A amber flirt

De rode kater draaide zich om "nou, eigenlijk zocht ik jou maar ik wist niet dat ik jou zocht" Zei hij. "Maak je zinnen niet te moeilijk." Zei ze, geamuseerd wanneer hij zijn nagels ontblootte "is er nog ene belangrijke reden waarom jij hier bent?" vroeg hij. "Niet echt, ik had niet veel te doen, liep langs de grens, zag jouw hopeloze vaardigheden, en verraste je." Antwoordde ze ongeïnteresseerd, terwijl ze met een klauw in de grond kraste. "Moet dat dan?" Vroeg ze simpeltjes.

De onbekende grijnsde voordat hij haar een vraag stelde. "Jij bent een Rogue toch?" Ze knikte langzaam, plagend, alsof hij het anders niet zou begrijpen. "Ik zou dat echt niet hebben gedacht, wat gaf me weg. De niet-clan geur, of dat ik in het territorium voor Rogues liep." Vervolgde ze sarcastisch. Hij moest toch zeker wel kunnen onderscheiden dat zijzelf een vrije kat was, en vooral dat er geen clangeur aan haar hing. De kater was waarschijnlijk nog geen zes manen jonger als haar.

Ze keek de rode kater aan, wachtend op een antwoord. "Ik moest het gewoon zeker weten" zei hij en hij zuchtte. Lola rolde met haar ogen. "Heb jij misschien ooit gehoord van Faithfur?" vroeg hij. "Hoezo?" Vroeg ze, een onduidelijk antwoord gevend. Misschien was deze Faithfur wel belangrijk voor hem, maar wat schoot zij er mee op om gelijk nee te zeggen, misschien kwam ze nu nog wel wat te weten over hem. Lola ging zitten en sloeg haar staart netjes om haar pootjes, genietend van de zon die haar ruggetje verwarmde.

De kater ging tegenover haar zitten. "Het is mijn moeder, ze heeft me zes manen geleden uit het niks verlaten en dus zoek ik haar." vertelde haar. Hij keek in haar ogen, terwijl ze de korte pijnlijke blik in haar ogen verborg. Haar eigen moeder was vermoord toen ze een kitten was. "Ik ben Amberpaw trouwens, Jij?" Vervolgde hij. "Lola. Er is tenminste nog hoop dat de jouwe nog leeft." Zei ze simpel, als of het haar niet veel uitmaakte.

Na haar antwoord reageerde Amberpaw met een verontschuldiging. "Maakt niet uit. Hoe moet jij dat nu kunnen weten." Wuifde ze het weg. De kater was wel oké, dus had ze nu geen reden om echt boos op hem te worden. "Sorry, maar ik ken haar niet, misschien mijn vader wel, ik zou het niet weten. Al gok ik van niet. Echter zou ik als ik jou was niet naar hem toe gaan, BloodClan." Zei ze, niet echt hulpvol.

Hij vroeg haar hem op de hoogte te houden als hij iets van zijn moeder zou horen. "Ik zou het niet weten. Ik weet geen eens of ik je ooit nog eens tegenkom." Antwoordde Lola. Hij had daar waarschijnlijk niet eens over na gedacht. Het was niet zo dat ze onaangeraakt het territorium van een clan kon inlopen, laat staan het kamp. "Denk je ooit wel eens na voor je iets zegt. Dat zou je wel moeten doen, vooral bij Rogues en Bloodclan." Zei ze, een hint van sarcasme te horen in haar stem.

Amberpaw wees uit dat ze het verkeerd had verstaan. De zwart-witte poes voelde haar wangen wat warm worden. "Oh ja natuurlijk." Zei ze snel. "Maar waarom ga je haar niet gewoon zelf zoeken, als je toch geen familie meer hebt die je aan je clan bind? Waarom wordt je ook niet gewoon een rogue?" Vroeg ze hem, wat nieuwsgierig.

De kater zuchtte voor hij antwoordde. "Zelfs zonder familie heb ik nu een groep die voor elkaar zorgt en elkaar beschermd, natuurlijk heb ik wel eens na gedacht maar ik heb al vanaf mijn kittentijd hier geleefd en ik zou het niet willen opgeven tenzij mijn hele clan uit elkaar zou vallen" legde hij uit. Lola rolde weer met haar ogen. "Dat heb ik ook, ik heb namelijk een heel uitgebreide familie, heel veel half familieleden. Maar doe wat je wilt, het enigste wat ik weet is dat als je hier blijft, je haar nooit zelf zult vinden. En stel je voor als ze je niet wilt zien, en iemand anders verteld haar dat haar zoon naar haar zoekt wat denk je wat ze zal doen. Ze zal zo ver mogelijk weg gaan." Vertelde ze Amperpaw.

Amberpaw knikte. "Ik weet het, maar ik kan de clan niet verlaten want stel dat ze me niet meer wilt zien, dan heb ik niemand meer om naartoe te gaan" zei hij terwijl hij naar het roque terretorium keek. "als ik toestemming kreeg om te gaan zou ik het doen" Ze snoof. "Alsof je dat ooit gaat krijgen. Je kunt ook gewoon een verdwijning in scene zetten." Zei ze sarcastisch. "Maar ik zal doen wat je me hebt verteld, al lijkt het me onwaarschijnlijk dat als ze je verlaat dat ze je nu zoekt, of gelijk terug wilt."