Life in the sun [Open]

Jak, wat haatte hij toch dit warme, kleffe weer. De zomer kon wat hem betrof plaatsmaken voor een tweede herfst. Of een winter, nog liever. Of eigenlijk ook niet. De herfst was nat, wat niet fijn was met zijn lange vacht. De zomer en lente waren warm, wat niet handig was met zijn lange, zwarte vacht en de winter was oké, alleen als het sneeuwde was het haast onmogelijk om voor hem te jagen. Hij hield gewoon van koele dagen, maar daar leek niemand echt rekening mee te houden.
Hij had zich maar verstopt in een of andere boom aan de rand van een tuin waar, aan de geur te ruiken, een kittypet woonde. Het deerde hem vrij weinig, zolang hij hier maar rustig verkoeling kon zoeken. Dat leek echter ook niet het geval te zijn; het kattenluikje ratelde en een rossige kater stapte de deur uit. Hij was prima gevoed en zag er gezond uit, een typische kittypet. Jinx grinnikte. "Zo, een kittypet die zowaar zijn huis uit durft, dat zie je niet vaak." Klonk zijn stem spottend vanuit de boom. "Joehoe, hier ben ik." Vervolgde hij om hem duidelijk te maken waar hij zich bevond. Hij kon wel een iets leuks gebruiken.

Het duurde niet lang of hij hoorde een stem. ''Zo, een kittypet die zowaar zijn huis uit durft, dat zie je niet vaak.'' Zoekend keek hij om zich heen. ''Joehoe, hier ben ik.'' . Zijn hart begon sneller te kloppen toen hij de kater in de boom zag. Hij had een zwarte vacht, groene ogen en een halsband vol met tanden. Waren dat echte tanden? Nee, dat zou onmogelijk zijn! bedacht Cliff zich snel. De andere kat deed hem ook helemaal niet denken aan een huiskat, hij rook niet naar twolegs, eerder naar.. het wild. En de woorden die hij gebruikte.. wat was nou weer een ''kittypet?'' Aan de toon waarop de kater het had gezegd klonk het niet echt als iets goeds.. Maar voor de zekerheid ging Cliff het toch vragen. ''Wat is een kittypet?''

Oh gut ja, dat was waar ook. Huiskat, geen kittypet. Hij had het woord overgenomen van de clans en de elite, eigenlijk best slecht. De kater legde zijn kop op de tak en liet een poot naar beneden bengelen, terwijl zijn geel-groene ogen neerkeken op deze kitty- nee, huiskat. "Kittypet, huiskat, nutteloos... Het komt allemaal op hetzelfde neer." Een spottende uitdrukking kwam op zijn gelaat. "Hebben de clans je nog nooit over het woord verteld?" Meestal waren ze juist erg eager om kittypet's erop te wijzen dat ze nutteloos en dom waren. Net als Jinx nu eigenlijk probeerde te doen, heh.


--IPad postje

Het antwoord van de ander hielp hem niet verder. Hij keek toe hoe de kat in de boom veranderde van houding.  ''Kittypet, huiskat, nutteloos... Het komt allemaal op hetzelfde neer.'' Nutteloos? vroeg Cliff zich af. Was deze kat hem nu serieus aan het uitschelden? Snel probeerde hij een comeback te bedenken. Misschien kon hij iets zeggen over de enge halsband van de kater - ook al vond Cliff hem ergens wel cool. Maar voordat hij de kans had praatte de kat alweer verder. ''Hebben de Clans je nog nooit over het woord verteld?'' Wat was in hemelsnaam nou weer een Clan? Iets in hem vertelde hem dat hij waarschijnlijk weer een vaag antwoord zou krijgen, maar dat hield hem niet tegen. ''Wat is nou weer een Clan?''

'Wat is nou weer een Clan?''De onwetendheid van de kat was haast vermoeiend. Jinx zuchtte duidelijk hoorbaar en haast geïrriteerd. "Je bent zeker nieuw hier of niet?" Echt op een antwoord wachtte de zwarte kater echter niet. "Je hebt geluk om zo'n behulpzame kater als ik tegen te komen, vriend."Zijn woorden klonken verdacht sarcastisch. "Het bos hier verderop? Daar wonen vier zogehete 'clans'. Dit zijn groepen van wilde boskatten, vele malen groter, sterker en bloeddorstiger dan huiskatten zoals jij. Ze zijn mager en snel en verscheuren iedereen die op hun terrein komen. Dus als ik jou was, zou ik dat bos met rust laten." Een vals glimlachje begon zijn lippen te sieren. "Maar er is nog een 'clan'. De Bloodclan, of de elite. Naast deze katten zijn de boskatten allemaal lieve schatjes. Ze doodden kittypets voor de lol, vechten honden voor de kick daarvan en hebben er geen problemen mee om kittens om het leven te brengen. Dat was wel genoeg dagelijke propaganda voor de arme kittypet. "Dus als je ooit een grote, enge kat met een halsband vol honden tanden tegenkomt, zou ik heel erg uitkijken als ik jou was." Met glimmende ogen keek hij de kater aan, zich afvragend hoe hij hierop zou reageren.

De chagerijnige kater tegenover hem hield niet op. Hij zuchtte luid, alsof hij Cliff expres duidelijk wilde maken hoe dom hij was. Cliff vond dat vreselijk irritant, maar hij hoopte op een uitleg, dus zei hij maar niets. ''Je bent zeker nieuw hier, of niet?'' begon de kat. Cliff opende zijn bek om te antwoorden, maar de kat ging alweer door: ''Je hebt geluk om zo'n behulpzame kater als ik tegen te komen, vriend.'' Het sarcasme droop er vanaf. Was deze kat altijd in zo'n slechte bui? ''Het bos hier verderop? Daar wonen vier zogehete 'Clans. Dit zijn groepen van wilde boskatten, vele malen groter, sterker en bloeddorstiger dan huiskatten zoals jij. Ze zijn mager en snel en verscheuren iedereen die op hun terrein komen. Dus als ik jou was, zou ik dat bos met rust laten.'' Na zijn uitleg glimlachte de kater gemeen, en Cliff twijfelde of het verhaal wel waar was. Welke katten zouden ooit een leven vol vechten kiezen over een makkelijk leven met eten, drinken, rust en zon? Maar dat was nog niet alles, de ander ging gewoon door. ''Maar er is nog een 'clan'. De BloodClan, of de Elite. Naast deze katten zijn de boskatten allemaal lieve schatjes, ze doden kittypets voor de lol, vechten honden voor de kick daarvan en hebben er geen problemen mee om kittens om het leven te brengen.'' Bij ieder woord dat deze kater zei geloofde Cliff er minder van. Het klonk als een eng verhaal om jonge kittens uit het bos te houden of zo. Maar toch.. de halsband van de ander, zijn littekens, de geur van het wild.. Het was toch wel een soort bewijs, en Cliff twijfelde. Echter probeerde hij geen angst te tonen, dat maakte hem alleen maar zwakker. ''Dus als je ooit een grote, enge kat met een halsband vol honden tanden tegenkomt, zou ik heel erg uitkijken als ik jou was.'' Wacht, deze kat hoorde ook bij de BloodClan of de Elite? De huiskat voelde zijn hart sneller kloppen. Waarschijnlijk had hij gewoon geluk gehad dat deze kat hem nog niet had vermoord of zo. Het gesprek viel even stil, waarna Cliff weer een vraag begon te stellen. ''Okay.. Maar waarom zou je dat willen? Zou je niet liever een leven leiden in een huis, met vers eten en drinken iedere dag, waarbij je kan doen wat je wil en je je niet druk hoeft te maken om andere dingen?'' Zoals het niet verhongeren of vermoord worden door honden of andere katten.. voegde Cliff er in zijn gedachten aan toe.

De kater leek toch even te schrikken bij zijn laatste woorden, dat bleek wel aan zijn grote ogen en de stilte die even viel. Jinx keek geamuseerd op hem neer van boven af, zich afvragend hoe goed gelovig de kater was. Toch bezat zijn verhaal wel een kern van waarheid, vele katten van de Elite waren zo. ''Okay.. Maar waarom zou je dat willen? Zou je niet liever een leven leiden in een huis, met vers eten en drinken iedere dag, waarbij je kan doen wat je wil en je je niet druk hoeft te maken om andere dingen?'' Jinx trok meteen een vies, afkeurend gezicht. "Waarom zou je dat ooit willen."Vroeg hij walgend. "Het speelgoed van een mens zijn, volledig afhankelijk en dan naar de dierenarts gaan om je mannelijkheid te verliezen. Nee bedankt, ik ga liever dood dan iemands speelgoed te worden." Hij snoof afkeurend, maar rook daardoor ook een geur die hij helemaal niet wilde ruiken; honden. Alert stond hij op, wetend dat hij veilig was in deze boom. De kater echter... "Kijk nou, we hebben bezoek."Sprak hij droogjes terwijl er luid geblaf klonk en twee van die walgelijke honden hun kant op kwamen. Als de kater slim was zou hij ofwel zijn huis in rennen ofwel de boom héél snel in klimmen.

De zwarte kater had een heel andere mening dan hij. ''Waarom zou je dat ooit willen?'' vroeg hij met een afkeurende blik. Cliff voelde zich beledigd en zijn staart sloeg heen en weer. Jammer voor hem ging de kater alleen maar verder, en het drong tot Cliff door wat een eikel hij eigenlijks was. ''Het speelgoed van een mens zijn, volledig afhankelijk en dan naar de dierenarts gaan om je mannelijkheid te verliezen. Nee bedankt, ik ga liever dood dan iemands speelgoed te worden,'' miauwde de kater en snoof. Cliff opende zijn bek om te protesteren. ''Luister, ik weet niet of jij het weet, maar niet alle Twolegs zijn zo. Die van mij..'' Hij stopte toen hij een al te bekende geur rook. Honden. Hij spitste zijn oren en sperde zijn ogen om rond te kijken. Het geluid van blaffende en grommende honden kwam dichterbij. Paniek vloeide door zijn lichaam. Honden waren op zich niet zo erg, zo lang ze maar rustig waren. Maar als ze boos waren wilde je ze niet tegenkomen. Dan verscheurden ze alles en iedereen op hun pad. ''Kijk nou, we hebben bezoek,'' miauwde de ander droogjes. Hij zat veilig in de boom, en even overwoog de rode kater of hij ook de boom in zou klimmen. Maar een goede klimmer was hij niet, en ook had hij geen zin om bij de zwarte kater in de buurt te komen. ''Succes nog, met je 'wilde' leven,'' miauwde Cliff sarcastisch naar de ander voordat hij zich omdraaide en terug naar zijn huis rende. Hij ging door het kattenluikje en wist dat hij hier veilig was.

[Cliff is het topic uit, tenzij Jinx hem naar binnen gaat volgen o.i.d ]