More or less [ + Brat ]

Onderwerp: More or less [ + Brat ] zo 23 okt 2016 - 15:59

Somber staarde Muta voor zich uit. Sinds de dood van Zira was Muta niet meer de sarcastische, soms gemene kattin die ze daarvoor was. Nu voelde ze zich alleen maar leeg, en deed niks anders dan voor zich uit te staren en nadenken of ze nou wel of niet op Jinx boos moest worden. Het was immers deels wel zijn schuld. Als hij eerder Zira te hulp was geschoten was ze vast niet dood geweest, toch? Ze fronste even. Misschien was het wel door iemand bedacht, jeweetwel, zo'n Starclanding, hoe die dooie katten van de overige clans ook mochten heten. Misschien waakte die ene Starclan ook wel over Zira, omdat ze geboren was in Thunderclan. Muta schudde haar kop. Het was allemaal zo ingewikkeld ook. Het leven en de dood. En toch wilde Muta het begrijpen. Misschien dat er wel iets bestond dat je niet dood kon gaan. Dat je voor eeuwig bleef leven. Ze fronste even, en keek vervolgens naar een zeer bekende kattin. "Brat!" riep ze, maar al gauw had ze spijt dat ze dat gezegd had. Maar misschien was gezelschap ook niet zo heel verkeerd trouwens. Alleen niet van de oranje poes, die haar vroeger vaak uitgescholden had.
- eerste post voor Bratje c:

Het was nu enkele dagen na de dood van Zira, de oude Bloodclan commander. Ondertussen had Shark haar plaats in genomen, natuurlijk was ze hier helemaal niet mee eens. Nee Brat had zich zelf liever als Commander gezien niet die vieze hielen likker van een Shark. Brat had ook weinig vertrouwen in de bruine kater, zeg maar helemaal geen. "Brat!" hoorde ze haar naam opeens, de rode poes schoot uit haar gedachten. En keek de gene aan die haar riep, het was niemand minder dan Zira's docter. 'Muta' miauwde ze rustig terwijl vriendelijk naar de bruine poes knikte. Zij en Muta hadden niet echt een goede relatie, de laatste keer dat ze echt gesproken hadden was al een tijdje geleden. Brat wist nog dat ze het over sneeuw hadden, bij gebrek aan beter.

Muta keek de ander met geheven hoofd aan, maar zodra ze merkte dat Brat vandaag in een vriendelijk bui was, kalmeerde ze een beetje. 'Muta' sprak haar tante haar rustig toe. Muta knikte terug, terwijl haar blik nogmaals over de openplek van het kamp ging. "Lang niet gesproken." miauwde ze met haar schorre, lage stem. Ze keek de rode poes doordringend aan. Ze wist nooit goed wat ze van Brat kon verwachten. Het enige wat ze wel wist was dat Brat erg scherp uit de bocht kon komen, en dat je moest oppassen wat je tegen haar zei. Althans, dat was toen ze een kit was zo. Nu was Muta opgegroeid tot een mooie, slanke poes, en kon ze katten steeds beter in de ogen kijken. Wat ze eigenlijk best wel fijn vond.

"Lang niet gesproken." miauwde de poes enkel terug, Brat knikte. Ze bekeek de jongere kat nog eens goed, ze was echt geroeid. Ze leek echt veel op haar moeder, haar ogen haar vacht...Muta wal alleen wat slanker dan haar moeder. Maar veder? twee druppels water, zelfs tot de blik. 'Dat kun je wel zeggen ja' bromde ze, terwijl ze rustig ging zitten. Haar cyan blauwe ogen keken de jongere kattin rustig maar strak aan, misschien moest ze er eens over na gaan denken om een soort band met de kroost van Zira op te bouwen. Aan Jinx hadden ze nu vast ook niks, die was een gebroken mess. Ze greens even, net wat hij verdiende de vieze rat. 'Hoe gaat het met je?' vroeg ze toen aan de poes, terwijl ze haar blik wat verachterde. Ze wilde een gesprek met de jongere poes aangaan. Maar ze wilde het voorzichtig aanpakken, Muta was ook geen kitten meer. En het uiterlijk van Zira was vast niet het enige was ze geërfd had.

'Dat kun je wel zeggen ja' bromde haar tante terug. Muta keek de ander oprecht nieuwsgierig aan, maar zei geen woord. Ze keek enkel, om zo misschien iets te weten te komen over de andere poes. 'Hoe gaat het met je?' vroeg Brat ineens. Muta schudde even gedesoriënteerd haar kop, maar wist bijna meteen al wat ze zeggen moest. "Tja, het klinkt misschien een beetje raar, maar eigenlijk ben ik ook wel een beetje opgelucht dat Zira dood is. Hoewel het natuurlijk wel een klap voor me was. Zira was niet de beste moeder die je kon hebben, weet je." begon ze luchtig, alsof het niks was. Nog steeds keek Muta de rosse kattin strak aan, alsof ze bang was om haar blik los van de ander te scheuren. "Dus, ik ben opzich wel boos en verdrietig om Zira's dood, maar verder gaat het wel goed. Hellhound is een goeie mentor na Vitani en ga met sprongen vooruit volgens mij." ging ze verder, hopend dat Brat verder geen vragen meer stelde over Zira. Ze vond het niet een bepaald een prettig onderwerp. Niet alleen omdat de brok in Muta's keel steeds vergrootte, en dat die wel eens binnenkort is naar een huilbui kon veranderen, maar ook omdat de bruine tabby liever niet herinnert wilde worden aan het feit wat voor moeder Zira was.

"Tja, het klinkt misschien een beetje raar, maar eigenlijk ben ik ook wel een beetje opgelucht dat Zira dood is. Hoewel het natuurlijk wel een klap voor me was. Zira was niet de beste moeder die je kon hebben, weet je." de woorden van de kattin leken net haar eigen, ergens was ze ook opgelucht na de dood van haar zuster... ze kon het gewoon niet omschrijven. Het heeft de rode poes ook aan het denken gezet, ze had altijd naar Zira op gekeken en nu was ze er niet meer, waar was ze nu? was haar geest gewoon met de wind weg gewaaid? Zou haar het zelfde overkomen? Een pijnlijke steek schoot door de kop van de poes heen, ze moest er niet zo over na denken. Ze kreeg er hoofdpijn van. Brats blauwe ogen wijkten even van de strenge blik van de bruine kattin af toen ze weer begon te spreken. "Dus, ik ben opzich wel boos en verdrietig om Zira's dood, maar verder gaat het wel goed. Hellhound is een goeie mentor na Vitani en ga met sprongen vooruit volgens mij." liet de tabby haar weten, Brat knikte. Ze begreep de emoties van de jonge poes wel, en tja Hellhound was een goede mentor daar kon zelfs zij niks over zeggen. 'Mooi' bromde ze enkel, de rosse poes besloot niet meer te vragen over Zira. Het was niet dat ze haar terug het leven in kon blazen, dat kon niemand. 'Als je wilt kan ik je ook altijd nog wat dingen leren?' veranderde de poes van onderwerp, ze keek de bruine tabby weer strak aan. Was het wel een goed idee om Muta haar diensten aantebieden? Vast niet.

Muta knikte bij het antwoord van Brat. Ze nam aan dat die 'mooi' bedoelde op de kwestie dat ze met sprongen vooruit ging. Muta bleef de ander strak aankijken; ze probeerde de blik van Brat vast te houden zodat ze mogelijk wat meer te weten zou komen van Brat. Ze wist namelijk echt bar weinig van de kat die nu tegenover haar stond. Haar mondhoeken gingen eventjes omhoog, maar al snel stonden ze weer in de strakke, iet wat strenge lijn waar die steeds vaker in stond. Je kon het net geen glimlach noemen, omdat haar ogen nog steeds vreugdeloos er bij stonden. 'Als je wilt kan ik je ook altijd nog wat dingen leren?' vroeg haar tante opeens, out of the middle of nowhere. Iet wat verrast keek Muta de rosse poes aan. Deze vraag had ze echt niet zien aankomen. "Lijkt me wel interessant." miauwde ze enkel. Als Brat haar bijvoorbeeld de clangebieden kon laten zien, of wat vechttechnieken kon leren zou ze echt geen nee zeggen.

_{De poes gaf haar een kort antwoord, dat het waar wel 'interessant leek'. Daar nam de poes geen genoegen mee, het 'ja' of 'nee' geen 'dat lijkt me wel interessant' 'Ik doe niet aan misschien, het is ja of nee' klonk haar stem koud en streng, ze hoefde het niet te doen he? ze verleende de jongere poes een gunst, dus ze keek maar uit wat er uit haar bek kwam. Anders kon ze de extra lessen wel vergeten, dat zou heel dom zijn van haar kant. Wat extra er bij leren was nooit verkeerd. In ieder geval zo zou zij het zien, misschien dacht de bruine kitten daar wel anders over. Misschien was het wel iets anders, Brat had haar koele en strakke houding wel opgemerkt. Zoiets ontging haar niet, wilde Muta in Zira's voetsporen trede? Net als haar mammie een commander worden? daarom de houding van haar moeder (probeerde) over te nemen? Er was alleen een probleem; Muta was niet Zira, en dat zou ze ook nooit worden. Hoe hard de jonge poes dat ook probeerde.}

Een onhoorbaar zuchtje verliet Muta's mond toen Brat haar strenge toon in het spel bracht. "Ja, Brat." miauwde ze. Er was geen emotie in haar stem te horen, want die hield ze weer eens onder haar masker verborgen. Muta keek even naar haar poten. Ze hoopte maar dat Hellhound het niet erg vond. Misschien dat ze het eerst aan hem zou moeten vragen. "Denk je dat Hellhound het oké vindt?" miauwde ze voorzichtig, zonder op te kijken. Shit, misschien had ze dat niet moeten zeggen. Straks werd Brat wel boos.

_{"Ja, Brat." antwoorde de bruine kattin, zonder emotie maar de rode poes was er tevreden mee. Brat greens kort, 'Dat was toch niet zo moeilijk?' vroeg ze de poes, al verwachtte ze er niet echt een direct antwoord op. "Denk je dat Hellhound het oké vindt?" vroeg de poes toen, voorzichtig en zonder haar aantekijken. Brat negeerde het, en dacht even kort na. Tja Hell had er vast niet veel bezwaar tegen, dacht ze zo. Ze zal het wel eens aan hem vragen als ze hem zag, het was nou ook weer niet dat ze de trainingen ging overnemen. Ze zou alleen de bruine poes wat kleine dingen aan leren, de rest van Hell's probleem. 'Vast niet' miauwde ze emotieloos, terwijl ze de Young-one strak aankeek.}

Muta negeerde de opmerking van Brat. Maar toen ze zei dat Hellhound het vast wel goed vond, keek ze weer omhoog. "Oké." sprak ze op een vriendelijke toon terwijl ze even kort glimlachte. De bruine tabby hervatte weer het aanstaren naar Brat, en bestuurde ditmaal haar vacht. Het eerste wat in Muta's hoofd opkwam was dat het fluffy was. Ontzettend fluffy, alsof Brat zelf nog nauwelijks een apprentice was. Bij die gedachte grijnsde Muta kort, maar besefte snel dat Brat vast zou vragen waarom ze zo idioot grijnsde. Ze beet op haar lip, een poging om het grijnzen te doen stoppen. Mousedung, het lukte niet.
- flut :')

_{De jongere poes antwoorde kort, iets waar Brat wel mee kom leven. Haar blauwe ogen onderzochten weer de bruine poes, ze kon het niet helpen. Elke keer als ze Muta zag dacht ze aan Zira, er was nog zoveel dat ze tegen haar wilde zeggen. Ze hadden dan wel niet de beste zuster band maar... ach laat ook maar. Toen Brat de andere poes kort zag grijzen haalde ze een wenkbrauw op, wat nu weer? 'Wat is er zo grappig Muta?' miauwde de grote rode poes rustig, terwijl ze de bruine tabby strak aankeek. 'Je weet dat je alles kan vertellen toch?' ze glimlachte naar de poes, oke not Brat wilde niet opgezadeld worden met ander mans problemen. Maar toch, ze probeerde een beetje het vertrouwen te winnen van de andere poes. Ook al deed het pijn-lachen.}

Onderwerp: Re: More or less [ + Brat ]