Alcoholic

Met rustige lange passen bewoog de roodbruine tabby zich over de straten van het twoleg gebied. Ze had besloten dat het weer is tijd was om weer wat te gaan doen, de periode met Tornado en zijn ongeluk had immers lang genoeg geduurd voor haar en het werd weer is tijd om uit het kamp te gaan voor iets nuttigs. Haar neus wiebelde en haar mond was een stukje geopend om de geuren nauwkeurig op te pikken, haar zintuigen prikkelde bij het lichte waas van Thunderclan geur waardoor de poes haar kop omdraaide. Ze bevond zich ergens aan de rand van het twoleg gebied, en hier in de buurt durfde de dappere krijgertjes nog wel is te komen. Dat zou ook waarschijnlijk nu wel gebeurd zijn. Rustig en geruisloos wandelde ze in de richting van de geur en zwiepte lichtjes met het puntje van haar staart. Als de boskatten het maar niet waagde om hun poten hier neer te zetten dacht ze in stilletjes terwijl ze op een schutting sprong. De wind was koud en woedde door haar vacht terwijl ze de lucht nog is diep opsnoof. Vitani's rode ogen gleden kill het gebied af en zoals ze al verspeld had kwam er al een kat 'aangewandeld'.

-Tallpoppy

Haar lange vacht hield haar warm rond deze tijd van het jaar en koud had de thunderclan kattin het zeker niet. Haar groene ogen scande de omgeving snel terwijl haar nagels op de tegels tikte terwijl ze liep. Ze was naar de twoleg place gewandeld aangezien ze even weg moest van haar clan. De meeste vonden het raar dat ze niet in starclan geloofde, dat ze dingen vermoorde voor de lol en dat ze zo kil was. Rond de grens van de twoleg place bleef ze even staan om in te ademen en de geur van bloodclan prikkelde haar zintuigen. Een zenuwachtige trek gleed over haar gezicht en liet haar snorharen trillen. Ze liep voorzichtig verder, maar struikelde omdat ze haar poot niet optilde over een tak en knalde tegen iets warms en harigs aan. Bloodclan. 'Sorry.' Mauwde ze simpelweg voordat ze zo snel mogelijk opstond en een gevoelloze uitdrukking over haar gezicht liet glijden.

Nadat ze de kattin van verre af in de gaten had gehouden wed het haar te veel. Met een soepele sprong belande ze lichtvoetig op de koude tegels en met een zwiep van haar staart liep ze met een grote boog naar de Thunderclanner. Haar bloedrode ogen stonden kill en serieus terwijl ze de kattin in haar opnam. Zwart wit, lange vacht, en mooie groene ogen. Haar snorharen trilde door de ijzige wind die in haar gezicht blies en voor ze net haar kop uit de wolken wou schudden wou voelde ze iets boven op klappen. Vitani viel om en grauwde van de schrik. Haar nagels boorde zich direct in de grond en sprong met overeinde haren op.  'Sorry' Hoorde ze en de roodbruine member schudde het laagje stof van haar vacht. "Ook goedemidden" Mopperde ze alleen en keek de poes goed aan. Waarom deed een Thunderclanner zo ver van zijn veilige bos? "Werden de bomen je te veel poesje?" Sprak ze nadat ze beide herstel waren van de 'ongelukje' en doelde op met haar vraag wat ze hier deed.

"Ook goedemiddag." Mauwde de kattin waar ze tegenaan was gelopen welke stof van haar roodbruine vacht schudde. "Werden de bomen je te veel poesje?" Sprak de bloodclanner. Ze trok haar wenkbrauwen samen. Ja, ze was de clan zat. Maar was ze deze zat genoeg om dat te vertellen? 'Ja,' Mauwde de kattin dus maar. Ze liet haar ogen over de tabby glijden. Ze was knap, dat zeker. Rode ogen keken haar aan en haar groene staarden terug. Ze trok haar wenkbrauwen samen voordat ze haar bek weer opentrok. 'Tallpoppy.' Zei ze maar. Ze was niet trots op haar naam, ze vond hem eerder beschamend hoewel ze deze met trots zou moeten dragen.

Ze volgde de groene ogen van de Thunderclanner toen ze haar eens goed bekeek en met een grijns liet ze haar staart zachtjes van links naar echts zwiepen. 'Ja,' Beantwoorde ze haar vraag en Vitani knikte bijna onzichtbaar. "Why?" Vroeg ze nieuwsgierig terwijl ze een stapje naar voren deed. 'Tallpoppy.' De roodbruine kattin hield haar kopje voor een paar secondes scheef waardoor de hondentanden aan haar nek zachtjes rinkelde. "Vitani, aangenaam" Mauwde ze maar terug, haar ogen mengend in die van de zwart witte poes.

"Why?" De kattin zetten en stap dichter in haar buurt terwijl Tallpoppy nadacht over haar antwoord. 'De regels, het geloven in Starclan, ik weet het niet. Er zijn te veel redenen.' Mauwde ze oprecht. Waarom was ze zo open? Haar tanden aan de halsband rinkelden en ze stelde zichzelf voor. Vitani. De thunderclanner vond haar naam prachtig. Kort, maar krachtig en sterk. Beter dan een lange naam als Tallpoppy. 'Mooie naam,' Antwoordde ze dus meteen.

'De regels, het geloven in Starclan, ik weet het niet. Er zijn te veel redenen.'  Vitani knikte en liet haar bloedrode langzaam over haar zwart witte vacht glijden, Thunderclan was haar geboorteclan maar ze had haar rug naar de regels toegekeerd waardoor ze de clan moest verlaten en opzoek wad gegaan naar haar moeder Zira. De member trok met haar snorharen, dit kon nog wel is iets leuks worden. "Niet z'n regel liefhebber uh?" Mauwde ze met een speelse grijns op haar snuit geplakt. "Gelukkig geeft de Elite je alle vrijheid die een kat nodig heeft, inplaats van als een kittypet zich gedragen en luisteren naar de regeltjes die worden gegeven door dooie katten " Haar bloedrode sprankelde speels terwijl ze haar half verminkte kop zachtjes wegdraaide van de kattin. 'Mooie naam,'  Mauwde de thunderclanner toen ze zich zelf had voorgesteld en Vitani opende haar mond. "Tallpoppy doens't sound that bad" Ze had wel ergere namen gehoord die de boskatjes droegen.

"Niet z'n regel liefhebber uh?" Ze schudden met haar kop maar sprak niet, ze wist dat Vitani nog niet uitgesproken was. "Gelukkig geeft de Elite je alle vrijheid die een kat nodig heeft, inplaats van als een kittypet zich gedragen en luisteren naar de regeltjes die worden gegeven door dooie katten " Haar hart klopte sneller door het idee van leven zonder regels. Zonder Starclan. Een kleine glimlach sierde haar gezicht toen ze daar aan dacht. 'Maar, Vitani, pas ik daar wel? Bij de elite?' Mauwde ze lichtjes onzeker. "Tallpoppy doens't sound that bad" Een korte lach ontsnapte uit haar bek. 'Doesn't sound that bad? It's a terrible name. It's so sweet and innocent.'

'Doesn't sound that bad? It's a terrible name. It's so sweet and innocent.' Vitani fronste speels en grinnikte met een duister randje aan toegevoegd, "Arn't you sweet and innocent?" Mauwde ze met een grijns en begon langzaam om de zwart witte kattin heen te lopen, haar staart lichtjes zwiepend terwijl ze haar steeds 'per ongeluk' aantikte. Haar passen waren langzaam, alsof ze haar prooi besloop voor de aanval. 'Maar, Vitani, pas ik daar wel? Bij de elite?' Mauwde de ander onzeker en Vitani kon haar lach moeilijk inhouden. "HA! I dont think so hunny" Mauwde ze en kraste met haar nagels over de koude tegels. "Je zult eerst je onzekere kant opzij moeten schuiven. De Elite accepteert geen bange boskatjes" Mauwde ze kill, haar ogen glommen speels terwijl ze met het puntje van haar staart de kattin's neus aan tikte. "No hunny, you need to show that your worth it to join us" Haar stem was serieus en koud. "Eenmaal in de Bloodclan betekend er nooit meer uit"

"Arn't you sweet and innocent?" Met een grijs begon de tabby om haar heen te lopen en haar staart tikte telkens tegen haar aan. Ze liep langzaam, alsof Tallpoppy haar prooi was. 'No, no I'm not.' Mauwde ze snel terug met een scherp, geïrriteerd randje aan haar stem. "HA! I dont think so hunny" Ze kraste met haar nagels. "Je zult eerst je onzekere kant opzij moeten schuiven. De Elite accepteert geen bange boskatjes" Haar ogen glommen en Tallpoppy begon boos te worden terwijl de staart van de elite kat tegen haar neus tikte. 'Ik ben géén boskatje.' Grauwde ze. "No hunny, you need to show that your worth it to join us" Nu haar stem kil en koud was snapte de thunderclanner pas echt waarom de kattin in bloodclan zat. "Eenmaal in de Bloodclan betekend er nooit meer uit" Ze dacht even na. Wou ze dit? 'Wat moet ik doen?' Ze stond op en zetten zelf een stap in de richting van de tabby, dichtbij genoeg om elkaars ademhaling te kunnen voelen. Met haar groene ogen keek ze in de rode van Vitani, ze wou bij bloodclan, dat was nu zeker.

'Ik ben géén boskatje.' Reageerde de Thunderclan vel maar Vitani gaf geen greintje aan haar ineens grauwde reactie. "Je ruikt er ander wel naar kitty" Kaatste ze terug, haar ogen tot spleetjes geknepen en wiebelde kort met haar snorharen. Ze zou eens die boskat in de grond trappen, haar met de grond gelijk maken, waar ze thuis hoorde. Als hier iemand de baas was dan was zij dat wel dus had ze haar eens fijn verteld hoe het in elkaar stak bij de Elite. 'Wat moet ik doen?' Vroeg Tall en Vitani grijnsde. "Dat is niet waar ik over beslist" Mauwde ze terug terwijl ze haar ogen op die van de ander liet rusten.

Short soweyy~

"Je ruikt er ander wel naar kitty" Haar snorharen trilde zachtjes. 'Dat ik er naar ruik, betekent niet dat ik daar trots op ben.' Mauwde ze weer terug naar de kattin. Ze zou toch moeten zien dat ze niet als de andere thunderclanners was? [i]"Dat is niet waar ik over beslist" Met een scheef hoofd keek de kattin haar aan. 'Wie dan wel?' Mauwde ze nu nieuwsgierig. Ze plofte lomp weer op haar kont neer als een zoutzak terwijl ze met een scheef hoofd naar haar bleef kijken. Wie dan wel? De leader? Waarschijnlijk was het antwoord makkelijker te vinden dan de kattin dacht.

-ook kort, sowwey

'Dat ik er naar ruik, betekent niet dat ik daar trots op ben' Vitani wiebelde met haar oor en liet haar nagels over de tegels heen krassen. "Gedraag je dan ook niet zo" Mauwde ze kalmpjes terug, haar stem gevuld met ijskoudvuur terwijl ze haar bloedrode ogen strak op die van haar richtte. "Laat zien dat je geen Thunderclanner ben" Voegde ze er aan en zwiepte met het puntje van haar staart. Nadat ze had verteld dat zijzelf er niet overging om te kijken als ze zich kon bewijzen als een bloodclanner ging de kattin zitten en hield haar kopje scheef. 'Wie dan wel?' Vroeg ze nieuwsgierig en Vitani kon walgen. Als ze zo graag de Elite in wou had ze zeker nog wat lessen nodig. "Claw of Shark" Mauwde ze terwijl ze en paar keer knipperde.

"Claw of Shark" De rode ogen van Vitani waren redelijk indrukwekkend en Tallpoppy kon er naar blijven staren. "Leader en deputy?" Mauwde ze vragend. Haar speelse, kittenachtige bui was meteen verdwenen en ze gedroeg zich weer zoals ze normaal deed, kil. Haar snorharen trilde zacht, onopgemerkt op en neer. Ze sloeg haar lange en pluizige staart om haar poten heen en keek de bloodclanner aan. Met haar nagels klauwde ze om en om in de bodem, wachtend op antwoord van de tabby.

"Leader en deputy?" Vroeg de zwart witte poes en Vitani trok vragend haar wenkbrauw op. Okay ze snapte dat de poes Shark -nog- niet kende maar Claw? Waren die boskatten nu al vergeten dat ze hun clan hadden overgenomen? Dat ze Silverstar hadden ontvoert? Dat de katten daar werden vermoord als ze niet luisterde? Dachten die boskatjes dat het maar één grote grap was geweest of gewoon een droom? De roodbruine kattin hield het maar voorzich en knikte nihil. "Wie anders" Reageerde ze kortaf en likte haar vacht rondom haar borst recht.