First!! [&Sagefeather]

Onderwerp: First!! [&Sagefeather] za 19 nov 2016 - 10:48

De zon was net op en er hing nog een dunne laag ochtendmist in het kamp. De rode kater stapte van de Warriors Den de open plek op. Hij wierp een blik op de verse hoop prooi en besefte dat deze al aardig leeg begon te raken. Je kon merken dat het zo langzamerhand winter begon te worden. Minder prooi en meer kou. Nooit een fijn seizoen voor de clans. Hij rekte zijn koude en stijve spieren uitgebreid uit. Na een lange nacht slapen in het steeds kouder wordende hol was je ook niet bepaald beweegbaarder. Toch merkte hij dat hij al wat ouder begon te worden. Als Young Warrior had hij rond deze tijd enthousiast rondgesprongen om zich klaar te maken voor de jacht. Nu ging het allemaal een stukje rustiger. Misschien was dat ook een dingetje van volwassen worden. Het was nou eenmaal handiger om je energie te sparen. Hoe dan ook zou hij zo gaan jagen, maar voor hij dat zou gaan doen moest hij eerst wat eten. De kater trippelde op de hoop prooi af en viste er een niet al te grote muis uit. Hij vestigde zich bij een van de kampwanden en begon te eten. Toen verscheen er nog iemand anders op de open plek. Hij was blijkbaar niet de enige vroege vogel.

-Eerste post naar Sagefeather

De eerste zonnestralen werden al door de opening van de Warrior's Den geworpen, en langzaam knipperde de poes met haar ogen. Stiekem was ze nog moe, had ze de neiging om zich weer om te draaien en verder te slapen, dus was dat precies wat ze deed. Ze ging comfortabel verliggen en sloot vervolgens weer haar ogen, om daarna te merken dat ze eigenlijk klaarwakker was. Geïrriteerd bewoog ze zich weer, ze vond het zo zonde om haar ochtend te verspillen. Ze kon nog zo lekker verder tukken, maar nee, ze kon de slaap nu niet vatten. Nu moest ze iets nuttigs gaan doen, jagen, patrouilleren, of iets dergelijks. Eigenlijk had ze er helemaal geen zin in. Wat was het punt in patrouilleren als Butterstar het zo makkelijk vond om rogues in de Clan op te nemen en tot Deputy te benoemen? Zelfs een hele troep Thunderclanners was zo binnengedrongen. Geërgerd duwde ze zichzelf omhoog, om zich naar de prooistapel te begeven. Haar ogen vielen op Robinflight, de enige andere vroege vogel. "Goedemorgen," zei ze ietwat vermoeid tegen de andere kat. Dit zou een lange dag worden.

Al snel herkende hij het grijze lijf van Sagefeather, een stuk jongere Warrior dan hij. ''Goedemorgen,'' mauwde de poes, duidelijk met een ochtendhumeur. Robinflight glimlachte even geamuseerd. ''Slecht geslapen?'' bromde hij. Hij in ieder geval wel. Hoewel hij normaal gezien een hekel had een vroeg wakker worden had zijn interne klok besloten om hem vandaag eens goed te narren. Nog voordat ze antwoord had gegeven lulde hij alweer brutaal door haar mogelijke antwoord heen: ''Ochtenden zijn de slechtste momenten van de dag; meestal koud en nat en je ogen doen pijn wanneer je ze opent, dankzij de spontane droogde die ze terroriseert.'' Hij had voorheen nooit echt met de poes gepraat en had dus ook geen idee van hoe ze zou reageren. Niet dat hij echt gaf om wat anderen van hem dachten.

-Laat en meh geschreven sowrie :c

Willekeurig selecteerde ze een prooi van de stapel die zou fungeren als haar ontbijt. Met haar poot probeerde ze de slaap uit haar ogen te wrijven, maar het was een tevergeefse actie. Robinflight glimlachte, kwam bij haar zitten en vroeg of ze slecht geslapen had, waarop de poes knikte. Ze had geen idee waarom, maar ze had de slaap maar niet kunnen vatten. Ze peuterde wat in de vis met haar nagels, eigenlijk had ze nu niet echt honger. Toch wist ze dat haar maag zou gaan klagen zodra ze zou gaan jagen met een lege buik. Met tegenzin nam ze een stukje van de vis af en begon te kauwen. Alles smaakte naar karton. De kater begon te praten, over hoe vreselijk ochtenden waren. Ergens was ze het wel met hem eens. "Daar heb je zeker gelijk in," miauwde de kattin met een zucht. Ze keek even om zich heen, er was nog steeds niemand anders in het kamp. "Wie heeft er überhaupt bedacht dat we s'ochtends allerlei dingen moeten doen?" miauwde ze geïrriteerd. Misschien dat ze naar de Sunningrocks ging, om even te zonnen. Toen realiseerde ze zich dat dat gebied niet meer van hun was.

De kattin en hij leken dezelfde mening te delen over ochtenden. Hij grinnikte even. Eindelijk iemand die niet geprikkeld reageerde op zijn gezeik. Voor hij antwoord gaf nam hij eerst uitgebreid te tijd om te gapen. ''StarClan mag het weten. Het clanleventje is alles behalve een beetje rustig aan doen en je vol proppen met voedsel.'' Was het maar zo'n feest. Maar een echte krijger zou het zichzelf nooit zo makkelijk maken. Hij was niet voor niets een ervaren krijger. ''Waarom zijn wij eigenlijk eerder wakker dan de apprentices? In mijn tijd werden we nog voor de zon ook maar op was uit ons nest gerukt voor gevechtstraining. Ja, we moesten altijd alert blijven.'' Hij snoof. Dat bewees maar weer dat jonge katten van nu aardig lui waren.

Het werd haar al vrij snel duidelijk dat de kater behoorlijk vocaal was, ondanks het feit dat het nog zo ontzettend vroeg was. Heel erg zin om een uitgebreid gesprek te voeren met iemand, had ze niet echt. In ieder geval niet totdat ze een beetje wakker geworden was. Toch ging de kater lekker door, spraakzaam als hij was. Sagefeather knikte op zijn opmerking, het clanleven was niet bepaald makkelijk. Vooral niet in deze tijden. Er waren genoeg problemen waarmee ze te kampen haden op dit moment. De kater stopte niet echt met praten, en ging verder over 'de goeie ouwe tijd'. Hij vertelde dat hij toen hij Apprentice was, voor zonsopgang het nest uit moest. "Dingen veranderen blijkbaar," miauwde Sagefeather rustig. Ze nam weer een hap van haar prooi voordat ze verder sprak. "Misschien heeft onze leider andere prioriteiten." Zoals het toelaten van rogues in de clan. Of het voeren van onnodige oorlogen. Sage fronste, merkend dat ze nostalgisch werd naar een tijd waarin ze niet eens geboren was.

Onderwerp: Re: First!! [&Sagefeather]