Life is though my darling

Onderwerp: Life is though my darling vr 11 nov 2016 - 20:53

Haar sterke potten stampte op de harde bevroren aarde en lieten sporen achter van haar pootkussentjes en haar uitgeslagen nagels. Haar ogen stonden kill en vol moordlust toen ze door de kille landschap heen sloop en lichtjes met haar pluizige staart zwiepte. Haar hart was bevroren en het kon haar allemaal geen ene flikker schelen. Ze was back in the game en dat zou ze laten merken ook. Haar oren waren kwaad in haar nek gedrukt en een grauw vormde op haar lippen waardoor haar scherpe tanden een beetje uitstaken. Ze had afstand gedaan van Bronzemask en verwachtte dat in elkaar zou storten maar dat deed ze niet. Haar ziel was verdwenen net als haar emoties, het was beter dat die zwakke rot poes uit haar leven was verdwenen. Ze betekende toch geen ene flikker voor der en dat zou ze de poes eens goed laten merken. Ze kon stikken in haar ego. Ze had alles gedaan voor der! En wat kreeg ze terug!? Nothing. Sweet gromde en kneep haar ogen tot spleten, ze had dat mormel en de rest toch niet nodig, ze kon dit alleen. Ze zou Windclan in haar klauwen krijgen en dan zullen wel voor de buigen, en anders maakte ze hen wel. De grote kattin snoof en stak de grens over. Ze was op weg naar de twoleg place, daar waren altijd wel hulpeloze katten die alles voor je deden voor een kleine prijs. Sweets oren wiebelde terwijl ze elk geluid opnam en opende haar mond een stukje om de geuren goed te kunnen onderscheiden. Al gauw dreef de bekende bittere bloed geur van Bloodclan in haar neus en de kattin keek met dodelijke ogen rond. Haar houding was sterk en elke idioot zou snappen dat haar uitdagen hun dood betekende. De windclan warrior sprong op een container toen de geur sterker werd en Sweet hoorde al gauw pootstappen. De forse poes ging zitten en sloeg haar pluizige dikke staart om haar middel heen en keek toe hoe een rode kattin haar kant op stapte.

- Only Brat! Rest met toestemming~

_{Brat had Runa weer eens alleen achter gelaten, ja weer ze kon de kitten gewoon niet uitstaan. Die lelijke kop dat bijdehante gedrag. Soms wilde ze gewoon haar klauwen om de kleine nekje van de kitten binden en haar wurgen. Vies mormel dat ze er was. De grote rode poes liep rustige met langzame stappen over de koude harde stenen, ze zou niet ver gaan; gewoon wat in de stad rond zwerven en hopen dat ze iemand tegen kwam. Iemand die haar even kon afleiden; of terwijl amuseren. En de poes had haar slachtoffer gevonden toen de geur van windclan haar neus gaten vulde, ach wat gezellig. Met grote stappen liep de grote rode poes op de geur af, die steeds bekender werd. Toen er kat in haar gezichtsveld kwam begon te poes ge grijzen. Haar blauwe ogen keken naar de grote poes die op ene container zat, maar het was niet zomaar een poes; nee het was ene heel speciaal iemand.... 'Sweetie' begon ze grijzend. 'Ach meid wat heb ik je gemist' grinnikte ze toen. 'Je hebt nog altijd die lelijke kop van je' lachte de rode kattin toen. Ze dolde maar wat, ze kende Sweetheart lang dan vandaag. Veel langer, ze waren een soort van-vrienden? Ugh dat woord klonk nooit goed. Hoe dan ook had Sweet en zij veel gemeen; ze dachten op de zelfde manier, iets wat de bloodclanner wel kon respecteren. Sweetheart was geen mietje en kwam voor haar rechten op; een beetje zoals zij zelf. Daarom mocht ze de poes ook zo graag, ze leek op haar.}

Haar ogen volgde de pootstappen van de kattin en al snel vormde er een grijns op haar lippen. De bekende geur van de kat prikkelde in haar zintuigen en Sweet wiebelde met haar oren. 'Sweetie' Grijzende de Elite kat en Sweetheart trok haar wenkbrauw speels op en liet haar ogen in de blauwe van rode poes smelten. "Ma dear darling Brat" Mauwde ze met een grijns en sprong van de container af pal voor de jongere kat. 'Ach meid wat heb ik je gemist' grinnikte ze toen. En kort lachte ze mee. 'Je hebt nog altijd die lelijke kop van je' Sweet trilde geamuseerd met haar snorharen en kneep haar verschillend gekleurde ogen tot spleetjes. "Jou kop is ook niet in de tijd verbetert hoor" Mauwde ze terug en gaf een draai aan haar oor met haar staart. "Het is goed om weer je rooie kop te zien Brat"

_{"Jou kop is ook niet in de tijd verbetert hoor" miauwde de poes terug met een draai aan d'r oor met haar staart."Het is goed om weer je rooie kop te zien Brat" De rode poes greens, en grinnikte zachtjes. De windclan poes stond nu recht voor haar, en Brat had er geen enkel probleem mee. Ergens vond ze het wel fijn, Sweet had net de zelfde hoogte als zij. Iets wat ze niet vaak tegen kwam, vooral niet bij clan catjes. 'Oh im flatterd' lachte ze terwijl ze en stap dichter bij de oudere poes zette. Brat's blauwe ogen gleden over de dikke vacht van de andere poes heen, ook iets wat je niet vaak tegen kwam bij een windclanner; meestal waren ze klein dun slank maar lenig. 'So how are things back in windclan?' vroeg ze toen met een nieuwsgierige toon, want hey misschien kon ze nog wat informatie uit de poes halen ofzo. Ook al boeide het Brat ergens wel wat; wat de andere kattin allemaal deed in Windclan; ze was vast niet erg geliefd daar...}

Haar verschillend gekleurde ogen keken diep in die van de rooie kattin en met een grijns keek ze hoe Brat een stap naar haar toe zette zodat hun snuiten een kleine snorhaar lengte van elkaar verwijderd waren, 'Oh im flatterd' Sweet zwiepte met haar staart en trok haar wenkbrauw op. "Of course you are" Mauwde ze diep en volgde haar blik toen deze overduidelijk haar lichaam bekeek. "You something you like?" Grinnikte ze en snoof de lucht diep op. Geen andere verse geuren die duldde op andere levens dus ze had eindelijk is weer een tijdje alleen met haar old friend. 'So how are things back in windclan?' Vroeg de rooie poes en Sweet trok met haar oor. "Zo zijn gangetje, if you know what I mean" Een duistere gloed twinkelde in haar kille ogen en ze zette een kleine stap naar voren.

_{"Of course you are" miauwde de andere poes toen, Brat gaf geen antwoord maar bleef grijzen. Toen de andere poes merkte dat Brat naar haar keek vroeg ze of ze iets zag wat ze leuk vond, Brat kwam weer wat dichterbij. En bewoog haar kop naar de oor van de andere kattin. 'Would you be scared if i do?' fluisterde ze met een speelse en lage stem. Ze speelde wat met de poes; ze teste haar, kijken hoe ze zou reageren. Al kon ze voorspellen dat haar reactie vast... amuserend zou zijn, heel erg amuserend. Brat nam weer wat afstand van de windclanner en vroeg toen hoe het met Windclan zelf stond. Een vraag die met een iets wat onduidelijk antwoord werd beantwoord."Zo zijn gangetje, if you know what I mean" Brat versmalde haar ogen en zwaaide rustig met haar staart. 'Please, tell me more' Brat gaf de poes een speelse knipoog, hopelijk zou de poes nu wat meer vertellen...}

'Would you be scared if i do?' Mauwde Brat dicht in haar oor en de grote warrior lachte, "I am not afraid of anything, kitty" Kaatste ze terug met een diepe mauw en liet haar samengeknepen duistere ogen zich speels over haar heen gleden. Nadat ze had verteld dat alles zijn gangetje liep in Windclan zwiepte de rooie poes met haar staart. 'Please, tell me more' Sweet krulde haar lip op en liet haar grote klauwen over de koude tegels heen glijden voor ze haar kop net als wat Brat had gedaan dichter bij haar oor hield. "Try it to get it out" Mauwde ze koeltjes en zette een stap vooruit zodat ze haar een klein speels setje naar voren duwde. Ze zou nooit zomaar informatie geven zelfs niet aan de katten dicht bij haar stonden, daar had ze wel van geleerd toen de katten die ze eens vertrouwde haar als oud vuil behandelde. Stom. Want nu leefde ze niet meer.

_{"I am not afraid of anything, kitty" kaatste de winderclanner terug. De duistere blik in haar ogen was onmisbaar. Brat greens enkel, haar antwoorden waren ook zo amuserend. Toen ze vroeg hoe het in windclan ging antwoorde de poes koeltjes "Try it to get it out" terwijl ze een stap vooruitzette,Brat versmalde haar ogen even en keek de andere kattin strak aan. 'Is dat een uitnodiging?' vroeg de rode poes emotieloos haar blauwe ogen boorde in die van de andere kat. 'Ik sla zo al die tanden uit je bek Sweet; dat ik je mag betekend niet dat ik je niks aan zou durven doen' haar stem klonk redelijk rustig al wel met een dreigende ondertoon. Ze zou de oudere poes niet echt aanvallen, Sweet moest gewoon niet vergeten wie ze voor haar had. Of-tja wat maakte het ook uit. De rode poes begon te grijzen en gaf de andere poes ene speelse duwtje. 'Geintje' miauwde ze toen grinnikend met een duivels lachje.}

'Ik sla zo al die tanden uit je bek Sweet; dat ik je mag betekend niet dat ik je niks aan zou durven doen' Mauwde de rooie poes ineens dreigend en Sweetheart trok met haar oor. Geen enkel teken van angst en met koude blik keek ze haar aan. "I like to see you try" Haar stem was kalm, enorm kalm wat het een eng maakte. Zij? Haar tandjes er uit slaan? Dan kende ze haar nog niet goed genoeg. Met ontblootte nagels kraste ze over de ijskoude grond en de was bereid om de poes neer te leggen tot ze haar een speelse duwtje gaf. Sweet kneep haar ogen tot spleetjes en een fronste vragend. Haar karakter was zo verbittert dat ze blijkbaar een grapje en een echte dreigend niet meer uit elkaar kon halen waardoor Sweet een stapje naar achtere zette. Ze was bijna bereid geweest om de bloodclan poes haar keel door te snijden, was ze dan echt in z'n monster veranderd? 'Geintje' Sweet keek Brat weer aan met ogen die geen emoties bevatte en probeerde een waterig glimlachje op haar lippen te krijgen.

_{Sweet leek haar dreiging erg serieus te nemen, iets wat Brat wel door kreeg. De oudere poes ontblootte haar nagels en kraste op de koude grond. Al leek dat allemaal te veranderen in verbazing toen ze haar een speels duwtje gaf; de windclanner deed een stap naar achter en fronste vragend. Brat vertelde haar dat het maar geen geintje was; en de andere poes reageerde met een waterig glimlachje. De grote rode poes versmalde even haar ogen en kwam weer wat dichter bij de andere poes. 'Je bent anders Sweet' begon ze op een rustige stem terwijl ze de poes strak aankeek. 'Je bent geen Windclanner; ik heb die katten gezien, ze zijn watjes poedels.' Brat kwam nog gevaarlijk dicht met haar kop bij de andere kat. 'Maar jij je bent sterk koud en emotieloos, je hoort niet thuis in Windclan' elke kat kon het zien, Sweet was geen clancat haar gedrag paste meer bij...Bloodclan.}

Sweet kneep haar verschillend gekleurde ogen tot spleetjes en haar blik volgde haar klauwen die steeds uit haar hulzen gleden, Brat keek haar aan en kwam weer dichterbij waardoor Sweet haar kop haar richting oprukte en haar goed in de gaten hield. De Bloodclanner was haar vriendin en ze moest haar woede onder controle houden, Brat betekende te veel voor haar en ze wou haar niet pijn door haar karakterwisseling'Je bent anders Sweet' Begon de roodgekleurde poes en met een zwiep van haar staart keek ze recht in haar ogen. 'Je bent geen Windclanner; ik heb die katten gezien, ze zijn watjes poedels.' Brat kwam dicht met haar kop bij die van haar en met wiebelde oren luisterde ze veder. 'Maar jij je bent sterk koud en emotieloos, je hoort niet thuis in Windclan' Sweet hief haar kin op en de haren langs haar ruggengraat stonden overeind. "I belong no where" Mauwde ze zachtjes, haar gefluisterd gevuld met haat. "I'm a monster"

De andere kattin vertelde haar dat ze nergens thuis hoorde, dat ze een monster was. Brat schudde haar kop en keek de poes met een warme blik aan. 'Nee Sweet, er zijn meerde katten zoals jij. Meer katten die jouw ambities delen.' Brat legde expres haar poot dichtbij die van de andere poes. 'Alleen die katten zijn niet te vinden in Windclan, ik weet zeker dat ze bang voor je zijn daar Sweet. Bang omdat ze weten dat je beter bent!' er vormde een klein oprecht glimlachje op het gelaat van de rode kattin. 'Maar in Bloodclan is het anders, je kracht word herkend en benut. Begrijp je wat ik bedoel Sweet? laat die rot clan van je achter en kom naar bloodclan' de poes stopte even met praten. 'Met mij' mompelde ze toen zachtjes. Terwijl er een gebroken gloed in haar ogen was te vinden.

'Nee Sweet, er zijn meerde katten zoals jij. Meer katten die jouw ambities delen.' Brat's woorden vulde haar oren en haar nekharen sprongen overeind. 'Controle yourself Sweet' Commandeerde ze zich zelf en met haar kaken op elkaar gedrukt keek ze naar de rode poes. Haar poten jeukte en het leek alsof iemand anders haar lichaam probeerde over te nemen. Pas toen Brat haar poot dichtbij die vaan haar neerlegde leek alles even stil te staan. Haar oren wiebelde en met haar nagels schoven weer terug in haar hulzen toen haar poot die van haar zachtjes aanraakte. 'Alleen die katten zijn niet te vinden in Windclan, ik weet zeker dat ze bang voor je zijn daar Sweet. Bang omdat ze weten dat je beter bent! Maar in Bloodclan is het anders, je kracht word herkend en benut. Begrijp je wat ik bedoel Sweet? laat die rot clan van je achter en kom naar bloodclan' Haar ogen mengde die zich in die van haar en haar lijf onder haar vacht gloeide. Brat stopte even met praten maar het was niet stil. Woorden galmde nog steeds in haar kop, steeds opnieuw en opnieuw en opnieuw. Tot de stem haar bekend voor kwam. Wolfeye. "Met mij" Hoe graag Sweet nu had gezegd dat ze met haar mee wou haar kaken bleven stijf op elkaar gedrukt, haar nagels schoten weer uit haar hulzen en maakte lange witte strepen op de tegels. "B-brat.. I can't" Piepte als een kitten die haar moeder kwijt was. "Ik kan het niet, ik kan het niet.." Ze begon zachtjes met haar kop te wiegen en haar vaders stem spookte door haar kop heen. "Hij laat me niet gaan. Hij laat me niet gaan" Haar vacht was dik opgezet en haar ogen stonden koud. "Hij laat me niet gaan"

De poes was stil; en luisterde naar alles wat ze zeggen had. En voor Brat was het nog maar de helft, er was zoveel dat ze tegen de andere poes wilde zeggen... Maar besloot dat maar niet te doen. Opeens schoten haar nagels weer uit haar hulzen en kraste lange witte strepen over de grond heen, vragend keek Brat de andere kattin aan. "B-brat.. I can't" piepte de windclanner als een kitten. "Ik kan het niet, ik kan het niet.." ging de poes veder. Brat's ogen werden groot en hadden een bezorgde blik. 'Hoezo niet Sweet? Wat is er aan de hand?!' haar stem klonk vreemd in haar eigen horen, het klonk bezorgd iets wat ze bijna nooit is over andere katten. . "Hij laat me niet gaan. Hij laat me niet gaan" ging de Windclanner veder haar vacht stond opgezet en haar ogen koud. Wie laat je niet gaan? Verdomme Sweet wie laat je niet gaan?! de poes begon nu een boze toon in haar stem te krijgen, ze wilde weten wat haar vriendin tegen hield.

'Hoezo niet Sweet? Wat is er aan de hand?! Wie laat je niet gaan? Verdomme Sweet wie laat je niet gaan?! Brat's woorden galmde door haar kop maar werd overmeestert door de duistere stem van Wolfeye. Paniek rees door baar lichaam heen, bang dat ze iets ging doen waar ze spijt van kreeg. Haar ogen waren doodsbenauwd op die van de rooie poes gericht en haar hart klopte diep in haar borst. "Wolfeye" Mauwde ze kill terwijl haar verschillend gekleurde kijkers zich met de seconde kouder en killer werd tot er niks meer in haar ogen te lezen was. "Brat, I don't want to hurt you" Ze schudde met haar kop proberend haar vader uit haar kop te zetten.

"Wolfeye" Brat keek de poes verbaasd aan, verdomme wie wat dat nou weer? 'Sorry wie?' waarom deed ze zo geheimzinnig? Was Wolfeye een kat uit haar clan? of totaal iemand anders? "Brat, I don't want to hurt you" ging de andere poes toen veder, terwijl haar ogen steeds killer werden tot er geen gevoel meer inzat. Brat haalde een wenkbrauw op, hoezo geen pijn doen? Wilde ze dat in de eerste standsie wel doen?! 'Whats going on here' miauwde ze achterdochtig, waarom deed haar vriendin opeens zo vreemd? Alsof...iets controle over haar nam? 'Praat met me Sweet, wat is er aan de hand?' haar stem klonk rustig en beheerst, of tja dat probeerde ze. 'Is Wolfeye iemand uit je clan? want als dat zo is wil ik hem persoonlijk wel een bezoekje brengen hoor'

Nadat ze zijn naam had genoemd rilde er een rilling langzaam over haar lijf waardoor ze snel haar dik opgezette vacht schudde. 'Sorry wie?' Sweet keek haar met ogen alsof ze over de duivel sprak. "Wolfeye, mijn vader" Haar stem was koud en met knipperde ogen probeerde ze naar Brats blauwe ogen te kijken. Ze moest rustig worden. 'Whats going on here' Sweet schudde haar kop. "I can't explain" Mompelde ze dus ook en kroop een stuk weg van Brat om er gewoon zeker van te zijn dat ze haar niks kon aandoen. Praat met me Sweet, wat is er aan de hand? Is Wolfeye iemand uit je clan? want als dat zo is wil ik hem persoonlijk wel een bezoekje brengen hoor' Mauwde Brat, "It isn't that easy Brat" Sprak ze koud en zwiepte met haar staart. Wolfeye zat al vanaf dat ze geboren was achter haar aan het het maakte haar met de dag gekker. "Mijn vader is dood"

De poes vertelde dat Wolfeye haar vader was dat ze het niet kon uitleggen en dat haar...vader dood was. Brat knikte, ze had de code gekraakt. 'En de geest van je vader achter volgt je of niet?" ze keek de poes dood serieus aan, want ze wist er alles van . Stemmen horen, niet meer de baas zijn over je eigen lichaam de stemmen die je langzaam maar zeker je leven beheersen. Want ze had er een grote deel van haar leven meet geleefd. 'Je zal me misschien niet geloven maar ik weet wat je bedoeld... ik had namelijk precies het zelfde probleem' de rode poes keek even naar haar poten, ruki.Diamond,Ales... zelfs nu spookte ze nog in haar hoofd. Brat keek de andere kattin weer aan. 'Vertel me eens meer over die 'Wolfeye'

'En de geest van je vader achter volgt je of niet?" Sweet kneep haar ogen tot spleetjes en fronste, dat was precies wat er gebeurde en met een vragende blik keek ze haar aan. "Ja" Mompelde ze, proberend zich zelf te kalmeren. Zijn stem word als minder en haar lichaam leek weer iets minder gespannen dan net waardoor ze uitgeput zuchtte. 'Je zal me misschien niet geloven maar ik weet wat je bedoeld... ik had namelijk precies het zelfde probleem' Legde Brat uit en de grote warrior zwiepte met haar staart. Werd zij ook lastig gevallen? "Oh" Reageerde ze zachtjes terwijl ze haar nagels weer inklapte. 'Vertel me eens meer over die 'Wolfeye' Sweet liet een stilte vallen en met een wat zenuwachtig gevoel in haar buik opende ze uiteindlijk haar mond. "Hij wilt gewoon dat ik iedereen vermoord en de macht in me klauwen krijg" Haar woorden waren simpel, koud en verslagen. Ze kon dit niet meer aan, maar ze moest doorzetten.. Sweet zuchtte zachtjes en drukte haar kop tegen Brats schouderblad aan.

Ze wist het wel, verdomme zeg kon dat er ook nog bij komen. Brat liet een geïrriteerd zuchtje horen en haalde even diep adem. Ze werd er echt moe van, zij was er net van af en nu haar vriendin geweldig. Als of ze al niet genoeg dingen aan d'r hoofd had. Brat vroeg of ze wat meer over die 'wolfeye' wilde vertellen waardoor er even een stilte viel. Maar uitendelijk opende de andere kattin ook haar bek, "Hij wilt gewoon dat ik iedereen vermoord en de macht in me klauwen krijg" vertelde de poes haar. Haar toon was simpel,koud, maar ook verslagen. Iets wat ook bevestigd werd voor de rode poes toen de Windclanner haar kop zachtjes tegen haar schouderblad drukte. Brat zei niks, ze dacht alleen maar. Die Wolfeye had echt geluk dat hij dood was, anders had ze echt alle tanden uit zijn bek geslagen. Brat sloot even haar ogen en gleed met haar blauwe ogen naar de kat die nog altijd tegen haar aan gedrukt zat. 'It's all in your head love, your fine i promise' miauwde ze zachtjes. 'Im here'

Onderwerp: Re: Life is though my darling