Normaliter zou ze hier ver wegzakken in de modder, maar door de droogte was de aarde redelijk gebarsten en was er weinig van het vocht nog te zien. Het was vreemd om op deze aarde te kunnen lopen zonder problemen en daarom tilde Pearblossom wat onwennig zo nu en dan haar pootjes op. Ze was gevraagd om hier te gaan jagen, maar als hier geen water was, waarom zou de prooi dan nog wel komen? Geërgerd smakte ze met haar tong. Nu het bladkaal werd zouden de vogels ook snel vertrekken en was er nog minder. "Starclan, waarom sturen jullie ons geen regen? Almachtig dat jullie zouden zijn?" Vroeg ze luidop, meer tegen zichzelf maar het voelde wel goed.
Onderwerp: Teeming with drought (Otterdive) 
za 31 dec 2016 - 17:04