|
| Cynthia 127
| |
| Onderwerp: Time for a hunt ma 15 aug 2011 - 13:55 | |
| Pantherface liep rustig het kamp uit, er was weer een nieuwe dag aangebroken en hij had de patrouilles al er op uit gestuurd. Hij had zelf besloten om er alleen op uit te gaan en wat te gaan jagen. Hij liep rustig door en liet de wind door zijn haren heen gaan. Hij vond het altijd een prettig gevoel als hij op het open veld was, want dan kon hij tenminste zien wat er van ver kwam, maar ook kon hij prooi makkelijker vinden. Hij liep verder en hij hield al zijn zintuigen op alert om elk teken van leven te kunnen merken. Hij zag plotseling niet ver bij hem vandaan een konijn zitten. Hij veranderde zijn houding naar een sluiphouding en sloop langzaam dichterbij, erop lettend om zo min mogelijk geluid te maken, want elk geluid dat hij maakte kon de konijn aan het schrikken maken en dat betekende dat hij erachteraan zou moeten rennen en hoe groter de afstand tussen hem en het konijn, hoe lastiger het werd om het konijn te vangen en daarom wilde hij de afstand juist zo kort mogelijk maken. Hij sloop nog wat dichterbij en toen hij zag dat het konijn zijn oren recht overeind zette, maakte hij zich klaar om te gaan rennen. Hij verzamelde alle kracht in zijn spieren om ervoor te zorgen dat hij een snelle start zou hebben. Hij zag dat het konijn nerveuzer begon te worden en hij zette zich plotseling af. Hij rende naar het konijn toe en zag nog net hoe het konijn het op een lopen zette, maar hij had al wat meer vaart en het duurde dan ook niet lang voor hij het konijn had ingehaald. Hij zette zich af en voelde het konijn onder zijn poten. Hij beet snel in de nek en het konijn spartelde nog even voor het dood was. Hij keek naar het konijn bij zijn poten en hoorde plotseling iets achter hem. Hij draaide zich om en keek wie of wat het was.
(Speedpaw) |
| | | 19
| |
| Onderwerp: Re: Time for a hunt ma 15 aug 2011 - 14:25 | |
| Speedpaw kwam het kamp binnen met 1 konijn en 1 muis tussen zijn kaken. En merkte op dat er een patrouille op uit werd gestuurd. Hij legde zijn prooi op de hoop en zuchte even bij het zien van apprentices tussen de groep katten. Speedpaw kon nog niet mee met de patrouilles, omdat hij nog geen mentor had. Soms liep hij stiekem mee, maar op een afstand zodat de katten het niet merkte. Hij keek ze achterna toen de Patrouille zich uit het kamp bewogen. Daarna zag hij Pantherface vertrekken, maar hij wist dat Pantherface nu niet mee ging met de patrouille. Speedpaw wou wel mee met Pantherface, maar misschien wou hij niet dat Speedpaw mee ging. Speedpaw wou niet weer teleurgesteld worden,en liet Pantherface maar op zijn eentje weg gaan. Speedpaw nam een konijn uit de hoop en rende naar de Medicine cat’s den. Misschien had Leopardstrike wel trek. Hij legde het konijn neer en miauwde naar Leopardstrike. De medicine cat bedankte speedpaw hartelijk. En even babbelde ze wat met elkaar. “Leopardstrike, sorry dat ik je onderbreek. Maar ik moet nog verder gaan jagen. “ Leopardstrike grijnsde en knikte. Speedpaw gaf hem een vriendschappelijke lek aan zijn kaak en liep de open plek over. Hij ging de uitgang uit en ging naar een open vlakte, in de hoop daar wat prooi te vinden. De woorden van Silverpaw bleven door zijn hoofd gaan. 'Het is een questie van timing, dat leer je wel. Kijk je moet ook goed zitten. Je achterwerk moet een klein beetje omhoog en je moet springen als het goed voelt. Je moet de prooi meteen dood bijten, vooral als het om vogel gaat want die kunnen snel wegvliegen.' Zei ze lief tegen hem, toen ze samen waren gaan jagen. En wat ze zei was de waarheid. Sindsdien kon hij makkelijker prooi vangen. Hij schudde zijn gedachten weg. Even opende hij zijn mond en inhaleerde de lucht. Er was genoeg prooi hier, en hij zou een goede jacht maken. Dat hoopte hij tenminste, hij wou zich graag nuttig maken. Maar tussen de geuren van prooi, was er een veel bekender geur:Pantherface. Even dacht hij voor maar niet naar hem te gaan, maar daarachter kon hij misschien bewijzen aan hem dat hij wel een ware krijger kon worden. Speedpaw ging tegen de wind in staan, zodat Pantherface hem niet kon ruiken. Daarachter bukte hij zich, en sloop naar Pantherface. Toen hij nog een paar staartlengtes moest doen, stond hij perongeluk op een takje. Dat takje kraakte, en Pantherface keek onmiddellijk op. Speedpaw hield zich tegen de grond gedrukt, en cirkelde zo stil mogelijk rond Pantherface. Toen hij achter Pantherface stond sprong hij naar Pantherface achterste flanken, en met ingetrokken nagels greep hij de flank vast. Achteraf liet hij los en ging zitten. “Was ik –buiten het kraken van het takje- goed?” Zei hij rustig. Hij deed dit om meer advies te krijgen, en misschien kon hij iets bijleren van wat Pantherface zou zeggen… |
| | | Cynthia 127
| |
| Onderwerp: Re: Time for a hunt ma 15 aug 2011 - 14:43 | |
| Pantherface keek de richting uit waar het geluid vandaan was gekomen en zag de apprentice in een cirkel om hem heen gaan, hij besloot om niks te doen en wachtte af op wat de apprentice zou gaan doen. Plotseling voelde hij de apprentice zijn poten op zijn flank, maar die lieten ook weer los. Hij draaide zich om naar de apprentice en herkende deze als Speedpaw. "Was ik -buiten het kraken van het takje- goed?" Hoorde hij de apprentice vragen. Hij keek de apprentice rustig aan. "Als je niet op het takje was getrapt had je waarschijnlijk wel een goede kans gemaakt, daarom wachtte ik ook af wat je zou gaan doen, want ik wilde weten hoe het zou zijn gegaan als het takje niet geknapt was." Zei hij. Hij was wel blij dat de apprentice een poging had gedaan, want dat bewees vaak hoe graag een apprentice wilde leren. Hij wist dat Speedpaw nog geen mentor had, maar die zou de apprentice snel genoeg krijgen, zodra de volgende ceremonie zou zijn. Hij keek even om zich heen en zag geen adnere katten, dus de apprentice was overduidelijk alleen gekomen, dus waarschijnlijk om te jagen. "Ben je hier ook om te jagen?" Vroeg hij dus maar aan de apprentice, hij wilde een gesprek proberen te beginnen en misschien als hij kon zien hoe de apprentice joeg zou hij misschien ook kunnen zeggen wat er nog aan verbeterd kon worden, want dat zou Speedpaw vast niet erg vinden, want hij had nou eenmaal geen mentor en dan alsnog advies krijgen zou altijd handig zijn ook al heb je geen mentor. Hij ging zitten en wachtte geduldig af op wat de reactie van de apprentice zou zijn. |
| | | 19
| |
| Onderwerp: Re: Time for a hunt ma 15 aug 2011 - 15:04 | |
| Speedpaw nam de woorden op van Pantherface. "Als je niet op het takje was getrapt had je waarschijnlijk wel een goede kans gemaakt, daarom wachtte ik ook af wat je zou gaan doen, want ik wilde weten hoe het zou zijn gegaan als het takje niet geknapt was." Speedpaw was niet erg trots op zichzelf, nee hij was op dat gebied serieus. “Maar dan moest ik me nog dieper laten zakken, want anders had je me niet gezien. Niet? “ Speedpaw was geen type die zich graag bestoefte. Neen, in tegendeel, hij wou zelfs meer fouten maken, om meer te kunnen leren. Des te meer fouten je maakte, des te meer kon je eruit leren, des te ervarener kon je worden. “Ja, ik zou graag mijn jachttechnieken willen verbeteren. Silverpaw heeft me het een en het ander al uitgelegd. En dat helpt, maar toch is het niet hoe het moet zijn. Zou jij mij niet willen helpen? Tot ik een mentor heb? De andere krijgers hebben immers geen tijd voor mij. Maar als je er geen tijd voor hebt, zal ik wel afwachten. Maar wil je alstublieft 1 keer kijken naar mijn jachthouding. Want ik denk dat ik nog te veel lawaai maak. Ik verdeel mijn gewicht niet goed, waardoor de prooien mij meestal al hebben gehoord, voor ik aanval. En dan moet ik meestal achter ze crossen, en na een paar prooien ben ik al moe omdat ik al mijn energie in het achterna lopen van de prooien steek. En dat is niet zo handig. Silverpaw heeft me geholpen met haar uitleg, maar lukt het me niet altijd. Ik vind dat Silverpaw echt zeer goed kan jagen, daar niks van. Maar ik heb ook wat uitleg nodig van een krijger.” Zei hij rustig. En bedacht zich dat hij redelijk lang zat te praten. Hij zweeg tot Pantherface iets voordeed of iets zei. Hij kon tegen kritiek, en meestal nam hij het advies uit de kritiek zodat hij het beter kon doen. Zoiets als een positieve concurrentie tegenover andere Apprentices. Zo leerde ze ook van elkaar en andere… |
| | | Cynthia 127
| |
| Onderwerp: Re: Time for a hunt di 16 aug 2011 - 11:04 | |
| "Maar dan moest ik me nog dieper laten zakken, want anders had je me niet gezien. Niet?" Hoorde Pantherface de apprentice vragen. Het was ergens wel gedeeltelijk waar, maar het was nooit makkelijk om op het open veld jezelf te verbergen. "Je had misschien wat lager kunnen gaan, maar een takje trekt iemands aandacht en als hij of zij dan iets bewegends ziet, dan maakt het vaak niet eens uit hoe laag je bent, want het is hier nou eenmaal een open vlakte en daar valt weinig aan te doen. Ook al kun je wel vaak iemand besluipen, zolang de wind maar naar je toeblaast en de kat je niet kan zien." Legde hij uit. "Ja, ik zou graag mijn jachttechnieken willen verbeteren. Silverpaw heeft me het een en het ander al uitgelegd. En dat helpt, maar toch is het niet hoe het moet zijn. Zou jij mij niet willen helpen? Tot ik een mentor heb? De andere krijgers hebben immers geen tijd voor mij. Maar als je er geen tijd voor hebt, zal ik wel afwachten. Maar wil je alstublieft 1 keer kijken naar mijn jachthouding. Want ik denk dat ik nog te veel lawaai maak. ik verdeel mijn gewicht niet goed, waardoor de prooien mij meestal al hebben gehoord, voor ik aanval. En dan moet ik meestal achter ze crossen, en na een paar prooien ben ik al moe omdat ik al mijn energie in het achterna lopen van de prooien steek. En dat is niet zo handig. Silverpaw heeft me geholpen met haar uitleg, maar lukt het me niet altijd. Ik vind dat Silverpaw echt zeer goed kan jagen, daar niks van. Maar ik heb ook wat uitleg nodig van een krijger." Hoorde hij Speedpaw rustig zeggen. Hij had de hele tijd rustig zitten luisteren. Hij begreep wel wat de apprentice dwars zat en hij begreep het ook, vaak waren apprentices op deze manier als ze nog geen mentor hadden. "Ik kan wel even kijken hoe je een prooi besluipt." Zei hij rustig. Zo kon je vaak het beste zien wat een apprentice fout deed en je kon het ook makkelijk corrigeren. Als je het eerst zelf voordeed ging het vaak ook nog niet zo goed en Speedpaw wist eigenlijk al hoe het moest, dus dat was eigenlijk overbodig, maar als het echt niet goed zou gaan, zou hij het wel een keer voordoen, maar nu was het gewoon afwachten. Hij keek naar de apprentice en wachtte tot hij iets zou gaan doen. |
| | | 19
| |
| Onderwerp: Re: Time for a hunt di 16 aug 2011 - 21:00 | |
| "Je had misschien wat lager kunnen gaan, maar een takje trekt iemands aandacht en als hij of zij dan iets bewegends ziet, dan maakt het vaak niet eens uit hoe laag je bent, want het is hier nou eenmaal een open vlakte en daar valt weinig aan te doen. Ook al kun je wel vaak iemand besluipen, zolang de wind maar naar je toeblaast en de kat je niet kan zien." Speedpaw had goed geluisterd naar de kater. Maar hij kon er niks op toevoegen, dus hij knikte als teken dat hij alles had gehoord. . "Ik kan wel even kijken hoe je een prooi besluipt." Zei Pantherface. Weer knikte Speedpaw. Hij stak zijn neus in de lucht, voor beter te kunnen ruiken deed hij zijn mond open en inhaleerde de lucht. Al gauw rook hij een prooi, al snel wist hij dat wat hij rook een vogel was. Hij ving nog geen vogels. Maar tussen die geur was er nog een konijn te ruiken. Daar kon hij het op wagen. Af en toe jaagde hij op een konijn, maar dan gebruikte hij vaak zijn energie om er achter te crossen. Maar nu zou hij dat niet doen. Met een zwiep van zijn staart, liet hij Pantherface weten dat hij prooi had geroken. Hij bukte zich, en keek goed naar voren. Hij probeerde zijn gewicht te verdelen, maar erg goed deed hij het niet. Toen hij dicht bij het konijn stond, ging het konijn al recht zitten. Klaar om weg te spurten. Speedpaw greep zijn kans, maar had weer niet gedacht aan zijn sprong. Hij had eerst zijn spieren moeten aanspannen, en moest wat wiebelen. Dan zou hij beter zijn uitgekomen. Voor hij lande, en zijn nagels in het dier kon zetten. Was het konijn al een staartlengte verder. Hij grauwde en spurte het dier na. En toen hij dicht genoeg was, gokte hij om weer te springen. Hij klauwde zijn nagels in het dier. Het dier probeerde tussen zijn klauwen uit te komen, maar hij had allang de kans gezien om het te doden. Speedpaw had zijn naam niet gestolen, hij had een hoge snelheid in zich. Maar dat was nu niet genoeg. Speedpaw was wat sneller dan de andere Apprentices, want weinige konden hem bijhouden, en hij had ook volhoudingsvermogen en uithoudingsvermogen, en dat was een zeer goede eigenschap. Hij kon echt snel en lang rennen. Maar een echte jager was hij nog niet. Ach, ieder had zijn specialiteiten. Hij liep met het konijn naar Pantherface en legde het konijn voor hem. “En zo gaat dat altijd, en zeker bij konijnen. “ Zei hij teleur gesteld tegen Pantherface, en schaamde zich ook een beetje. Hij kon niet in de ogen kijken van Pantherface, zo hard schaamde hij zich ervoor… |
| | | Cynthia 127
| |
| Onderwerp: Re: Time for a hunt vr 19 aug 2011 - 10:46 | |
| Pantherface wachtte rustig af op wat Speedpaw zou gaan doen. Hij wist dat apprentices die nog eigenlijk geen echte training hadden gehad vaak nog niet helemaal goed konden sluipen, maar er zou vast wel iets goed gaan. Hij zag hoe Speedpaw zijn mond opende en de geuren opving. Hij deed het zelf ook onopgemerkt en rook dan ook konijn. Hij keek even over de vlakte en zag het konijn zitten. Hij wachtte geduldig af wat Speedpaw zou gaan doen en zag de apprentice in een sluiphouding gaan. Hij zag wel dat het een beetje uit balans was en dat dus de poten zwaarder neerkwamen dan wanneer je beter in balans was en de kans was dan ook groot dat het konijn Speedpaw zou horen voor hij daar was. Pantherface besloot om nog maar te wachten met het te zeggen en gewoon te kijken hoe het zou aflopen, want straks was het konijn weg voor hij klaar was met zijn uitleg en dan zou hij straks de schuld krijgen dat hij het konijn had laten ontsnappen en dat wilde hij niet op zijn geweten hebben. Hij zag hoe Speedpaw een sprong op het konijn waagde, maar hij kon zien dat die ook uit balans was, waarschijnlijk niet goed genoeg de spieren onder zich verzameld en daardoor ook een minder krachtige sprong. Het konijn ging ervandoor en Speedpaw erachteraan. Hij keek de twee na en wachtte geduldig af. Hij zag hoe Speedpaw nog een sprong waagde en hoe hij deze keer wel het konijn ving. Er verscheen een glimlach op Pantherface's gezicht en hij herinnerde zich de eerste keer dat hij een konijn helemaal uit zichzelf had gevangen, de allereerste keer had Kittyheart geholpen en hij had het toen niet erg gevonden. Hij zag hoe de apprentice terug kwam met het konijn en hoe het konijn voor hem werd gelegd. "En zo gaat dat altijd, en zeker bij konijnen." Zei Speedpaw. Pantherface knikte langzaam. Hij zag dat Speedpaw hem niet aan durfde te kijken en hij besefte dat Speedpaw waarschijnlijk ook niet zijn knikje had gezien. "Er waren maar een paar foutjes en die zorgen ervoor dat het konijn ervandoor ging." Legde hij uit, in de hoop dat de apprentice zich wat beter zou voelen. "Ik zag dat je sluiphouding iets uit balans was en als dat zo is komen je poten ook zwaarder op de grond neer en kan het konijn je eerder horen. Je moet het gewicht van je lichaam goed verdelen zodat je in balans blijft als je gaat sluipen." Hij ging zelf in een sluiphouding om het te laten zien en sloop een klein stukje vooruit. Hij ging staan en draaide zich naar Speedpaw om. "Het tweede punt was de sprong die je maakte, de tweede keer ging het al een stuk beter dan de tweede keer, maar de eerste keer raakte je uit balans, omdat je je achterpoten niet goed had neergezet en dus ook je gewicht niet goed had verdeel." Legde hij uit. Hij keek de apprentice aan. "Zou je het nu nog een keer willen proberen? Je hoeft geen prooi te vangen, maar we kunnen het beter eerst nog even oefenen en misschien straks iets vangen." Legde hij uit en wachtte op de reactie van de apprentice. |
| | | 19
| |
| Onderwerp: Re: Time for a hunt za 20 aug 2011 - 0:44 | |
| Speedpaw keek op toen hij begon te praten–uit respect voor Pantherface-.. Stel je voor dat je iemand niet aankijkt als hij wilt helpen. Dan toonde je geen dankbaarheid of respect aan de persoon. En Speedpaw had veel te veel respect voor Pantherface... "Er waren maar een paar foutjes en die zorgen ervoor dat het konijn ervandoor ging." Even ging Speedpaw zitten en legde zijn staart netjes om zijn poten. Hij zou er niet blijven over mokken, hij moest leren en dat ging niet als je geen –handige- kritieken wou aanhoren. Nou het was geen kritiek, meer uitleg en een positieve aanmoediging. . "Ik zag dat je sluiphouding iets uit balans was en als dat zo is komen je poten ook zwaarder op de grond neer en kan het konijn je eerder horen. Je moet het gewicht van je lichaam goed verdelen zodat je in balans blijft als je gaat sluipen." In zijn gedachten herhaalde hij elk woordje. Hij zag dat Pantherface in een sluiphouding ging staan, en Speedpaw probeerde hem na te doen. Op het begin was het weer wat onhandig, maar toen hij probeerde te letten op de tips die Pantherface had gegeven, ging hij wat beter in een sluiphouding staan. Toen Pantherface verder ging, ging hij zitten. En nam weer elk woordje goed in hem op. . "Het tweede punt was de sprong die je maakte, de tweede keer ging het al een stuk beter dan de tweede keer, maar de eerste keer raakte je uit balans, omdat je je achterpoten niet goed had neergezet en dus ook je gewicht niet goed had verdeel." Speedpaw knikte en probeerde het hem voor te stellen. Daarna ging Pantherface verder. "Zou je het nu nog een keer willen proberen? Je hoeft geen prooi te vangen, maar we kunnen het beter eerst nog even oefenen en misschien straks iets vangen." Speedpaw opende zijn mond en vervolgens kwam er geluid uit. “Ik zal doen dat dat een prooi is.” Zei hij rustig, en knikte met zijn hoofd naar een dikke steen. Hij ging in sluiphouding staan. “Je gewicht goed verdelen.” Zei hij in zijn eigen. Hij probeerde zich erop te concentreren. Hij bukte zich en probeerde zijn gewicht te verdelen. Hij hielt zijn staart omlaag, maar toch gebruikte hij ze, ookal viel het niet zo op. Toen hij begon te sluipen, zorgde hij ervoor dat zijn poten lichter waren. Af en toe geraakte hij nog uit balans, maar hij verwachte niet van zich zelf dat hij het ineens allemaal kon. Oefening baart kunst. Toen hij dichterbij was bij de steen –die de prooi moest voorstellen- Hij spande zijn spieren op aan de achterkant, en wiebelde wat op zijn achterpoten. Maar hij twijfelde nog te fel, waardoor zijn prestatie uit de hand liep, en hij weer onhandig naar de steen sprong. Speedpaw was bewust van zijn mislukte poging, maar hij werd niet ontmoedigt. Pantherface was bij hem, dus hij kon blijven leren.
-Ik maak express wat fouten met hem. Want anders is het onrealistisch dat hij het opeens wel kan….-
|
| | | Cynthia 127
| |
| Onderwerp: Re: Time for a hunt ma 22 aug 2011 - 11:54 | |
| Pantherface wachtte rustig af. Hij zou Speedpaw zo veel tijd geven als nodig was, want bijna niemand kon het in één keer goed doen. Nieuwe dingen moesten vaak eerst geoefend worden voor het pas echt goed zou lukken, want als je niet genoeg oefende zou je het nooit onder de knie krijgen. "Ik zal doen dat dat een prooi is." Pantherface zag dat Speedpaw naar een steen wees en hij knikte langzaam. "Je gewicht goed verdelen." Hij zag dat Speedpaw al in een sluiphouding was gegaan. Hij zag hoe de apprentice zichzelf in evenwicht hield en zag hoe hij begon te sluipen, hij zag dat Speedpaw nog wel een paar keer uit balans raakte, maar hij begreep dat dat kwam omdat hij het nog niet zo vaak gedaan had en dat het na wat meer oefening beter zou gaan. Pantherface zag hoe Speedpaw zich klaar maakte om op de steen te gaan springen en hij wachtte af hoe het zou gaan. Hij zag dat Speedpaw sprong, maar dat het alsnog misging. Hij begreep dat Speedpaw waarschijnlijk de aandacht niet goed genoeg op de steen zou hebben gehad. Hij liep naar de apprentice toe. "Probeer in het vervolg al je aandacht op je prooi te richten en niet op iets anders, dan heb je de meeste kans om goed te springen." Legde hij uit. Hij wachtte geduldig op wat Speedpaw zou gaan zeggen en waarschijnlijk zou de apprentice het ook weer overnieuw gaan proberen, tenminste dat was wat hij hoopte.
[KortX_X] |
| | | | Onderwerp: Re: Time for a hunt | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |