Rats & Kittypets (Everstar)

De jonge kattin was vooral goed in jagen geworden de afgelopen manen.Vechten ging nu ook steeds beter, de snelheid en behendigheid had ze, alleen de angst hield haar zo nu en dan nog tegen in actie te komen. In haar jonge leven had ze nog nooit echt in een groot gevecht mee gevochten. Al was Everstar wel met een patrouille op pad gegaan naar Riverclan om hun te wreken voor haar halfbroer's dood. Dat Riverclan en Windclan nu niet de beste vrienden waren, was haar meer dan duidelijk. Toch had ze daar niet veel over te melden, over het algemeen bleef ze op redelijke afstand van de grenzen als ze alleen was en als ze wel dichterbij kwam ging ze nooit een gevecht aan met de buitenclanse katten. Tenminste niet vrijwillig. Ze startte ze nooit en zou enkel reageren als ze zichzelf of haar clan moest verdedigen. Dus toen ze een rat was tegen gekomen zodra ze een veldmuisje wou vangen, het derde prooi dat ze had gestalkt die dag, was ze in het midden van de jacht gestopt en had ze de vieze rat achtervolgd. Een heel eind had ze gerend, soms bijna op haar snelst. Waarna ze uiteindelijk in een Twolegplace kwam. Daar had ze met een oude en relatief vriendelijke Kittypet gesproken over de rat die daar waarschijnlijk vandaan was gekomen. Nu ze wat informatie had verzameld in het korte maar nuttige gesprek was ze weer terug richting Windclan gerent. Ze sprintte zo snel als ze kon, zeker omdat ze verwachtte gemist te worden en zichzelf niet in de problemen wou werken. Daarbij had ze enorme haast het nieuws aan Everstar te vertellen voordat die haar zou missen en haar op haar kop zou geven. Hijgend kwam ze uiteindelijk op bekend terrein. Nu moest ze enkel nog vlug door het hoge gras een weg banen naar het kamp. Een weg die ze al vaak had genomen. Met bijna dansende passen liep ze met opgeheven kop het kamp in. Niet zo stellig als sommige andere katten, maar duidelijk genoeg om te laten blijken dat ze niks geks had uitgevreten. Gelukkig had ze die dag al wat prooi binnen gehaald en op de prooihoop gelegd, waardoor ze nu niet had hoeven jagen op de terugweg. Met zwoegende flanken trippelde ze naar de bekende den van haat Leader. Ze bleef er even staan terwijl ze diep ademhaalde. 'Everstar!' Riep ze op heldere toon uit, met een ietwat urgente stem. 'Ik moet u spreken,' vervolgde ze daarna waarna ze haar kop naar binnen stak en wachtte op antwoord. De serieuze glans in haar ogen vertelde dat ze belangrijke informatie had.

Everstar was gelukkig aanwezig in het kamp, anders zou het zoeken langer hebben geduurd. Niet dat ze in een direct gevaar waren, zover ze wist maar hoe sneller de andere katten het wisten, hoe beter. Een rat was niet iets om lichtjes op te nemen. Waar één rat was, waren er vaak meer. 'Kom binnen,' zei de desbetreffende rode kattin meteen, waarschijnlijk had ze wel door dat Oceanpaw een groot stuk had gerend en ook belangrijke informatie bij zich had. 'Vertel, wat is er?' Vroeg de Leader er snel achteraan. De jonge gestreepte kattin trippelde meteen de den binnen waarna ze voor de rossige kattin plaats nam. 'Ratten, ik heb een rat terug gevolgd naar een Twolegplace. Nadat ik er eentje zag tijdens het jagen. Een oude Kittypet, Mr. Tips genaamd, heeft me verteld dat ze in die Twolegplace de laatste tijd wel meer ratten hadden.' Mauwde ze snel waarna ze met doordringende blauwe ogen naar haar Leader keek. 'Waar een rat is, zijn er vast meer..' mompelde ze zachtjes. Ratten waren nooit leuk, ze had geluk gehad dat de rat haar niet had aangevallen, zeker met haar verleden van verstijven tijdens een gevecht. Het was niet bepaald goed nieuws als de ratten zich naar hun territorium zouden verplaatsen, als dat al niet gebeurd was.

Oceanpaw wist dat het misschien niet haar slimste actie was om dichtbij de Bloodclan te komen in haar eentje. Al had ze wel het idee dat ze uit de buurt van hun kamp waren gebleven. Ze had in ieder geval geen Bloodclanners geroken of gezien. Everstar knikte nadenkend. "Bedankt voor de informatie. Ik zal aan Frostfaith doorgeven dat grenspatrouilles het in de gaten moeten houden." Miauwde ze. Het was misschien nog geen echt groot gevaar, alleen was het wel zeker dat het er wel eentje kon worden als ze niet op hun hoede waren. Ze glimlachte enkel bij haar Leader's woorden waarna ze even stil bleef. Niet wetende of Everstar nog meer te zeggen had of niet. "Maar Oceanpaw, je hebt wel een risico genomen door het territorium te verlaten. Ik heb begrepen dat er veel Bloodclanners rondhangen in de buurt van die tweebeenplaats en het is maar goed dat je hen niet tegen bent gekomen. Als je nog eens iets ziet, meldt het dan meteen aan mij of Frostfaith of neem op zijn minst een patrouille mee. Het is nu allemaal goed afgelopen, maar als de kat die je was tegengekomen geen oude kittypet maar een Bloodclanner was geweest, had je een probleem gehad." Mauwde Everstar verder waarna Oceanpaw langzaam knikte. "Ik snap dat," mauwde ze enkel begripvol. Ze had natuurlijk altijd een niet zo vriendelijke kat tegen het lijf kunnen lopen. "Ik zal de volgende keer een van jullie zoeken of tenminste een paar Warriors meenemen." Ging ze verder waarna ze een vriendelijk knikje gaf.