So far away from here~

Onderwerp: So far away from here~ za 10 sep 2011 - 19:26

Met langzame passen liep de elegante Moonclaw naar de kleine vallei. Ze had de grassige vlakte achter zich gelaten. Kleine kiezeltjes prikten in haar voetkussentjes. En lange vallei strekte zich voor haar uit. Kleine plukjes gras staken tussen stenen door. Moonclaw vond het een heerlijke plek. Ze sloot haar ogen bij een briesje dat door haar vacht waaide. Ze begon luid te spinnen van genot. Haar mondhoeken krulden zich langzaam omhoog. Ze vormden een vrolijke glimlach. Een heerlijke warme geur drong haar neusgaten binnen. Ze opende haar ogen en zag een paar vossenlengtes voor haar een opvallend, wit konijn. In het kamp had ze genoeg gegeten. De prooistapel was goed opgebouwd en had niet veel meer nodig. Ze vond het zonde om zo'n prachtige prooi op de stapel te laten rotten, en besloot het te sparen. Het witte vachtje lag als een prachtig juweel in het groene gras. De zon fonkelde in de zwarte kraaloogjes. Het keek haar recht aan, maar leek geen angst te tonen. Ook toen Moonclaw een poot dichterbij zette stond het beestje alleen rustig op en hupte zijn holletje in. Alles hier leek zo vredig, en Moonclaw wilde dit niet verstoren. Ze ging zitten een drappeerde haar staart om haar poten. Het gras golfde in de wind. Het zag er uit als een zee van kolkende planten. Een vlinder vloog op de wind en sloot vervolgens zijn roodgekleurde vleugels toen hij op een prachtige witte bloem lande. Op dat moment drong een bekende geur haar neus binnen. Ze draaide haar kop rustig om. "Hallo Cindersoul,"

Moonclaw x Cindersoul

Cindersoul had het Skyclankamp ingeruild voor de Kleine Vallei die zich in het Noordwesten vestigde. Met rustige stappen bewoog hij zich tussen de bergen door, die nauw bij elkaar stonden. Er was weinig begroeiing op deze plek, en daarbij ook weinig prooi. Hij was hier vandaag ook niet om te jagen om of te patrouilleren; vandaag ging hij naar de Kleine Vallei zonder clangericht doel. Hij was vanochtend wakker geworden en had meteen Moonclaw’s geurspoor opgepikt. Nadat hij een muis van de prooistapel had gepakt – die was vanochtend toch gigantisch - en had opgegeten, had hij haar geur meteen gevolgd. Haar geur had hem naar de Kleine Vallei gebracht, en nou was het slechts een kwestie van goed zoeken voordat Cindersoul Moonclaw zou vinden. Het weer was goed, de zon brandde rustig in zijn vacht, en hier en daar waaide er een briesje door de Vallei heen. Prima weer; niet te warm, en ook niet te koud. Nog een tijdje dwaalde hij rustig door de Vallei heen, hij had helemaal geen haast. Hij had de hele dag nog, en het liefst zou hij die met Moonclaw alleen doorbrengen. Uiteindelijk kreeg hij Moonclaw in het zicht, haar ogen staarden de hele omgeving af. Een glimlachje vormde rond zijn lippen. Een warme gevoel begon in zijn maag op te borrelen, het was te lang geleden dat hij en Moonclaw alleen samen waren geweest. Zijn pas versnelde zich, en voor hij het wist, stond hij naast de prachtige katten. Ze begroette hem, en hij streek met haar kop langs de zijne. "Hallo Moonclaw," zei hij, en hij ging naast haar zitten. Zijn grote, pluizige staart sloeg hij rustig om zijn poten heen. "Een prachtige dag, nietwaar?" vroeg hij, terwijl hij goedkeurend zijn omgeving aftuurde.

De grote, pluizige kater streek met zijn kop langs de hare. Snorrend beantwoorde Moonclaw zijn liefkozing. "Zeker," begon ze en richtte haar blik op de hemel. "Niet te koud, en al zeker niet te heet," bij die woorden dacht ze aan de eerste keer dat ze elkaar echt hadden gesproken, alweer een paar manen geleden. Het was bloedheet toen ze voorstelde naar het Sterrenmeer te gaan. Het was lente geweest, en er hingen zoete bloemengeuren in de lucht. Dit weer noemde ze meer.. Vers. Groen, helder en met een lichte bries. Ze vond het heerlijk, al hield ze meer van de lente. Met de winter en dde herfst had ze echter niets. Het waren vervelende jaargetij. Prooi verdween en het was koud en nat. Hoe mooi de sneeuw ook kon zijn, en hoe vrolijk de gekleurde herftbladeren dan ook waren, het was een soort crisistijd. SkyClan had zijn voorraden meestal goed voor elkaar, maar ook dat zou gaan rotten. "We hebben het goed getroffen met SkyClan," begon ze op filosofische toon. "Je broer zorgt goed voor ons, en het territorium is perfect. Je hebt me dingen laten inzien die ik nooit eerder zelf heb ontdekt, mijn wereld lijkt zoveel anders nu. Ik heb het gevoel dat ik geen blok aan mijn been meer heb sinds ik jou alles kan vertellen," snorrend richte ze haar blik op Cindersoul. Een relatie had haar goed gedaan, ze zou het niet kunnen missen. Ze zou hém niet kunnen missen. Haar lange vacht raakte door de war van de wind, maar deze kon haar huid niet berijken. Het voelde veilig, dat ze iemand had die echt om haar gaf, haar zou missen wanneer ze er niet was. De verse zomergeuren drongen haar neus binnen. Ergens kon ze niet begrijpen dat zo'n leuke, charmante kater voor haar had gekozen.

Onderwerp: Re: So far away from here~