Oblivion

Haar koude ogen keken duister het gebied af terwijl ze met lange passen door het gebied heen banjerde. Haar jacht was mislukt maar de bloedspetters van het konijn was nog duidelijk op haar nagels te zien. Vechten was haar ding geweest, al vanaf dat ze kon lopen was ze bezig met trainen maar jagen? Jagen was echt iets wat ze nooit goed kon. Zelfs de makkelijke veldmuisjes ontsnapte nog wel is van haar dodelijke klauwen. Haar postuur was nou eenmaal te grof gebouwd om achter diertjes aan te rennen. Sweet likte haar klauwen schoon en de paar druppels die op haar borst te vinden waren weg en stapte naar de Outlook rock. Eventjes tijd voor een korte rust pauze. De warrior stapte door tot de grote rots tevoorschijn kwam en met krachtige passen sprong ze erop af echter werd haar plan verstoord toen een andere lichaam zich op de grote steen bevond en de poes moest twee keer knipperen voor ze Routpaw herkende. Een duister glans verscheen kort in haar ogen en een valse grijns was op haar lippen te vinden. Dit kon interessant word. Sweetheart schudde haar vacht en stapte op de jongere kattin af. "Hey daar Rout" Mauwde ze vriendelijk en glimlachte naar de leerling.

Kennelijk had Routpaw haar helemaal niet aanhoren komen en toen ze de jongere poesje begroette sprong ze een meter de lucht in en keek met grote ogen haar aan. De warrior schraapte haar keel enkel en zette een klein glimlach op haar lippen toen ze jongere kattin merkte dat zij het was. "Oh, h-hey Sweetheart." Sweet keek hoe Rout haar vluchtig begroette en haar vacht bij haar borst een kleine wasbeurt gaf. "Wat word je groot zeg" De poes grinnikte, "Ik kende je toen je nog een hele kleine kitten was, je moeder en ik keken altijd hoe je vrolijk door de nusery aan het huppelen was" Sweet sloot kort haar ogen, ja ze kende haar moeder als een teken in haar eigen vacht. "Alles gaat goed voor de rest?" Vroeg ze nieuwsgierig en wiebelde met haar oren voor ze rustig op haar achterwerk ging zitten. Het was belangrijk dat ze Routs vertrouwen zou winnen dus waarom niet beginnen bij de basic vragen? Sweetheart sloeg haar staart warm op haar heen en keek met rustige en kalme ogen naar de medcat leerling.

Aha ze had haar meteen op de juiste plek. Nadat haar woorden over haar moeder bij de poes binnendrong hield ze haar kaken stevig op elkaar. Sweet grinnikte in der zelf en liet haar verschillend gekleurde ogen rustig op die van Rout rusten. "H-heeft u mijn moeder goed gekend, Sweetheart?" Sweet glimlachte warm en knikte op haar vraag. "Maar natuurlijk dear" Mauwde ze, "Softfur en ik waren vroeger erg goeie vriendinnen. Ik ken haar zo goed als aan vervelende teek in mijn dikke vacht" Ze zwiepte kort met het puntje van haar staart. Ze zou dit niet overhaast doen, nee Rout moest met vragen komen zodat ze met kleine stappen haar ging vertrouwen.  

Sweet likte kort het stukje vacht op haar borst recht voordat ze weer warm haar ogen op die van de jongere kattin liet rusten die vol verbazing haar aankeek. Ze had Softfur beloofd om het stil te houden, om Routpaw op een afstandje in de gaten te houden en dat was ook wat de senior warrior deed. "H-hoe, ehm, hoe kan het dan dat u nooit iets heeft g-gezegd?" Stamelde de Apprentice en Sweetheart schudde haar kop alsof ze door de pijnlijke emoties werd geraakt maar diep, diep van binnen lachte ze, ze brulde het uit. Oh wat was bet geweldig om controle te hebben over iemand en iemands gedachten. De grofgebouwde liet haar ogen weer op die van Routpaw glijden voor ze voorzichtig haar mond opende. "Ik had Softfur beloofd om je in de gaten te houden en dat ik je dit alles pas kon vertellen wanneer je er klaar voor was" Moederlijk gaf ze de kattin een glimlachje en zwaaide haar staart strakker om haar lijf. "Je moeder hield van je Routpaw, met heel haar hart en haar verlies raakte iedereen. Maar ze kijkt je nu toe vanuit starclan en ik ben hier altijd voor je wanneer je mee nodig heb, dat je dat weet" Drukte ze de jonge kattin op haar hart.