Riverclan Ceremony 09-2016

-Dit speelt zich af na Luvon's verbanning

Haar ogen waren strak blauw en ondoorgrondelijk. Ze was niet blij geweest. Helemaal niet. Hoewel ze nog lang niet was bijgekomen van de mentale wonden die haar vader haar had achter gelaten was ze toch klaar om in deze positie opnieuw voor de clan te verschijnen. Soepel sprong ze op haar den om de clan aan te spreken. "Laat iedereen die oud genoeg is om zijn of haar eigen prooi te vangen zich verzamelen voor een ceremonie!" Haar stem was helder, bijna emotieloos. Ze wou geen woord meer spreken over haar fouten. Het lag achter haar. Ze was herboren, letterlijk, om een betere leader te zijn, haar clan beter te dienen. "Als eerste hebben we twee apprentices die lang en hard hebben getrained en klaar zijn om hun warrior naam te ontvangen. "Butterpaw, Rosepaw." Ze knikte naar de twee apprentices een iet wat trotse glimlach op haar lippen bij het zien van haar dochter. "Beloven jullie om de warrior code in ere te houden en Riverclan te beschermen zelfs al brengt jullie leven dit in gevaar?" Met een strenge blik in haar ogen wachtte ze even op het antwoord van de twee katten voor ze haar kop naar de hemel hief. "Dan vraag ik hierbij onze warrior voorouders op ons neer te kijken en hun goedkeuring te geven. Butterpaw, jij zal vanaf vandaag bekend staan als Butterpact voor je wijsheid en getoonde kracht." Ze liet haar kop tegen zijn schouder rusten voor ze zich naar haar dochter draaide. "Rosepaw. Je hebt een harde en lange training achter de rug. Je bent sterk en slim. Gebruik je wijsheid voor het goede van de clan. Roseburn." Trots gaf ze haar een klein likje over haar kop voor ze haar neus in de grijze kattin haar schouder liet rusten en een was achteruit nam. "Jullie twee zullen vannacht in stilte de wacht houden over het kamp zoals traditie is."
"Honeyscent heeft veel getrained en is nu ook klaar om volledig warrior te worden. Tevens heeft ze ook kittens gekregen, Pearlykit, Chimekit en Astralkit. Dank starclan dat ze alle drie gezond zijn." Dankbaar knikte ze even richting de witte ex medicine cat en draaide haar kop bij.

"Naast nieuwe warriors hebben wij ook nieuwe apprentices. De kittens van Silvercloud zijn klaar om mentoren te mogen ontvangen. Ravenkit, Peregrinekit." Ze keek glimlachend naar de twee kittens. "Jullie mentoren staan al klaar, zijn jullie er ook klaar voor?" Met een glimlach hief ze haar hoofd op. "Ravenkit, tot op de dag dat jij jouw warrior naam mag ontvangen zal jij Ravenpaw heten. Jouw mentor zal Whirlpool zijn. Peregrinekit, ook jij zal vanaf vandaag Peregrinepaw heten. Jouw mentor is een jonge warrior maar hij zelf heeft een uitstekende training gehad, je zal veel van Slithercoax kunnen leren." Even knikte ze koeltjes naar Sliver die niet veel verder weg zat. Het was een afspraak geweest en hoewel ze liever een wat oudere mentor gegeven had aan de kitten kon zij ook niet ontkennen dat Slither het aan zou kunnen. Hoopte ze.

"Naast nieuwe apprentices en nieuwe warriors hebben we ook nog enkele apprentices die een nieuwe mentor nodig hebben." Ging de flame point verder nadat de clan de nieuwe namen van de apprentices gejuigd had. "Breakingpaw, Sunpaw, Ashpaw en Lucidpaw." Met een koele blik keek ze de apprentices aan. De een was iets ouder dan de ander. En Breakingpaw stond op het punt om Warrior te worden maar hij had net het laatste zetje nodig. Nog even en ze wist precies wie de perfecte warrior daarvoor was. "Lynxfang, jij zal Breakingpaw begeleiden in de laatste manen van zijn training." Ze knikte even naar de twee. "Larksong, jij neemt de training van Sunpaw over en Underwater jij die van Ashpaw. Lucidpaw's training zal overgenomen worden door Archangel." Ze keek even alle warriors en apprentices aan en gaf nog een maal een duidelijke knik voor ze van haar rots sprong en naar haar dochter stapte om die een liefdevol kopje te geven. Hoewel ze achteraf haar liever niet had laten trainen door haar verraderlijke vader was haar dochter een sterke warrior. Een waar ze trots op kon zijn.

Lijstje:
Nieuwe koppels:
Lynxfang - Breakingpaw
Slithercoax - Peregrinepaw
Whirlpool - Ravenpaw
Larksong - Sunpaw
Underwater - Ashpaw,
Archangel - Lucidpaw

Doorlopende koppels:
Bitterball - Aspenpaw
Futuresong - Fallowpaw
Smokegaze - Gingerpaw
Creamyfrost - Bearpaw
Panthergrowl - Lakepaw.

Larksong's aandacht werd getrokken door de stem van Butterstar, welke hem informeerde dat er een ceremonie gehouden zou worden. Hij liep dan ook rustig naar de verzamelplek toe en ging zitten op een plekje dat nog vrij was. Hij wist dat het niet al te makkelijk kon zijn voor Butterstar om voor de clan te moeten staan nadat ze haar vader had verbannen, maar ze stond er toch en daar had hij zeker respect voor. Hij luisterde aandachtig naar wat er allemaal gezegd werd en juichte dan ook zeker mee voor de nieuwe warriors. Al snel was het de beurt aan de nieuwe apprentices en de apprentices die een nieuwe mentor nodig hadden. "Larksong, jij neemt de training van Sunpaw over en Underwater jij die van Ashpaw. Lucidpaw's training zal overgenomen worden door Archangel." Zodra hij zijn naam hoorde stond hij op en liep hij naar zijn nieuwe apprentice toe. Het was de eerste keer dat hij pas een apprentice kreeg en dat zorgde er toch wel voor dat hij een zekere trots voelde. Hij boog zijn kop naar de apprentice toe om haar neus met de zijne aan te raken. Zodra de ceremonie voorbij was zocht hij haar weer op. "Wil je nu meteen aan een training beginnen of wachten tot morgen?" Besloot hij aan Sunpaw te vragen. De apprentice was al wat ouder, dus hij zou sowieso moeten kijken wat ze precies nog moest leren, maar hij zou zeker zijn best doen zodat ze nog de laatste dingen kon bijleren om een goede warrior te worden.

Stilletjes zat ze in het kamp. Hoewel haar houding niet aangaf dat ze leed door het feit dat haar mentor haar verraden had, was dit goed te zien aan haar uiterlijk. Het was nog niet lang geleden dat Criedwolves haar moeder aangevallen had, maar ze was duidelijk veranderd. Haar vacht was doffer geworden en werd niet goed bijgehouden en ze was vermagerd doordat ze de afgelopen dagen bijna niets gegeten had. Toch had haar moeder besloten om haar warrior te maken, hoogstwaarschijnlijk omdat ze nu toch niets meer aan een nieuwe mentor had. Samen met Butterpaw moest ze naar voren, en ze stond rustig op waarbij ze naar voren liep en plaatsnam voor Butterstar. De ander werd nu Butterpact, en zijn vanaf nu Roseburn. Ze voelde geen blijheid om het feit dat ze nu warrior was, enkel leegte. Wat nu? Wat was het punt? Ze had het gevoel alsof ze helemaal alleen hier was, hoeveel katten haar naam ook riepen, op geen één kon ze vertrouwen, dat wist ze. De rest van de ceremonie ging haar in een waas voorbij, en toen deze klaar was, liep ze richting de uitgang van het kamp. Echter werd ze tegengehouden door haar moeder die haar een kopje gaf. Ze bevroor, en onderging het maar, maar beantwoordde de kattin niet. Ze wilde gewoon even weg nu, even op haarzelf zijn.

Ze had een vreselijke fout gemaakt. Als ze écht een connectie gehad had met de katten die tussen de sterren joegen had ze geweten dat ze die dag niet had moeten vertrekken. Een twee dagen durende reis op zoek naar specifieke kruiden hadden haar bij haar Clan weggehouden wanneer deze haar het meeste nodig had. De dag waarin Criedwolves de Clan verraadde. Het was gek, maar na hem in het begin niet te hebben vertrouwd had ze het gevoel dat hij echt zijn best deed voor de Clan. Ze hadden zelfs nog enkele keren een praatje gemaakt. Het schuldgevoel prikkelde als de doorns in een rozenstruik, maar goed, het piekeren moest maar plaatsvinden na de ceremonie.
De nieuwe leerlingen en krijgers waren bekend en werden gefeliciteerd. Ook Fair had snel een rondje gemaakt, maar er was één leerling, of nou, nu krijger, die ze voor haar gevoel in het bijzonder moest feliciteren. Haar vriendin Roseburn waarvan Criedwolves de training op zich had genomen. De Calico spotte haar bij de ingang, en voorzichtig trippelde ze naar de jonge krijgskat toe. "Gefeliciteerd, Rose." sprak ze zachtjes met een warme glimlach op haar gelaat.

Het was de kreet van Butterstar die Butterpaw naar buiten liet komen. Slaperig knipperde hij met zijn oogjes, maar was direct wakker toen hij begreep dat het om een Ceremony ging. Hoewel zijn uiterlijk niks van blijheid of opwinding vertoonde, voelde hij de gevoelens weldegelijk door zijn binnenste gaan. Hij probeerde zijn staart stil te houden en deze niet te laten trillen van opwinding. Hij moest zo rustig mogelijk blijven. Als hij later een Apprentice zou krijgen dan mocht deze nu niet gezien hebben hoe zenuwachtig dit hem wel niet maakte. Hij werd door anderen als een kater met een rustig karakter bekeken en dat imago wilde hij graag omhooghouden. En dus luisterde hij met opgeheven kopje naar Butterstar, maar kon een zwiep van zijn staart toch niet vermijden toen hij zijn naam hoorde. Hij had het aan de ene kant niet verwacht, hoewel hij wel al de leeftijd van Warrior had bereikt. Naast hem werd ook Butterstar’s dochter Rosepaw benoemd als Warrior. Butterpaw herinnerde haar wanhopige kreet nog toen ze haar moeder op de grond zag liggen en even kromp hij in een, maar hield zich daarna direct weer kalm. Een zijdelingse blik op de poes vertelde hem dat het niet echt veel beter met haar ging en hij keek Butterstar met een sympathieke blik aan toen deze haar kop tegen zijn schouder liet rusten. Hij gaf zijn leader een respectvolle lik over haar schouder en keek haar met dankbare ogen aan. Hij stond nu niet meer bekend als Butterpaw, maar als Butterpact! Hij moest eerlijk toegeven dat dat wel een heel goed gevoel gaf. De kater gaf een knikje naar Roseburn en wachtte wat er verder nog gezegd werd. Hij deed zijn best om zijn blik niet spottend op Breakingpaw te laten rusten toen Butterstar vermeldde dat hij getraind zou worden door Lynxfang. Hij had ook niet anders verwacht van zijn luie broer, hoewel hij het diep vanbinnen ergens wel jammer vond dat ze niet samen Warrior werden. De kater draaide zich om en wachtte even alvorens naar Roseburn te gaan totdat Butterstar en zij hun moment hadden gehad. Roseburn leek nog steeds niet al te enthousiast te zijn. Met een rustige tred liep Butterpact op de twee af. Hij gaf een respectvol knikje naar zijn leader en draaide zijn kop daarna naar Roseburn. ‘Zullen we voor we wacht gaan houden samen prooi eten?’ vroeg hij. ‘Dan zit ik daar tenminste niet zo alleen,’ grinnikte hij, hoewel dat totaal niet de reden was waarom hij het vroeg. Het was gewoon dat hij dacht dat Roseburn wel wat steun kon gebruiken.

Al sinds de ochtend had Silvercloud het wat moeilijk. Ze was vroeg opgestaan en had vervolgens nogal zenuwachtig met haar poten staan draaien. Vandaag was de dag. Vandaag zouden haar kittens, Ravenkit en Peregrinekit, het nest verlaten. Waren ze er wel klaar voor? Was zij er klaar voor, klaar om terug op te treden als warrior. Silvercloud zat buiten de de nursery en liet haar blik over de groep warriors gaan, die voor de warriorsden zaten. Wie zouden haar twee zonen als mentor krijgen? Er waren veel vragen die door haar kopje echoden. Ze hoopte dat, wie hun mentoren zouden worden, haar zonen goed zouden trainen, dat ze de clan konden beschermen en zich zouden houden aan de warriorscode. Dat ze gewoon een warrior zouden worden die gerespecteerd werd door heel de clan. Nu ze daar aan dacht, minderde haar nervositeit wel wat. Het zou wel goed komen met hen. Een glimlachje verscheen op haar snoetje toen ze Butterstar al zag toetreden en draaide zich om, de nursery in. Bij de oproep van de leader stapte ze naar binnen en begeleidde ze Peregrine en Raven naar buiten en wees hen hun plek aan. Ze zouden vooraan staan, vlak bij de leader, zodat ze maar enkele stappen naar voor moesten komen om vooraan de neus van hun nieuwe mentor aan te raken. Silvercloud ging achter hen staan en liet haar blik even naar Panthergrowl gaan, waarna ze glimlachte toen ze hem gevonden had. Butterstar was ondertussen al begonnen."Naast nieuwe warriors hebben wij ook nieuwe apprentices. De kittens van Silvercloud zijn klaar om mentoren te mogen ontvangen. Ravenkit, Peregrinekit." Haar blik ging terug naar haar zonen, die één voor één naar voren werden geroepen. Peregerinepaw en Ravenpaw. Ze kon zich de dag nog herinneren dat ze hen hun kittennaam gaf. De tijd ging zo snel. Even ging haar bblik naar haar dochter, die iets verder stond. Zij was een moon eerder, op 5moons, benoemd tot apprentice, medicine apprentice. Even beet ze op haar lip toen Raven en Peregrine naar hun mentor toeliepen.Whirlpool en Slithercoax. Whirlpool was een wat oudere warrior, die getraind was door Butterstar zelf, dus deze vertrouwde ze wel. Ze kende hem ook beter dan de andere kater, Slithercoax. Hem kende ze niet zo goed, grotendeels kwam dat omdat hij apprentice was tijdens haar tijd van Queen zijn. Hij was iets langer als een moon benoemd tot warrior. Silvercloud liet haar blik dan ook even bedenkelijk van Slithercoax, naar Butterstar gaan, waarna ze haar kopje even draaide naar Panthergrowl, die zelf ondertussen ook benoemd was tot mentor. Silvercloud zou eerst nog even op krachten moeten komen, voordat ze zelf terug kon optreden als mentor. De zilveren poes ademde even diep in waarna ze naar voren stapten en, net zoals de andere clankatten, de apprentices feliciteerde. Er waren veel apprentices die een nieuwe mentor gekregen hadden dus Silvercloud werd wat voor de voet gelopen, terwijl ze in de drukte zocht naar Ravenpaw en Peregrinepaw om hen persoonlijk te feliciteren. Toen ze zich tussen de massa door had gewrongen, zag ze nog net Peregrine verdwijnen. Silver bleef wat verdwaasd achter, waarna ze zich omdraaide om Ravenpaw te zoeken. Het was zo vreemd om eerst omringd te zijn door je kroost en daarna alleen achter te blijven. Maar zo ging het nu eenmaal Peregrine, Raven en Chivy werden groot. Silvercloud beet even op haar lip. Lionkit zou nu ook de leeftijd van 6moons hebben bereikt, als hij nog leefde.

Oh, wat was hij nerveus en wat stond hij te springen. De ceremonie was begonnen. Zijn moeder had hem en zijn totaal niet geliefde broertje begeleid naar de plek. Zijn zwarte vacht was on fleek, nou ja, zo goed als. Het was goed genoeg en dat maakte hem nog trotser. Hij zou een echte warrior gaan worden, goed en sterk voor de clan. Hij stond vooraan, samen met zijn broertje en de ceremonie ging verder. "Naast nieuwe warriors hebben wij ook nieuwe apprentices. De kittens van Silvercloud zijn klaar om mentoren te mogen ontvangen. Ravenkit, Peregrinekit." Ravenkit hief trots en fier zijn kopje. Hij was er klaar voor. Ja, hij was zenuwachtig, maar wou dat heel de clan zag hoe sterk hij was, hoe zelfverzekerd en hoe klaar hij hier voor was. Butterstar sprak tegen hen en vroeg of ze er klaar voor waren, net als hun mentoren. "Ravenkit, tot op de dag dat jij jouw warrior naam mag ontvangen zal jij Ravenpaw heten. Jouw mentor zal Whirlpool zijn. Peregrinekit, ook jij zal vanaf vandaag Peregrinepaw heten. Jouw mentor is een jonge warrior maar hij zelf heeft een uitstekende training gehad, je zal veel van Slithercoax kunnen leren." Was Whirlpool geen zoon van Butterstar? Dat maakte hem wel weer trots. Hij kreeg de zoon van Butterstar als mentor toegewezen. Al had Slithercoax, die zijn broertje gekregen had, hem ook wel gezind. Maar goed, hij had tenminste de zoon van de leidster. Dat moest genoeg zeggen over zijn mogelijke toekomst! Met trots geheven kop trippelde Ravenpaw naar de warrior toe en raakte zijn neus aan. Toen zag hij zijn moeder, waarvoor hij had gezien hoe Peregrinepaw meteen verdween samen met Slithercoax. Nee! Hij begon toch niet eerder met trainen? Toch drukte hij even zijn kopje tegen zijn moeder aan. "Ik zal je trots maken, mam," grijnsde hij. "En Whirlpool zal mij daarbij helpen, of niet?" Vervolgde hij, zijn blik naar de warrior toe latend gaan. "Zullen we zo beginnen?" Hij wou ook beginnen, want hij wou beter worden en zijn en ook blijven dan Peregrinepaw. Ravenpaw zag er daarom ook een beetje gehaast uit.