Ashes of the past.. {Open!}

Ash liep door zijn territory heen. Zo hier en daar ving hij een vleugje op van andere katten, wat misschien was overgewaaid van hun territorium, or gewoon van lang geleden was. De kater had nauwelijks nog contact met anderen, wat hij eigenlijk niet zo erg vond. Meestal als hij een ander tegenkwam was die bezig met zijn territory stelen. Natuurlijk had de grijze kat wel zijn manieren om van die indringers af te komen, en gelukkig had het nieuws dat hij zijn territory met zijn leven zou beschermen als het nodig was, zich snel verspreid. Sinds de noodlottige dag dat hij een indringer per ongeluk iets te hard had gebeten, was er niemand meer naar zijn plekje gekomen om te proberen het in te pikken. Ash voelde zich een tikje schuldig over het feit dat hij iemand had vermoord, want hij wist hoe het was als iemand die je lief is van je wordt afgenomen. Aan de andere kant vond hij het wel lekker, want nu was er niemand meer om tegen te vechten. Zo heel af en toe werd het wel eenzaam, dus de kater patrouilleerde vaker langs de grenzen van zijn territory, hopende dat er een andere rogue was om tegen te praten. Ook al wist hij dat hij toch wel gemeen zou doen, de grijze kat voelde zich toch dikwijls eenzaam. Zijn poten brachten hem naar de rand van zijn territory, en hij besloot er maar eens langs te lopen. Wie weet was er vandaag wel iemand, ook al had de kater niet heel erg zin in bezoek dit keer.

(Open!!)

Willowfur was weg gegaan bij de Thunderclan, iets in hem had gezegt had hij weg moest gaan. Hij heeft zich nooit goed gevoelt bij de clan. En de rest. Hij had daar niet super goede vrienden maar wel vriendelijk clangenoten. Willowfur was gewoon weg gegaan, het kon hem niet schelen wat de clan was. Hij had een bericht achtergelaten maar dat was het enige. Hij moest weg. Hij had het Rivierclans territory gehad en die van de Windclan. Hij had veel dingen moeten uitstaan om om bij het Roque gebied te komen. Sommige katten hadden gezegt dat het Roque gebied alleen maar gemene katten en poezen zaten. Dat kon Willowfur niks schelen. Dat vecht ik maar. Hij had al een paar muizen op en hij had al flik gedronken. Hij hoopte dat hij een kater of een poes tegen kwam waar mee hij rustig kon praten en liggen. Willowfur hoorde wat takken in de verte kraken. Hij kroop achter de bosjes ongeschut te zien wie daar aan kwam. Het was gewoon een kater. Willowfur stond op en liep naar de kater toe.

De kat liep naar hem toe, en leek niet eens door te hebben dat hij de grens van Ash's territorium overstak. Nou ja zeg! geïrriteerd liep de kater eropaf. "Wat doe jij hier?" hij keek de kat aan met een ijskoude blik, en spande en ontspande zijn klauwen. Zijn bloedrode ogen boorden dwars door de kater voor hem heen terwijl de rogue op een antwoord wachtte. Hij rook nog lichtjes naar ThunderClan, misschien was de kater voor hem wel verbannen, maar dat veranderde nog niet dat hij zonet over Ash's grens was gelopen, en dat de kater hem moest verjagen.

De kater leek niet heel erg blij te zijn dat Willowfur er was. "Wat doe jij hier?" Vroeg de kater. Hij bleef Willowfur aanstaren. Willowfur keek de kater gewetenloos aan. Hij snapte niet helemaal waarom hij hier niet mocht komen. "Nou, omdat ik hier ben," zei Willowfur kalm. Hij was niet heel bang voor deze kater. Hij ogen zagen er wel een beetje angstaanjagend uit maar dat kon Willowfur niks schelen. Willowfur was er goed in vechten. En een beetje vechten kan toch wel? Willowfur liep rustig door. En stopte heel even.