Purple beauty

Ze had de Twolegplace voor een paar dagen ontweken maar zelf wist ze dat ze er nooit vanaf zou komen. Corra zou ze sowieso ooit weer eens is zien en hoe graag ze de poes nu ook ontliep toch was er diep in haar borst kast die haar juist wel wou zien. Dus een beetje loom trippelde ze het kamp uit en ging op weg naar de Rogue terratorium. Misschien dat ze Tank daar kon vinden en wie weet kon ze daar weer een paar daagjes ontkomen van de twolegplace. De gespierde poes sprong een hek op en liet der zichzelf weer soepel van afglijden toen ze plots uitgleed door de ijzel en in een grote struik lavendel viel. Haar wereld leek wel paars te zijn en een beetje angstig begon ze rond te spartelen waardoor er kleine stukken lavendel in haar tabby vacht kleefde en de geur zich als een grote walm om haar heen begon te slaan. Rot bloemen!

- Corra

De grijze kattin keek lusteloos voor zich uit. Ze had nergens zin in, dat hele drama met Khione en Vitani had haar te erg verward. En nog steeds had ze Khione niet gesproken... Het leek wel alsof ze haar eigen Mate ontliep. Was het zo? ontliep ze Khione echt? Ze wist het niet zeker, misschien kwam het ook wel omdat ze van binnen toch geloofde dat de witte kattin was vreemd gegaan. Toen opeens, hoorde ze een plof en een uitroep van schrik. Nou ja, ze had toch niks te doen, dan maar even checken waar dat vandaan kwam. Corra sprong op het hek tussen de twee tuinen en liep zo naar de tuin waar ze de roep had gehoord. Ze kwam er aan en zag daar, in een lavendelstruik, een kat liggen. En niet zomaar een kat, meteen herkende ze de roodbruine vacht en die littekens waren onmiskenbaar: Vitani. "Vi?" Vroeg ze verrast en met een lichtelijk blije toon.

Grauwend probeerde ze de takken weg te slaan en trok zo de stelen uit de grond om zich een terugweg te banen uit die lavendel oerwoud. Konden die rot dingen gewoon niet uitsterven zoals alle andere dingen in de winter? Haar hele stemming was overgeslagen en met een norse blik trapte ze de laatste paar takjes weg. Haar vacht stond met pieken overeind en werd versierd met losse takjes en oude lavendelbladeren. "Ugh" Zuchtte ze geïrriteerd voor ze haar vacht begon te schudden, niet dat het hielp thh.. Een plotse stem liet de poes echter schrikken waardoor ze weer in de struik sukkelde. "Godverre-! Gromde ze kwaad voor ze doorhad dat het een bekende was. Dus pas toen haar rode ogen gevestigd waren op een paar -mooie- groene sprong ze overeind en kon bijna niet haar glimlach tegenhouden. "Corra" Mauwde ze lichtelijk verrast maar net als bij de grijze tabby was een blije ondertoon toch niet te missen.

Daar haar plotselinge uitspraak schrok Vitani en de kat viel naar achteren. Oh nee, nu zou ze wel boos zijn, haar mooie vacht zat vol stukjes lavendel en ze keek nogal kwaad. Maar toen ze merkte dat het Corra was leek ze verrast en niet geïrriteerd. Corra sprong naar beneden en drukte zich kort tegen de oudere kattin aan. "hey" fluisterde ze blij terwijl ze even haar ogen sloot en toen een stap terug deed.

Haar stemming weet om de twee seconde veranderd en dus toen de grijze poes naar beneden sprong en tegen haar aandrukte sloeg alles weer om. Vitani sloot haar ogen en moest haar gesnor onderdrukken. Straks zou Vorra wel rare dingen denken als ze volop ging snorren dus hield ze het maar tegen, al ging dat niet al te soepel. "Hey" Fluisterde de ander voor ze weer een stap terug deed. Vitani mondhoek kroop langzaam omhoog tot er een glimlach op haar verminkte snoes vormde en een beetje verlegen draaide ze haar kop weg. "Hee bby" Mauwde ze zachtjes terug.

Vitani leek van kwaad naar heel blij te gaan, toen glimlachte de roodbruine member en ze keek.... Verlegen? "Hee bby" antwoorde Vi uiteindelijk. Het was fijn om hier zo samen te staan, Corra wist dat Vitani haar minstens leuk vond. Zelf vond ze dat ook van Vi maar ze wilde het niet uitspreken omdat ze zelf al een mate had. "Ik heb nog niet met Khi gepraat" Miauwde ze uiteindelijk op maar even met de deur in huis te vallen en niet over koetjes en kalfjes te gaan kletsen. "Ik ben bang voor wat ze zal zeggen" Miauwde Corra nogal beschaamd.

Corra stapte weg en meteen maakte de warmte tussen hen plaats voor de ijzige koi. Een beetje huiverend trok ze met haar snorharen voor ze een paar plukjes vacht op haar borst en schouder recht likte. De andere plekken op haar rug kwam ze niet bij. Ugh. Klote zooi. Vitani wou der net in een gevecht storten met haar opgepofte vacht versierd met takjes en zand toen Corra haar mond opende. "Ik heb nog niet met Khi gepraat. Ik ben bang voor wat ze zal zeggen" Beaamde ze en Vitani kneep even haar ogen tot spleetjes voor ze haar kop een beetje scheef hield. "Waarom?" Vroeg ze dus ook fronsend.

Vi had blijkbaar problemen met de takjes en blaadjes. "Laat mij maar" Miauwde Corra en ze haalde de stukjes van de achterkant van Vi's rug af. Toen keek ze Haar weer aan. "Waarom?" Vroeg ze en Corra twijfelde even "Omdat ik bang ben dat het een ruzie en een mogelijke breakup uit zal lokken" miauwde ze uiteindelijk. Dat kon Vitani toch wel begrijpen?

Vitani spitste haar oren toen Corra naar voren stapte en de takjes uit haar vacht waar ze zelf niet bij kwam er uit plukte. Nadat ze klaar was schudde ze snel haar vacht uit en wierp de jongere poes een dankbare blik toen ze weer naar haar keek. "Omdat ik bang ben dat het een ruzie en een mogelijke breakup uit zal lokken" Haar antwoord was als een steek in de hart voor de roodbruine member en een beetje ongelofelijk keek ze naar haar poten die over de grond heen schuifelde. Hoe kon ze na alles nog steeds trouw zijn an Khione? Ze snapte het niet. Ze had veel katten om haar vinger gebonden en stuk voor stuk vielen ze voor haar gladde praatjes maar Corra leek haar poot stijf te houden om nog steeds van die rot kat te houden. Ze ontspande en spamde haar klauwen waardoor er diepe strepen in het halve bevroren aarde onder haar poten verscheen. "Oh" Mauwde ze dan ook een beetje afwezig. "Dus nog steeds bij Khione" Mompelde ze er achteraan terwijl ze haar ogen weer tot spleetjes kneep maar met nog steeds haar blik op haar nagels gericht.

Vitani leek het niet te begrijpen en dat vond Corra niet vreemd. het was ook moeilijk. Ze stond nogal stijfjes en maakte diepe strepen in de grond, ze miauwde: "Oh' Maar het klonk nogal afwezig en toen vervolgde ze: "Dus nog steeds bij Khione" mompelde de roodbruine member en Corra knikte, waarom was dat zo moeilijk te begrijpen? "Ik weet wat er waarschijnlijk gebeurd is en ik haat dat het zo is... maar uit al die katten die ze kon versieren, koos ze mij als Mate. " Zuchtte de grijze kattin, was dat het echt? Wilde ze echt Khione's princess zijn?

"Ik weet wat er waarschijnlijk gebeurd is en ik haat dat het zo is... maar uit al die katten die ze kon versieren, koos ze mij als Mate. " Vitani knikte. Nog steeds diep van binnen pist op haar woorden maar veel kon de roodbruine member niet doen. Corra bleef maar met haar kop in de wolken. "Corra waarom blijf je maar de positieve dingen zien zijn van haar? Weet je wel wat ze je heeft aangedaan? Een relatie bouw je op op vertrouwen en dat heeft Khione al gebroken toen ze de eerste en beste kat tegenkwam." Ze slikte, haar oren wiebelde voor ze haar bloedrode ogen weer op Corra richtte.

"Corra waarom blijf je maar de positieve dingen zien zijn van haar? Weet je wel wat ze je heeft aangedaan? Een relatie bouw je op op vertrouwen en dat heeft Khione al gebroken toen ze de eerste en beste kat tegenkwam." Miauwde Vitani en ze keek Corra aan. Waarschijnlijk dacht ze dat Corra heel naïef was. "Ik weet het niet... Ze was gewoon de eerste die me ooit vertelde dat ze me echt aantrekkelijk vond. Ik weet dat het heel naïef klinkt maar... ik houd gewoon van haar" Legde ze uit. Ja, de kat die voor haar stond had haar ook aantrekkelijk genoemd. En Corra had haar ruige manier van praatten best leuk gevonden maar Khione was nou eenmaal haar queen...

"Ik weet het niet... Ze was gewoon de eerste die me ooit vertelde dat ze me echt aantrekkelijk vond. Ik weet dat het heel naïef klinkt maar... ik houd gewoon van haar" Vertelde Corra haar en Vitani gaf de poes een nihil knikje terug voor ze met een onhoorbare zucht ging zitten. Haar staart sloeg ze beschermend om haar zelf heen en draaide de kant van haar verminken weg van de grijze tabby poes. Het kwam zeker door halve verminkte gezicht dat de poes voor Khione koos. "Ik vind je aantrekkelijk" Mompelde ze, "Zelfs maar dan alleen dat, Corra ik weet dat je van Khione houd en ik respecteer je keuze" Ze stopte even. "Maar weet dat ik hier klaar voor je sta om je een eerlijke gelukkige leven te bieden en geen sprookje met een evil queen" De roodbruine member slikte. En keek naar haar klauwen die nog steeds over de aardbodem gleden.

Het leek wel alsof Vitani zich beschermend opstelde. Ze draaide de minder mooie kant van haar gezicht weg van Corra. "Ik vind je aantrekkelijk" mompelde en de grijze kat keek verbaasd "ik jou ook, dat weet je toch?" "Zelfs meer dan alleen dat, Corra ik weet dat je van Khione houd en ik respecteer je keuze" Wat aardig. "Bedankt Vi, ik hoop dat je iemand vind die je meer kan geven dan ik." Glimlachte Corra "Maar weet dat ik hier klaar voor je sta om je een eerlijke gelukkige leven te bieden en geen sprookje met een evil queen" Miauwde de Member slikkend en de grijze kattin keek haar verbaasd aan "Ik wil niet in de Elite wonen" mompelde ze. Het was waar, ze wilde een Rogue zijn.. maar geen moordenaar.

Pff yea sure. Zij vond haar aantrekkelijk? Zelfs een blinde hond zou over haar kop spugen. Corra antwoordde met iets wat ze niet had verwacht en een fronsend keek ze voorzichtig weer naar de grijze tabby. "Dat hoeft niet bby" Begon ze terwijl ze met haar oortjes wiebelde. "Ik zou de Elite voor je verlaten als het moet, ik doe alles voor jou my love ook al zou er dan voor altijd een prijs op me kop staan. Om jou als mijn princess te noemen zou ik alles doen, zelfs dat" Haar gedachtens dwaalde af naar Thank die onlangs een rogue groep had gemaakt. Misschien zou ze daar veilig kunnen leven, en heel heel heel misschien met Corra aan haar zijde.

"Dat hoeft niet bby" Wat? Niet? "Ik zou de Elite voor je verlaten als het moet, ik doe alles voor jou my love ook al zou er dan voor altijd een prijs op me kop staan. Om jou als mijn princess te noemen zou ik alles doen, zelfs dat" Meteen schudde de grijze kattin haar kop "Nee, je zult alleen maar opgejaagd worden en ik wil niet dat je sterft om bij mij te zijn." Zuchtte ze en ze drukte zichzelf tegen Vitani aan. Het was zo'n gemixt gevoel; ze hield van Vi, maar niet zoals van Khione...

Nee, je zult alleen maar opgejaagd worden en ik wil niet dat je sterft om bij mij te zijn." Vitani wiebelde met haar oortjes. Nee de Elite zou haar nooit vinden, als ze weg was dan was ze vergoed weg. Verdwenen. En geen kat zou haar vinden, al moest ze naar de andere kant van de wereld lopen om daar Corra veilig te stellen. "Het is het waard" Reageerde ze terug. Haar stem iets meer zelfverzekerder dan daarnet. "En, ze moeten me eerst zien te vangen om me te doden and that my dear is impossible" Ze roodbruine meber stond op tikte met het puntje van haar staart op Corra's oor en sprong de hek. Snel wierp de elite member haar een uitdagende blik sprong er aan de andere kant weer vanaf en begon te rennen richting het park.

"Het is het waard" Nee dat was het niet!! "En, ze moeten me eerst zien te vangen om me te doden and that my dear is impossible" Ze was niet je 'dear' Ze had duidelijk gemaakt dat ze je niet als Mate wilde en dat ze had gekozen! Toen keek Vitani haar uitdagend aan alsof ze wilde zeggen 'Volg me en je bent van mij' opeens sprong ze het hek op en sprong eraf en begon weg te rennen. De grijze kattin rolde vermoeid met haar ogen en sprong en rende erachteraan "Vi! wacht nou!" Miauwde ze terwijl ze haar naar het park volgde.

Ze zal Corra eens laten zien. De elite member was van de schutting afgesprongen en nu zo snel als de poes kon racete ze het park in. Twolegs schrokken toen ze door hun benen een zigzagde en met haar staart wapperend achter haar aan greens ze naar Corra die haar toch was gaan volgen. "Come get me" Grijnsde de roodbruine poes voor ze haar tempo versnelde en onder een houten bank heen gleed voor ze er weer van door sjeesde.

Waar ging ze in vredesnaam heen? Vitani zigzagde tussen de twolegs, waar Corra een absolute haat aan had. Haar staart wapperde in het rond terwijl ze grijnsde . "Come get me" Miauwde ze voordat ze sneller weg sjeesde. De roodbruine kattin rende onder een bank door en leek nog sneller te gaan. Corra ging ook sneller, het snelst dat ze kon, de grijze kattin kwam steeds dichterbij. Toen ze bijna geen energie meer had sprong ze boven op Vitani en duwde haar hijgend neer "Waar was dat voor nodig?" Zuchtte ze