New territory.

Met een tevreden blik liep Zuko terug van het veldje waar hij was gaan trainen. Hij voelde zijn spieren aanspannen onder zijn pels en wist gewoon dat hij sterker was geworden. Het zou niet lang meer duren voordat hij zijn skills zodanig verbeterd zou hebben dat hij zijn territory nog beter kon verdedigen. En met de steeds maar sterker wordende katten was dat misschien wel nodig. Zuko kon niet bepaald zeggen dat de dreiging afkomstig was van BloodClanners. Hij was laatst zelfs een BloodClanner tegengekomen die hij eigenlijk wel aardig vond en waarvan hij niet echt het idee had dat het een échte BloodClanner was. Zo een kat die moordde voor geen reden en je aanviel als hij daar zin in had. Zuko had het idee dat de meesten in de BloodClan zo wel waren namelijk, maar gezien hij elk individu op een aparte manier bekeek was dat niet aan hem om te beslissen. Hij moest eerst een kat ontmoeten voordat hij er een oordeel over kon hebben en de meeste katten deden het bij hem wel goed. Zo lang ze zijn territory niet binnen wilden dringen of hem niet direct aanvielen was hij best wel vriendelijk tegen ze. De kater wandelde uit zijn territory en besloot om eens een andere kant op te gaan dan hij gewoonlijk ging. Zorgvuldig vermeed hij de territories van andere katten door langs hun borders te wandelen. Toen hij op een gebied kwam waar hij normaal gezien nooit kwam, opende hij zijn bek om de verschillende geuren in te drinken. Hij draaide zijn kopje lichtelijk gealarmeerd toen hij merkte dat hij op een border van iemand anders stond en dat diegene al bijna bij hem was. De kater ging zitten en trok een verontschuldigende blik ten teken dat hij geen kwaad bedoelde, maar zijn staartpuntje zwiepte nieuwsgierig heen en weer terwijl hij naar de tom keek die naar hem toegelopen kwam. Iemand vriendelijk of toch niet?

Zuko opende nogmaals zijn bek om de geuren in te dringen. Hij dacht dat hij nog wel wat tijd had, maar daar was opeens de kater die waarschijnlijk eigenaar was van dit gebied. Dit was zijn territory en Zuko stond op de grens, maar meestal werd dat al gezien als het indringen van het territory. Hij moest dan ook maar gauw duidelijk maken dat hij geen kwaad bedoelde. Hij reageerde zelf meestal niet zo vijandig omdat hij wist dat er ook katten waren die geen kwade bedoelingen hadden, maar wist ook dat het lastig in te schatten was voor iemand anders of hij nu kwade bedoelingen had of niet. Hij wist dat een rustige houding meestal kon helpen, maar daar was hij wel vrij goed in omdat hij veel geduld had en goed kon reageren op lastige situaties. De kater hield zijn blik kalm toen op een dringende manier aan hem gevraagd werd wat hij hier deed. De grijze kater leek overduidelijk niet gediend te zijn van katten die zijn territory betraden. Hij negeerde het feit dat de kater rondjes om hem aan het maken was en draaide zijn kop zodat hij oogcontact kon maken, maar de kater was naar zijn eigen klauwen aan het kijken. ‘Ik ben me ervan bewust dat ik je op je territory bevind,’ sprak hij. ‘Ik had echter te laat in de gaten dat ik hem al bijna overgestoken was, maar je moet me geloven als ik zeg dat ik geen kwaad in de zin heb en al helemaal niet je territory wil binnendringen. Daar zie ik ook geen nood toe aangezien ik zelf een territory heb.’ Hij keek de kater rustig aan. ‘Ik besloot vandaag om eens een andere route te nemen en kwam toevallig op jouw territory uit. Dat is alles.’