Do you got a problem with me?

Een rustige blik lag in de ogen van Shark terwijl hij zich afzette en de muis bijna plette tussen zijn voorpoten. Hij bevond zich momenteel in de buurt van het territory van ThunderClan en hij had zin om ze eens goed te irriteren. En dus doodde hij het muisje tergend langzaam zodat zijn alarmkreet de prooien binnen ThunderClan allang gewaarschuwd zou hebben voordat de ThunderClanners konden gaan jagen. Grijnzend nam hij de dode muis in zijn bek en ging vervolgens in de richting van zijn Elite. Niks leuker dan die Clankatjes af en toe een keertje goed pesten. Dat deed hem er trouwens aan herinneren dat hij binnenkort samen met een paar anderen een grensonderzoek moest gaan doen. Een patrol, zoals de Clankatten het noemden. Het was maar het beste als hij niet te veel aandacht zou trekken, maar een gemeen grapje hier en daar was natuurlijk altijd leuk. Shark’s hondentanden rinkelden toen ze tegen elkaar botsten terwijl hij aan het rennen was door het woud. Hij rende voorbij de twoleg place en kwam niet veel later in het beboste gedeelte uit waar ze hun kamp hadden. Het was eigenlijk een oud verlaten parkje, maar gezien er veel bomen in de buurt waren kon Shark het wel omschrijven als een bebost gebied. Hij sprong het kamp binnen en opende zijn bek om de geuren in te drinken. Hij herkende de geur van Brat. Deze was vers en zo te ruiken was ze nog maar net het kamp binnengekomen. Hij dacht aan die keer dat Brat een grote bek tegen hem had opgezet en onderdrukte een grijns. Als ze dat nu zou doen, had hij een reden om haar straf te geven. Het was een goed ding om te weten dat ze nu verplicht werden om hem met de nodige respect te behandelen. De kater ging zitten en draaide zijn kop om toen de geur van Brat sterker werd. ‘Brat,’ zei hij en hij knikte haar rustig toe, zijn ogen kil kijkend.

+ Eerste post voor Brat

_{Verdomme, de poes was nog maar net het kamp in, en haar rust werd al verstoort. En door niemand minder dan de vieze hond Shark hemzelf! oh nee sorry commander shark, vieze rat. De kater knikte haar rustig toe en keek haar kill aan toen hij haar naam sprak. Ugh, ze kon het nog steeds niet geloven dat dit de nieuwe commander was, waarom niet Hellhound? of... nog beter zij zelf? De poes zuchtte, het was maar een titel ze moest zich er niet zo van aan trekken. Ze was nog steeds een gerespecteerde en sterke bloodclan member, worden waren niks vergelijken met daden. 'Shark' bromde de poes uitendelijk emotieloos, terwijl haar blauwe ogen in die van hem boorde. Ze zou hem strak in de gaten houden, heel strak.}

Als Shark één kat kon aanduiden die het niet kon hebben dat hij de nieuwe deputy van de Elite was dan was het Brat wel. Op de tweede plaats kwam dan waarschijnlijk Jinx – of al op de eerste, het was maar hoe je het bekeek – en op de derde sowieso Cyber. De tom zou waarschijnlijk niet vergeten zijn hoe Shark met rogue’s omging. Dat deed de tom echter al niet meer. Hij besteedde zijn aandacht er gewoon niet aan tenzij ze om problemen vroegen. Want hoewel hij niet bepaald advies van andere katten aannam, had Cyber misschien wel gelijk gehad toen hij aantoonde dat rogue’s pesten naar het kinderachtige neigde, maar zo was de meerderheid van de Elite gewoon. Altijd maar andere katten pesten, altijd maar proberen om te besten te zijn. En dan had je natuurlijk nog van die katten die zo graag een rang wilden hebben zoals de zijne. Toegegeven, het was ook een ambitie van hem geweest, maar hij zou er nooit een kat voor van zijn troon willen stoten. Tenzij het natuurlijk een nietsnut was die de Elite niet groot kon maken, maar ten eerste was Zira dat niet geweest en ten tweede zou Claw ook nooit zo iemand anders deputy kiezen. De tom keek Brat al even strak terug aan toen deze zijn naam uitsprak en hem vervolgens ook strak aankeek. ‘Wordt dit een staarwedstrijd?’ vroeg hij. ‘Want anders ga ik er even voor liggen, hoor.’ En zonder zijn blik van haar af te houden, wat voor normale Clankatten en rogue’s al doodeng zou zijn geweest, maar de she-cat waarschijnlijk niks uitmaakte, ging hij liggen. ‘Is er iets dat je me duidelijk wilt maken, Brat?’ Zijn stem was zachter geworden en had een kille ondertoon gekregen. ‘Iets wat ik moet weten of misschien voor moet oppassen zelfs?’ Zijn snorharen bewogen kort, maar het was niet duidelijk of dat van alertheid of amuse was.

_{‘Wordt dit een staarwedstrijd?’ vroeg hij. ‘Want anders ga ik er even voor liggen, hoor.' de poes versmalde haar ogen en bleef de kater zwijgend aankijken, ze ging ook zitten. ‘Is er iets dat je me duidelijk wilt maken, Brat?’ vervolgde de kater met zijn kille toon. ‘Iets wat ik moet weten of misschien voor moet oppassen zelfs?’ Brat schudde kaar kop, 'Maar natuurlijk niet oh machtige deputy Shark' klonk haar stem bespottend naar de kater gericht. 'Ik zou niet durven' leugen, ze zou het wel durven. Maar het was gewoon haar tijd nog niet, dat voelde de rode kattin maar dat zou zeker wel veranderen. Ooit zou ze Bloodclan over nemen, misschien niet nu misschien zelfs niet in een paar moons. Maar ooit, ze was er zeker van. Plus op het moment had ze haar aandacht op andere dingen, toch bleef ze opletten. Op zwakte; de bruine kater was nu te sterk. Maar ze zou rustig afwachten, ze had geen haast.}

Shark begon het inmiddels echt wel spuugzat te worden dat er geen respect naar hem werd getoond. Hij wist zeker dat als Claw in zijn positie had gestaan dat hij dit niet gepikt had. En hij wist ook zeker dat Claw het zou goedkeuren als hij voor zichzelf in opstand kwam, misschien zelfs al wel zou verwachten. In de Elite was het immers zo dat het leiderschap ongelooflijk gerespecteerd diende te worden en dat er geen plaats was voor ongehoorzame katten. Als er iets gebeurde moesten zowel Claw als hij kunnen rekenen op hun Elite cats om hun bij te komen staan en Shark was echt niet van plan om zich door zo’n arrogante lelijke pluizenbol te laten doen zoals Brat. Als ze dacht dat hij al haar woorden maar ging slikken dan had ze het mis. Het was dan ook op de bespottende toon van haar dat hij overeind sprong en naar uithaalde. Zijn klauwen sprongen uit zijn hulzen op het laatste moment en zijn klauw ging in de richting van haar gezicht, maar voordat hij haar ook zou raken trok hij zijn poot al terug zodat zijn klauw enkele millimeters van haar gezicht scheerde. Hij had heus wel opgemerkt dat ze tegen hem loog, ze moest niet denken dat hij achterlijk was. Ze moest niet denken dat hij niet doorhad dat ze niet gehoorzaam naar hem toe wilde zijn, maar guess what? Ze had geen keus. ‘Ik ben nu je nieuwe deputy en je hebt dat maar te accepteren, Brat,’ snauwde hij haar toe. ‘Ik wens op een normale toon aangesproken te worden. Je hoeft niet over de grond te kruipen voor me, maar die bespottende toon hoeft ook echt niet.’ Hij keek haar kil aan terwijl hij terug ging zitten. ‘Nog één keer die toon en de volgende keer is het raak.’ Zijn klauwen waren nog uit zijn hulzen, zijn bek lichtelijk geopend zodat ze zijn iets scherpere tanden dan de gemiddelde kat – en waaraan hij zijn naam had te danken – kon zien.

_{De poes hield de kater strak in de gaten, dus had niet veel moeite om zijn klauw te ontwijken. Al leek hij haar niet recht te willen raken; want hij trok zijn poot al terug. Brat keek de kater strak aan en liet een lage grom horen. Het werd steeds moeilijk om niet zijn ogen uit zijn kop te krabben de vieze rat. ‘Ik ben nu je nieuwe deputy en je hebt dat maar te accepteren, Brat,’ snauwde hij haar toe. ‘Ik wens op een normale toon aangesproken te worden. Je hoeft niet over de grond te kruipen voor me, maar die bespottende toon hoeft ook echt niet.’ Hij keek haar kil aan terwijl hij terug ging zitten. ‘Nog één keer die toon en de volgende keer is het raak.’ Vertelde de kater haar. Brat keek even naar zijn nagels, die nog steeds open en bloot waren. En zijn tanden leken ook scherper dan een gemiddelde kat. Pff show off. Ze keek de kater strak aan. 'ik zou de volgende keer op mijn toon lette' ze knikte even naar de kater. Of he teen rescpetfull knikje was of iets anders lag aan hem, Brat kon gewoon moeilijk respect opbrengen voor zijn mislukte hielenlikker van een kater. Maar problemen wilde ze ook niet; ze had wel betere dingen te doen.}

Shark vroeg af hoe het nu zo moeilijk kon zijn om een beetje respect voor hem op te brengen. Hij had immers niet bepaald voor deze rang gekozen, maar het was nu ook weer niet alsof hij het haatte of zo. Wat hij wél haatte was het feit dat hij niet serieus genomen werd door anderen en dat ze het idee hadden dat ze hem konden treiteren wanneer ze maar wilden. Dat moest er naar zijn idee even gauw uitgehaald worden; hij wenste immers met respect behandeld te worden. Hij durfde te wedden dat Claw als deputy zijnde ook niet zo behandeld werd. Als Claw al ooit deputy was geweest, maar hij nam aan van wel. Misschien werd Claw in het begin ook met de nek aangekeken. Dat was echter moeilijk om zich voor te stellen; de kater straalde immers altijd een soort van intimidatie uit dat ervoor zorgde dat je beter je bek hield. ‘Was dat nu zo moeilijk?’ snauwde hij naar de she-cat toe, maar zijn houding ontspande enigszins en hij trok zijn klauwen terug in zijn hulzen. Het ging nog een hele opdracht worden om Brat aan zijn kant te krijgen en haar tegen hem op te laten kijken. Dat eerste hoefde niet per se, maar dat tweede zou wel handig zijn. Hij hoopte dat zijn indruk op de young one’s al wat beter was dan op de members, want daar werd hij nog niet bepaald geapprecieerd. Maar goed. Binnenkort zou hij weer een aantal hondentanden verdienen en dan zou hij wel eens zien wie er dan nog tegen hem durfde te snauwen. ‘Maar goed,’ ging hij verder alsof er niets gebeurd was, ‘hoe gaat het voor de rest met je? Nog dingen die ik of Claw moeten weten?’ Hij keek de she-cat strak aan.

‘Was dat nu zo moeilijk?’ snauwde hij haar toe, Brat vernauwde haar ogen en liet een zacht geïrriteerde snuif horen. Maar besloot er veder niet op in te gaan. Het was de rode kattin niet ongaan dat de kater zich leek te ontspannen, en zijn nagels terug trok. Al was Brat nog steeds even zo scherp als eerst , nee ze was altijd scherp. ‘Maar goed,’ ging hij verder alsof er niets gebeurd was, ‘hoe gaat het voor de rest met je? Nog dingen die ik of Claw moeten weten?’ spral hij toen terwijl hij haar aankeek. De rode poes schudde haar kop enkel en keek de bruine kater amper aan. 'Nee' was dan ook haar enige antwoord. Als ze iets te vertellen had zou ze naar Claw gaan, niet naar hem.

Brat ging weer terug naar haar niet veel zeggende zelf en een geïrriteerde zwiep met zijn staart toonde aan wat hij daarvan vond. Als ze dan toch niet veel tegen hem ging zeggen, waarom ging ze dan niet gewoon weg? Als hij iets irritant vond dan was het iemand die bij hem bleef zitten, korte antwoorden gaf en vervolgens niet echt moeite deed om het gesprek op gang te brengen. Tenzij hij iemand écht niet mocht, deed hij dat ook. Dus hij kon eigenlijk concluderen dat Brat hem niet mocht. Hij wilde net weer iets tegen haar zeggen toen hij zijn blik opzij richtte en een zwart-witte kitten nieuwsgierig zijnde naar hun zag kijken. Hm? Het was niet één van zijn kittens; die waren barn four allang uit. Maar wie was het dan? ‘Een bekende van je?’ vroeg hij en hij wees met zijn staart in de richting van de kitten. Toen de kitten in de gaten leek te hebben dat hij het over haar had, trok ze haar kopje weer terug naar binnen. Alsof ze bang was dat hij haar iets aan ging doen omdat ze haar kopje naar buiten stak. ‘Wie het ook was,’ bromde hij, zijn kopje even schuddend, ‘ik hoop dat ze later een prima moordenaar wordt en een goede toevoeging aan de Elite.’

Onderwerp: Re: Do you got a problem with me?