Cold stones {Snowpaw}

Glazepaw was voor het eerst bij de net teruggewonnen Sunningrocks gaan kijken. De geur van Riverclan hing er nog steeds, maar werd overheerst door verse Thunderclan geuren. Het voelde vreemd, zo zonder bladeren en bomen boven je hoofd, maar de zon scheen hier wel heerlijk fel. Voorzichtig zette hij een stap vooruit. De rotsen voelden koud aan zijn tenen. Die Riverclanners waren waarschijnlijk wel gewend aan die kou vanwege het water waarin ze zwommen. Hij zette zich schrap en sprong naar een hoge steen. Helaas bleven zijn klauwen niet haken in de rots en het liet alleen maar strepen achter.

Snowpaw eerst

Wat onwennig sprong Snow van steen tot steen. Het was ook voor haar de eerste keer dat ze voet zette op de zogenoemde Sunningrocks. Ze was nog niet eens geboren toen Firestar overleed en Riverclan de Sunningrocks in hun territory nam. En nu het weer van hun was nam ze graag een kijkje. En ze was niet de enige. Een iets jongere kater was er ook, die de oude apprentice herkende als Glazepaw. Een glimlach krulde om haar lippen toen ze op de ander af stapte. "Hoi!" miauwde ze even enthousiast als altijd.

''Hoi!'' Miauwde een half bekende stem vanaf zijn zij. Onee, wat gênant. Had iemand zijn falende poging om stoer te zijn gezien. Het was Snowpaw, een oudere apprentice. Door haar vrolijkheid mocht Glazepaw haar al meteen. ''Hey Snowpaw.'' Antwoordde hij even enthousiast. Er was niks mis met enthousiasme, toch? Een beetje vrolijkheid was wel fijn in deze tijd van oorlogen. Aangezien Snowpaw ouder was dan hem, en een meisje was, probeerde hij het nog een keer om op te hoge rots te springen. Gelukkig lukte het deze keer wel. De Bengaalse kater keek trots rond. Je kan best veel zien vanaf hier, maarja, hij was dan ook niet de grootste dus voor hem was het best hoog. Klimmen in bomen kon hij nog niet zo goed dus hij was nog nooit heel hoog geweest. ''Het uitzicht is prachtig.'' Snorde hij naar de witte kattin. Helaas vergat hij zijn evenwicht te bewaren en hij kukelde zo naar beneden, op zijn poten belandend, dat wel. Beschamend glimlachde hij naar de oudere apprentice.

Snow knikte vrolijk toen Glazepaw haar begroette. Ze had wel door dat Glazepaw zonet viel van de rots, maar zo te zien was alles nog goed met hem en dus negeerde ze het. Echter deed de jongere apprentice nog een poging, die lukte, en keek Snowpaw vrolijk omhoog. ''Het uitzicht is prachtig.'' snorde deze, en Snowpaw kwam dichterbij. Ze was van plan om ook op de rots te springen, maar voor ze de kans had donderde de ander er weer af. "Lekker bezig?" sprak Snowpaw geamuseerd. Ergens genoot ze er best wel van dat ze nu één van de oudste, en ook grootste apprentices was en daardoor sommige dingen makkelijker kon. "Je moet wel onthouden om je staart te gebruiken, hé. Die hebben niet voor niks." ging ze met een grote, speelse grijns verder. Ze zette zich met krachtige poten af, en landde glijdend op de rots. Maar ze hervond haar evenwicht, en draaide zich om zodat ze naar Glazepaw kon kijken. "Kijk, zó doe je dat." sprak ze vrolijk.

''Lekker bezig?'' Was het antwoord van Snowpaw die met een speelse grijns naar hem keek. ''Je moet wel onthouden om je staart te gebruiken, hé. Die hebben niet voor niks.'' Glazepaw knikte. Aha, dus daarom heb je een staart. Dat is best logisch eigenlijk. ''Ik heb nog geen mentor.'' Verklaarde hij. De sneeuwwitte poes sprong sierlijk op de grote rots en draaide zich lachend om. ''Kijk, zó doe je dat.'' Miauwde ze vrolijk. Glazepaw glimlachde. ''Cool!'' Nu probeerde hij het nog een keer. Deze keer gebruikte hij zijn staart en, het lukte! Hij kwam naast de mede-apprentice tot stilstand.

Snowpaw keek nog steeds met een vrolijke grijns om haar lippen naar de ander. "Ik heb nog geen mentor." verklaarde deze op zijn beurt. Even fronste de witte poes. Maar, hij was toch al een tijdje apprentice, niet waar? Maar al snel merkte ze dat de ander naast haar stond, op de rots. Snel draaide Snow zich naar Glazepaw toe en keek oprecht trots. Ze vond het echt fijn dat ze anderen wat bij kon brengen. "Goed gedaan!" snorde ze blij. "Hoe oud ben je eigenlijk? En waarom heb jij geen mentor?" vroeg ze vervolgens nieuwsgierig.

''Goed gedaan!'' Snorde de kattin vrolijk. Glazepaw glimlachte bescheiden. ''Hoe oud ben je eigenlijk? En waarom heb jij geen mentor?'' Vroeg Snowpaw met een nieuwsgierige blik in haar blauwe ogen. ''7 Manen.'' Antwoordde hij terwijl hij even met zijn oortjes wiebelde. ''Er zijn te weinig warriors die mentor willen zijn.'' Legde hij vervolgens uit. Dat was best jammer, hij wilde graag leren. Gelukkig was zijn grote zus, Firedance, er nog. Zij leerde hem af en toe wat coole trucjes. Mistgaze was ook slim, maar zij was een Medicine Cat. Daar had hij als toekomstige warrior niks aan. En Whifflepaw? Tja, die had al wel een mentor. Maar heel braaf was ze niet.

Snowpaw knikte toen ze antwoord op haar vraag kreeg. Wat sneu zeg, te weinig warriors voor een mentor. Snow keek de ander meewarig aan. "Oh, wat jammer." sprak ze. "Misschien kan ik je wat leren? Ik bedoel, ik word de aankomende ceremonie warrior." ging ze met een glimlachje verder. Haar eigen mentor, Lightningdragon, deed niet zo veel met haar. Niet dat ze het erg vond, aangezien ze het meeste al van Jewelgleam en Cinderdance geleerd had. En Silverstar had Hazel en haar al verteld dat ze de volgende ceremonie warrior zouden worden, en mogelijk ook een apprentice zouden krijgen vanwege te veel apprentices.

''Oh, wat jammer.'' De kattin leek oprecht medeleven te tonen. ''Misschien kan ik je wat leren? Ik bedoel, ik word de aankomende ceremonie warrior.'' Glazepaw's oren schoten verrast omhoog en hij viel bijna van de steen af. ''Super cool! Ik bedoel.. dat zou heel fijn zijn.'' Hij wilde zo graag ook een warrior worden. Met al dat coole vechten voor de clan enzo. En misschien werd hij wel leader!

Sorry dat het zo kort is.

_{''Super cool! Ik bedoel.. dat zou heel fijn zijn.'' Met een brede grijns keek Snow de jongere kater aan. De enthousiasme van de ander was zo duidelijk te horen, zelfs een mousebrain zou dat begrijpen. Snow ging zitten en sloeg haar sierlijke staart over haar voorpoten. "Oké, dan zullen we beginnen met de standaard vraag," begon ze vrolijk, terwijl ze de ander nieuwsgierig aankeek. Ja, wat zou hij allemaal hebben geleerd? Of had hij überhaupt al iets geleerd? "Wat heb jij tot nu toe al geleerd?" vroeg ze, met haar kopje schuin. Ze verwachtte dat Glazepaw al een tour door het territorium had gehad; anders zou het wel héél knap zijn dat hij hier terecht was gekomen zonder te verdwalen.

- nevermind! c:}

Glazepaw volgde haar voorbeeld en ging ook zitten. ''Oké, dan zullen we beginnen met de standaard vraag.'' Begon de oudere apprentice vrolijk. ''Wat heb jij tot nu toe al geleerd?'' Vroeg de witte kattin met haar kopje een beetje schuin. Glazepaw dacht even na terwijl hij met zijn oortjes wiebelde. ''Mijn grote zus heeft me een beetje leren vechten.'' Miauwde hij. Dat was zo leuk! Firedance was echt een stoere krijgster. ''En met Flintpaw heb ik het territorium verkent.'' Flintpaw was ondertussen een goede vriend geworden. Ook Eveningkit zat bij zijn vriendengroepje, en misschien kwam Snowpaw daar wel bij.

Snow luisterde met belangstelling naar hoe Glazepaw er voor stond. Dit was echt leuk, anderen proberen iets te leren! ''Mijn grote zus heeft me een beetje leren vechten.'' begon de ander met zijn opsomming. De oude apprentice knikte, oké, dat was misschien dan niet nodig. Gelukkig maar, aangezien Snowpaw zelf niet de allerbeste was in vechten. ''En met Flintpaw heb ik het territorium verkent.'' besloot de ander uiteindelijk. Bij de naam van Flintpaw te horen, voelde ze haar hart bonken in haar keel. Met een frons staarde ze voor zich uit. Waarom voelde ze zich zo raar? Wat was dit in vredesnaam? Wat gedesoriënteerd schudde ze haar kop, en keek Glazepaw weer aan. "Oké, goed.." begon ze, en schraapte even haar keel. "Eh, wat dacht je van wat jachttechnieken?" opperde Snow en ging overeind staan. Ja, jagen, daar was ze goed in. En ze vond het bovendien ook leuk, en misschien dat ze haar enthousiasme op Glaze kon overbrengen.

Snowpaw leek even afgeleid, maar schudde haar kop. ''Oké, goed..'' Ze schraapte haar keel. ''Eh, wat dacht je van wat jachttechnieken?'' Vroeg de sneeuwwitte poes waarna ze overeind ging staan. ''Ja leuk.'' Miauwde Glazepaw blij. Hij bukte omlaag, schudde zijn kont en sprong van de steen af. Nu verloor hij zijn evenwicht gelukkig niet. Nu ging hij zitten en wachtte geduldig af tot Snowpaw hem iets zou leren. Hij zou gaan jagen! Als een echte warrior! Supergaaf.

_{"Ja leuk" miauwde de jongere apprentice blij. Met een klein grijnsje keek ze toe hoe de ander erg galant de rots afsprong. "Goed. Ben je er klaar voor?" Het was niet echt een vraag, en Snow verwachtte ook geen antwoord. Met een klein rukje van haar staart draaide ze zich om om weer wat richting het bos te lopen. "Open je mond, en neem de verschillende geuren in je op." commandeerde ze Glaze. Hopelijk rook hij wat zij ook rook. Muis!

- kort, sorry ;-;}

Snowpaw kwam ook van de rots af. ''Goed. Ben je er klaar voor?'' De bengaalse kater knikte hevig. Hij moest niet té enthousiast worden, jagen was een serieus iets, toch? Dus volgde hij de oudere kattin plechtig met een opgeheven hoofd. ''Open je mond, en neem de verschillende geuren in je op.'' Miauwde de sneeuwwitte poes op een bevelende toon. Niet dat dat hem iets uitmaakte, hier leerde hij tenminste iets van. Gehoorzaam opende hij zijn mond, iets té ver. Het leek net een grot nu. Toen volgde er een harde nies, die vogels deed opvliegen. Schuldig keek hij rond. Had hij de prooi weggejaagd? Oepsie.

_{Glazepaw sperde zijn bek iets te wijd open. Het was best wel grappig om te zien, en Snow onderdrukte een lach. Zelfs Snow schrok van de harde nies die volgde, en achter haar vlogen er vogels haastig op. Snel ademde ze de lucht in, bang dat de muis ook gevlucht was. Gelukkig was die geur er nog steeds. "Gezondheid" miauwde ze geamusseerd. Ze keek Glaze aan, en ergens herkende ze zich zelf er heel hard in. Zo zou ze ook zijn, als ze indruk wilde maken op iemand. "Probeer het nog eens, en dit maal met je bek ietsjes minder wijd opengesperd." ging Snow op een vriendelijk toon verder. Glazepaw had in ieder geval de juiste houding, tot nu toe.}

"Gezondheid." Snorde Snowpaw geamuseerd. Gelukkig was ze niet boos. In tegendeel, ze leek het wel grappig te vinden. "Probeer het nog eens, en dit maal met je bek ietsjes minder wijd opengesperd." De kater knikte en probeerde het nog een keer. Zijn bek deed hij open, maar niet zo wijd als net. Nu concentreerde hij zich op de geuren van het bos. Hij herkende de geur van gras, Thunderclan natuurlijk en... muis! "Ik ruik muis." Fluisterde hij, bang om het diertje weg te jagen. Deze geur herkende hij van de prooistapel. En muis smaakte erg lekker!

Snowpaw merkte dat Glazepaw haar instructies braaf opvolgde. Zijn bek ging weer open -welliswaar niet zo wijd als zonet-, en al gauw rook hij net zoals haar een muis, en niet zo ver van hen ook. "Goed zo!" snorde ze zachtjes. Eenmaal dat gedaan had keek ze naar de richting waar de geur vandaan kwam. "En nu moet je héél goed kijken naar hoe ik dit muisje ga vangen. Kijk naar mijn sluiptechniek, en dan vertel ik je zo hoe jij moet sluipen." miauwde ze, waarna ze haar concentratie richtte naar het diertje, wat toch nu toe nog niks te vrezen had. Ze dook ineen, en met lichte, langzame passen ging ze op de muis af. Ze hoorde het hartje al kloppen, en ze dook nog lager op haar poten, om zich vervolgens krachtig af te zetten. Ze sprong op de muis, die geen kant meer op kon. Met een snelle, maar dodelijke, beet lag het muisje levenloos op de grond. Trots draaide ze zich om. "En, heb je goed gekeken?" miauwde ze vrolijk.

"Goed zo!" Snorde Snowpaw zachtjes. Ze keken naar waar de geur vandaan kwam. "En nu moet je héél goed kijken naar hoe ik dit muisje ga vangen. Kijk naar mijn sluiptechniek, en dan vertel ik je zo hoe jij moet sluipen." De bengaal knikte en keek aandachtig naar de witte kattin. Ze zakte in een sluiphouding en sloop langzaam op het muisje af. Even stond ze muisstil, en toen zette ze zich krachtig af en beet de muis in een keer dood. Met een trotse blik draaide Snow zich om. "En, heb je goed gekeken?" Sprak ze vrolijk. Glazepaw knikte. "Dat was echt gaaf." Miauwde hij bewonderend.

"Dat was echt gaaf." zei Glazepaw, en Snowpaw's glimlach werd nog breder. "Dank je..." miauwde ze blij, en ze ging naast Glazepaw zitten. Ze legde de muis neer en maakte een kuiltje. "Regel 1: je mag nooit, maar dan ook nooit eten wanneer je jaagt. Hoe hongerig je ook bent." sprak ze, alsof het niets was. "Maar voor dat jij gaat jagen, ga ik jou leren sluipen!" ging ze opgewekt verder. Ze stond weer op, en keek Glaze uitdagend aan. "Is zien hoe snel jij dit leert."