Better than ever {Drill}

Oceanbreeze was nog maar net Warrior geworden en nu al deed ze meer dan ze ooit had gedaan. Echt vermoeid was ze echter niet, ze genoot van elke seconde en kon zich prima vermaken met het jagen en het trainen van haar Apprentice. Ook was ze nu al vaker gevraagd aan een patrouille mee te doen of in dit geval een drill. Ze had natuurlijk meteen ja gezegd, zeker omdat ze wist dat ze niet de beste en dapperste was en vast wel op vele vlakken zichzelf nog dingen kon leren. Dingen die ze haar Apprentice ook mee zou willen geven. Ze kwam haar nieuwe slaapplek met soepele stappen uit waarna ze richting Bronzemask en Neverland liep. Met een vriendelijk knikje groette ze de twee andere katten terwijl ze zichzelf uitrekte. Ze keek Neverland met een glimlachje aan. Hem kwam ze de laatste tijd ook vaak tegen...

Oceanbreeze hoorde op hetzelfe moment als Bronzemask een maar al te bekend geluid. Met grote ogen keek ze op terwijl ze haar oren spitste en overduidelijk meteen wakker schrok. Was dat een van de twoleg dieren waarvan ze nog nooit notitie had genomen. Ze onderdrukte een rilling terwijl ze naar het dier zocht. Het was een wollig, wit beest. Een schaap dus, als ze zich goed herinnerde hoorde die normaal achter een afrastering te staan. Zuchtend en ietwat opgelucht haalde ze adem. Het at gras dus zou niet zo snel hun doodbijten, vossen en dassen daarentegen...wel. "Jongens? Ik sta aan de andere kant van het schaap." Mauwde een kat met een bekende geur. Dat moest dan vast Walnutdrop zijn. Misschien was dat de reden waarom het witte beest in beweging was geraakt. Ietwat nieuwsgierig, want dat was de jonge kattin wel, liep ze om het beest heen dat hierdoor een luid geblaat liet horen en aan de kant sprong. Verrast keek ze er na. "Eh...Goedemorgen??" Besloot ze uiteindelijk waarna ze nadenkend naar de anderen keek. Dit had ze niet verwacht op het moment van een drill, misschien sliep ze nog? Wie weet, want een schaap hoorde hier niet thuis. "Als ik nog slaap, maak me dan alsjeblieft wakker." Mompelde de jonge kattin. Voordat ze enkele stappen terug deed in de hoop dat ze wat afstand kon bewaren tussen haar en de schaap. Het zag er niet meteen bedreigend uit, maar was groot genoeg om toch wat respect en angst voor te houden.

Bronzemask en Neverland leken haar op de poot te volgen. Ze liepen rustig om de schaap heen, tenminste zo rustig als het maar kon. Want de schaap leek ze niet al te aardig te vinden, al leek het wollige dier hun wel interessant te vinden. Nu, Oceanbreeze keek haar ogen ook uit terwijl ze Walnutdrop vond, inderdaad achter dat beest. Het dier liet een luid geblaat horen, en ook Bronzemask leek het geen fantastisch geluid te vinden. Oceanbreeze kromp nog net niet in elkaar, ze had zeker geen slecht gehoor, vast ook niet het beste maar wist wel dat ze dit beest nu al niets vond. Dat en dat waarschijnlijk twolegs naar het beest op zoek gingen, ze hadden namelijk schapen nog nooit in het wild tegen gekomen. Oceanbreeze hoopte ergens dat ze nog sliep, dan wist ze tenminste zeker dat ze niet nog eens ongewild in de problemen kwam. Twolegs waren voor haar de ultieme vijand, afgezien van katten als Bloodclanners natuurlijk. "Moeten we dit aan Everstar melden? Hij is heel dicht bij de kampingang en kan zomaar een kitten platwalsen, denk ik." Mauwde Bronzemask, de leider van deze drill. Meteen keek Oceanbreeze richting het grote wollige dier. Het wollig maakte dat het er nog lief uitzag maar dat gewicht zou een kitten zeker pletten, iets dat ze geen enkele kat wou laten ervaren. Misschien was het inderdaad het beste als Everstar ervan op de hoogte was. "Waar pluisje zijn, zijn tweebenen..." Mauwde Neverland, iets waardoor Oceanbreeze meteen haar mond opende en snoof. Ze rook geen twolegs in de buurt, nog niet in ieder geval. Anders hadden ze een nog groter probleem, namelijk het kamp verstopt houden voor de twolegs en hun jonkies. De groene ogen van Neverland leken ook bijzonder alert terwijl hij de omgeving net als Oceanbreeze scande. Nu hoorde ze Walnutdrop ook haar woordje inbrengen. Ze waren het in ieder geval wel over dit pluizige probleem eens. "Misschien moeten we dan inderdaad Everstar waarschuwen." Verklaarde Walnutdrop. Ergens was deze hele situatie iets waarom Oceanbreeze normaal gesproken in haar dromen zou lachen, nu was er niets grappigs aan behalve dan dat ze werkelijk hardop zichzelf afvroeg of ze nog sliep natuurlijk. Niet dat ze ooit een droom had gehad met schapen erin, meer eens kon het altijd de eerste keer zijn. Walnutdrop gniffelde terwijl ze een poot in haar flank voelde, gespeeld geërgerd keek ze de andere kattin met een grijns op haar gezicht aan. "Je bent wakker." Verklaarde de ander waarna ze zuchtte. "Dan weet ik niet hoe Everstar op gaat kijken wanneer we het hebben over loslopende schapen." Mauwde ze nadenkend. Zou de leider hun wel geloven, want normaal waren er toch meer... oh fijn. Ze hoorde nog meer geblaat waardoor ze nerveus met haar staart zwiepte. "We hebben nog meer wollig bezoek..."