Purple beauty

Haar sprintje werd gestaakt toen ineens een hoeveelheid gewicht op haar rug neerplofte en met een lachend geschreeuw kukelde ze voorover en gleed over de grond heenet Corra lijf boven op der. Vitani grinnikte en hijgde tegelijk, haar longen werden bekant uit haar geperst. "Ga van me af dikzak" Grinnikte ze om vervolgend de poes van speels haar af te werpen. "Waar was dat voor nodig?" De roodbruine member hield haar schouders op voor ze glimlachend haar rode ogen weer op die van Corra richtte.

De kattin onder haar lachte en hijgde ook "Ga van me af dikzak" Grinnikte ze. Corra zuchtte en keek naar haar maag "Vind je me echt zo zwaar en dik?" Vroeg ze. Ze wist uiteraard dat het niet waar was en dat het maar een grapje was geweest, maar na al die tijd mocht Vi eens een keer degene zijn met schuldgevoel.

Beetje kort :C

Haar grapje leek persoonlijk opgevat te worden waardoor de poes zenuwachtig met haar snorharen trilde. "N-nee" Hakkelde ze. Shit had ze haar nu beledigt? Een beetje stomverbaasd stapte ze naar voren en drukte haar borstkast tegen Corra aan en gaf haar een lik over haar hals. "Het was maar een grapje.. Je ziet er perfect uit" Fluisterde ze in haar oor voor ze haar bloedrode over de poes heen liet glijden met een klein ondeugende glinstering in haar blik. Nee de poes was alles behalve dik. Vitani zette weer een stapje achteruit, beet zachtjes op haar lip en hoopte maar dat de grijze tabby het haar vergaf.

Aww, Vitani dacht echt dat Corra het persoonlijk opvatte "N-nee" Begon ze en ze kwam dichterbij en drukte haar borst tegen die van de kleinere kattin aan. good girl, dacht die toen ze haar een lik over haar hals gaf. "Het was maar een grapje.. Je ziet er perfect uit" Fluisterde ze en ze deed een stapje achteruit. Waarschijnlijk hopend dat Corra, die begon te giechelen, haar zou vergeven "aww wat lief, het was maar een grapje Vi, ik weet dat je het niet meende" Miauwde ze terwijl ze haar vriendin aankeek.

"aww wat lief, het was maar een grapje Vi, ik weet dat je het niet meende" Vitani had zich weer teruggetrokken en keek de grijze tabby met een speelse twinkeling aan, ofcourse she know its was a joke. Ze was niet achterlijk, ze wou gewoon lief zijn voor Corra. Haar een beetje verleiden om zo maar te zeggen, gewoon haar voor haarzelf krijgen. Corra verdiende beter en zij was degene die haar beter kon geven. "Voor jou bby kan ik niks anders dan lief zijn. You deserve all the sweetness from the world" Mauwde ze met een grijns op haar gelaat voor ze de poes een speels duwtje gaf.

"Voor jou bby kan ik niks anders dan lief zijn. You deserve all the sweetness from the world" Probeerde ze haar nou weer te versieren? Hoe vaak moest Corra wel niet zeggen dat ze met Khione bleef? Maar ze wilde ook niet gemeen zijn tegen Vi, het was zo, zo moeilijk. [b"Ik weet het, ik weet dat jij er zo over denkt...."[/b] Mompelde ze treurig. "Maar je weet ook dat ik een mate heb... één mate bedoel ik' Zuchtte corra, ze wilde het niet blijven zeggen... maar het moest..

Godverredomme. Begon ze nou weer over die klote kat? Nou begon ze het wel een beetje zat aan het worden hoor, ze probeerde uit alle macht te showen dat ze echt voor Corra ging. Dat zij verdomme er alles aan deed om haar gelukkig te maken maar ze bleef maar als een bij achter haar honing aan rennen. "Corra please stop eens over die mate van je" Mauwde ze, haar snorharen trilde van woede maar haar stem was gewoon rustig. "Khione kan me geen ene flikker schelen. Blijf er niet mee pushen dat ze je partner is. Ik kan toch ook lief zijn en complimentjes geven als een vriendin?" Haar laatste zin eindige met een zucht, haar oren zachtjes wiebelend mee met de wind die steeds harder begon te blazen.

Ohh mousedung, ze had Vitani kwaad gemaakt, nu voelde ze zich weer super schuldig. "Ohh Vi... het spijt me zo" Fluisterde ze met tranen in haar ogen en naar de grond kijkend. Waarom moest ze Vi nou weer martelen met al dat gepraat over Khione? "Ik... natuurlijk mag je complimentjes geven... dankjewel" Mompelde Corra en ze liep langzaam op de Bloodclanmember af en drukte haar kio tegen diens hals.

Het leek alsof haar hartje elke keer een diepe snee erbij kreeg wanneer de naam van Corra's partner haar mond verliet. Oke ze hadden niet de beste eerste indruk van elkaar gehad maar ze kon nu niks meer anders dan aan haar denken. Khione had geluk met z'n geweldige mate. Vitani sloot dus ook zachtjes haar ogen toen de grijze tabby zich tegen haar aandrukte. Zuchtend sloeg ze kort haar staart om Corra voor ze zich terugtrok. Haar rode ogen wegkijkend. "Ik hoop echt dat je gelukkig word Corra" Mompelde ze, "Maak alsjeblieft de goede keuze okay? Ik kan niet toekijken dat iemand straks jou hart breekt" Haar stem werd mee gevoerd met de wind die harder en harder door haar korte vacht heen woede. "Beloof het me alsjeblieft"

Waarom had ze nou weer zo'n lieve vriendin? Hoe verdiende ze die? Corra bleef de arme Vitani eraan herinneren dat ze al een mate had zonder na te denken of het Vi misschien zou raken. De roodbruine kat trok zich terug en mompelde: . "Ik hoop echt dat je gelukkig word Corra" De grijze tabby knikte langzaam , "Maak alsjeblieft de goede keuze okay? Ik kan niet toekijken dat iemand straks jou hart breekt" Ging ze door terwijl de wind harder werd. "Beloof het me alsjeblieft" Ze wilde dat ze het zou beloven.... En dat kon Corra best: "Ik beloof het, Vi, echt. Ik zal niet meer zo naïef zijn." Miauwde ze.

Vitani knikte en mompelde zonder geluid een 'okay'. Haar rode ogen waren gevestigd op die van Corra voor ze de grijze tabby een klein kopje gaf tegen haar wang en zich daarna omdraaide om vervolgend op de houten bank te springen. "Dan heb je me nu niet meer nodig" Ze knikte naar de poes gunde haar een klein glimlachje en opende nog kort haar mond voor ze verdween. "Ik hoop dat je gelukkig word met Khione" De member flikte met het puntje van haar staart en rende het parkje uit. Ze wou niet dat Corra haar nu zo zag. Gebroken en zwak. :c

- topic uit

En toen stond de Member op en sprong ze weg na Corra verteld te hebben dat ze het beste voor haar hoopte. Na een klein glimlachje verdween ze en De grijze kattin zuchtte voordat ze zich omdraaide, ze haatte het gevoel dat ze nu had: Verantwoordelijkheid en schuld... Waarom waren Twee mates geen ding? Maar ja, ze had moeten kiezen. En wat ze Vi ook vertelde, de member was nog steeds degene die haar de littekens op haar schouder had gegeven. Nee, ze was het absoluut niet vergeten...

Topicje uit