Serene [+Amberhunt]

De grond raasde voorbij onder de poten van de kater terwijl hij zijn ogen op de merel gefocust hield. Zijn lenige lichaam bewoog zich snel tussen de dunne bomen door, maar niet snel genoeg; juist toen hij omhoog sprong om zijn klauwen rond het lichaampje van de vogel te sluiten vloog het dier op naar de wolken in een wilde paniek. Hijgend nam Conchfur zijn snelheid terug naar een rustig wandeltempo en wierp hij een haatvolle blik naar de lucht. De winter had hem verzwakt, net zoals vrijwel alle katten. En dan nog dat drama met de WindClan, die alles alleen nog maar erger leken te maken. Nee, hij gaf het op voor vandaag. Hij had al een waterrat kunnen vangen die van nog best redelijke grootte was, en dat moest het dan maar zijn voor vandaag. Kleine wolkjes damp verschenen in de lucht telkens als hij uitademde, en hij besloot dat hij even zou moeten uitrusten voordat hij terug zou keren naar het kamp. Meteen teruggaan zou een verkoudheid riskeren, en daar zat hij nu niet helemaal op te wachten.
Toen hij langs een paar bevroren varens stapte besefte hij plots waar hij nu was. De begroeiing werd hier wat dunner, en hij herkende dit pad goed van de eerdere keren dat hij mee naar een grote vergadering was geweest. Hij was niet ver van vierboom verwijderd, en een tevreden uitdrukking verscheen op zijn snuit. De perfecte plek om even een pauze te nemen, after all.
Niet veel later liep hij de grote heuvel op waar weinig behalve gras en stenen aanwezig was, op de grote vier bomen na. Hij koos een licht bemoste steen uit en veegde de lichte vrieslaag er vanaf voordat hij er op ging zitten. Hij keek rond, blij dat hij even zijn poten kon laten rusten. Toen spitste hij zijn puntige oren. Was dat een ander dier, wat hij daar hoorde?

+Amberhunt

Oh nee... hij was weer eens te ver gaan jagen. Amberhunt hield veel van jagen maar vaak raakte hij er te erg in verzeild waardoor hij geen tijdsbesef meer had. En zo was het nu ook, plotseling stond hij aan de rand van fourtrees en daar, op een van de stenen zat een andere kat. Amber snoof, vanaf deze afstand rook hij zelfs de geur van Riverclan. Nou ja, het was geen Windclankat dus wat maakte het uit. De jonge, rode kater sprong uit de bosjes rondom fourtrees en liep langzaam en behoedzaam op de ander af. "Hallo daar" Miauwde hij met een respectvol knikje

Conchfur draaide zijn hoofd iets naar de bron van het geluid en zag een jonge kater naar hem toelopen. Toen hij zijn snuit iets omhoog draaide kon hij de geur van sparrenbomen en veengrond herkennen, en nam aan dat de kat ShadowClan was. De kat leek niet bepaald een agressieve lichaamshouding te hebben, dus Conchfur bleef rustig zitten waar hij was. "Hallo daar." de kat begroette hem, en de grijze kater knikte terug met een kalme gezichtsuitdrukking. 'Goedemorgen. Ook aan het jagen?'
Dit was neutraal gebied, en hij moest toegeven dat ShadowClan over het algemeen niet zo erg was als WindClan, dus hij vond niet dat hij een reden had om iets anders dan respectvol te zijn. Zijn houding werd iets meer relaxed en hij liet zijn staart van de lage steen af op de grond vallen.

De riverclankat was een warrior. Hij werd niet agressief en bleef gewoon kalm zitten met een kalme uitdrukking op zijn gezicht. 'Goedemorgen. Ook aan het jagen?' vroeg hij. Amberhunt, die een stukje kleiner was ook al was de ander ook niet al te groot, knikte. "Ja, maar ik lette niet op de tijd en opeens was ik hier" Hij grijnsde en kwam nog wat dichterbij. "Ik hoorde dat jou clan ook problemen heeft met Windclan?" Shadowclan was territory en indirect een leider kwijtgeraakt aan die Hazenvreters.

'Oh, absoluut' Miauwde de Riverclanwarrior met een veelbetekenende blik. 'Ze weten niet van ophouden, en dan willen ze waarschijnlijk ook nog van onze rivier gaan drinken' Ja, waarschijnlijk wel. De rivier van riverclan zou binnenkort waarschijnlijk de enige grote waterbron in het woud zijn. Amberhunt knikte, hoe dom waren die Windclankatten? 'Ik neem dat jullie al een beetje hersteld zijn?' Vroeg de ander. Amber zuchtte, nee eigenlijk niet. "Het verlies van Innerstar was zwaar voor de clan" Hij hoefde niet te weten dat Tallshadow zijn negen levens nog niet had. "En het verliezen van ons territorium maakte het er niet beter op" Amber had door de moons heen geleerd niet meer iedereen te vertrouwen, maar een naam kon geen kwaad. "Ik ben trouwens Amberhunt"