Resting

Onderwerp: Resting zo 11 sep 2011 - 16:05

Na een geslaagde jacht was het wel tijd voor een beetje rust, besloot Lilypaw. Haar lichtgroene ogen herkende het territorium waar ze zo van hield, en ze bewandelde haar eigen paadje dat naar haar favoriete plek leidde. Het is jammer dat al die geuren zo scherp waren, daarom was het zo fijn als het eindelijk een tikkie was vervaagd.
Lilypaw rende de helling af die naar de vier grote bomen leidde, de groene bladeren die aan de bomen hingen, ritselden rustgevend aan elkaar. Waardoor ze zich zelf wat langzamer door het groene gras liet slenteren. De open plek tussen de bomen was enkel op sommige plaatsen verlicht door de zon die er zachtjes op scheen. Lily keek naar de grote rots, en ging er voor zitten. Het grijze gesteente was zo massief, dat de apprentice zich afvroeg hoe de leiders daat op waren gekomen elke Gathering. Ze was slechts één keer geweest, en had het niet echt leuk gevonden. Het meer en deel was ze bij haar zusjes gebleven, die zoals haar nogal overdonderd waren door de drukte.
Lily nestelde zich tegen de verwarmde steen aan, daar waar de SkyClan deputy altijd zat, ze gaapte kort. Haar tanden werden hier bij zichtbaar, en haar roze tong ook. Zie hield haar kop omhoog geheven terwijl ze haar ogen sloot, een briesje speelde met haar sneeuwwitte vacht, waarneer ze de omgeving vergat, en opgesloten zat in haar eigen dromenwereld.

-kortkortkort-

Onderwerp: Re: Resting zo 11 sep 2011 - 16:18

Twee lichte ogen waren zichtbaar, terwijl de rest van zijn zwarte vacht onzichtbaar bleef in de schaduwen. Nieuwsgierig keken de twee ogen om zich heen, waarom was hij hier eigenlijk? Een onbeantwoorde vraag, gewoon omdat hij geen antwoord erop wist. Ravensong bleef lekker op zijn koele plekje zitten, waaruit hij alles en iedereen in de gate kon houden. Hij had even geen zin om bij zijn Clan rond te hangen. Hij voelde zich thuis in ShadowClan, hij was daar geboren en opgegroeid, maar soms dan moest hij gewoon even weg, op zichzelf zijn...
Een geur bereikte zijn neus, hij opende zijn bek iets om de geur te kunnen identificeren. Een SkyClan kat. Ravensong snoof en keek om zich heen. Al snel merkte hij de kleine witte poes op. Een apprentice, net aan 6 manen oud. En dan al alleen op pad? Niet zo'n slimme zet, bedacht Ravensong terwijl hij zichzelf op zijn poten hees en zichzelf uitrekte. Er hingen bladeren en takjes in zijn vacht en hij nam rustig de tijd om ze eruit te halen. Er waren geen andere katten hier, dus hoefde hij zich niet bang te maken dat hij zou worden opgemerkt.
Toen hij klaar was zetten hij een looppas in richting de witte poes. "Wat moet een SkyClan apprentice hier in z'n eentje?" vroeg hij met een koude stem, terwijl hij voor haar ging zitten en haar met kille ogen aankeek.

Onderwerp: Re: Resting zo 11 sep 2011 - 16:40

De smalle apprentice was bijna ingedommeld toen ze een kille stem hoorde, die haar omhoog liet kijken. 'Wat moet een SkyClan apprentice hier in z'n eentje?' Vroeg hij, zijn stem was kil maar doordringend en dwingelanderig. Verbaasd keek ze hem aan, de woorden die hij sprak waren niet erg vriendelijk gezegd. Meteen had Lilypaw een antwoord klaar. ''Min of meer hetzelfde, als wat een Warrior hier komt doen op een zonnige dag als deze.'' Het klonk een tikkeltje brutaal, en bijna direct had Lily haar verontschuldiging in haar gedachte genomen. Hoe kon ze zo onbeleefd zijn? ''Sorry dat ik zo brutaal was,'' de naam niet wetend liet ze haar zin maar zoals het was. Ze sloeg haar ogen naar haar spierwitte poten, en likte af en toe over haar borst om haar verlegenheid te verbergen.
''Wie bent u eigenlijk?'' Vroeg ze nu, haar nieuwsgierigheid kon ze gewoon niet verbergen. Iets aan de kater maakte haar branden naar meer, meer om te weten van de norse kater. Dit was overigens een typische karaktereigenschap voor een ShadowClan warrior. De geur brandde overduidelijk in haar roze neusje, terwijl ze haar liggende positie veranderde naar zittend.
Haar staart krulde om haar poten, en ze voelde hoe een briesje met haar spierwitte vacht speelde. De lucht was blauw, de zon scheen fel, en hard op hun vachten. Zou de kater het niet warm hebben? Die zwarte vacht hield veel warmte vast. Met een zuchtje keek ze hem aan, waarna ze het gehele gelaat bestuudeerde. Hij zag er nogal stevig gebouwd uit, had hij een hoge rang? Ze had het niet gezien op haar eerste Gathering, ze was nogal angstvallig bij haar verbrouwereerde zusjes gebleven, die al even overdonderd waren over de drukte van toen. Zelfs toen haar naam werd genoemd, bij de nieuwe apprentices wilde ze wegkruipen, alle blikken waren niks voor haar, ze trok zich veel liever terug.

Onderwerp: Re: Resting zo 11 sep 2011 - 17:01

Zijn ogen bleven op haar gefocust, hij bekeek haar eens goed. Ze was zo'n zes manen oud, net apprentice geworden waarschijnlijk. Haar witte vacht stak af tegen zijn eigen zwarte vacht. Toch vielen haar lichtgroene ogen hem het meeste op. Een vreemde kleur zo vond hij zelf. Niet dat zijn eigen lichte ogen zo normaal waren, hij had vaak genoeg de vraag gehad of hij blind was. Even rolde de kater met zijn ogen en richtte zich daarna weer op de poes. ''Min of meer hetzelfde, als wat een Warrior hier komt doen op een zonnige dag als deze.'' Ravensong hief één wenkbrauw op. Hoe durfde die kitten zo brutaal tegen een warrior te doen. Hij wilde er net wat over zeggen toen ze nog een keertje sprak. ''Sorry dat ik zo brutaal was,'' Ah, daar klonk het zoetsappige karakter van SkyClan weer. Hij walgde ervan, zo zoet en lieflijk. Dat was dus echt niets voor hem. Alleen bij de gedachten eraan ging 'ie al bijna over zijn nek.
Even vroeg de kater zich af of ze verlegen was, zoals ze af en toe haar borst likte en oogcontact vermeide. Waarschijnlijk wel. Hij grijnsde eventjes. Een te makkelijke prooi, zo vond hij zelf. ''Wie bent u eigenlijk?'' Ravensong's ogen richtte zich op de kitten. Waarom moest ze weten wie hij was? Hij was niemand in het bijzonder, gewoon een ShadowClan warrior die op zoek was naar wat te eten en ondertussen wat lag af te koelen in de schaduwen. Die verrekte zon verbranden hem zo'n beetje. Het nadeel van zijn pikzwarte vacht. Maar hij wist er wel mee te leven. "Ravensong," zei hij kalm. Hij liet zijn blik over haar glijden, probeerde een herinnering op te roepen. Maar ze kwam hem niet bekend voor. Hij was niet bij de vorige Gathering geweest, waarschijnlijk was ze daar bekend gemaakt als niemand apprentice. Iets wat hij dus had gemist. "En jij?" vroeg hij er nors achteraan. Terwijl hij zijn rug strekte en zichzelf een snelle lik over zijn borst gaf.

Onderwerp: Re: Resting zo 11 sep 2011 - 17:21

Waarom bleef de kater haar zo doordringend aanstaren? Ze wendde verlegen haar blik af, terwijl ze haar ogen zoals altijd teneersloeg op haar poten. Hij stelde zich voor als Ravensong, en vroeg daarna wat haar naam was. Wat moest ze doen? Het was haar altijd verteld voorzichtig te zijn met katten van een andere Clan. Maar het was voor het eerst dat ze zo'n Warrior tegen kwam, een kat waar ze zich echt toe 'aangetrokken' voelde. Het was die kilheid die haar zo ongelooflijk nieuwsgierig maakte naar deze kater, zijn ogen leken raadsels te hebben.
''Mijn naam is Lilypaw,'' het floepte er uit voor ze er erg in had. Clan was niet nodig om te vertellen, aangezien die geur tot diep in haar vacht verstopt zat. Het hoorde bij haar. Met een kleine zucht likte ze over haar lippen, waardoor ze de donshaartjes op haar roze neus aanraakte. Ravensong, Ravensong van ShadowClan. Niet dat ze die naam ooit meer zou vergeten, maar ze vond het wel iets stoers hebben om een gesprekje aan te gaan met zo'n machtig Warrior.
Een beetje stom zat ze voor zich uit te staren, wat nu? Wat moest ze nu gaan zeggen? Welke vragen moest ze nu naar zijn hoofd gooien? ''Ik euh, vroeg me af.. Hoe kom je aan je warrior naam?'' Omg. Lilypaw hoe stom kun je zijn! Gooide ze zich haar zelf toe, dit was wel de stomste vraag ooit. Wat moest hij nu van haar denken? ''Eh.. eh..'' Stamelde ze, onder haar vacht werden haar wangen lichtrood, en haar hoofd gloeide waardoor ze het plotseling erg warm kreeg.
Wat moest ze dan anders vragen? Ze wilde zo veel weten, was hij bekend in de Clan? Had hij een partner, had hij nog familie. Enzovoort.. Maar het kon niet, het hield haar tegen dat ze in verschillende Clans zaten. Maar ze vroeg zich af of hij wél aardig zou zijn, als ze in dezelfde Clan hadden gezeten.

Onderwerp: Re: Resting zo 11 sep 2011 - 18:10

Wat had die kitten toch? Hij werd gek van haar blikken de hele tijd. Hij had haar bijna toegesnauwd dat ze niet zo moest staren naar hem. Maar hij hielt zich in, hij had geen zin om de kitten bang te maken. Op zich vond hij kittens niet zo erg, zolang ze maar geen irritante vragen gingen stellen en de hele tijd rond je heen bleven hangen. Daar had 'ie echt een hekel aan. Ravensong luisterde kalm toe toen de kitten haar naam zei; Lilypaw. Echt zo'n zoetsappige naam die precies bij haar paste. Er vertrok een spiertje in zijn kaak bij het horen van die naam, maar hij liet er niets van merken. Ondertussen vroeg hij zich af of hij niet eens verder moest gaan trekken. Zo lang bij een kat van een andere Clan zijn word niet echt op prijs gesteld, zeker door Brokenstar niet. Hij likte zijn borst, gevolgd door zijn poot en richtte zijn ogen op zijn poot. Eventjes trok hij zichzelf terug in zijn schulp. Om even alleen te zijn en te kunnen nadenken. Iets wat hij wel eens vaker deed, gewoon om aan een gesprek te kunnen ontsnappen. Maar hij zou de kitten niet te lang 'alleen' laten, anders zou ze waarschijnlijk gaan jammeren, en daar kon hij totaal niet tegen. ''Ik euh, vroeg me af.. Hoe kom je aan je warrior naam?'' Ravensong's ogen schoten open en keek hij de kitten even vreemd aan. Waarom, in Starclans naam, zou ze dat nou weer willen weten? Wat was er nou weer zo bijzonder aan zijn warrior naam? Een doodnormale naam, zo vond hij zelf. Hij zuchtte even, likte over zijn neus heen en keek de kitten met een frons aan. "Brokenstar, mijn Clan leider, heeft 'm gekozen," antwoorden hij kalm. Hij verzetten zijn poten iets en vroeg zich af waarom deze kitten zo ontzettend nieuwsgierig naar hem was? Zelf wilde hij, toen hij een apprentice was, niets van de andere Clans weten. Ze waren het niet waard, zo had hij zelf altijd gedacht. "Wat zou je zelf als warrior naam willen hebben?" vroeg hij daarna. Ravensong vervloekte zichzelf binnensmond. Hij had zich niet vergist dat er een vriendelijke toon in zijn stem had gezeten. Damn.

Onderwerp: Re: Resting zo 11 sep 2011 - 18:31

''Goh, was te verwachten.'' Grinnikte Lilypaw zachtjes toen de kater haar vraag met een frons had beantwoord. Ze voelde hoe ze zich wat meer op haar gemak ging voelen, toen de kater haar éindelijk vriendelijk iets vroeg. Ze keek hem kort aan, en nam de woorden in zich op. Daar had ze al over nagedacht toen ze een kitten was. Maar verder dan Lilystar was ze nooit gekomen. ''Ik hoop Lilywhistle, of Lilypool.'' Die namen stonden haar wel aan, het klonk mooi en had iets waar de apprentice zelf van hield. Met haar lichtgroenige ogen bekeek ze voor de zoveelste keer de omgeving. De vier massieve bomen, de rots waar ze zo kwetsbaar tegen aan gedrukt zat, de bladeren die af en toe op de grond lagen, de bruine basten, de prachtige blauwe lucht en de zon.
Het groene gras kietelde aan haar zachteroze pootkussentjes, waarbij haar oren wiebelde toen het geluid van de vogels door de lucht weerklonk. Het was zo rustig nu, de ademhaling van Lily was rustig en regelmatig, hoe kon iemand hier niet van houden? Ze likte over haar borst, waarbij haar ogen gesloten waren, de witte vacht stak af tegen alles om hen heen. Pas in leafbare zou ze compleet onzichtbaar zijn. Haar lichte ogen keken weer kort naar Ravensong. ''Wat waren jou suggesties vroeger?'' Kwam er vloeiend uit haar mond, de woorden gleden over haar lippen. Nog steeds niet doorhebbend, dat deze zwarte kater eigenlijk een vijdand van haar Clan was.
Lilypaw had wel eens gehoord van een affaire tussen twee katten van een andere Clan, het was achterlijk. Hoe kon je je Clan zo verraaden? Maar aan de andere kant, liefde kon je niet tegen houden. Wist jij wil op wie je verliefd zou worden? Met een zuchtje wachtte ze op antwoord van Ravensong.

Onderwerp: Re: Resting di 20 sep 2011 - 17:25

Ravensong wachtte geduldig totdat de kleine poes antwoord gaf op zijn eerder gestelde vraag. Hij knikte bedachtzaam toen ze de namen opsomde die ze zelf graag zou willen hebben. Het waren best... leuke namen. Die echt bij haar passen in ieder geval. Zelf zou hij nooit zo'n zoetsappige naam nemen als dat. Maar goed. Dit was haar keuze, en niet die van hem. Duststar zou vast wel de perfecte naam voor haar kiezen, daar twijfelde hij niet over.
Hij knikte even, niet echt tegen Lilypaw, maar meer tegen zichzelf. Hij hoefde niet te twijfelen aan de potentiaal van Duststar, ondanks dat alles clans buiten ShadowClan minderwaardig waren. Een grijns kwam rond zijn bek, teriwjl hij zichzelf een lik over zijn borst gaf. Hij had geluk met zijn zwarte vacht. In de nacht viel hij zo goed als niet op, alleen zijn ogen als de maan erin reflecteerde. Dat was leuk om andere katten op te sporen en dan aan het schrikken te maken. Vroeger deed hij dat vaak, als apprentice, nu niet meer. Nu hij zijn taken in de Clan had.
Ravensong keek omlaag naar de witte kitten toen z hem een vraag stond. ''Wat waren jou suggesties vroeger?'' Even was hij stil, nadenkend over hoe hij later genoemd wilde worden. "Ravencry, zo als mijn vader. Raveneye, omdat ik een bijzonder scherp zicht heb. Of Ravenfur, maar daar ben ik later vanaf gestapt. Ik ben blij met mijn naam, dus ik praktiseer er niet meer over. Hij schudde zijn kop eventjes en stond op. Hij rekte zich uit en sloeg zijn klauwen in de grond. Ondertussen vroeg hij zich af of ze hem niet zouden gaan missen in het kamp. Ach, hij kon vast nog wel even blijven. Later zou hij het wel goed maken door nog wat fresh-kill mee te nemen.

Onderwerp: Re: Resting di 20 sep 2011 - 17:45

Lilypaw luisterde naar het stemgeluid van de ShadowClan warrior, haar groenige ogen waren afgewend van de kater. 'Ravencry, zo als mijn vader. Raveneye, omdat ik een bijzonder scherp zicht heb. Of Ravenfur, maar daar ben ik later vanaf gestapt. Ik ben blij met mijn naam, dus ik praktiseer er niet meer over.' Klonk er over de stille plek, ze richtte haar blik terug naar de jonge warrior. Ravensong was ook een mooie naam, al paste Ravencry ookal bij hem, maar Lilypaw vroeg zich af of het echt temaken had met alleen zijn vader, of er meer achter zat. Een slecht verleden misschien?
Oh god.. Ze moest nu echt stoppen met zo nieuwsgierig raken naar de kat die voor hem zat. Ze zouden never nooit vrienden kunnen worden, toch leek haar maag om te keren bij het walgelijke idee dat ze hem ooit zou kunnen zien in een gevecht. Ze staarde nerveus naar de kater, waar kwam dit opeens vandaag? Bij de ShadowClan Apprentice; Fallenpaw volgensmij, had ze zich enkel vijandig gevoeld. Alleen begon Lilypaw zich bij Ravensong steeds meer op haar gemak te voelen.
Ze probeerde het uit alle macht weg te duwen, en haar gezicht in toom te houden waarneer ze terug omhoog keek, wat moest ze nu zeggen? ''Welja, heb je enig intresse in de Deputy positie?'' Stamelde ze een beetje onwennig, ze stond op en ging weer zitten. Haar staart wiebelde een beetje ongemakkelijk heen en weer, het liefst wilde ze wegrennen. Maar iets hield haar tegen, en bovendien zou hijd an denken dat ze zwak was, en dat wilde ze niet.

Onderwerp: Re: Resting za 1 okt 2011 - 18:04

Ravensong keek over de kleine apprentice heen maar de horizon. Hij vroeg zich af of hij nog enige vragen zou krijgen van de kleine kitten, vanwege de namen die hij had gegeven. In gedachten vroeg hij zichzelf af waarom hij hier eigenlijk was, waarom hij niet gewoon terug ging naar het kamp en daar zijn taken ging doen. Als hij straks terug zou komen met een Skyclan geur in zijn vacht waren de poppen aan het dansen. Dus kon hij maar beter zorgen dat hij van de lucht af kwam voordat 'ie in het kamp weer te zien was.
Met een zucht draaide de zwarte kater zijn kop weer terug en probeerde de nieuwsgierigheid, die hem dreigde over te nemen, in bedwang te houden. Wat had hij vandaag toch? Normaliter was hij nooit zo nieuwsgierig zoals nu. Zou het dan toch komen omdat hij bij een andere clankat was? Een kat van een Clan waar hij sowieso maar bar weinig informatie over had? Het was een mogelijkheid, maar je kon het nooit met zekerheid vertellen.
Hij keek op toen hij de stem van Lilypaw weer hoorde. Zijn oren zakte in zijn nek en hij zuchtte zachtjes. ''Welja, heb je enig intresse in de Deputy positie?'' Een kleine, koude, glimlach kwam rond zijn snuit. "Wellicht heeft iedereen interesse in de Deputy positie. Het is natuurlijk een hele eer. Maar voor nu, nee. Ik blijf liever nog even een doodsaaie Warrior, zodat ik mijn kennis en technieken kan bijwerken, dan dat ik als Deputy zou worden benoemd..." terwijl hij sprak waren zijn ogen weer in het niets verdwenen. En zijn gedachten gingen erachteraan...

Onderwerp: Re: Resting ma 3 okt 2011 - 18:18

'Wellicht heeft iedereen interesse in de Deputy positie. Het is natuurlijk een hele eer. Maar voor nu, nee. Ik blijf liever nog even een doodsaaie Warrior, zodat ik mijn kennis en technieken kan bijwerken, dan dat ik als Deputy zou worden benoemd...' Eigenlijk had Lily helemaal geen interesse in de Deputy positie, alhoewel leider haar toch wel wat leek. Medicine cat was ook niks voor haar, ze was liever een gewone warrior. Queen leek haar ook wel wat, maar daar was een partner voor nodig en die had ze (nog) niet. Ze spon even toen het zonnetje op haar vacht brandde, wat een heerlijk gevoel. ''Ik vind je anders wel geschikt hoor, ook al ben je jong.'' Mauwde Lilypaw beleefd, ze keek Ravensong aan. Haar maag leek om te draaien en een kriebel schoot door haar lichaam. Waar kwam dat toch vandaan? Ze probeerde het te onderdrukken, en keek een beetje ongemakkelijk naar de aarde onder haar. Ravensong leek ook verdiept in gedachten, en Lily's vragen waren ook op.
Waarschijnlijk was de ShadowClan warrior totaal niet geínterreseerd in een domme Apprentice uit SkyClan. Lilypaw kon niks anders voelen dan teleurstelling, het was totaal niet gepast maar iets in haar wilde graag bij de warrior blijven. Iets in haar brandde van nieuwsgierigheid en gemak. Het was confortabel bij deze kater in de buurt rond te hangen. Ze kon het gevoel niet plaatsen, maar ondanks dat het fout was liet het haar toch extreem goed voelen. Ze sloeg haar staart om haar poten. En gaf een likje over haar witte borst, had Ravensong haar worden eigenlijk wel gehoord? Hij leek zo diep in gedachten verzonken dat hij de buiten wereld van zich afsloot. Lily zou willen dat zij dat kon, de wereld van zich afsluiten. Maar ze was altijd al te zorgzaam en bezorgd geweest, ze had zo veel overstromende gedachten dat ze zich niet rustig kon voelen. Behalve nu, nu leken de gedachtes over Ravensong haar helemaal niet uit te maken.

- Flut xd-

Onderwerp: Re: Resting