We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
De slanke poes liep rustig op de prooistapel af en pakte daar een klein muisje. Het zou haar niet veel voeden maar de jongere kater hopelijk wel. Ze stapte dan ook naar de nursery toe, waar Blurrykit waarschijnlijk nog zou zijn. Ze had hem al een hele tijd niet echt kunnen zien, door de ziekte de haar gevloerd had. Nu was hij bijna de leeftijd om een apprentice te worden. Het was een gek idee dat ze samen met hem een rang en den zou delen voor een tijd, gezien ze een soort moederlijk gevoel voor hem had ontwikkeld. "Blur?"Murmelde ze zachtjes en zocht zijn blik op in het half duister. "Ik heb wat te eten mee genomen."
They say, "Stay in your lane, boy" But we go where we want to
Zijn bruine ogen keken vanuit de nursery naar het kamp. Katten liepen her en der alsof het hun normale routine was. Hij krulde zijn staart rond zijn voorpoten terwijl hij nogsteeds naar de vacht van zijn zusje zocht. Oké, hij was wel een beetje overbezorgd. Maar de gevlekte poes was wel het enige familielid die hij nog over had. En hij had zijn moeder beloofd voor haar te zorgen. "Blur?" De kater spitste zijn oren en richtte zijn blik op de bekende grijze vacht van Airpaw. Een kattin met de leeftijd van een warrior, maar om de een of andere reden zijn ze goede vrienden geworden. "Hier", miauwde hij terug naar de poes. "Ik heb wat te eten mee genomen." Hij keek op en merkte pas het kleine muisje dat tussen haar kaken hing. Ze bedoelde het goed, right? Bovendien had hij al niet zo vaak gegeten sinds de dag dat zijn ouders verdwenen waren. Niet dat hij vooraf al genoeg at. Maar zijn pleegouders hadden ook al niet meer naar hun omgekeken nu ze bijna de apprentice den in mochten. En eigenlijk vond de bruine kitten het wel leuk om eindelijk de Den te delen met Airpaw. Maar de oudere apprentice leek alsof ze elk moment warrior kon worden. En dan zal hij nog een maan moeten wachten totdat Heavykit ook Apprentice werd. Praten over de grijze kitten; waar was hij nou weer? Blur trok zoekend met zijn oor. Waarschijnlijk de 'vlieg' zoeken. Nu pas merkte hij op dat hij Airpaw een antwoord moest geven en richtte zijn aandacht terug op de oudere kat. Veel honger had hij niet, maar hij kon het proberen. "Dank je." Hij schonk haar een verwarde glimlach en deed een stap richting de kattin. "Eet je mee?"
Airwisp
Member
Kip 1232 Actief ✦Innocence dies screaming, honey, ask me i should know✦
"Hier" ze wendde haar blik naar de bron van het geluid en herkende inderdaad Blurrykit nu. Voorzichtig om geen katten te storen in hun bezigheden stapte ze op hem af en legde het muisje voor hem neer, waarna ze vertelde dat ze voedsel mee had genomen. Het duurde even voordat ze antwoord kreeg, de kit had zijn ogen gefixeerd op iets dat buiten gebeurde. Even wiebelde ze vragend met haar oren en volgde zijn blik. Haar viel echter niets op, dus likte ze maar geduldig wat plukjes vacht op haar borst plat. Ze wist dat hij soms wat af kon dromen. "Dank je." even kreeg ze een verwarde glimlach geschonken en Airpaw knipperde vriendelijk met haar ogen toen hij op haar af stapte. "Eet je mee?" ze hield op met het wassen van haar vacht en schudde haar kop. "Hm," ze keek hem met een flauwe glimlach aan. "Dan is er niets meer voor jou over. Jij moet nog groeien, ik groei straks alleen nog maar in de breedte,"ze gniffelde zachtjes en keek hem nieuwsgierig aan. "Alles goed met je?"
They say, "Stay in your lane, boy" But we go where we want to
De poes leek hem beter te kennen dan de rest van de ShadowClanners en dat verminderde de druk bij de jonge kater. "Hm. Dan is er niets meer voor jou over. Jij moet nog groeien, ik groei straks alleen nog maar in de breedte," gniffelde ze zachtjes, de opmerking waarschijnlijk als grap bedoeld. Zijn glimlach was immers al verdwaald geraakt en keek hij maar voor zich uit. Plots gleed er iets zwarts langs zijn ooghoeken en met een ruk keek hij achter zich. Ugh, had hij dit weer. Toch dwong hij zichzelf te focussen op de poes voor zicht. "Alles goed met je?" In plaats van zijn oren naar voren te spitsten als teken dat hij haar gehoord had gingen zijn oren naar achteren. Wat al aantoonde dat hij iets achter had gehoord. Of tenminste, zo leek het. De stemmen leken van achteren te komen. Hij wou niet eens weten wat ze tegen hem zeiden. Oh, ja, hij moest haar nog beantwoorden. "Ja, ja." Zei hij snel. Om er snel van af te zijn. "Jij?"
Onderwerp: Little one 
vr 30 dec 2016 - 17:26
