Do you want to hunt with me?

(only Ravenpaw en wat later een Warrior)

Ravenpaw. De naam spookte maar door haar hoofd. Waarom kon ze zich nou niet concentreren op wat ze moest doen? Ze stond maar bij de prooistapel te dralen terwijl haar gedachten steeds terug dwaalde naar de kater Ravenpaw. Ze slaakte een zucht van verlichting, waarom wist ze niet. Ze pakte maar een klein konijntje en liep het kamp uit. Ze had een stil plekje vlak bij de kampingang, en vanaf daar kon ze zien wie er allemaal naar binnen kwam. Ze nam korte hapjes, maar liet ongeveer het hele konijntje liggen. Voor haar doemde de gestalte op die ze had willen zien. Ravenpaw. Ze sprong op en rende naar hem toe. ''Hoe was je jacht Ravenpaw?'' Vroeg Silverpaw. ''Heb je zin om zometeen samen met mij te gaan jagen?'' Haar ogen twinkelden toen haar blik over de jonge kater gleed. Ze liep terug naar de kampingang en verborg het konijn. Het was prooi verspilling geweest, maar ze kon er nou niets aan doen. Jawel, dacht ze bij zichzelf, gewoon niet aan hem denken! Maar dat was een moeilijke opgave. Ze likte haar kopje en pootjes even schoon en wachtte toen geduldig, maar opgewonden op Ravenpaw, terwijl ze de hele tijd ging verzitten.

Ravenpaw keek ongerust naar boven donkere wolken dromden samen boven het windclan kamp, een vochtige bries joeg door zijn vacht en enkele druppels bleven achter. De geuren van verse, sappige prooi en naderende regen verzamelden zich in Ravenpaws neus. De kamp ingang kwam dichterbij en ravenpaw kon door de prooi heen de geuren van zijn clangenoten ruiken. Hij trippelde trots om alle prooi die hij had verzameld het voedsel neer op de prooi stapel. Er liep een mooie licht-grijze poes op hem af het was Silverpaw. 'Hoe was je jacht Ravenpaw?' 'goed' zei hij trots, Ravenpaw mocht haar wel ze was altijd vriendelijk tegen hem en ze deelde wel eens hun prooi. 'heb je zin om zometeen samen met mij te gaan' vroeg Silverpaw vrolijk 'Ja graag' antwoorde hij enthousiast. Langs de enen kant zweette hij uit zijn pels van zijn vorige jacht partij maar het was altijd leuk om met een vriend te gaan jagen. 'Gaan we naar de hoge vlaktes, daar ben ik nog niet geweest om te jagen?' Vroeg Ravenpaw heen en weer wiegend .

~~-weinig inspi-~~

'Gaan we naar de hoge vlaktes, daar ben ik nog niet geweest om te jagen?' Vroeg Ravenpaw heen en weer wiegend . Silverpaw knikte alleen maar en trippelde vooruit. Ze had alle tijd. Voor hem wel. Ze prbeerde niet de hele tijd naar hem te kijken, en ook dat was een moeilijke opgave. Ze stopte even en staarde de winderige vlaktes over. Hier hoorde ze thuis. De koude wind woei door haar zivergrijze vacht. Ze rilde even. zelfs tijdens Groenblad kon het hier wel eens fris zijn. De oude geuren van een net langs gekomen patrouille dreef hun kant op. Silverpaw snoof de bekende kattenlucht op. Ze keek even naar Ravenpaw, glimlachtte even en nam toen een snelle spurt de vlakte over. Het werd nog frisser maar ze trok zich ern iks van aan. Het was heerlijk. Ze stopte bij een stukje heide. Ze rook konijn. Ze volgde het spoor in jachthouding, en ze vondt het konijn. Ze gaf een teken met haar staart dat ze prooi gevonden had. met een grote sprong belandde ze op het konijn en beet het dood. Triomfantelijk hield ze het in haar bek, alsof het een schat was. Haar ogen twinkelde.

Samen trippelden ze door het droge, glooiende landschap. groenbruine heuvels en roodkleurige stenen die in bergjes verspreid lagen een koude wind woei door het landschap, dit was een van groenblad's frissere dagen maar die mogten er zeker zijn, ze deden deugt na weken van zon, zon en nog eens zon. Druppels regen die die vochtige lucht op ravenpaws lichaam had achter gelaten parelde langs zijn kraaienzwarte pels naar beneden. Silverpaw keek hem even aan, haar licht blauwe ogen glansden en er speelde een lach op haar gezicht. Zonder een verdere waarschuwing spurte ze door het droge landschap, Ravenpaw wist zeker dat ze elk konijn dat ze zag kon inhalen. Hij zag haar in jacht houding zakken en met lichte, geluidloze pasjes op een onzichtbare prooi afsluipen. Even verdween ze in de struiken en een paar tellen later kwam ze trots op Ravenpaw afgestapt met een klein, gevlekt konijntje in haar bek. 'Mooie vangst!' complimenteerde hij. Ravenpaw keek haar aan: de fonkeling van de zon op haar licht grijze pels, de vrolijke twinkeling in haar licht blauwe ogen, De vriendelijke glimlach die altijd op haar gzicht stond te lezen. Dat het hem nog nooit was opgevallen dat ze zo mooi was.

-doorbraak Razz

-

Onderwerp: Re: Do you want to hunt with me?