I'm gonna be a mighty Warrior, so enemies beware!

Keek iemand? Nee. Mooi. Tijd voor stap 2. Langzaam, pootje voor pootje liep ze, in iets wat een jachthouding moest voorstellen. Maakte geen geluid, althans: dat dacht ze, eigenlijk klonk het net alsof er een olifant door het kamp denderde, maar het ging om het idee. De vijand mocht nog niks weten. Het was immers een verrassingsaanval. Pas als ze dichtbij genoeg was kon ze op hem afspringen. Ze wist zeker dat haar plan zou lukken. Dit zou overwinning brengen. Silverstar verloor nooit. Nog niet. Bijna.. Ja, nu! Ze zette zich af en rende zo snel ze kon, wat zo snel was als een lam konijn maar ach, richting de kater, waarna ze haar kleine klauwtjes in zijn vacht zette. "Riverclan is ons kamp binnengedrongen! Ter aaanvalll!" zei de kitten luid door het kamp heen. Silverkit richtte haar op de oren van de kater en hapte er speels naar. "Denk maar niet dat je van mij kunt winnen Visvreter" riep ze over enthousiast. Mrauw.

- Coldspirit eerst

Vandaag was al zo vermoeiend en nu ook nog dit. Een paar vossenlengtes van hem vandaan was een kitten aan het... 'sluipen'. Tenminste dat dacht hij dat het moest voorstellen en hij was duidelijk het doel. In a way was het wel schattig hoe Silverkit moest denken dat ze er erg goed in was. Hij keek geamuseerd toe hoe het kitten naar hem toe struikelde in een poging om hard te rennen. Ze had geluk dat hij kittens schattig vond, anders had hij haar zo het kamp door gesmeten. "Riverclan is ons kamp binnengedrongen! Ter aaanvalll!" Hij wiebelde met zijn oren en schudde zijn kop. "Grote Silver...star? Ik Coldstar ga jou verslaan!" Zacht drukte hij zijn grote poot tegen haar lichaampje. Voor deze ene keer zal hij wel meespelen.

"Grote Silver...star? Ik Coldstar ga jou verslaan!" Coldstar haar verslaan? Ha, dacht het niet. Tijd om.... Voor ze het wist had lag ze op de grond. Autsj, die Coldstar was wel sterk en zwaar. Maar natuurlijk! Visvreters waren nu eenmaal dikke vette mormels. En dat was Coldstar ook. Ze moest hem verslaan met haar snelheid en slimheid! Want iedereen wist dat Riverclanners zo dom zijn als de vis die zij eten, en al dat vet maakte hun nou niet echt sneller. Ze moest slim zijn! Silverstar, want ja: zo noemde Silverkit zichzelf nu ook, zette haar pootjes op de grote poot van Coldstar en zette haar kleine klauwtjes erin. "Niemand kan Silverstar verslaan!" Gelukkig maar dat haar klauwtjes nog zacht waren, al had Silverstar dat zelf nog niet door.

Hij was toch best tevreden dat hij erin sloeg om dit kleine beestje te vermaken. Ze leek iniedergeval plezier te hebben, zelfs toen hij haar zo tegen de grond duwde. Zijn gegrinnik onderdrukkend zette hij zijn poot neer, alleen maar om aangevallen te worden. "Auw auw Silverstar." Kermde hij zachtjes om haar wat hoop te geven. De klauwtjes waren als kleine speldenprikjes die hij nauwlijks doorhad. "Ik geef me nog niet over!" Met zijn staart begon hij zachtjes over haar buikje te kriebelen.

Muahahha. Het hielp. "Auw auw Silverstar." Haar vijand was nu al zwaar verwond door haar krachten. "Ik geef me nog niet over!" Wacht wat? De volgende seconde lag ze op de grond van het lachen, met de staart van Coldstar over haar buik. Aaahhh. Kriebelen. Are you Kittin' me? Dat is niet eerlijk... Toch? "I-pfff-Ik laahahaat mij niet verslahahaan" sprak ze zo dapper als ze kon uit. Helaas werd haar dappere toon onderbroken door het gelach. Enthousiast probeerde ze met haar pootjes en haar tanden de pluizige staart vast te pakken.

Zelfs Coldspirit moest toegeven dat het snoezig was hoe het kleintje zo overtuigd was van haar krachten als Silverstar. Het liet hem grinniken terwijl zijn pluizige staart over haar zachte buikje gleed. "I-pfff-Ik laahahaat mij niet verslahahaan." Sprak ze dapper. Geamuseerd liet hij zijn staart heen en weer zwiepen om het grijpen ervan lastiger te maken. "Smeek maar om genade." Hij voelde kleine tandjes over zijn staart schrapen wat hem alleen maar meer liet zwiepen met zijn staart over haar zachte buikje.