[Activity Check!] Sharing Tongues

Sharing Tongues. Woehoe, de tijd voor katten om samen sociaal te zijn. Want daar was Nightthorn zó geweldig goed in. Ugh, kon het niet eens een keer rustig zijn in het kamp. Zonder al die lafaards.. al die schaapjes.. al die muisjes om hem heen? Ze waren soft, allemaal, zo leek het wel. En nog steeds gedroeg hij zich loyaal. Kon de wereld nog erger? oh ja dat kon.. Tallshadow zou binnenkort Tallstar zijn. Duizendmaal ugh. Maar goed, we moesten er op dit moment maar het beste van maken.

Tag: Niemand
Rang: Warrior
Apprentice: /
Mentor: /
Extra: /

Swiftclaw zakte door haar poten, zodat de nu ongeveer op ooghoogte was. Beter, Wolfkit vond het maar niets om zo op te kijken naar warriors. De jonge kitten kon op haar leeftijdsgenoten neerkijken en beloofde een grote poes te worden, net als haar ma. Toch was ze nog lang niet volgroeid. "Dat is lief van je," bij de preisende woorden van Innerstar's dochter stak ze trots haar borst vooruit. Uh-huh, ze had heus wel manieren. "En omdat je nu al goed warrior gedrag laat zien, mag jij de het eerste hapje nemen," Ze keek haar met flikkerende ogen aan en nam een grote hap van de muis, waar ze haastig op kauwde. Ze had eigenlijk veels te veel te vertellen om te kunnen eten. "Ik vwind mwuizen werg lwekwer."miauwde ze wat moeizaam met volle mond.

Tag: Swiftclaw

Bitterpaw miauwde dat Fernpaw waarschijnlijk niet de enige was die er zo over dacht. Tja misschien was dat wel zo, Heartattack stond in ieder geval aan zijn kant, maar dat had hij wel gedacht... Ze zij ook nog dat er veel katten in de clan zouden zijn die zich in zijn verhaal zouden kunnen inleven. Fernpaw viel haar bij door te zeggen dat ze dan nu wel dingen riepen en hem vuil aankeken, wat waar was, maar dat ze, als ze het zelf gedaan hadden waarschijnlijk hetzelfde gedaan zouden hebben. De leerling glimlachtte naar hem maar voegde er wel aan toe dat Amare nu eenmaal een rogue was en dat hij er niet altijd voor haar zou kunnen zijn, ookal zou hij dat willen. "Ja, ik weet het. Maar ze is zo belangrijk voor me, ik weet dat de clan als een familie moet zijn maar dat is moeilijk te geloven als je hele echte familie niet in een clan zit." Zuchte Amberhunt, hij wilde loyaal zijn, maar het was zo ongeloofelijk moeilijk.

Tag; Bitter- en Fernpaw

Amberhunt's situatie had een bepaalde tegenstelling blootgelegd in de clan: er waren katten die fel tegen zijn beslissing waren geweest, en anderen hadden met hem meegeleefd. Het was duidelijk dat er verschillende meningen waren over wat er was gebeurd, en dat de clan wat dat betrof dus geen eenheid was. Er waren katten die dachten dat het oké was om een rogue in dit geval in het kamp te brengen, en er waren katten die het als verraad zagen. Wat Bitterpaw dacht, hield ze standvastig voor zich, het maakte immers niet uit. Ze moest doen wat Tallshadow en Acefray haar opdroegen, ondanks het feit dat ze het niet altijd met ze eens was. Toch zag ze nog steeds potentie in Amberhunt, hij was een goede kater en een waardevol krijger. Om hem te verliezen, zou zeker een nadeel zijn voor de clan. Nadat Bitterpaw haar zegje had gedaan, had ook Fernpaw nog wat toevoegingen, waarop Bitterpaw instemmend knikte. Het was zo makkelijk om iemand te veroordelen over dit soort acties, terwijl je misschien wel hetzelfde zou doen. De rosse kater uitte vervolgens zijn ongenoegen met het feit dat zijn familie buiten de clan was, iets dat duidelijk moeilijk voor hem was. "Het is echter niet anders," miauwde Bitterpaw toen, terwijl ze afwezig met haar poot tegen de restjes van haar prooi duwde. "Op een gegeven moment zul je je eigen prioriteiten moeten stellen." En om eerlijk te zijn, was ze bijzonder nieuwsgierig naar die dag.

Tag; Amberhunt & Fernpaw

Thornfang keek met samengeknepen ogen toe hoe steeds meer katten zich verzamelden en al snel iemand vonden om mee te praten. Hij spitste zijn oren en keek in de richting van Bitterpaw en Fernpaw; beide apprentices waren aan het praten met Amberhunt. Hij snoof kort toen hij Fernpaw’s reactie hoorde en haar richting Bitterpaw zag kijken. Hij had de flits van angst in haar ogen heus wel opgemerkt; dit duidde duidelijk op meer. Zou de she-cat zelf met familie spreken buiten de Clan of had ze toevallig vrienden buiten de Clan leren kennen? Hij twijfelde toen hij Emberspark in zijn richting zag komen. Zou hij de tom vertellen over zijn bedenkingen over Fernpaw? Het was immers haar mentor en Thorfang zelf zou het ook appreciëren als hij tijdig gewaarschuwd werd door een andere kat wanneer zijn apprentice dingen deed die hij eigenlijk niet mocht. Aan de andere kant was het enkel een vermoeden en had hij geen enkel bewijs dat Fernpaw ook echt met andere katten bezig was. Hij zou afwachten, voor nu dan. ‘Waarom niet? Hoe meer zielen, hoe meer vreugde, right?’ Zijn stem klonk behoorlijk sarcastisch en de tom scheurde zijn blik van de zwarte she-cat zodat hij haar mentor kon aankijken. Hij had het nieuws gehoord dat de tom vader was geworden. ‘Ik heb gehoord dat je vader bent geworden,’ sprak hij tegen de tom. ‘Gefeliciteerd daarmee. Ik kan me nog herinneren dat we niet lang geleden een gesprek hadden over mijn kittens en dat je toen aangaf nog geen vader te worden. Ik ben blij dat je toch ondervonden hebt hoe leuk het is om zelf kittens te hebben.’ Hij knikte de tom vriendelijk toe. ‘Hoe veel waren het er ook alweer? Drie? Of vier?’

Tag: Emberspark

Fernpaw was eerlijk gezegd opgelucht over het feit dat Bitterpaw redelijk instemde met haar woorden; ze wist dat niet iedereen van de Clan het eens ging zijn met haar gesproken woorden. Ze keek echter niet om zich heen of iedereen naar hun aan het luisteren was. Ze konden haar immers niet buiten de Clan zetten omdat ze enkel haar mening gaf. Zo werkte het niet en bovendien zou Tallshadow dat ook niet toestaan. Tallshadow zou op dit vlak heus wel rechtvaardig aangelegd zijn, maar dat wilde niet zeggen dat Amberhunt gewoon kon doen wat hij niet laten kon. En dat gold trouwens ook voor haar; haar ontmoetingen met Panthersoul en Aspenpaw mochten echt niet te vaak zijn. Als haar Clan het in de gaten kreeg, was zij de volgende die een hoop commentaar over zich heen zou krijgen en ze wist niet of haar vriendin haar dan zou steunen. Hoewel Bitterpaw het eens leek te zijn met haar mening, wist de grijze she-cat niks van haar beweegredenen van die mening af. En ze wilde voorlopig ook niet dat ze het wist. Hoewel Bitterpaw op neutraal terrein stond dankzij haar rang, dacht Fernpaw niet dat ze ermee weg zou komen als ze de grijze she-cat eerlijk over alle ontmoetingen zou vertellen. Bitterpaw had immers op Amberhunt in het begin ook verontwaardigd gereageerd. ‘Inderdaad,’ zei Fernpaw en bevestigde daarmee de woorden van Bitterpaw. ‘En dan heb je naar mijn idee nog geluk dat je zus een rogue is. Stel dat ze in een andere Clan had gezeten en jullie zouden op een dag tegenover elkaar moeten staan om te vechten? Of stel dat je ziet hoe een Clanmate haar probeert te doden? Wees blij dat je voor die keuze al niet moet staan.’ Haar eigen hart deed zeer bij het idee dat ze Panthersoul of Aspenpaw pijn moest doen. En dan kwamen ze nog uit twee verschillende Clans, dus de kans dat ze tegenover één van hun zou staan was vrij groot. Niet aan denken nu, Fernpaw.

Tag: Bitterpaw & Amberhunt

Bitterpaw miauwde dat het echter niet anders was, en dat was het irritante eraan, hij kon er niks aan veranderen. Toen miauwde ze dat hij op een gegeven moment zijn eigen prioriteiten moest stellen. Het was waar, als dit allemaal door iemand anders werd gezegd zou Amberhunt nogal geïrriteerd worden. Maar Bitterpaw had ook iemand verloren, ook een zus zelfs. Zij had ook met de gevolgen moeten leven, ze wist hoe het was om niet bij iemand te kunnen waar je zo veel van houd. Fernpaw bevestigde de worden van Bitterpaw en voegde eraan toe dat hij nog geluk had dat Amare geen kat uit een andere clan was, want dan zou hij ooit tegenover haar staan in een gevecht. In gedachten stelde de rode kater zich voor hoe het zou zijn om met Amare te vechten, verschrikkelijk, dat stond wel vast. Het zou een gevecht van puur verdriet zijn. "Tja, jullie zullen wel gelijk hebben" Zuchtte hij, natuurlijk wilde hij Amare niet kwijt. Maar het kon echt niet anders.

De rode Apprentice kwam de den uitzetten. Zo te zien was het tijd voor Sharing Tongues. Redpaw ging uiteindelijk vlakbij de Den zitten. Ze keek wel even, misschien zou iemand naar haar toe komen, en ja, anders niet, dan zat ze maar alleen. De Apprentice keek geduldig om haar heen. De meesten leken toch zo hun vriendengroepjes te hebben. Ach ja, ze zat hier wel prima. Ze zuchtte even waarna haar rode kop met gele ogen weer rustig het kamp door keken.

Tag: Niemand
Rank: Apprentice
Mentor: Winddancer

Wat een kitten was die Wolfkit. Ze had trots haar borstje vooruit gestoken na woorden van Swiftclaw en vervolgens een hap genomen van de muis toen Swiftclaw had gezegd dat zij het eerste hapje had mogen nemen. Swiftclaw zelf nam vervolgens een hap van de muis en kauwde er rustig op, terwijl Wolfkit gehaast leek te kauwen en met volle modn zij dat muizen lekker waren. Ja, Wolfkit was vast nog moeder melk gewend en dan waren muizen heel speciaal. Swiftclaw zelf vond een dikke duif lekkerder, maar die waren niet zo veel in het Shadowclan territorium. Swiftclaw slikte haar hap door en glimlachte. "Dat zijn ze zeker," beaamde de poes. "En wat heb jij allemaal beleefd?" Vroeg ze vervolgens aan de kitten en nam daarna weer een hap. Grootse kitten verhalen konden grappig zijn, al had Swiftclaw het eigenlijk niet zo op kittens. Deze was wel leuk en ze was wel benieuwd naar meer van dit jonkie.

TAG: Wolfkit

Zijn grasgroene ogen waren gericht op de rest van zijn Clangenoten. En zo te zien was het weer zo'n Sharing Tongues momentje. Niet zijn favoriete bezigheid, als je het hem vroeg. Maar sinds de dood van zijn vader en de verdwijning van zijn moeder was hij niet meer met de Clan omgegaan. Gewoon simpele trainingsessies met zijn mentor, een klein gesprek er tussendoor. Maar hij had nooit zijn gevoelens over zijn familie op iemand uitgestort. Want het was zijn familie. Zijn probleem. Dus wat hij kon doen was om onder een struik zitten. Niet dat hij niet met de rest wou praten. Het was niet precies zijn eigen fout dat hij niet echt geskild was met een gesprekje voeren. Wat vroeger totaal anders was. Toen hij nog de onverantwoordelijke Flamepaw was, die totaal niet om de consequenties gaf. En nu had de dood van Rustscar hem totaal anders gevormd.

+tag open

Rang; Young warrior
Apprentice; x

_{Heavepaw
Haar tweekleurige blik gleed snel door het kamp in toen ze deze binnenstapte. Aan de groepjes katten te zien was er een sharing tongues gaande. Kort overwoog Heave om richting de prooistapel te lopen met de prooi die ze zojuist gevangen had, maar besloot er tegen. Ze leek redelijk laat te zijn, en zo te zien had ieder al een prooi, dus kon ze net genoeg haar eigen kill voor zichzelf houden. Haar neus en snoet zat onder de modder, en ook her en der op haar gezicht waren vlekken terug te vinden. De reden waarom ze zo bemoddert was, was de kikker in haar bek. Rond deze tijd van het jaar kropen die onder de grond, en moest je wroeten om ze eruit te krijgen. Maar ze waren makkelijk om te krijgen, als je tenminste wist waar je zoeken moest. Ze was vandaag redelijk laat geweest met haar trainingen, en om daarna nog een lange tijd te moeten jagen naar prooi die lastig te vinden was, lag haar voorkeur toch bij een kikker opgraven. De oudere apprentice ging op zoek naar iemand die nog vrij was, en besloot Flameleap te vergezellen. Dat was een vriend van Running, wist ze. Een een vriend van Running was een vriend van haar. "Hey," begroette ze hem met een grijnsje toen ze eenmaal dichtbij genoeg was.
Tag: Flameleap
Apprentice - Mentor is Kingslayer

Waspsting
Ergens achterin het kamp zat ze dan, terwijl katten zich verzamelden voor de sharing tongues. StarClan. Socializen, dat kon ze nu niet aan. Ze stopte haar kop verwoed onder haar staart, en ademde de geur van de grond in; aarde, mos en dennenboom waren het best te ruiken. Het kalmeerde haar, op de één of andere manier. Niemand hoefde het te wagen om met haar te gaan praten, gezien die waarschijnlijk een klauw over zijn kop krijgen zou. Opnieuw welden tranen in Wasp haar ogen op, maar ze liet niets meer vallen. Ze bleef enkel staren naar de donkere modder onder haar, alleen enkele dennennaalden sierden de grond. Kalmerend.
Senior Warrior - Apprentices zijn Shadowpaw en Barkpaw - Niet open om te joinen, sorry guys c:}

In tegenstelling tot haar slikte Swiftclaw eerst haar hap door voordat ze reageerde. "Dat zijn ze zeker," stemde de rossige poes met haar in en Wolfkit keek haar vrolijk aan. Ze had nog geen zorgen in de wereld, en dat was te zien in haar gele ogen. "En wat heb jij allemaal beleefd?" bedenkelijk keek de poes naar de muis voor hun poten. "Ehh..." Tja, al best wel veel! Waar moest ze over vertellen, dat was de vraag. "Oh! Mijn vader heeft me laatst het kamp mee uitgenomen, dat was heel cool!" ze knikte als om haar woorden kracht bij te zetten. "En we hebben een muur gebouwd in de nursery om Windclan tegen te houden, goed he Swiftclaw?" met een glimlach op haar grijze snoetje keek ze de jonge warrior aan.

Tag: Swiftclaw

Er was nog geen reactie gekomen van de poes voor hem, daardoor liet hij zijn blik wat rond het kamp gaan om de verschillende groepjes katten bij elkaar te zien. Hij zag ook wel een paar katten die er alleen bij zaten, maar het kon zijn dat die even geen behoefte hadden aan het contact met anderen. Soms had hij daar ook wel even behoefte aan, ook al was nu niet zo'n moment. Hij liet zijn blik weer terug naar Winddancer gaan, afwachtend op haar antwoord.

Tag: Winddancer

Jullie hebben nog tot Aanstaande zondag 8 januari om je actief te melden door in dit topic te posten.

Ah, sharing tongues. De jonge poes geeuwde en rekte zich uit, waarna ze toch wel tevreden de vogel op de prooistapel neer legde. Het had even geduurd, maar langzaamaan begon ze haar conditie wel weer op te bouwen. Het bracht haar in een goed humeur, waardoor ze besloot maar eens voor de verandering in het kamp te blijven tijdens dit uur. Normaal vond ze het maar wat bedrukt in het kamp zodra het sharing tongues was, waardoor zij vaak dan buiten te vinden was. Nu echter ging ze aan de rand van het kamp zitten, in een van de weinige stukjes zonlicht.

Tag: Niemand

-apprentice, momenteel mentorloos

Soaringpaw was al een tijdje rond aan het staren, zijn ogen tuurde langs de katten die aan het kletsen waren. Sommige apprentices zaten net als hem in hun warme zachte den, toch besloot hij maar eens een wandeling te gaan maken uit de den en een gesprekspartner te vinden voor de Sharing Tongues. Hij tuurde rond, de meeste katten hadden al iemand om tegen te kletsen dus hij wilde ze toch niet lastig vallen in hun gesprek. Al vielen zijn twee ambere ogen op een grijs gekleurde kattin, zij lag eenzaam bij de rand van het kamp. Hij liet een opgeluchte zucht horen en ademde diep in, langzaam sloop hij erop af. Hopend dat ze hem niet door zou hebben, langzaam heel langzaam sloop hij naar haar toe. Zijn poten voelde vochtig aan door het natte gras, tot dat hij dicht bij genoeg was. Langzaam boog hij voorover zodat hij de liggende kattin aan kon kijken, waarna hij over ging om over haar heen te gaan leunen, hij keek haar aan en begroeten haar met een knikje. "Hoi." Miauwde hij kortzinnig. Langzaam ging hij recht zitten en keek haar aan, hij sloeg zijn staart voor zijn poten wachtend tot ze overeind zou komen. Wachtend op het moment voor een goed gesprek, oké zo geduldig was hij ook niet. "Hoe gaat het..? Uuuh?" Miauwde hij twijfelend, hoe heten ze ook al weer. Dit was iets wat ze al moesten kennen, het lag op het puntje van zijn tong. "hhmmm Air..Paw?" Miauwde hij er nog ligt twijfelend achterna. Oké zijn eerste indruk was gefaald, volgende stap een betere indruk maken.

Tag: Airpaw

Het maakte haar niet heel veel uit wat de één dacht en wat de ander vond, zolang er maar een redelijke eenheid was in de clan. Want hetgeen wat ooit hun nederlaag zou kunnen zijn, was wanneer de clan openbrak van binnenuit. En dat was nu wel het laatste wat ze konden hebben. Er waren heel wat tegenslagen geweest de afgelopen tijd, maar samen hadden ze zich er doorheen gewerkt. En Bitterpaw had er vertrouwen in dat ze dat weer konden, opnieuw en opnieuw. Een scenario als dat van Amberhunt en zijn zus moest daar niet tussen komen. Al was het natuurlijk wel een gevaarlijke gok om de kruiden voor een buitenstaander te gebruiken, in plaats van deze te bewaren voor één van hen. Fernpaw gaf aan dat Amberhunt zelfs nog geluk had gehad met het feit dat zijn zus een rogue was, en niet een kat uit een andere clan. Bitterpaw knikte even afwezig. "Starclan vertelt ons tevens dat we respect moeten hebben voor ieder leven, ik denk dat ze hierin aan je zijde staan," zei ze toen, haar ogen sterk gefixeerd op Amberhunt. De poes stond vervolgens op, er was nog genoeg te doen vandaag. "Ik zie jullie later wel," miauwde ze, terwijl ze de Medicine Cat's Den in liep.

- Topic uit -

_{Zijn blik was gevallen op één van de kattinnen die net zo oud was als hijzelf, maar ook nog apprentice was. Om een andere reden, uiteraard; een ziekte had haar gevloerd voor een paar maanden, maar daar leek ze nu overheen gekomen zijn. Dat maakte haar echter niet minder interessant - nou ja, wel een klein beetje minder, natuurlijk. Toch was ze speciaal, en wilde hij maar al te graag eens een gesprekje met haar voeren. Hij was al op weg richting haar, toen een andere kater hem voor was. Soaringpaw, een jonge kit van rond de zes moons. Een lichte gloed van afgunst kwam op zijn gezicht, maar binnen een seconde gleed deze er weer af. Lion stapte, ondanks het recent gejoinde gezelschap, toch nog richting haar af. "Soaringpaw. Airpaw," begroette hij de twee, al bleef hij duidelijk wat langer bij Airpaw hangen, en hij schonk haar een aantrekkelijk grijnsje, waarna hij naast haar ging zitten. Hij sloeg wat met zijn staart op de grond, vlakbij die van Airpaw. "Hoe gaat het?" vroeg hij, zijn ogen opnieuw wat langer laten hangend bij haar.
Tag: Airpaw & Soaringpaw
Apprentice - Mentor is Acorndust}

Last Call!

Het leek erop alsof het grootste deel van de clan bijeengekomen was, en het deed de kater goed dat te zien. Een hechte clan was waar je door bleef bestaan, een leven geven voor een vreemde deed haast niemand meer in deze wereld. Elkaar leren kennen was dus letterlijk van levensbelang, en het begon aardig te lukken.

Note: Dit is de laatste check, vanavond sluit de officiële deadline, morgen de onofficiële. In de spoiler staat de lijst van katten met hun apprentice/mentor. Als jouw kat er niet bij staat maar je hebt wel in dit topic gepost, of als er foutieve info in staat, stuur dan zo snel mogelijk een pm.

De Lijst:

_{Otter's blik gleed door het kamp heen. Ze was net wakker geworden, en vond meteen de reden waarom. De Clan had zich verzameld voor de Sharing Tongues, en een zucht rolde over haar lippen. Ze had geen behoefte om hieraan mee te doen, en ze was eerder gewekt dan ze eigenlijk wilde. Kort keek ze naar de lucht, die al aardig donker begon te worden. Dan zou ze maar wat eerder vertrekken dan gepland. Soepel bewoog ze zich door de grote, en bovenal drukke groep katten heen, waarna ze door de uitgang verdween voor haar jacht.
Warrior - Geen apprentice}

Gesloten

De Lijst:

Onderwerp: Re: [Activity Check!] Sharing Tongues