One day maybe [claw]

Verveling had hem overgenomen vandaag. Niks was echt leuk, niks was het avontuur waar hij naar verlangde. Misschien was het omdat hij ondanks alles zich toch anders voelde dan de rest. Er was niet meer zo'n klik met clan zoals hij die eerst had gehad. Misschien wel omdat hij zelf zo verandert was. Vroeger had hij het leven als simpel beschouwt. D'r was Stonepaw, Amare, een hoop liefdesdrama maar hij had geen verantwoordelijkheid gevoeld. Nu had hij een heel jaar gehad om na te denken en dat was nogal wat. Het voelde allemaal te anders. Daarom had hij de beslissing genomen om Claw te bezoeken. Hij hoopte dat de leider tijd kon vrijmaken voor zijn struggles. Deels wou hij gewoon zijn hart luchten en zijn zorgen onder woorden brengen maar ook wou hij het hebben over praktische zaken. Problemen zoals hondentanden die door Twolegs waren afgenomen en zijn gebrek aan kennis over de katten in de clan.
Met een onzekere blik wachtte hij bij de ingang. Zou Claw bezig zijn? Uiteindelijk besloot hij om het erop te wagen. "Claw?" Vroeg hij zachtjes. Draco schraapte zijn keel, met zo'n stem zou hij nooit serieus genomen worden. "Kunnen we praten?" Mauwde hij een stuk duidelijker met een respectvolle toon in zijn stem. Hij droomde er nu al van hoe katten op een dag zo voor hem zouden buigen, uit angst of aanbidding, Draco had geen voorkeur.

Hoe had niet verwacht dat hij ook binnengelaten zou worden. Claw moest erg druk zijn tegenwoordig met de clan. Nu er zoveel droogte was had Claw vast een plan dat hij moest uitdenken. "Dank je." Mauwde hij respectvol. Met een kalme blik liep hij naar binnen tot hij Claw kon zien. Hij bleef staan op redelijke afstand van de zwarte tom. Hier kwam hij nooit en hij had geen idee wat de leader wou. Moest hij dichterbij komen? Of achteruit. Twijfelend bleef hij voor de kater staan. Misschien verwachte Claw dat hij de stilte zou doorbreken. Draco nam diep adem en begon. "Afgelopen tijd voelt zo raar nu ik terug ben. Ik hoopte dat ik met dit gesprek wat verduidelijking kon krijgen." De witte kater keek naar zijn poten. "Als je de tijd hebt natuurlijk."

Het viel Draco op hoe begripvol Claw reageerde. Het verbaasde hem lichtjes. Waren zijn herinneringen aan vroeger zo slecht? Of kwam het gewoon door het feit dat Claw toch hun oude leider van de troon had gestoten? Hij wist zeker dat als hij hier een jaar was geweest hij een veel beter beeld had gehad van alles. Chawl of Jinx, hij had beide wel eens gezien, dat moest lukken. Hij herhaalde de namen een paar keer in zijn hoofd. Hij schonk de leader een kleine glimlach van dankbaarheid voor hij aan zijn verhaal begon. "Het is voornamelijk dat ik zoveel katten niet ken. Vroeger voelde ik me wel.. de leider van het kamp met al mijn kennis." Hij lachte schaapachtig. "Ik ben bang dat het nooit meer hetzelfde wordt als toen." Hij keek op van zijn sneeuwwitte poten op naar de zwarte tom.

Draco knikte instemmend. Claw's logica was erg logisch en hij wist dat de leader gelijk had. Het ging nooit meer hetzelfde worden nu zonder Stonepaw en met allerlei nieuwe katten. Misschien zou hij er ooit mee kunnen leven maar nu was hij daar nog niet klaar voor. Het bleef een grote last die op hem drukte. Een last die hem steeds bezighield nu. Draco ontmoette Claw's blik.
"Nee." Antwoordde hij, de onzekere toon duidelijk. Zijn vroegere vechtlust was veranderd in een rare mix van hopeloosheid en agressie. "Misschien heeft het gewoon tijd nodig." Mompelde hij. Het zou kunnen dat er binnenkort een tijd kwam waar hij alles weer had. Zijn beste plan was het uitmoorden van veel katten, hij moest sterk overkomen, en alle katten kennen. Maar dat was niet makkelijk. Zijn wil om door te zetten begon nu al op te raken.

"Tijd en inzet." Hij knikte vastberaden. Het gesprek had hem al veel meer moed gegeven en een positieve blik op de situatie. Beide kon hij geven hieraan. Tijd had hij voldoende. En inzet moest wel. Gelukkig was praten met Claw een slimme zet geweest. En verder, wat kon hij doen? Hij moest maar mee gaan helpen aan het clan leven en zijn training met Shark afronden. Maar nog steeds hij wou hij niet de eenvoudige slaaf van de clan zijn de alles deed. Dat was nog lastig. Wat betekende dat hij snel die tanden moest gaan verdienen en respect krijgen van alle katten op die manier. Niet makkelijk, maar ja, tijd en inzet. "Ik zal hem binnenkort eens opzoeken." Knikte hij. Chawl was als hij het goed had de zoon van Claw, interesting.

Als het kon zou hij zelfs straks nog Chawl af zoeken. Niet alleen voor advies maar het zou Claw vast ook tevreden maken. En op dit moment had hij er veel voor over om gewoon zijn best te doen. "Mooi." Draco knikte, het was duidelijk. Dit gesprek was over en Claw wou weer de rust. Draco bleef nog heel even staan maar besloot dat hij niks meer te zeggen had. "Nogmaals bedankt." Mauwde hij voor hij naar de uitgang liep. Opgelucht maar ook gespannen, hij moest zich nu echt gaan bewijzen. Maar dit was al een eerste stap geweest, hij kon dit.