Thief

Er werd een stuk keukengerei achter hem aangehoord terwijl hij wegrende van het restaurant, de vis triomfantelijk tussen zijn kaken geklemd. Boze kreten achtervolgden hem, maar hij was veel sneller en ontweek moeiteloos het object dat hem achterna gegooid werd. Ha! Dacht hij triomfantelijk.  Het was dan wel een hele tijd terug geweest, maar hij kom het nog even goed als altijd. De zwarte kater klom via een regenpijp een laag, plat dak op waar hij zichzelf even op adem liet komen voordat hij het heerlijk ruikende stuk vis naar binnen begon te werken. De laatste dagen zwierf hij maar wat rond over straat of was hij bij de zwerver die hij zijn eigenaar noemde, zonder een echt doel. Toen hij meegenomen was Door de mensen, hadden ze hem zijn oude halsband ontnomen en vervangen Door eentje met een bel, maar die had Jinx al heel gauw gesloopt. De kater wist niet goed of hij nog welkom was bij de Bloodclan, en wachtte af totdat Zira het er met Claw over had gehad. Hij voelde afkeur om weer terug te komen,  wetend dat hij veel vijandige blikken zou krijgen van katten die zijn verhaal niet hadden gehoord. Toch wist hij dat het moest, want daar was zijn thuis. Daar was Zira, daar was zijn nageslacht. Maar totdat hij antwoord had, zwierf hij rond over de straten, hier en daar eten bij elkaar scharrelend, zoals nu.

Eerste post Hellhound!

Vanuit een van de hogere daken keek de rosse kater in de straten. Een langharige zwarte kater kwam met een vis in zijn bek uit een van de gebouwen gerend. Kort werd hij bekogeld met Twoleg spullen voor hij de groep had afgeschud. Veiligheid zocht de kater op een plat dak dat zich naast het dak bevond waar Hellhound op zat. Het was een eindje naar beneden maar prima te springen. Dat was ook wat hij deed. Een dof geluid klonk toen zijn poten het dak raakte. "Jou heb ik ook lang niet gezien Jinx." Zei de rosse kater op een rustige toon voor hij richting de andere kat begon te lopen. De zwarte kater was de vader van zijn beide Young Ones en had zich al een lange tijd niet meer in het kamp laten zien. "Waar heb jij al die tijd uitgehangen?" Vroeg Hellhund op een neutrale toon. Hij wilde wel weten waarom hij zijn clan en kroost zo'n lange tijd alleen zou laten.

Het duurde niet lang of zijn rust werd verstoord. Een rode kater die hij vaag herkende als Hellhound sprong van het dak naast hem op degene waar hij zich bevond en een dof geluid maakte dit duidelijk. Jinx haalde eerst wat resten vis uit zijn snorharen voordat hij rustig zijn kop naar hem ophief en hem aankeek. Hij was enigszins op zijn hoede, niet zeker wetend hoe Bloodclan katten op hem zouden reageren. "Jou heb ik ook lang niet gezien Jinx." Sprak hij kalmpjes waardoor het niet als een verwijt klonk. Iets wat Jinx wel op prijs kon stellen. "Dat klopt."Sprak hij wat kortaf en koude, natuurlijk was het iedereen opgevallen. Natuurlijk had iedereen vragen. Maar niemand nam het hem zo erg kwalijk als dat hij dat zelf deed, hoewel hij er niet eens iets aan had kunnen doen. "Waar heb jij al die tijd uitgehangen?" Hij zuchtte wat verslagen. "Mensen."Was zijn korte antwoord, echter wist hij al dat dat niet zijn vraag zou beantwoorden. "Oude mensen met wie ik als kitten heb geleefd vonden me, ze dachten dat het een goed idee was om mij mee te nemen en te verhuizen." Vertelde hij en legde zijn oren kwaad in zijn nek. Met zijn zwarte poot duwde hij vis de kant van de rossige kater opschoof. "Hier, ik heb al genoeg gegeten." Of eerlijk, de honger was hem vergaan.

"Dat klopt." Een wat kortaf antwoord op zijn eerste opmerking. Niet dat de rosse kater het hem kwalijk kon nemen. Er viel niet veel meer over te zeggen gezien ze elkaar vanaf het begin eigenlijk al niet goed kende. Een zucht kwam als reactie op zijn vraag. In het geval dat hij al meer Elite katten was tegengekomen in die tijd had hij de vraag waarschijnlijk vaak moeten aanhoren. "Mensen." Reageerde de zwarte kater. Weer een kort antwoord, alleen deze keer was het wel erg weinig informatie. Een andere Member zou er direct een verkeerde conclusie uit kunnen trekken. Die zou dan recht naar Claw rennen om te gaan zeggen dat Jinx weer Kittypet was geworden zodat hij er een hondentand voor kreeg. De kater leek er enkel alles behalve het type voor om dat te doen. "Oude mensen met wie ik als kitten heb geleefd vonden me, ze dachten dat het een goed idee was om mij mee te nemen en te verhuizen." Verklaarde Jinx wat er was gebeurd. Hellhound knikte bevestigend, dat zag hij wel zijn gebeurd. Of dat het ook echt was, was een ander verhaal. Voorlopig zou hij dit maar gewoon geloven. "Hier, ik heb al genoeg gegeten." Zei de zwarte kater terwijl hij zijn vis richting Hellhound schoof. Hij schudde licht met zijn kop als antwoord. "Ik heb ook al genoeg op." Vertelde de rosse kater naar waarheid. Zijn jacht zat er voor vandaag al op. Misschien in de avond nog wat maar zeker nu niets meer. Gulzigheid werd bestraft met akeligheid. "Ik ben de mentor geworden van Ophelia en Muta." Merkte Hellhound op waarna hij zijn staart om zijn poten sloeg. Het was misschien wel iets wat Jinx wilde weten gezien hij toch de vader van de twee kattinnen was.

De reactie van de kater zei hem genoeg. Jinx had zijn kop recht zijn richting op gedraaid na Hellhound's woorden. Dat vertelde de rosse kater dat hij toch wat om zijn kroost gaf. Genoeg om een deel van de goedkeuring van de kater te verdienen. Katten die daar niets om geven konden al meteen op het stapeltje van 'niet waardig'. "Hoe gaat het met ze? Zijn ze goede leerlingen?" Vroeg de zwarte kater hem op een vrij neutrale toon na enkele secondes stil te zijn geweest. Hellhound draaide zijn blik weg van de ander en liet hem even door de straten dwalen voor hij antwoordde. "Muta werd eerst getraind door Vitani en liep op haar trainingen achter. Inmiddels is ze weer bijna bij en doet het prima. Ophelia is erg leergierig alleen het vechten vormt bij haar een probleem." Vertelde Hellhound over het tweetal Young Ones voor hij zijn blik weer op Jinx richtte.

De kater wendde zijn groene blik van hem af naar de straten, waar het krioelde van de mensen. Gelukkig zaten ze hoog, waardoor de herrie van de stad hier enigszins gedempt was. Het verstomde het lawaai, maar faalde erin om het volledig te dempen. "Muta werd eerst getraind door Vitani en liep op haar trainingen achter. Inmiddels is ze weer bijna bij en doet het prima. Ophelia is erg leergierig alleen het vechten vormt bij haar een probleem." Jinx sloot kort zijn groene ogen en zowaar kwam er een kleine glimlach op zijn zwarte snuit. Zijn kroost deed het goed. Misschien niet perfect, maar goed. Dat deed erom, hij wilde ze zien opgroeien tot sterke, slimme katten. Ze waren nooit gewenst, maar nu ze er waren kon de kater niets anders wensen dan dat ze het goed hadden. Het pijnigde hem zo dat hij ze nooit had zien opgroeien en hij wist niet hoe hij ooit weer terug in hun leven moest komen. Maar hoe dan ook, dat waren geen vragen voor nu. "Bedankt Hellhound."Sprak hij gemeend, de koelte in zijn stem was veel minder dan eerder en leek zelfs een vriendelijke ondertoon te hebben. "Ik ben blij dat ze onder jouw hoede zijn."Hellhound leek oprecht een goede kater. Nu was dat natuurlijk schijn, anders zou hij zich niet bevinden in deze verdomde clan. Hoe dan ook, hij keek geen doorgedraaide gek aan, zoals sommige katten die zichzelf elite katten noemden. "Hoe staat het met de Elite? Ik neem aan dat Claw nog steeds aan de macht is?" Vroeger had hij altijd Bloodclan gezegd, om katten te irriteren. Nu had hij het ongemerkt overgenomen van Zira.

"Bedankt Hellhound." Bedankte Jinx hem, met de woorden werd ook zijn hele houding iets minder afstandelijk. Het was een goede keuze geweest om de kater er over te vertellen. De spanning tussen de twee leek er iets minder door te zijn geworden. Bovendien leek de zwarte kater oprecht blij om het te horen. "Ik ben blij dat ze onder jouw hoede zijn." Vervolgde Jinx tegen hem. Het was best fijn om zoiets te horen als Elite kater zijnde. De meeste katten waren over het algemeen niet bepaald blij met, welke kat dan ook, uit de Elite. "Hoe staat het met de Elite? Ik neem aan dat Claw nog steeds aan de macht is?" Vroeg de kater hem vervolgens. Een te begrijpen vraag gezien hij een hele tijd weg was geweest. Dingen wilde soms nogal onverwachts veranderen in de Elite. Icy verdween, Lìtil ging onverwachts ten onder. Claw hield het wat dat betreft nog knap lang en goed vol. "Na de overname van de Thunderclan en gevecht tegen de Shadowclan is alles zo ongeveer terug naar normaal." Op de katten die ze verloren hadden tijdens de gevechten was er niet veel veranderd. Al wist hij niet helemaal zeker wanneer Jinx verdwenen was en hoeveel hij over het hele overname gebeuren wist.

Hij bemerkte dat zijn masker teveel emotie door begon te laten schijnen, iets waar hij niet van gediend was. Het was dan ook daarom dat hij het gesprek een andere richting instuurde. Voor nu leken zijn kinderen het goed te doen, en met die informatie zou hij weer het einde van deze dag kunnen halen. "Na de overname van de Thunderclan en gevecht tegen de Shadowclan is alles zo ongeveer terug naar normaal." Hij wiebelde even met zijn oren, terwijl zijn fel geel-groene ogen op Hellhound gericht werden. "Ik ben midden in de overname meegenomen. Heeft de Elite nog steeds Thunderclan onder zijn macht?" Hij ging zitten en sloeg zijn pluizige, enigszins gerafelde staart over zijn poten. Een frons was op zijn zwarte gelaat terug te vinden. "En een gevecht met de Shadowclan? Kan je me daar meer over vertellen?"

De ogen van de zwarte kater kwamen weer zijn kant op na hij vertelde over de overname. "Ik ben midden in de overname meegenomen. Heeft de Elite nog steeds Thunderclan onder zijn macht?" Vroeg Jinx hem. Het zo inderdaad best kunnen dat hij rond die tijd verdwenen was. Dan wist hij nu ook hoe lang hij weg was geweest. "En een gevecht met de Shadowclan? Kan je me daar meer over vertellen?" Vroeg de kater hem nadat hij zijn staart om zijn poten had geslagen. Van het hele Shadowclan gevecht had hij dus niets meer mee gekregen. Dat hij die informatie had betekende ook dat hij waarschijnlijk nog geen andere Elite leden was tegengekomen. "Claw liet een aantal ex-Shadowclanners de weg door het territorium leiden, een gevecht vond plaats bij de Burned Scyamore. Het is uitgelopen op een soort gelijk spel, verliezen aan beide kanten. Kort daarna zijn we de macht over de Thunderclan ook verloren." Vertelde Hellhound op een nuchtere toon aan de kater. Hij ging niet overdreven doen of hij het erg vond maar deed ook weer niet of hij er blij om was. Het was een tegenslag geweest en daar was alles mee gezegd. "Nog iets specifieks dat je er over wil weten?"

 "Claw liet een aantal ex-Shadowclanners de weg door het territorium leiden, een gevecht vond plaats bij de Burned Scyamore. Het is uitgelopen op een soort gelijk spel, verliezen aan beide kanten. Kort daarna zijn we de macht over de Thunderclan ook verloren." Vertelde de grote, rode kater. Jinx luisterde aandachtig en knikte, de informatie opslaand in zijn geheugen. Het verbaasde hem dat Claw niet had gewonnen, had hij het misschien niet goed genoeg uitgepland? Dat was een vreemd iets, hij had de zwarte kater altijd aangezien als iemand met strakke plannen. "Nog iets specifieks dat je er over wil weten?" Hij knikte als antwoord. "Jazeker." Hij keek hem vragend aan. "Hoe is het gekomen dat we Thunderclan zijn kwijt geraakt en dat het gevecht is verloren?" Plots herinnerde hij zich een bepaalde belofte van Silverstar. "Leeft Silverstar nog?"

Het gevecht met de Shadowclan en de Thunderclan die hun clan terug won. Het was allemaal snel achter elkaar gebeurd en had een grote sleur gebleken. "Jazeker." Antwoordde Jinx zoals verwacht op zijn vraag. Als een beetje fatsoenlijk Elite lid behoorde je te weten wat er in de afgelopen gevechten gebeurd was. "Hoe is het gekomen dat we Thunderclan zijn kwijt geraakt en dat het gevecht is verloren?" Was de vraag die de zwarte kater aan hem stelde. "Leeft Silverstar nog?" Vroeg Jinx er vrijwel direct achteraan. Het antwoord op de ene vraag was relevant aan het antwoord op de andere vraag. "Silverstar leeft nog en kwam terug, aan hem hebben we ook ons verlies te danken." Vertelde Hellhound rustig. De kater was plots terug en dat zorgde er voor dat alle hoop terug kwam bij de Thunderclanners, die hoop werd het einde van de macht van de Elite.

[Volgens mij is er iets mis gegaan in je post?]

"Silverstar leeft nog en kwam terug, aan hem hebben we ook ons verlies te danken."Oeps, dat kon nog eens problemen opleveren. Jinx was niet al te aardig tegen hem geweest. Een frons verscheen op zijn gelaat, hoe kon de kater ooit zijn weggekomen? Hij was nog zo verzwakt geweest de laatste keer dat Jinx hem een bezoekje had gebracht. Steeds meer begon Jinx te twijfelen aan Claw zijn macht en plannen, misschien had hij het toch niet zo goed uitgepland als de bedoeling was. Al wist de kater ook wel dat hij enkel het verhaal via een ander hoorde, het zou anders zijn als hij er bij was geweest.
De zwarte kater zuchtte zachtjes en liet voor het eerst wat emotie aan de rode kater doorschijnen door hem een glimlach toe te werpen. "Bedankt, Hellhound. Voor al dit." Misschien een beetje vaag, maar een bedankje uit Jinx zijn mond was echt al heel wat.

-Ik zie het! Heb het even aangepast, sorry ^^" ook m'n excuses voor de late reactie, heh

Er klonk een zucht, het was van de zwarte kater geweest. De hele situatie die toen gebeurd was, was ook iets om over te zuchten. "Bedankt, Hellhound. Voor al dit." De glimlach waarmee de kater het vertelde verbaasde Hellhound. Echt iets als emotie zoals dit had hij nog niet van de zwarte kater gezien. Er waren meerdere Elite katten die eigenlijk nooit iets aan emotie door lieten schijnen, hij was er zelf een van, dus was het niet iets wat zo vreselijk raar was. Toch deed het bedankje van de zwarte kater hem wel goed. Het was overigens ook handig dat hij Jinx zo tegengekomen was. Op deze manier hadden zowel hij als de ander wat voorkennis over de stand van zaken aan beide kanten. Rustig stond de rosse kater op en rekte zich uit. "Zin om wat te gaan doen?"

[No worries, no worries]

De glimlach was al snel weer van zijn gelaat gevaagd, maar Hellhound leek de intentie daarachter goed te begrijpen. Mooi zo, want hij zou het niet nog een keer zeggen. Hij was erachter gekomen dat het je veilig stelde om geen emoties te tonen. Emoties waren immers een teken van dat je een echt iemand was met zwaktepunten. Meestal verschuilde hij zich ofwel achter een koel masker ofwel achter zijn overvloedige sarcasme.
De rode kater stond op en rekte zich even uit, Jinx volgde zijn bewegingen strak met zijn geel-groene ogen. "Zin om wat te gaan doen?" Een klein grijnsje sierde zijn zwarte lippen. "Oh, niets liever."Alles om maar iets te doen te hebben nu. Bovendien kon hij misschien nog wel een soort vriend maken, iets waar hij meestal nogal slecht in was. Heh. "Wat had je in gedachten?" Het heette 'kattekwaad' voor een reden.

Er verscheen iets dat wat weg had van een grijns op Jinx' kop. "Oh, niets liever." Mooi. Het was een beetje ongemakkelijk geweest als de zwarte kater nu had geweigerd. Dan had Hellhound waarschijnlijk de situatie maar weer met rust gelaten en weg gegaan. Op deze manier zou hij echter misschien nog wat meer te weten komen. "Wat had je in gedachten?" Dat was op zich een goede vraag. Stiekem had de kater gehoopt dat de ander iets had dat hij wilde doen. Er waren vrij veel opties om te doen nu. Ze hadden nog een hele dag wat betekende dat er ook nog eens tijd zat was. Hellhound haalde wat nonchalant zijn schouders op. "We kunnen op iets groters jagen, iets met Twolegs en of hun Kittypets." Er waren te veel opties en er was niet iets waar de rosse kater death set op was. Hij liet de keuze maar aan Jinx ondanks dat het zijn eigen voorstel was.

Hellhound leek even bedenkelijk te kijken. Jinx deed hetzelfde, de stad was vol met geweldige mogelijkheden om jezelf te vermaken, maar soms was het lastig er op eentje te komen. "We kunnen op iets groters jagen, iets met Twolegs en of hun Kittypets." Hij tuitte zijn lippen. De markt was altijd een leuke plek om stennis te schoppen, maar vandaag zou het daar niet al te druk zijn. Hij zag het ook wel zitten om eens wat kittypets de stuipen op het lijf te jagen, maar meestal waren die al weg voordat je echt iets kon doen. "Of..." Een klein grijnsje sierde zijn lippen. "we kunnen wat clankatjes gaan pesten?"Zolang ze een patrouille zouden ontlopen, kon er weinig mis gaan. Ja ach, misschien kwamen ze er niet helemaal heelhuids vanaf, maar was dat nu niet juist wat er zo leuk aan was?

"Of..." begon de zwarte kater waarbij er een grijnsje op zijn kop verscheen. Met een vragende blik in zijn ogen keek Hellhound hem aan. "We kunnen wat clankatjes gaan pesten?" De rosse kater kon nog net een diepe zucht inhouden. Jinx was best een stuk ouder dan hem en was dus blijkbaar nog wel op dat niveau. Dit stelde hem wel wat teleur als hij eerlijk moest zijn. "Lead the way," zei de Elite Member op een neutrale toon. Hij zou het wel even aankijken hoe Jinx het precies van plan was. Of hij er bij zou blijven zou daar aan liggen.