Foooooood (Briarlight)

Het leek rustig in het kamp. Veel Warriors waren nu ergens anders aan het jagen, trainen of gewoon een wandeling aan het maken. Dat was misschien ook wel logisch op zo'n dag, en zeker nu de eerste bladeren waren gevallen. Dat betekende Leaffall. Ondanks dat de temperatuur wat kouder werd en de veranderende kleuren om haar heen, merkte ze daar echter weinig van. Er was nog geen druppel gevallen. Al een tijdje niet, trouwens. Nu maar hopen dat niet alle beekjes zouden uitdrogen en dat het prooi bleef leven.. Over het prooi gesproken, ze had best al wat honger. Voorzichtig loopt ze naar de prooistapel, en pakt daar een klein vogeltje vandaan. Het was niet veel, het was voor nu genoeg.

& Briarlight

Briarlight zuchtte in verveling tegen de tijd dat ze net klaar was met het uithalen van de ergste klitten in haar vacht. Lange haren hadden hun voordelen, maar ook hun nadelen. Het koude seizoen was voor de deur en daar was een dikke vacht maar al te goed voor. Helaas, als het warm was had je er vaak problemen mee, ook als je net een bad genomen had of je onder struiken doorkroop. Haar ambere ogen gleden rond het kamp. Meteen bleef haar blik rusten op een rode kattin. Gravelsmoke. Met een glimlach liep ze op haar af. Ze hoopte maar dat ze een gesprekje met de poes kon beginnen. Wat meer leren kennen kon geen kwaad, right? "Hey, Gravel." Glimlachte ze.

Ze had net haar eerste hap genomen toen Briarlight aan kwam lopen. "Hey, Gravel." zei deze tegen haar. De rossige poes slikte haar hap door en keek de andere poes aan. Had ze het echt tegen haar? Het was lang geleden dat een Warrior naar haar toe was gekomen, wat misschien ook deels eigen schuld was. "Ehh.. Hai Briarlight." antwoordde ze iets onzeker. Shit... Wat moest ze nu doen? Sociaal zijn? Hoe ging dat ookalweer? Ongeveer elke alarmbel ging af. Erg goed in 'Small Talk' was Gravelsmoke nooit geweest, vreesde ze.

De kattin leek nogal nerveus bij het horen van haar naam. "Ehh.. Hai Briarlight." Kaatste ze de begroeting terug. Briarlight kantelde haar kop een beetje bij horen van de onzekerheid in haar stem. "Ik bijt niet, hoor." Grinnikte ze terwijl ze naast de rode poes ging zitten. Het was toch niet dat ze haar verstoorde, dat hoopte ze tenminste. "Hoe gaat het me je?" Besloot ze te vragen, de standard vraag, of course. Het was lang geleden dat de Clan in een echt gevecht beland was, vooral na dat gevecht van de BloodClan. Maar er kon altijd wat mis zijn. En Briar was bereid om te helpen.

Briarlight antwoordde haar grinnikend, waarna ze ging zitten."Ik bijt niet, hoor." Blijkbaar had de witte poes haar onzekerheid opgemerkt. Het was maar goed dat Gravels vacht al rood was, anders had je haar gebloos erdoor heen gezien. De rossige poes hoopte maar dat de ander zich nu niet beledigd voelde, of meteen weg wilde gaan. Ze was voorzichtig en had geen idee hoe ze deze situatie, met een andere Warriors, moest aanpakken. "Hoe gaat het me je? Die vraag, die altijd terugkerende vraag. Het liet haar altijd even nadenken over hoe het nu met haar ging, al was het antwoord dat ze uitsprak altijd hetzelfde. "Goed, en met jou?"

Zo te merken was de rode tabby niet erg bekend met gesprekjes. Maar dat hield Briar niet tegen. Ze was normaal altijd degene die de gesprekken begon. "Goed, en met jou?" Goed, dat had de kattin wel vaker gehoord. Maar meestal bedoelden de katten ook 'goed', of ze wouden anderen geen zorgen maken, of ze wisten het zelf nog niet. Briarlight had ook zulke problemen, dan moest ze nog de dag doorgaan om te weten of het goed ging of niet. Meestal was het 'goed', want... Tja... Het was Briar. "Met mij gaat het prima." Antwoordde ze vastberaden met een glimlach. "Klaar om de dag te beginnen?" Zei ze met dezelfde optimistische toon. "Ik heb gehoord dat op zulke koude dagen meer kans zullen hebben op prooi bij Fourtrees." Het zou toch leuk zijn om samen op jacht te gaan. Dat was veel makkelijker en vooral veel gezelliger.

De poes antwoordde op vrolijke wijze. "Met mij gaat het prima." luidde haar antwoord. Gravelsmoke knikte. "Mooizo" Het zou niet "Klaar om de dag te beginnen? Ik heb gehoord dat op zulke koude dagen meer kans zullen hebben op prooi bij Fourtrees." Ehh.. Bedoelde de poes nou dat ze samen op jacht zouden gaan? Ze was een prima jager, en ze deinsde ook niet terug om in bomen te klimmen voor haar prooi. Meestal kon ze haarbalans houden maar toch.. Stel dat ze iets fout deed. Dan stond ze goed voor schud. "Zeker. Zullen we gaan?" zei ze toch aardig snel terug, waarna ze opstond om te vertrekken.

"Zeker. Zullen we gaan?" Dat antwoord liet de witte poes wat enthousiaster glimlachen. Als dat eigenlijk nog mogelijk was. "Geweldig." Zei ze opgewekt terwijl ze opstond. "Verwacht niet teveel van mij. Ik ben geen kampioen in jagen." Haar gouden ogen keken in de groene van de andere poes. "Ik herinnerde me nog dat ik als apprentice ooit een muis gemist had dat nog vóór mij neus aan het eten was." Ze giechelde bij de blunder waar ze per ongeluk gestruikeld was en het cliché verhaal natuurlijk eindigde op haar prooi dat snel en gealarmeerd wegrende. Handig met jagen was ze nooit. Maar misschien met vechten kon ze een poging wagen. Al was het nu niet de tijd om over dat te hebben.

Vrolijk stond Briarlight op. "Geweldig. Verwacht niet teveel van mij. Ik ben geen kampioen in jagen." Dat was een geruststelling. Misschien dat ze dan niet zó slecht leek in haar ogen, als ze weer iets gruwelijks fout deed.. De witte poes keek haar aan. "Ik herinnerde me nog dat ik als apprentice ooit een muis gemist had dat nog vóór mij neus aan het eten was." Gravelsmoke grinnikte even. "Ik weet zeker dat je nu al wat verbeterd bent." Vrolijker dan voor Briarlight naar haar toe was gekomen liep ze naar de kampuitgang. Misschien dat de jacht vandaag toch nog gezellig kon worden.

OOC: Moet er nu eigk geen nieuw topic worden gemaakt? xd