[Rouwtopic Innerstar] We found her

De zwarte kattin stak haar kop uit de warriors den toen ze buiten een hoop lawaai hoorde. Een vragende blik stond op haar smalle gezicht, terwijl ze met een lichte frons het kamp rondkeek. De redelijk kleine, zwarte kattin kwam verder de den uit en zag plotseling een groepje katten binnenkomen met een lichaam. Fawnstep vroeg ze af hoe vaak ze dit schouwspel nog ging zien voordat ze zelf op die manier binnengedragen werd.. al was het nog maar de vraag of iemand de moeite daarvoor wel zou nemen. Immers zag ze zichzelf nog altijd als het zwarte schaap van de familie. Haar dochter had kittens gekregen, en voor nu was ze nog niet eens langs geweest bij hen. Waarom? Ze was te laf daarvoor. Ze zou nooit meer de Fawn worden die ze ooit was geweest, niet meer die koppige Fawn die ze vooral kende toen ze nog jong was geweest.
"Mam.." kwam er zachtjes uit haar mond en automatisch zette ze haar nagels uit in de grond. Het leek alsof alle lucht uit haar longen werd geperst, ze kon geen adem meer krijgen. Nee, het kon Innerstar niet zijn die ze daar binnen brachten. Haar moeder had ooit negen levens gehad, die konden toch nog niet op zijn?! In de verte zag ze haar clangenoten al naar het lichaam toe gaan om het een laatste eer te bewijzen. Langzaam kwam de zwarte kattin dichterbij. Nu was ze echt alleen. Nu had ze haar moeder niet meer om haar te troosten wanneer het teveel werd. Nu.. nu kon ze zich nooit meer bewijzen aan haar.. bewijzen dat ze een echte warrior was.. niet de zwakke Fawnstep die ze de laatste manen alleen maar had getoond. Ze leek eerder op een Kittypet dan op een ShadowClan kat. Zonder iets te zeggen plofte ze neer naast het lichaam van haar moeder, staarde er enkel maar naar en liet haar kopje wat zakken, terwijl er langzaam tranen uit haar ogen begonnen te druppen. "Het spijt me mam.. dat ik zo'n slechte dochter en warrior ben geweest.." mompelde ze zachtjes terwijl ze haar blauwe ogen sloot.

Rough wilde hem niet aankijken, maar dat kon met van alles te maken hebben. Ergens deed het pijn en voelde het als afwijzing, zou de poes hem wel als leader goedkeuren? Stiekem maakte hem dat heel wat uit, aangezien dit wel een van de meer stabiele warriors was in de clan die goed na kon denken. Qua antwoord deed ze dat ook weer, nadenken en precies oppervlakkig genoeg antwoorden zodat er niets extras was naast Inner. Het werd gegooid op dat ze queen was - slim want het was niet alsof Tall daar ervaring mee had. Daarom knikte de kater, en boog zijn hoofd, besluitende dit nu te laten rusten en de poes te laten rouwen. Het was echter wel duidelijk dat er meer aan de hand was.

Tallshadow reageerde verder niet op haar. Nu besloot ze echter wel even op te kijken en toch even bemoedigend te glimlachen naar de kater. "Ik zal Innerstar missen, maar weet zeker dat jij haar plek perfect kan overnemen," miauwde. "Volg haar pootstappen, alsjeblieft?" Miauwde ze vervolgens, ze besloot weer naar haar poten te kijken, ook omdat ze tranen voelde prikken in haar ogen, maar ook omdat ze nu dusdanig wazig zag, dat ze het gevoel had dat het haar niet zal lukken hem recht aan te kijken. Dan maar zo.

Het was alsof ze zijn gedachten kon lezen. Een bemoedigende opmerking volgde op zijn antwoordende stilte, en een uitspraak die de tranen weer terug deden komen. De kater snifte even, maar vermande zich toen snel en keek haar met natte ogen aan. "Ik zal mijn best doen Rough," Mauwde hij, oprecht en vanuit zijn hart, want hoewel Inner en hij op sommige punten van mening hadden verschilt was ze een van de meest grootse leaders geweest van Shadowclan, die tot het uiterste ging voor elke kat die erin leefde. Hij zou een sukkel zijn als hij ook maar niet een beetje op haar wilde lijken.

Roughflower glimlachte even bij de woorden van Tallshadow, gaf hem een aai met haar ruigharige staart en stond vervolgens op. "Daar vertrouw ik op," murmelde ze. Ze keek kort over haar schouder naar Tallshadow en glimlachte waterig. Vervolgens stond Roughflower op en liep naar haar moeder toe die bij het lichaam van Innerstar was. "Mam," murmelde ze en drukte haar wilde vacht tegen de zachte, lange vacht van haar moeder aan. Veel meer woorden zei ze niet. Een paar moons geleden hadden haar moeder en zij het weer bijgelegd samen en nu had ze gewoon behoefte aan steun van de zwarte kattin. Daarbij geloofde ze dat haar moeder ook wel wat steun van haar dochter kon gebruiken. In stilte leunde ze tegen haar moeder aan en sloot haar slechtziende ogen om zo te rouwen om het verlies van Innerstar. De moeder van Fawnstep en de oma van Roughflower.

TAG: Fawnstep

Onderwerp: Re: [Rouwtopic Innerstar] We found her