voordoen, had ze altijd de mogelijkheid om met Butterstar te spreken. Dit zou geen probleem vormen, of dat hoopte ze dan maar. Immers was de oorlog tussen Riverclan en Windclan, gebasseerd op een leugen, nog niet vergeten. Niet door haar en zeer waarschijnljik ook niet door Butterstar. Riverclan had dan wel geen Warriors verloren, zoals zij Wolverinebite hadden zien gaan, echter betekende dat niet dat het hierdoor minder erg was. Katten hadden gevochten voor hun clan. Sterke katten waren gewond geraakt, katten die ze nu nodig hadden om de prooihoop in orde te houden. Onder andere van Quietstep wist ze dat hij lang in de den van Lizardpath had gezeten.

Hij mocht misschien genezen zijn, of goed genoeg om de den te verlaten. Echter betekende dat niet dat hij geheel in opperste gezondheid was, ze wist niet eens of er wel een kat in opperste gezondheid zou zijn. Prooi werd schaarser, en de prooi die ze vonden was vaak verzwakt, uitgehongerd of uitgedroogt. Er zat niet meer zoveel vlees op hun botten en ook uitdroging was een ding. Water Patrols, hadden ernstigere slachtoffers kunnen voorkomen, maar voor hoelang nog. Zou Windclan dan toch ten onder gaan. Oceanbreeze wist diep van binnen dat ze niet alle kennis had die ze nodig had om de juiste keuze te maken. Hierdoor wist ze ook dat ze om hulp moest vragen, een goede Deputy zou de clan voorop stellen en dus ook in staat moeten zijn haar fouten toe te kennen en haar onzekerheden te delen met de clan. Dit was dan ook haar plan, ze had nog geen fouten gemaakt, maar zou ze wel maken als ze niet om begeleiding van oudere katten vroeg. Ze was nog maar net Warrior leeftijd, er waren vele oudere Warriors, Senior Warriors en Elders die misschien iets soortgelijks hadden meegemaakt. Misschien dat zij haar konden adviseren, zoals in oude tijden ook door Elders werd gedaan aan de Leaders. Ze was dan misschien geen Leader, maar wel de opvolger daarvan. Dus was het aan haar de taak de clan bij elkaar te houden, ze stonden op breken, na alles wat er was gebeurd en hadden dus sterke leiders nodig.

Ze was een sterke leider, en als ze niet sterk genoeg was, zou ze dat wel worden. Met een zucht sprong ze op de hogesteen, waarna ze een brok in haar keel weg slikte. Haar heldere warme stem zou binnen enkele seconden over het kamp heen galmen, zoals vele Deputys en Leaders voor haar hadden gedaan. Naar haar schouders te rechtten sprak ze dan echt. "Alle katten die ouder dan 15 Moons zijn, verzamelen!" Mauwde ze luid en duidelijk, of Young Warriors konden helpen wist ze niet. Echter was het van belang dat ze erbij zouden zijn. Zo niet voor hun eigen input dan wel om de wijsheid van de ouderen mee te krijgen. Ze hoopte dat ze voldoende kennis zou vergaren om de clan in leven te houden. Ook in de barre Leafbare tijden die er aan zaten te komen. Haar blauwe ogen gleden over het kamp, dat nog rustig was zo vroeg in de ochtend. Al twijfelde ze er niet over dat er binnen de kortste keren Warriors om haar heen zouden zitten. Ze liet zich langzaam door haar poten zakken, zodat ze in een trotse houding zat, om zo haar energie te sparen. Zelfs zittend had ze genoeg overzicht om alles in de gaten te kunnen houden. Ze wachtte even om er zeker van te zijn dat de opkomst er was, voordat ze verder sprak. Haar stem trilde zo nu en dan iets, maar verloor niets van haar zelfverzekerdheid, vertrouwen en warmte die ze altijd. Of ze nu met Kittens, Elders of Warriors sprak, haar stem was nooit koud en afwezig. Er zat altijd een soort liefde, trots in. Trots voor de clan, trots voor haar eigen roots, en trots voor hun kracht. "Ik heb jullie bij elkaar geroepen voor een clanvergadering." Mauwde ze waarna ze haar blik even liet hangen op de Apprentice den, ze hoopte dat ze hen niet ook gewekt had. Immers konden de meeste katten alle rust gebruiken. Daarbij mocht deze vergadering niet al te lang duren, als het duurde tot Zonhoog dan zouden ze cruciale tijd kwijtraken waarin de katten zouden kunnen jagen. Vandaar dat ze ook niet alle Warriors hier wou hebben. Welke verder konden met hun werk, zouden aangeraden worden om verder te gaan. Als ze geen inbreng konden geven, zouden ze beter hun best kunnen doen de clan te voedden. " Zoals we allemaal wel weten, heerst er al een lange periode droogte. Voor de meeste problemen zijn er al oplossingen gezocht en in werking gesteld, waardoor ik mij daar nog geen zorgen over maak. Echter is er een probleem dat nog opgelost moet worden, voordat Leafbare toeslaat." Mauwde ze waarna ze haar Warriors aankeek. Haar blik gleed trots en stevig lang elke kat, ze was serieus, dat was te zien in de diepte van haar oceaankleurige ogen. "Het gaat om de prooihoop. Elke dag slinkt deze en zo is het wel de vraag of we Leafbare doorkomen. Aangezien ik nog geen passende oplossing heb gevonden, heb ik besloten niet langer te wachtten en jullie bijeen te roepen om hierover een korte vergadering te houden en hopelijk tot een goede oplossing te komen. Mocht een van jullie hierin geen cruciale inbreng hebben. Zou ik aanraden niet hier te blijven zitten en te gaan jagen of een Water Patrol te starten." Mauwde ze, terwijl ze afwachtte welke Warriors bleven en welke Warriors zich niet wijs genoeg achtten om hierover mee te praten. Ze zou geen van hen als een mindere zien, immers wist zij ook niet alles. Het belang voor de clan was dat de katten allemaal een gepaste taak zouden uitvoeren en niet iedereen was goed in discussies houden en voeren. Of in staat om goed doordacht antwoord te geven, dat maakte hen geen mindere Warrior. Hierna viel ze stil om de gebleven Warriors de tijd te geven om te spreken."Nu, als iemand wat in te brengen heeft, raad ik je aan op te staan, zodat elk van jullie aan het woord kan komen, en zodat er een snelle en voorspoedige vergadering kan plaatsvinden," besloot ze uiteindelijk, waarna ze haar pluizige staart rustig om haar voorpoten sloeg.

Er was niet eens een moment stilte, voordat de eerste kat opstond om haar aan te spreken. Ze bleef rustig op de hogesteen zitten, met haar staart over haar voorpoten gedrapeerd en met haar oortjes gespitst naar voren gericht. Cootsnarl, de kater die samen met haar, haar dochtertje gevonden had, was degene die als eerste sprak. "Ik heb een paar ideeën Oceanbreeze." Mauwde de sneeuwbengaal. Ze knikte hem toe om hem aan te moedigen verder te spreken, tewrijl haar staartpuntje zachtjes heen en weer zwiepte. Ze had haar blauwe ogen enkel op hem gericht, zodat duidelijk was dat ze hem uit zouden moeten laten spreken, voordat een ander het woord kon nemen. Gelukkig had ze het begin van de ochtend gekozen om de vergadering te houden, zodat ze niet in de fellere zon hoefden te zitten. Nu was het niet bepaald het warmste weer, maar droogte zonder beschutting was alles behalve prettig. Thunderclan en Shadowclan hadden de bomen nog om hen van schaduw te voorzien, iets dat in warme zomers en in droge tijden waarschijnlijk erg prettig kon zijn. "Het eerste idee gaat raar klinken, maar ik dacht aan een koelput. We graven een put en de vers gevangen prooi gaat daar in. Daar komt dan grond over. De normale prooistapel behouden we en als die in nood is graven we de prooi weer op. Die is koel gehouden en ver weg van alle maden en nog eetbaar." Mauwde de kater nadat hij zijn keel had geschraapt, zo was hij duideiljk verstaanbaar voor iedereen. De jonge Deputy keek hem met nadenkende diepblauwe ogen aan waarna ze haar kop even schuin hield. Op zich was het een goed idee, echter was het begraven en opgraven van prooi veel werk. Daarbij was het de vraag of het zou voldoen. Toch besloot ze wel dat het opzich niet zo'n slecht idee was, eekhoorns bijvoorbeeld begroeven ook hun eten onder de grond. Zolang ze onthielden waar het begraven was, zou het misschien nog wel werken ook. Echter het zand van het prooi afhalen zou nog wel een taak opzich zijn. Zand tussen de tanden was nooit echt prettig, dat knarste zo vervelend. Ze had zo haar twijfels, maar besloot ergens ook dat het zeker het bespreken waard was. Zodra ze Everstar met een paar goede ideeën kon aanspreken, zouden ze al enkele stappen verder zijn. Zelf had ze nog geen realistisch haalbare ideeën gehad, omdat ze strenge eisen stelde. Ze wou geen half gebakken werk leveren, al zou ze op een gegeven moment de knoop door moeten hakken. "Mijn tweede idee is om geselecteerde patrouilles uit te sturen. Zonder apprentices. Naar Rogue territorium." Vervolgde de kater naar adem gehaald te hebben, Oceanbreeze keek hem lichtelijk afkeurend aan. Rogue territorium, Rogues waren nu nog niet zo'n probleem voor hen, echter wist ze zeker dat op het moment dat zij de grenzen overstaken, de Rogues dat ook naar hen zouden doen. Dat zou een oorlog betekenen, om nog maar te zwijgen over het feit dat Rogues zich soms aansloten bij Bloodclan en gewend waren in hun eentje te overleven, niet in grote clans of groepen waar katten elkaars ruggen hadden. "Veel Warriors zijn bereid om daar heen te gaan." Stemde een andere kater in, eentje die ze herkende als Coldspirit. Een bruinige tabby, veel meer dan zijn naam kende ze niet, echter was ze overduidelijk niet blij met zijn woorden. Ze slikte dan ook even voordat ze langzaam maar duidelijk sprak, haar blijk van irritatie duidelijk. "Coldspirit," mauwde ze eerst, om zijn aandacht op haar te vestigen. "Het is mooi dat Warriors zich in willen zetten voor de Clan, echter ga ik geen Warrior een mogelijk gevecht in sturen dat dodelijk kan zijn. Voedsel zullen we moeten vinden op óns territorium." Mauwde ze, overtuigd dat de Warrior Code niet verbroken diende te worden. Een Warrior joeg niet op andermans gebied en terwijl het normaal vooral gold voor de andere clan, zag ze het precies hetzelfde voor Rogue gebied. Het was een gebied geclaimd door een of meerdere katten en zou dus ook op die manier gezien moeten worden. Gevechtten om gebieden en rechtten konden ze er niet bij gebruiken. "Om verder in te gaan op je eerste voorstel, Cootsnarl; dat is zeker een goed idee. Ik zal dat samen met Everstar bespreken en we zullen zien of we dat kunnen gebruiken.", Mauwde ze waarna ze hem een rustig knikje gaf. Ze bleef respectvol tegen de Warriors, ondanks dat ze een van de voorstellen te gewaagd en gevaarlijk vond. Het ging in tegen het moraal van haar en hopelijk ook dat van vele andere Windclanners.

Reigndeer nam hierna het gesprek over. Een lichtgekleurde kater die tevens de broer van Cootsnarl was. Beide zaten naast elkaar waardoor haar blik op hen gericht bleef.  "Ik heb ook nog wel een idee, maar het is nogal roekeloos bedacht van mij eh," begon de kater voorzichtig, waardoor ze hem een bemoedigend glimlachje gaf. Soms konden roekeloze ideeën toch nog van pas komen. Al had ze het idee dat ze het waarschijnlijk niet zo snel uit zou laten voeren. Veiligheid ging voor bijna alles. "Misschien zouden we een klein kampement kunnen oprichten bij het kleine meertje in het territorium voor de kittens, queens en elders? Dan hebben zij tenminste nog wel gewoon genoeg water totdat de droogte over is." Vervolgde de kater, waarna ze haar kop even rustig schudde, nee. "Het is te riskant, het kamp is beveiligd en voorkomt dat kittens te ver afdwalen, dat vijandige katten ons snel kunnen bereiken. Ergens anders in ons territorium kunnen we niet zo beschut en veilig zitten. Daarbij zijn kittens roekeloos, als ze verdrinken hebben we een heel ander verhaal," Mauwde ze rustig en respectvol terug. Hierna gleed haar blik weer over de aanwezige katten. Ze sloot haar blauwe ogen even terwijl ze bedenkelijk de katten aan keek. Zelf had ze met Routpaw al hierover gesproken en ondanks dat die jonge kattin er nu niet bij was, omdat ze jonger dan 15 Moons was, had ze toch wel een goed voorstel gedaan. Ze besloot dit te bespreken met de aanwezigen. "Routpaw had echter ook nog een goed voorstel. Namelijk dat de sterke Warriors in plaats van twee keer per dag, of meerdere keren per dag. Een keer per dag eten. Echter heb ik het idee dat die al wel gebeurd en is het de vraag of we het enkel daarmee wel gaan redden. We moeten hoe dan ook inderdaad al iets voorzichtiger omgaan met het prooi dat er nog is." In andere woorden, ze moesten op een aangepast dieet. Al die tijd had een al een paar ogen in haar vacht voelen branden, nu ze weer langzaam vooruit keek zag ze Neverland zitten. Haar partner die stilletjes erbij zat. Ze wist dat hij niet zo graag voor grote menigten sprak, maar dat hij vaak wel goede doordachte opmerkingen gaf. Advies die zijzelf niet in de wind zou slaan. Ze besloot dat als hij nu niet zou willen spreken, dat ze na die tijd even bij hem langs zou gaan, wie weet had hij nog wat doorslaggevends op te merken. Ze keek hem even recht in zijn donkergroene ogen aan, haar blauwe ogen zijn blik zoekende voordat ze goedkeurend een knikje naar hem gaf. Tevreden met  het feit dat hij ook bij deze vergadering aanwezig was. Ze wachtte nu gewoon af wie nog wat te zeggen had, blij dat ze dit onderwerp in ieder geval ter sprake had gebracht.

Tag: Coldspirit, Cootsnarl, Reigndeer & Neverland

De meeste katten vonden de dreiging van een gevecht zo te horen minder erg dan een mogelijkr hongersnood of water tekort. Ondanks dat Oceanbreeze ze nu nog liever niet een ander gebied in wou sturen zou ze dat later misschien wel moeten, hoe dan ook. Het kon geen kwaad de opties af te gaan. Ze hoopte gewoon dat ze haar Warriors op hun gebied kon houden, zonder al te veel problematiek. "Maar niet al het territorium buiten het onze is geclaimed door iemand anders, toch?" Mauwde Cloudgaze, een Senior Warrior waarvoor Oceanbreeze respect had. Niet dat ze géén respect had voor andere Warriors en Senior Warriors echter had de kater al vaker opmerkzaam gebleken en was hij een van de weinige geweest die zijn steun aanbood toen ze net Deputy was geworden. Iets wat ze toentertijd als iets prettigs had ervaren. Ze gebaarde naar hem dat hij verder kon spreken, haar blauwe ogen keken hem geïnteresseerd aan. Wat was het wat hij wou melden? Zover zij wist waren de meeste territoria al opgeëist. Ze had wel door dat vele andere katten net zo geïnteresseerd waren in zijn woorden als zij zelf was, want vele koppen werden zijn kant op gedraaid. Hij trappelde even met zijn poten op de grond, wat Oceanbreeze het idee gad dat hij over zijn volgende woorden nadacht. "Voorbij Barley's Farm, bijvoorbeeld. Valt daar niks te halen?" Ging de oudere kater verder. Voordat de jonge, kersverse Deputy had kunnen reageren sprak Crowfur al. Een ietwat norse kater die een dochter in de Nursery had zitten. Een gevlekte kitten waar zijzelf en de anderen hun poten aan vol hadden. Zijn zwart-witte kitten was namelijk nooit tevreden. "Ik ben het met Cloudgaze eens," mauwde de zwarte kater, die zijn oudere clangenoot een goedkeurend knikje had gegeven voordat hij plaats had genomen naast de Senior Warrior. Oceanbreeze onderdrukte een zucht, het was aan haar en Everstar om de knoop door te hakken, dat hoefden de andere Warriors niet te doen. Ze had enkel hun raad nodig, ze zou alle woorden en meningen mee nemen en daarop samen met haar eigen kennis een beslissing maken. Ze was niet de enige kattin die de clan leidde, dat deed ze samen met Everstar en dus zou ze eerst alles moeten bespreken. "De small lake is zo goed als uitgedroogd en voor de rest hebben we nauwelijks waterbronnen. De border met Riverclan en Windclan zou eventueel gebruikt kunnen worden, maar dat is levensgevaarlijk om daar water te gaan halen. Om ruzie met andere Clans te vermijden, kunnen we net zo goed Cloudgaze's raad opvolgen." De kater keek haar met vernauwde ogen aan, waardoor ze haar oren in haar nek duwde en de zilveren kattin haar borsg vooruit zette. Haar blik stond sterk, krachtig en rustig op Crowfur gericht, een blik die respect van hem eiste. Krachtig en trots, maar ook vriendelijk en liefdevol. Liefdevol naar de clan. Ze liet zich niet zo aangesproken worden door een van haar Warriors, niet zonder hem duidelijk aan te spreken. Dat vernauwen van ogen en dat zienbare respectloosheid was iets dat ze niet kon waarderen. "Dadelijk gaan er katten nog eens echt dood omdat we te trots zijn om onze grenzen te verleggen. Ik zeg niet dat we hulp moeten gaan zoeken bij andere clans, maar het wordt wel eens tijd dat we gaan accepteren dat ons territory niet altijd alles biedt wat we nodig hebben." Vervolgde de kater waarna hij zijn kop naar haar boog. Ze knikte met een gefronste blik waarna ze zich weer wat rechter op de hogesteen zette.



Er was nog een warrior die haar aan wou spreken. Een die ze net daarvoor had aangesproken over de gevaren van buitenaf. Ze keek hem met onverschrokken blauwe ogen aan, ogen die duidelijk maakten dat ze graag verder wou spreken. Ze accepteerde hun hulp, echter zou het ook prettig zijn als ze haar uit zouden laten spreken. Iedereen wist dat ze nog nauwelijks Deputy was en dat ze gewoon in deze problemen was gestort. Problemen die snel opgelost diendem te worden, echter waarvan ze nog niet alles had geweten aan het begin van haar Deputy benoeming. Nu ze er wel vanaf wist, had ze er alles aan gedaan zo snel mogelijk alles op te lossen, op rolletjes te laten lopen zodat de clan niet nog verder zou verzwakken. Ze had zelfs de andere warriors om hulp gevraagd. Het enige wat ze kreeg waren warriors die een oplossing eisten. Hoewel ze dat ook begreep konden ze ook respect hebben voor het feit dat ze al een clanvergadering had bijeen geroepen en bezig was voor de clan. Dat ze zich een volle honderd procent in zette, zo niet meer. "Ik denk dat we meerdere warriors tegelijk zouden moeten sturen, dan riskeren we de levens niet." Mauwde Coldspirit waarna de zilverkleurige kattin haar staart zwiepte. Zijn kop was naar beneden gebogen en hij sprak zacht waardoor haar blik iets verzachtte. "Een soort systeem waardoor alleen de sterksten gaan...", vervolgde de kater waarna het even stil werd.



De Deputy keek nu met stille blik rond waarna haar stem luid, helder en ietwat geërgerd door de menigte weerklonk. "Het doel van déze vergadering is dat ik naar jullie mogelijke oplossingen kan luisteren. Déze zal ik moeten bespreken en gaan bespreken met Everstar. Voor het geval dat jullie het vergeten zijn is dát onze Leider." Mauwde ze waarna ze diep in ademde om haar stem en houding weer te kalmeren. "Daarbij weten jullie net zoals ik dat ik nog niet zo lang Deputy ben. Starclan, ik probeer de clan bij te staan zoals ieder van ons wilt. Echter kan ik nu nog niks beloven zonder er met Everstar over te spreken en er zelf kort over na te denken. Het is aan Everstar en mij, om dit in juiste banen te leiden. Ik waardeer jullie trouw en hulp echter zou ik ook wat respect willen vragen." Vervolgde ze stiller waarna ze haar ogen rustig neersloeg.



"Dan nu, Cloudgaze. Ik zal met Everstar overleggen of het mogelijk is om wanneer dit niet verbeterd... In Rogue territorium te zoeken naar een mogelijke jaag plek. Kan echter niet beloven dat dit uit gevoerd gaat worden. Zelf vindt ik het géén prettig idee." Mauwde ze waarna haar aandacht naar de zwarte kater naast hem ging. Haar oren trok ze waarschuwend iets, waarna haar warme stem weer klonk. "Crowfur zoals je weet ben ik in het geheel niet achterlijk en bang om, om hulp te vragen," mauwde ze doelend op het feit dat ze als een van de énige Queens de rest van de clan om hulp had gevraagd om het vol te kunnen houden met alle kittens. "In het vervolg hoef je, je dus ook niet zo vijandelijk over te doen komen en te zeggen dat ik mijn trots boven mijn clan stel. Dat wordt namelijk niet gewaardeerd." Ging ze rustig verder. Het was duidelijk dat ze niemand over haar heen zou laten lopen. "Ik denk dat het duidelijk is dat ik in overleg ga met Everstar en ga kijken of we met Butterstar kunnen spreken over het water tekort. De Warrior Code is duidelijk. Kittens mogen niet negeerd worden. Tenminste voor hen zouden ze water af moeten staan." Mauwde ze rustig en beheerst. Ze was zelf ook moeder net zoals Crowfur een kitten had, waardoor ze wist dat hij zich zorgen moest maken over zijn dochter. Het was onzeker of ze de Leafbare door zouden kunnen komen zonder hulp te vragen aan een andere clan. Dus zou Ocean geen bezwaar hebben een ander om hulp te vragen. Alles wat ze deed, deed ze overduidelijk niet alleen. Het zei al iets over haar karakter dat ze de warriors had gevraagd mee te praten over dit idee. Ze had ook kunnen doen alsof ze alles wist en een keuze kunnen maken. Echter deed ze dat niet. Nu gleed haar blauwe blik weer naar Coldspirit. "Bedankt voor je inbreng Coldspirit," mauwde ze enkel simpel en zacht waarna ze haar kop weer hief en rustig op de hoge steen bleef zitten. Het was duidelijk dat ze het niet waardeerde dat de andere katten voor haar en Everstar wouden beslissen. Ze waren nikd voor niks Leider en Deputy en dat mochtten de andere katten weten ook. Ze zouden Windclan niet laten vallen...