We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Dark lord of Middle-Earth 1429 Afwezig And all the kids cried out,
"Please stop, you're scaring me."
I can't help this awful energy
Goddamn right, you should be scared of me
CAT'S PROFILE Age: I've been hitting children for 89 moons Gender: She-cat ♀ Rank: Member
Onderwerp: Bloody hell zo 11 dec 2016 - 16:28
Haar ogen waren strak op het witte bolletje gericht terwijl ze met geruisloze passen naar voren sloop. Het jonge konijntje was druk bezig met eten te zoeken en bibberde met zijn pluizige staartje toen een koude wind door zijn donzige vacht heen woedde. Het was de eerste konijn geweest die ze in dagen had gezien dus was ze vast besloten deze te vangen. Grauwend sprong ze naar voren en sloeg haar klauw uit naar de heup van het konijn toen ze uit haar schuilplaats sprong. Het konijn sloeg op vlucht en meteen zette Sweetheart de achtervolging in. Haar oren waren plat in haar nek gedrukt terwijl ze achter het vluchtende diertje aan sprintte. Ze nam een scherpe bocht naar links toen het konijntje zijn koers veranderde en sloeg haar klauw in zijn achterpoot. Het diertje schreeuwde het uit en viel, zo snel als ze kon rende ze naar de bloedende konijn maar deze was weer opgesprongen en weggevlucht. Een geïrriteerde zucht verliet haar bek toen ze de achtervolging weer inzette en het bloed spoor volgde. Al snel kwam het manken beest weer in haar versier en snel schoot ze er op af. Echter liep alles mis toen het konijn richting een rost huppelde en Sweet vol met haar snuit tegen de keiharde steen aanklapte toen de konijn ergens onder de ros verdween. "GODVERRE-STARCLAN-DOMME!!" Schreeuwde ze uit terwijl ze wankelend een stap achteruit zette. "Aargghh!" Haar neus bloede volop en met haar ogen dichtgeknepen van de pijn sloeg ze haar klauwen in de grond
[Runningtime] ganzenopdracht uwu
Runningtime
StarClan
Hah, no 282 Actief Maybe you were my blue moon,
maybe I let go too soon.
Running from what could be,
so terrified of happy,
Zijn gezichtsuitdrukking stond strak. Iets waar hij niet echt meer gewend aan was. Met langzame, maar zeker bewuste passen trippelde hij het kamp uit. Dus de Clan wou het zo spelen, hm? Ze wouden hem uittesten. Alles zou zich opnieuw afspelen. Begins af aan. Vanaf zijn kittentijd. Echter leek de kater zich niet meer van aan te trekken. Met zijn snuit nogal arrogant in de lucht trippelde hij vastberaden het kamp uit. Ashghost, Cootsnarl, Sweetheart. Het werd hem teveel. En het had zijn ego opgeblazen. Aangewakkerd. Afgestoft. Klaar om opnieuw gebruikt te worden. Er was niets meer over van Runningtime. Misschien wel zijn wil om weg te rennen van zijn problemen. Maar echter was er verder niets meer te zien van de oude, verlegen en introverte kater. Vandaar dat hij een hatelijke blik vuurde naar een kat dat tegen hem aanbotste. Het kon hem ook niet veel meer schelen. Alsof het niet erger kon. Leek de kater op de verkeerde tijdstip op de verkeerde plek te staan. Alweer. Zijn blik vond de bekende vacht van Sweetheart. Hij rolde zijn blauwe ogen terwijl hij met een droge blik toekeek hoe ze achter een konijn sprong en vervolgens tegen een steen aanbotste. "GODVERRE-STARCLAN-DOMME!!" Hoorde hij haar schreeuwen. Vervolgens stapte hij koeltjes de struiken uit. "De Clan heeft niets aan katten die tegen dingen aanbotsen." Zei hij in een spottende toon. Haar zelf imiterend toen ze hem zelf had verteld dat de Clan niets aan hem had aangezien hij ook alleen maar over zijn eigen poten struikelde.
Lethal
Member
Dark lord of Middle-Earth 1429 Afwezig And all the kids cried out,
"Please stop, you're scaring me."
I can't help this awful energy
Goddamn right, you should be scared of me
CAT'S PROFILE Age: I've been hitting children for 89 moons Gender: She-cat ♀ Rank: Member
Onderwerp: Re: Bloody hell ma 19 dec 2016 - 17:23
Met haar ogen toeknepen van de pijn drukte ze haar enorme klauwen in de grond terwijl ze zachtjes siste. Haar neus bloedde volop en de sterretjes duizelde door haar kop heen. Klote konijn! Waarom ze nog überhaupt had geprobeerd om die achter die achterlijke beest aan te rennen. Jagen was voor sukkels, katten die niks beters hadden te doem. Zij was er voor andere dingen, belangrijke dingen zoals vechten en patrouilleren bijvoorbeeld. Sweet wou net door haar poten zakken om haar duizelige kop te stillen toen er geritsel achter haar klonk. Met een bloedende neus draaide ze haar kop om en keek recht in de blauwe kijkers van Runningtime. "De Clan heeft niets aan katten die tegen dingen aanbotsen." Die droge woorden die over zijn lippen heen rolde. Die vieze vuile rattenkoppie van hem en dan die nog ook die bijdehante waffel erbij. Het werd haar nu te veel. Trillend van de woede draaide ze zich grauwend zonder pardon om en haalde met zo veel mogelijk kracht uit naar de katers gezicht. "Jij nutteloze haarbal!" Spuugde ze recht in zijn gezicht voor ze weer opnieuw naar zijn keel uithaalde. "Ik wou dat je dood was!" Met een schok stond ze stil toen de woorden haar lippen hadden verlaten en snel slikte ze de brok in haar keel weg. Had ze dat echt gezegd? Wou ze echt de zwarte kater voorgoed uit haar leven zou verdwijnen? De poes wou haar mond openen maar er kwam niks uit, hoe hard ze het ook probeerde er kwam niks van haar stembanden af dan een zacht gemompel gemengd met spijtig gepiep. De massieve poes zette snel een stap achteruit terwijl het bloed nog langs haar snuit drupte voor ze haar verschillend gekleurde ogen in de verte liet staren.
Runningtime
StarClan
Hah, no 282 Actief Maybe you were my blue moon,
maybe I let go too soon.
Running from what could be,
so terrified of happy,
De kattin leek zijn opmerking duidelijk genoeg niet luchtig op te vatten. Maar ja, dat was zijn bedoeling toch al niet geweest. En veel over dat boeide hem ook niet echt. Hij legde zijn oren op zijn nek nadat de poes met een ruk zich omdraaide en hem een krab gaf op zijn wang. Hij dwong zichzelf niet ineen te duiken en kneep voor eventjes zijn ogen dicht van de pijn. "Jij nutteloze haarbal!" Spuugde ze zijn richting op. Hij kon nog net haar tweede klap ontwijken en keek haar vol met haat aan. "Ik wou dat je dood was!" Als hij nog steeds de oude Running was, zo fragiel en breekbaar. Dan ja, dan zou hij weer neervallen op zijn knieën en zichzelf misschien tot slaap huilen. Maar dit keer, nee. Hij zou zich niet weer voor de gek houden. "Ja, dat zou ik ook wel gewild hebben." Hij tilde zijn kop weer op en deed een dreigende stap vooruit. "Om eerlijk te zijn, wie niet?" Dreigend zwiepte hij met zijn staart terwijl hij met geknepen ogen naar de poes keek. Zo te zien aan haar uitdrukking was dat niet in haar planning geweest. "Sweetheart, schatje. Denk je nou serieus dat je mij zo weet te pijnigen? Het zou meer klauwen, tanden en bloed moeten kosten als je van me af wilt. Maar woorden lijkt me niet erg origineel." Zijn stem had een zoete toon. Alsof hij weer bespottend bezig was. Wat ook zo het geval was. "Alsjeblieft zeg. Ga je weer achter jezelf schuilen? Je trots? Dat is toch wat je altijd wilde, toch? Je reputatie verhogen. God, je zou zelfs jouw familie opofferen om boven iedereen uit te komen." Hij draaide een rondje om haar heen. Zijn ogen nogsteeds strak gericht op haar. "Zal ik jou is wat vertellen", begon hij terwijl hij weer voor haar neerzat. "Dat is niet echt gelukt, als je het mij vraagt."
Lethal
Member
Dark lord of Middle-Earth 1429 Afwezig And all the kids cried out,
"Please stop, you're scaring me."
I can't help this awful energy
Goddamn right, you should be scared of me
CAT'S PROFILE Age: I've been hitting children for 89 moons Gender: She-cat ♀ Rank: Member
Onderwerp: Re: Bloody hell ma 19 dec 2016 - 17:58
Spijt van haar woorden was de gene wat ze nu had. Haar bloedende neus en de pijn die er door heen stekte leken niks vergeleken met de pijn die dwars door haar magere hartje heen stak. Ineengekrompen luisterde ze naar de woorden van de kater terwijl haar ogen die bloedspetters op de grond spatte volgde. Sweet probeerde haar mond te openen, hem te vertellen dat het nooit haar bedoeling was, dat alles wat ze ooit gedaan had of gezegd niet onder haar controle was maar er gebeurde niks. De senior warrior sloot verslagen haar ogen. Ze wou dit niet meer, ze wou dit niet horen. Ze wou weer de oude Runningtime en ze wou der oude zelf. Sweetheart zuchtte nadat hij klaar was en met haar blik gevestigd op haar poten opende ze voorzichtig haar bek. "Ik zou nooit de katten van wie ik hou nooit iets aan kunnen doen" Sprak ze emotieloos, terwijl de poes bij elke letter van binnen brak. Dat was het enige waar de kater de fout is was gegaan de rest was allemaal waar. "Het spijt me"
Runningtime
StarClan
Hah, no 282 Actief Maybe you were my blue moon,
maybe I let go too soon.
Running from what could be,
so terrified of happy,
Zijn ijsblauwe ogen keken emotieloos toe hoe haar neus nog steeds enkele druppeltjes bloed op de grond liet vallen. Maar toch, het deed hem niks om haar zo te zien. Sure, het deed hem wel iets. Maar het was niet duidelijk genoeg om er zelf mee op te houden. "Ik zou nooit de katten van wie ik hou nooit iets aan kunnen doen" Sprak ze. Duidelijk vastberaden over wat ze beweerde. Hier liet hij een grom horen. "Verdomme, Sweet!" Riep hij. Zijn vacht overeind. "Heb je weleens nagedacht over wat je mij aangedaan had? Waarom denk je dat ik zo ben? Jij hebt mij zo gemaakt!" Siste hij. Zijn ogen glommen een nieuwe gloed. Alsof hij trots was op wat hij nu aan het doen was. Dat hij dacht dat de poes dit totaal nodig zal moeten hebben. "Het spijt me" Waren de volgende woorden. Hij rolde met zijn ogen. "I can't do shit with I'm sorry." Spuugde hij naar haar. Dezelfde woorden gebruikend zoals de kattin het zelf aan hem verteld had.
Lethal
Member
Dark lord of Middle-Earth 1429 Afwezig And all the kids cried out,
"Please stop, you're scaring me."
I can't help this awful energy
Goddamn right, you should be scared of me
CAT'S PROFILE Age: I've been hitting children for 89 moons Gender: She-cat ♀ Rank: Member
Onderwerp: Re: Bloody hell ma 19 dec 2016 - 18:32
"Verdomme, Sweet! Heb je weleens nagedacht over wat je mij aangedaan had? Waarom denk je dat ik zo ben? Jij hebt mij zo gemaakt" Sweet hief haar kop op. Haar koude ogen mengend in die van hem. "Pardon?" Mauwde ze zachtjes, haar ogen weer langzaam tot spleetjes geknepen en weer de zelfde gloed die ze altijd hadden gehad: koud en dodelijk. De poes schudde langzaam haar kop en begon weer stukje voor stukje zelfverzekerde overeind te komen. "Ik jou iets aangedaan?" Haar woorden waren niet meer dan een gefluister die meevoerde met de wind. "Ik? Jou iets aangedaan?" Sweet voelde hoe haar vacht zachtjes op haar ruggengraat begon te kriebelen en met een schuddend kop stapte ze vooruit. Haar lichaam was niet onder controle, haar geest leek wel bezeten. De poes begon zachtjes te grinniken terwijl ze nog een stap naar de zwarte kater zette. "En wat is dat dan precies Running?" Haar verslagen woorden waren ingeslikt, en het leek alsof haar vader weer onder haar dikke pak vecht kroop."Want als het goed is, heb ik jou nooit een flikker aangedaan" Sweetheart knoop één oog dicht en schraapte kort met haar nagels over de grond terwijl het grinnik nog steeds haar mond verliet: "Funny. Funny. Funny boy" Ze vestigde haar blik weer op zijn blauwe kijkers. "Want volgens mij was jij de gene die me achterliet. Volgens mij was jij de gene die zijn kont keerde toen ik door de shit heen zonk. jij was de gene die weg was gevlucht toen je hoorde dat ik kittens van jou verwachtte." Sweet stopte kort, liet haar kalme woorden goed doordringen zijn bijenkop heen dringen. "Het is altijd makkelijk om iemand anders de schuld te geven. Maar dit keer heb je geen recht om iemand te beschuldigen van jou daden meneertje. Ik was de gene die je haagje redden toen je jezelf de dood toewenste en wat kreeg ik der voor terug? Een lafaard die niet eens zijn beste vriendin kon helpen?" Sweetheart liet haar blik van de zwarte kater wegglijden, keek kort in de vergetelheid voor ze weer kort haar mond opende en weer sloot.
Sweetheart met karakterwisseling van hier tot Tokio c':
Runningtime
StarClan
Hah, no 282 Actief Maybe you were my blue moon,
maybe I let go too soon.
Running from what could be,
so terrified of happy,
Hij had zijn hatelijke blik nogsteeds gericht op de kattin dat door zijn woorden heen een beetje verdwaald leek te zijn. "Pardon?" Zei ze zachtjes. "Ik? Jou iets aangedaan?" Leek ze vaak te zeggen. Hij keek haar nog steeds minachtend aan. Ze deed een stap naar voren. Echter bleef de zwarte kater op zijn plaats. Haar duidelijk laten merken dat hij zich niet meer geïntimideerd liet voelen door haar verwisselbaar karakter. "En wat is dat dan precies Running? Want als het goed is, heb ik jou nooit een flikker aangedaan" Hij liet een boze sis horen. "Dat zeggen ze allemaal." Zei hij uiterst koppig. "Funny. Funny. Funny boy" De naam liet zijn ogen weer dichtknijpen. Argh. Hoe haatte hij het hoe anderen hem zo noemden. Zelfs als zij de naam voor het eerst aan hem gegeven had. Wie had haar het recht gegeven hem een nickname geven? Not on his watch. "Want volgens mij was jij de gene die me achterliet. Volgens mij was jij de gene die zijn kont keerde toen ik door de shit heen zonk. jij was de gene die weg was gevlucht toen je hoorde dat ik kittens van jou verwachtte." There it was. Hij onderdrukte het kleine hoopje schuldgevoel neer en zwiepte nogmaals nijdig met zijn zwarte, dikke staart. "Het is altijd makkelijk om iemand anders de schuld te geven. Maar dit keer heb je geen recht om iemand te beschuldigen van jou daden meneertje. Ik was de gene die je haagje redden toen je jezelf de dood toewenste en wat kreeg ik der voor terug? Een lafaard die niet eens zijn beste vriendin kon helpen?" Oh now she was going to get it. Runningtime klemde zijn kaken op elkaar en trok zijn klauwen in en uit. Oké, hij zelf kon het best toegeven. Een arrogant typje was hij zeker. Maar één ding was zeker. Één simpel dingetje dat iedereen wel kon onthouden. Niemand. Niemand. Leerde hem een lesje. De kattin mocht hem nu wel een hoopje schuld op zijn schouders gooien. Maar dat zou echt niet helpen. "Wie is de grappige hier, nou? Vertel me maar, Sweet." Hij liet een grimas op zijn lippen verschijnen. "Een vogeltje heeft mij best wel een paar 'interessante' feitjes over je verteld." Mauwde hij bespottend. "Hoe gaat het met je broer?"