We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Am I right? Of course I am Convince me otherwise would take all night Before you walk away, there's one more thing I want to say Our brains are sick but that's okay
T O R N A D O
De kattin stond op. Waaardoor, hoe dan ook, de kater opgelucht uit ademde. Toen pas merkte hij dat hij zijn adem ingehouden had. "Ik opgeven?" hoorde hij de poes opeens sissen. Zijn ogen weer gericht op haar. "Dacht het even niet" grauwde ze voordat ze weer de hond begon aan te vallen. Tornado draaide zijn ogen. Straks zou het haar weer haar kracht kostte en dan zou hij haar wéér moeten gaan dragen. Puur omdat haar koppigheid net zo hoog stond als haar ambitie. Met een snelle beweging sprong hij van de rug van het dier af terwijl hij toezag hoe Vitani het beest met een harde klap de keel opensloeg. "Opgeven is niet iets voor mij" Ze knipoogde plagerig waardoor de kater voor even een wenkbrauw optrok. Met een emotieloze blik keek hij toe hoe ze de hond zijn verdiende loon gaf. Toch kon je zien via zijn ijsblauwe kijkers dat hij het wel amuserend vond hoe alleen een kattin zo'n mormel aankon. Het leek wel alsof ze wist wat ze deed want niet veel later beet ze het krachtig in z'n nek. "Maak hem af!" schreeuwde ze naar hem waardoor hij zijn oren spitste en weer tot beweging kwam. Hij rende richting de hond en stak zijn nagels in het wond van het dier om een poging het open te rijten. Wat goed genoeg lukte waardoor het kronkelend neerviel. Te zwak om nog tegen te stribbelen, blijkbaar. Echter deed de kater niets verder dan de bloeddruppels uit zijn poten te likken en een stap achteruit doen. Waardoor hij de hond nog levend op de grond liet spartelen als een vis op aarde. "Nah," miauwde hij terug met nogsteeds diezelfde saaie blik. "Ik stel voor dat we het hier gewoon moeten laten lijden, met een beetje geluk vinden zijn Twolegs hem nog op tijd. Maar ik denk dat we het een lesje geleerd hebben." Wat hij nu deed was geen medelijden tonen, nee. Hij was niet zo een fan van het moorden van andere dieren of katten. Als je het meteen al afmaakte was er geen lol meer aan. Vandaar dat zijn ogen dus geamuseerd fonkelden terwijl hij toekeek hoe het beest leed. Na een tijdje richtte hij zijn blik weer op dat van de poes naast hem. "Romantisch, he?" Hij kon het niet helpen dan een klein glimlachje op zijn gelaat te laten verschijnen. Kijken naar hoe een beest hulpeloos zat te piepen van de pijn. Zeker romantisch. Dit was beter dan samen naar de Zonsondergang kijken, dat was het zeker.
Nadat ze de kater vertelde dat hij de hond moest afmaken beet ze nog een keer goed in zijn nek en keek in der ooghoeken mee hoe Tornado zijn nagels in zijn keel sloeg. Met een plof viel het beest neer en Vitani liet zijn nek los, met een grijns stapte ze van het spartelde dier af en keek met een ondeugende blik naar de kater. "Nah. Ik stel voor dat we het hier gewoon moeten laten lijden, met een beetje geluk vinden zijn Twolegs hem nog op tijd. Maar ik denk dat we het een lesje geleerd hebben" Mauwde hij en Vitani knikte langzaam, "Dat klinkt als een strak plan" Grinnikte ze kort en liet haar blik op die van de kater rusten toen ze een paar stapjes van de hond zette. Romantisch, he?" Vitani keek op van zijn reactie en met een stomme glimlach schudde ze haar kop, "Hmm ja heel erg" Mauwde ze ondeugend en stapte op de kater af. "Je weet precies wat een echte vrouw wil" Voegde ze er aan toe en liet voor de gein haar staart onder zin kin glijden terwijl ze toe keek hoe de hond als een vis op het droge spartelde.
Tornado
Member
Empress H 894 Actief That death awaits,
there’s no debate
so charge and attack
going to hell and back
Am I right? Of course I am Convince me otherwise would take all night Before you walk away, there's one more thing I want to say Our brains are sick but that's okay
T O R N A D O
"Dat klinkt als een strak plan" Stemde de kattin mee in nadat hij voorstelde het beest zo zijn lot tegemoet te komen. Waardoor ze dus ook een paar stapjes naar achteren deed en hem ook aankeek. "Hmm ja heel erg" mauwde ze terug nadat hij voor de grap vertelde hij romantisch het wel niet was. Ze liep zijn richting op en even wist de kater niet wat ze deed totdat ze haar staart onder zijn kin streelde en met een grijns trok hij weer zijn wenkbrauw op. "Je weet precies wat een echte vrouw wil" Zei ze erachteraan. Hij grinnikte. "Ach, zo ben ik." Hij richtte zijn ogen weer op het kronkelende beest dat nog bloedend op de grond lag. "Zeg ehm..." Begon hij terwijl hij richting de hond keek als teken dat ze maar is weg konden gaan. Er was toch al niet zoveel meer aan als je het zo lang mogelijk wou laten lijden. En hij had er al eerlijk gezegd genoeg van. Dat het al nogsteeds de kracht had om te piepen ergerde hem het meest. Of het mormel had de grootste wil en het kleinste brein om nog zijn laatste krachten op pijnlijke geluidjes te verspillen. Of hij had hem niet zwak genoeg gemaakt en Tornado had het gevoel dat het beide waren. Al snel raakte zijn geduld op en met een gefrustreerde half zucht, half grom pakte hij een stok om het vervolgens in de open, diepe wond van het dier te steken. Met een harde krijs kwam de hond eindelijk tot stilstand en was gelijk weer stil. Zijn ogen hadden de fonkeling van leven niet meer en even moest de kater beseffen wat hij zonet gedaan had. "Zo..." Begon hij weer, deels hijgend. "Gaan we?"
"Ach, zo ben ik." Reageerde de kater waardoor de kattin zachtjes grinnikte, "Yea sure" Mauwde ze terug toen toe keek hoe kater zich een weg baande naar de kronkelde hond die als een idioot aan het piepen was, Vitani wou net voorstellen om toch maar zijn keel door te snijden maar voor de poes überhaupt haar mond kon openen pakte de tabby een stok en stak hem zonder pardon in zijn keel. Vitani keek toe met samengeknepen ogen en drukte lichtjes haar oren in haar nek toen de levenloze ogen van de hond haar aanstaarde. "Zo... Gaan we?" De roodbruine kattin knikte en stapte met soepele passen langs de kater heen en sprong de beschutting weer op. Haar ribben deden nog pijn van de klap die ze had gemaakt maar ze hield zich stil en keek met een speelse twinkeling in haar ogen naar Tornado. "Sure Captain, wat is de koers?" Grapte ze en sprong met een soepele beweging van de beschutting af.
Tornado
Member
Empress H 894 Actief That death awaits,
there’s no debate
so charge and attack
going to hell and back
Am I right? Of course I am Convince me otherwise would take all night Before you walk away, there's one more thing I want to say Our brains are sick but that's okay
T O R N A D O
De eerste reactie van de kattin was een sprong op de schutting dat hun scheidde van het steegje. Hij keek heel snel naar de dode hond, alsof hij niet zeker wist of het wel degelijk dood was. Zijn ijzige blik weer gericht op dat van de kattin. "Sure Captain, wat is de koers?" Grapte de kattin. Hoogstwaarschijnlijk nogsteeds in de melige bui. Pas nadat ze naar de overkant gesprongen was volgde de bruine tabby haar. "Kamp, dan maar?" Miauwde hij. Ookal had zijn voorstel een vragende toon, het was niet dat hij ergens anders naartoe wou. De kater wist zeker dat hij de volgende dag wat spierpijn zou krijgen, en dat vond hij niet echt prettig. Plus, de hond had hem al moe gemaakt, als je het rennen niet erbij telde. Met een zucht sprong hij ook de schutting af. "Waarom vraag ik het ook. Kennelijk ben ík de 'Captain' hier." Hij kietelde haar neus met het puntje van haar staart voordat hij al snel begon te lopen. De BloodClanner kon niet wachten tot hij terug het kamp in was. Honger had hij toch niet. En hij kon wel een dag lang slapen. "Te veel beweging in een dag, zou ik zeggen." Zei hij opeens.
Met een sprongetje landde de kattin lichtvoetig op de grond, haar hondentanden rommelde aan haar nek toen ze om keek om zien als Tornado haar volgde en al snel kwam zijn bruine tabby vacht naast haar geploft. "Kamp, dan maar?" Mauwde hij en de roodbruine member knikte op zijn vraag, een grondige wasbeurt was nu wel nodig. Bloed kleefde aan haar vacht van de hond en nog van haar vorige slachtoffer waardoor haar vacht met pieken overeind stond. "Waarom vraag ik het ook. Kennelijk ben ík de 'Captain' hier." Vitani grinnikte kort toen zijn staart haar snuitje kriebelde en snel volgde ze de kater toen hij een weg baande naar het kamp. Twijfelend draaide ze met haar oortjes toen het kamp in het versier kwam de kattin had namelijk niet bepaald de behoefte om nu het kamp binnen te wandelen sinds ze haar moeder daar gisteren dood aantrof. "Te veel beweging in een dag, zou ik zeggen." Verbrak Tornado de stilte en Vitani knikte afwezig voor ze haar mond langzaam opende. "Ik uhh.. Ik oet nog even wat doen" Mauwde ze haastig met een wat kille ondertoon terwijl haar bloedrode ogen zich strak op het kamp richtte. Snel draaide de poes zich om, drukte kort haar neus tegen het puntje van Tornado's oor en verdween.
Onderwerp: Re: Radiohead 
ma 31 okt 2016 - 19:31
