Hunting patrol

De zilvere deputy boog zijn kop in een eerbiedig, vriendschappelijk gebaar. "Is goed Duststar, ik leid de jachtpatrouilles wel," antwoordde hij, terwijl er zich een glimlach op zijn gelaat vormde. Hij draaide zich om en trippelde op zijn gemakje van de richel, waarbij kleine steentjes onder zijn poten weg gleden. De lucht voelde nog koel en vochtig aan op zijn snuit, wat aanduidde dat het nog vroeg was. Perfect om op jachtpatrouille te gaan om de brandende, droge hitte van Groenblad voor te zijn, en prooien niet in hun veilige nesten kropen voor schaduw. Silverfang schudde zijn vacht en liet zijn blik op de dageraadpatrouille vallen die net langs de rand van de kuil verdween. Toen ze volledig aan het zicht waren onttrokken, draaide de kater zich om en liep hij naar de opening waaruit nog luid gesnurk van enkele krijgers te horen was. Een paar van die krijgers zou spoedig ontdekken dat ze toch hun zachte nest uit moesten, ondanks ze niet voor de dageraadpatrouille waren gekozen. Silverfang grijnsde en stak zijn kop door het gat dat in de wand gevormd was. "Hey, [naam], [naam] en [naam], wakker worden!" siste hij met gedempte stem. Om er zeker van te zijn dat ze volledig wakker waren porde hij ze zacht in hun zij, waarna hij met een zwaai van zijn staart duidelijk maakte dat ze hun nest uit moesten komen. Hij liep naar het midden van de kamp, om de andere niet te waken, en liet zijn blik grijnzend op de drie krijgers vallen. "Strek de slaap maar uit je poten, jullie zijn gekozen om mee te gaan op jachtpatrouille," miauwde hij met een geamuseerde blik in zijn ogen.

"Hey, Moonclaw, Cindersoul en [naam], wakker worden!" de bekende stem van Silverfang deed Moonclaw ontwaken uit haar dromen. Na een zachte por in haar zij stond ze wankelend op. Ze schudde haar kop om de slaapdronkenheid weg te jagen. Een zwaai van de staart van de deputy deed haar de den uitlopen. De nu nog draagbare zon verwarmde haar vacht en even vergat ze alles om zich heen. "Strek de slaap maar uit je poten, jullie zijn gekozen om mee te gaan op jachtpatrouille," Moonclaw had het al verwacht, maar werd er alsnog vrolijk en opgewekt van. Het was een tijd geleden dat ze deel had uitgemaakt van een patrouille. Langzaam strekte ze haar poten en keek Silverfang recht in zijn ogen. Ze glimlachte, en haar glimlach werd opgevolgd door een diepe gaap. Ze voelde haar kop rood worden. Gegeneerd wendde ze haar blik van haar Deputy af. Nou ja, hij was ook maar een 'gewone' kater. Ze vergat haar schaamte door haar overvloed aan enthousiasme. Moonclaw keek even achterom naar de andere katten. "Hebben we al een route?" vroeg ze, toen ze haar blik weer op de zilverkleurige kater vestigde. Haar gedachtes dwaalden al snel weer af. Ze dacht aan die nacht, samen met Cindersoul. Hij had haar leven flink verandert. Ze had een liefde. Eindelijk wist ze hoe dat voelde, liefde. Het was nig veel mooier dan ze zich had voorgesteld en.. Focussen, Moon, zei een strenge stem in haar hoofd. Rustig, met haar staart over haar poten gedrappeerd wachtte ze tot de patrouille kon beginnen. Niet alleen had ze zin in de patrouille, maar ook in de buitenlucht. Lekker rennen, jagen, markeren. Dat was de klus voor alle krijgers uit haar Clan. Heerlijk vond ze het. Spinnend wachtte ze op het sein dat ze zouden kunnen vertrekken, de bossen in.

Cindersoul was verdronken in een diepe slaap, maar een klein glimlachje stond nog duidelijk op zijn gezicht geprint. Sinds hij samen was met Moonclaw, had hij weer normaal kunnen slapen zonder alsmaar die nachtelijke uitstapjes te moeten maken. Dat was één van de vele dingen waarvoor hij haar dankbaar was geweest. Ze had hem uit die dagelijkse sleur gehaald van jagen, eten, slapen en patrouilleren, en ze had hem de leuke kanten van het leven duidelijk gemaakt. Hij was dolgelukkig met haar aan zijn zijde. Hij wilde zich net nog een keer omdraaien, toen een gedempte stem hem uit zijn slaap haalde. "Hey, Moonclaw, Cindersoul en Leafsong, wakker worden!" Met een duffe, vragende blik op zijn gezicht keek hij op, in het gezicht van Silverfang, de Deputy. Hij vroeg zich af of dit in eerste instantie een droom was, of of hij echt wakker was en dit de realiteit was. Slaapdronken keek hij rond, maar hij werd zachtjes in zijn zij gepord. Hij voelde het. Jep, dit was realiteit. Hij krabbelde overeind, en strekte zijn poten en nek. Hij moest wel in een hele vreemde houding hebben geslapen, hij kon zijn linkervoorpoot amper voelen. Wat onhandig hinkte hij naar de uitgang van de Warriors Den, waarna zijn poot alweer wat beter aanvoelde, en hij op een normale pas verder kon lopen. Hij ging naar buiten, en zag dat Moonclaw al klaar zat. Samen met Silverfang leek ze dolenthousiast voor de jachtpatrouille. De blik in Silverfang's ogen was net zo geamuseerd als Cindersoul's ogen duf voor zich uit staarden. Cindersoul geeuwde nogmaals, en probeerde de overige slaap te verdrijven. Eigenlijk had hij ook wel zin een een jachtpatrouille, vooral omdat hij vandaag met Moonclaw mee zou gaan. Een brede glimlach verscheen op zijn gezicht, dit was een goed begin van de dag. Ergens vroeg hij zich af hoe het met zijn broer ging. Duststar had het vast hartstikke druk met zijn belangrijke taken, maar Cindersoul vond het ietwat bedroevend dat hij zijn broer zo amper zou zien. Misschien dat hij ooit eens de tijd zou moeten nemen om hem op te zoeken...

ooc; Ik ben zo erg gewend aan Engelse rp's...
Ook heb ik alleen de Engelse boeken gelezen dus dingen zoals Groenblad en 'vers-gedood'? komen niet zo natuurlijk bij mij xD

ic;
Het was nog vroeg en de ochtend kou werd naar binnen geblazen door een zacht briesje. Leafsong trok haar staart nog iets dichter om zich heen en probeerde zo het helderder wordende licht buiten te sluiten. De kou was echter welkom vergeleken met de hitte van Groenblad die zich ongetwijfeld in de loop van de middag zou laten zien, maar voor nu lag de poes nog even lekker in haar relatief warme nest. Leafsong spitste haar oren toen Silverfangs roep door het hol echode. Er was geen ontkomen meer aan. Helemaal niet toen ze de Deputys poot in haar zij voelde. "Hey, Moonclaw, Cindersoul en Leafsong, wakker worden!" Toen ze uiteindelijk haar ogen open had merkte ze dat de Deputy het hol al verlaten had. Stiekem hoopte ze dat ze het zich had verbeeld. Maar toen ze de andere Krijgers door de opening zag gaan, rekte ze zich snel uit en ging ze achterna. De anderen zaten al te wachten toen ze ze zich bij hen voegde en hoewel ze moe was, wist Leafsong nog een soort glimlach op haar gezicht te toveren en haar slaap te verbergen. "Zijn we er klaar voor?" Zei ze, enigszins plagend nadat ze de vermoeidheid van de anderen had opgemerkt. Persoonlijk vond ze het niet erg om op jacht te gaan, hoewel het prettiger zou zijn geweest als het iets later had gekund.

Met de slaap nog duidelijk in hun blikken geschemerd, kwamen Moonclaw, Cindersoul en Leafsong één voor één het in de muurwand gevormde hol uitgelopen. Toch schenen ze alle drie opgewekt te reageren toen ze te horen kregen dat ze op jachtpatrouille gingen, en dat deed Silverfang enigszins goed. Hijzelf was niet zo moe meer, zijn ochtend begon gewoonlijk veel eerder dan bij de andere clankatten. Wanneer de zon vanachter de bergen omhoog rees, was Silverfang de eerste die in zijn vertrouwde boom door de lichtstralen gewekt werd. Dit was al jaren zo, en nu hij Deputy was hielp het hem de dagloop van de clan te regelen, zoals een patrouille als deze.
Moonclaw scheen te willen weten of ze al een route hadden en Silverfang knikt. Hij opende zijn bek om zijn gebaar te beargumenteren, maar viel stil toen hij zag dat haar blik afwezig werd. Ze was er niet meer met haar gedachten bij. Toen ook Cindersoul zich even later bij hen voegde, merkte Silverfang dat er een bepaalde connectie tussen de twee ontstond, verraden door een verlangende blik in hun ogen. Met zijn kop een beetje scheef gehouden vroeg hij zich af of er meer gaande was dan alleen de band van vriendschap. Hij besloot dat Moonclaw later wel zou ontdekken dat hij het Bloesembos als jachtgebied had uitgekozen, daar waar prooien in de vroege ochtend volop aanwezig waren. Silverfang schudde even met zijn lichaam en draaide zijn kop toen naar Leafsong. 'Zijn we er klaar voor?' vroeg de tortoise-shell met een plagende ondertoon. Silverfang beantwoorde haar opmerking met een geamuseerde glimlach en reikte met zijn staart naar het pad dat de uitgang van het kamp vormde. Hij knikte. "Laten we gaan." En nam toen de leiding richting het Bloesembos.

De groene omgeving van het Bloesembos was nog vochtig van de dauw, dat de bladeren deed glinsteren en voor een aangenaam plaatje zorgde. Silverfang snoof de frisse ochtendlucht op, voordat hij zich naar het drietal omdraaide en hen met een sierlijke zwaai van zijn staart tot een halt bracht. "Ik stel voor dat we in groepjes gaan," begon hij rustig. "Ik ga met Leafsong naar het gebied dicht bij de Hoogbomen, terwijl jullie hier kunnen jagen, goed?" Zijn lichtgroene kijkers gleden even waarschuwend, maar toch lichtelijk vermaakt naar Cindersoul en Moonclaw, hen erop wijzend dat ze echt hun aandacht op de prooi moesten richten en niet op elkaar. "Later kunnen we weer hier bij de grote eik verzamelen, en de prooi mee terug nemen naar het kamp." Hij glimlachte zijn clanleden even bemoedigend toe en trippelde toen richting de Hoogstenen. "Ga je mee Leafsong?" vroeg hij de katin, terwijl hij zich naar haar omkeerde.

[[ Van mijn part kunnen we gewoon verder in dit topic. c: ]]

Cindersoul bleef rustig wachten op zijn opdracht, en ook Leafsong voegde zich bij het jachtgezelschap. Hij glimlachte even naar haar, en knikte als begroeting. Hij kende Leafsong nog niet heel erg goed, en deze jachtpatrouille was misschien de kans om daar verandering in te brengen. Zijn blik verschoof even naar Silverfang, en voor een moment vroeg Cindersoul zich af waarom die kater in Starclan’s naam zo vroeg op was gestaan. “Zijn we er klaar voor?” zei Leafsong enigszins plagend, en Cindersoul knikte grinnikend. Hij was er nu wel klaar voor. Hij knipperde de laatste slaap uit zijn ogen, en keek fris voor zich uit. Hij vroeg zich af waar ze heen zouden gaan. Hijzelf gokte het Bloesembos; daar barstte het rond dit seizoen van de prooidieren. Silverfang gaf het teken dat ze konden gaan, en Cindersoul volgde hem met een opgetogen pas. Niet veel later kreeg Cindersoul door dat ze ook echt naar het Bloesembos gingen. Een glimlachje verscheen rond zijn lippen; het was de plek geweest waar hij Moonclaw had leren kennen. Ze kwamen bij het Bloesembos aan, en Cindersoul keek verbaasd om zich heen. Zo s'ochtends vroeg leek het Bloesembos heel anders dan in de namiddag. Hijzelf was wel gesteld op zijn nachtrust. Vooral omdat hij s'nachts nog wel eens niet kon slapen, was zijn rust gebaseerd op de ochtend. Sinds hij bij Moonclaw was, waren zijn nachtmerrie's echter zo goed als verdwenen. Silverfang stelde voor dat ze in groepjes zouden gaan; de grijze kater zou met Leafsong gaan, en Cindersoul met Moonclaw. Cindersoul knikte instemmend, blij dat hij met Moonclaw mocht. Hij ving de waarschuwende blik van Silverfang echter wel, en knikte met een glimlachje terug. Silverfang en Leafsong begonnen al met lopen, en hijzelf wenkte naar Moonclaw. "Kom je mee?" zei hij glimlachend, terwijl hij al een pas verder het bos in zette.