The true is hard..

Een kleine donkergrijze kitten trippelde het kamp uit, zijn schaduw kleurige pels glansde als een poel regenwater in de zon. Ook al lagen zijn donzige oogleden nog voor zijn ogen hij registreerde met zijn snor haar het bewegen van bladeren en het vluchten van poten. Hij trippelde wat verloren rond op zoek naar iets onbestaands. De verse geuren van het groenblad-frisse bos kriebelden in zijn neus als een paardenbloem pluisje. Plots knapte er iets onder zijn kleine pootjes er volgde een hevig gezoem, een bang gepiep en een pijnlijke levensgevaarlijk steek. Toen bleven zijn oogjes dicht..

De enorme zwarte vlakte sterkte zich voor hem uit, vaag witte vlekken als spinnenrag dansten in zijn gezichtsveld en troebele, donker silhouetten flakkerden op. 'Wat ziet de wereld er vreemd uit' dacht Dewkit. Voorzichtig zette hij een paar pasjes naar de vreemde witte vlek, de wit streelde door zijn pels en Dewkit deed voorzichtig zijn mond een beetje open. De Skyclan geuren schuurden over zijn reukklier, hij was er zich van bewust dat hij naar een krijger toe liep, een gespierde kater , maar.... waar was hij? Plots zakte zijn kleine neusje weg in iets pluizigs, iets groots, iets levends. 'sorry' piepte Dewkit vlug, een beetje verloren schudde hij met zijn hoofd. 'Sorry, waar ben je' Dewkit snuffelde over de pluizige vacht 'o jij bent Sliverfang!' Dewkit. ging netjes op zijn poten zitten en waste zich zachtjes. 'Ik heb al zoveel over jou gehoord van de andere kittens' piepte hij met zijn staart in de lucht van trots, hij praatte met de Deputy!

[[ Het is niet echt de bedoeling dat een kitten het kamp uit gaat, zeker niet als ze hun ogen nog niet open hebben. Je kan ook doen dat het in het kamp is gebeurd, daar zitten ook bijen, wespen of whatever. xD ]]

Silverfang opende zijn ogen en knipperde even tegen het felle zonlicht dat het kamp binnendrong. Hij strekte zijn kaken in een grote gaap, rekte de slaap uit zijn poten en kwam toen overeind. Vervolgens begon hij zich een weg naar beneden te banen, bijna blindelings omdat de grote boom al zo lang tot zijn slaapplaats toebehoorde. Het slapen in een hol was simpelweg niks voor hem. Toen Silverfang de grond had bereikt, wierp hij even een blik door het kamp en begon hij toen met een hongerige maag naar de prooistapel te lopen. Hij had de vorige dagloop een groot deel bijgedragen aan het bijvullen van de stapel, dus kon nu zonder schaamte een prooi pakken, maar hij besloot het niet te bond te maken en pakte een gewone bosmuis. Met de prooi bungelend in zijn bek draaide Silverfang zich om, om weer terug naar zijn boom te lopen waar hij zijn ontbijt op zijn gemak kon oppeuzelen, maar zijn beweging werd gestaakt door een kleine kitten die tegen hem op liep. De zilvere kater keek verbaasd op. Het was Dewkit, de kitten die ooit eens lelijk was gestoken en sindsdien zijn ogen niet meer open had gedaan. Medelijden welde in hem op voor het kleine diertje, wetende dat hij misschien wel nooit meer kon zien. En hij was niet de eerste, Skyclan had maar liefst twee blinde kittens. Er was grote kans dat ze nooit Warriors konden worden, maar om het kleintje niet van slag te maken, drukte Silverfang die gedachte weg en boog hij voorover om de verslagen Dewkit te laten weten dat hij het was. Hij scheen hem te herkennen, en vertelde trots dat hij al veel over hem gehoord had. Silverfang glimlachte en legde de prooi naast zich neer om meer vrijheid te hebben voor het spreken. "En jij bent vast Dewkit. Ik zie dat je al erg gegroeid bent," antwoordde hij warm. De kitten kon dit niet weten, dus hij zou het vast fijn vinden om dit van een ander te horen. Met zijn poot reikte hij naar de muis die naast hem lag en schoof hem voorzichtig Dewkit's kant op. "Heb je honger?" vroeg hij voorzichtig. De meeste kitten werden met acht weken gespeend, maar het zou goed kunnen dat Dewkit nog niet aan een complete prooi gewend was vanwege zijn .. speciale opvoeding. Hij wist niet hoe zijn moeder in elkaar zat, maar de meeste Queens waren zeer behoedzaam met hun kinderen als deze een handicap had.

'En jij bent wast Dewkit, ik zie dat je al erg gegroeid bent!' Dewkit gloeide van trots, De Deputy gaf hem een Compliment! Zijn kleine snorhaartjes trilden van blijdschap en zijn pootjes kneedden opgewonden de koude grond. 'Dankje Silverfang' antwoordde Dewkit een tikkeltje zenuwachtig. 'Heb je honger' Vroeg Silverfang misschien wat onzeker, maar dat hoorde dewkit niet daar was ie veel te opgewonden voor. De heerlijke geur van een verse muis dreef in zijn neus, de zalige wond aroma's prik'Ik vraag me kelden zijn geurklier enkel zag hij niet waar ze vandaan kwamen, de grote zwarte leegte sterkte zich voor hem uit terwijl her en der witte plekken fonkelden. Dewkit trippelde een stukje naar voor voelend waar die hemelse geuren vandaan kwamen, hij voelde een behaarde vorm aan zijn poten, de reuk was sterker. 'is ie helemaal voor mij?' vroeg Dewkit opgewonden. Hij bracht zijn kleine mondje tot aan de muis en nam er een flinke hap van, de zoute smaak vormde samen met de loof aroma's een zalig maaltje. 'ik vraag me af wanneer ik apprentice word, want ja ik ben nu al 5 manen' piepte Dewkit opgewonden, terwijl hij de muis verorberde. Een koude bries sneed door zijn pels 'Brrrr' bibberde hij. En Dewkit nam nog een hapje van zijn muis.

-kortheid xD -