[Special Patrol 2] Further Rat Investigation

De grote poes ging zitten naast de deputy en wachtte tot de rest van de patrouille aankwam en ze konden vertrekken. De andere warriors die hij had geroepen waren allemaal ouder dan haar, en ergens was ze misschien een ietsie pietsie nerveus - maar dat schudde Winddancer snel weg; Ze was deel van hun, ze was ook een Shadowclan warrior, en nu ze 20 manen was eindelijk geen young warrior meer.

Dauntrose wachtte naast Winddancer. Haar ogen hadden iets meer glans gekregen. De patrouille zette haar op andere gedachten. Seversnake stond ook nog dichtbij, maar had zich nog niet aangesloten. Waspsting was nergens te bekennen. De poes draaide haar kopje naar Tallshadow. "We zullen veel moeten eten om ze allemaal weg te krijgen", grapte ze. Het puntje van haar staart bewoog en haar mondhoeken trokken iets naar boven. Lang geleden dat ze da had gedaan. "Als er echt zo veel zijn, wat moeten we dan doen? Wat denk jij?", vervolgde ze iets serieuzer. De vraag was naar Wind gericht, die voelde zich net iets minder op haar gemak.

Seversnake was verrast geweest door de spontane reactie van Lurkingshade, maar had er geen aandacht aan gegeven. De grap van Dauntrose ontging hem ook niet, waarop Seversnake toch wel geamuseerd op kon reageren. "Gelukkig past er veel in mijn maag," reageerde hij daarom ook. Vervolgens stelde Dauntrose een vraag naar Winddancer, waardoor Seversnake dus stil bleef en klaar was om te vertrekken. Seversnake had geen flauw idee wat er gebeuren moest om ze allemaal weg te krijgen. Zelfs de hele clan bijeen was niet genoeg om ze allemaal uit te roeien. Het krioelde er van de ratten.

Ze had iets gemist, maar tegelijkertijd ook niet. De Clanbijeenkomst was gegaan over iets wat ze zelf in levende lijven meegemaakt had, dus meer informatie kon ze er niet over krijgen. Echter haastte er meteen een kat naar haar toe toen ze het kamp binnenkwam, en zei deze tegen haar dat ze mee moest op patrouille. Kort fronste Wasp; als dat zo was, had ze dat wel geweten. Echter bleek het toch waar te zijn - een spontane patrouille. Gebeurde niet vaak, maar wel eens. De pers knikte naar de vier andere katten toen ze zich bij hen voegde. Ze overhoorde de opmerking van Dauntrose. Als het er echt zoveel zijn... "Oh, reken er maar op dat het er echt zoveel zijn. Ik heb ze gezien. Als het er weinig geweest waren, was Innerstar geen leven verloren." miauwde ze, het laatste werd er streng achteraan gevoegd.

Haar goede humeur verdween toen Lurking zich ermee kwam bemoedigen, maar Tallshadow beëindigde de woordenwisseling tussen hun door hem ook mee te laten gaan met de patrouille. Winddancer knarste haar tanden opeen en keek haar broer niet meer aan. Zo werkte dat niet bij haar - eerst amper aandacht aan haar besteden omdat ze allebei druk waren met hun eigen leven, en dan opeens bezorgd en grote-broer-achtig gaan doen. Humpf.

Dauntrose keek opzij naar Waspsting. Daar had de poes wel gelijk in. Ze knikte dan ook begrijpelijk. Tallshadow stelde de patrouille gerust, dat had ze wel nodig. Eigenlijk had ze willen protesteren omdat ze zo veel mogelijk wou rusten, zonder argwaan te trekken. Haar zwangerschap was nog steeds een groot geheim en sinds gisteren voelde ze zich niet zo goed. Waarschijnlijk iets met de prooi die ze gegeten had. Het ruzietje tussen Wind en Lurking negeerde ze. De deputy stopte het snel door Lurkingshade aan de patrouille te voegen. Volgens haar was iedereen er. Ze zouden snel kunnen gaan.

Had hij mee gewild? Nee, maar als dit niet was gebeurd hadden zijn poten hem toch mee gedragen. Hij wandelde dan ook koppig langs Tall heen en keek hem even fel aan. Voor het eerst in tijden leek woede hem weer over te nemen. Weer? nee, het gebeurde echt amper, bijna niet. De laatste tijd was hij te soft geweest. Hij keek even naar zijn grote zus en snoof even luid, waarna hij zijn blik vooruit richtte en gewoon star afwachtte op wat ze zouden doen. Verdomme Tall...

Lurkingshade leit duidelijk blijken dat hij het niet leuk vond - mooi zo, dat maakte dan twee. Winddancer keek hem uitdrukkelijk niet aan en was de eerste om Tallshadow te volgen toen die opstond en er goed de pas in zette. Ze hield hem makkelijk bij en liep naast hem. Haar groene blik verhardde eventjes toen hij aan Waspsting en Seversnake zei dat ze de 'jongeren' goed in de gaten moesten houden en moesten bijpraten. Bijpraten vond ze niet erg, het was het feit dat hij hun jongeren noemde en dat ze in de gaten gehouden moesten worden, als kittens. Net wanneer hij haar oud en wijs genoeg vond om mee te gaan met de betere warriors! Hmpf. De warrior zei er echter niets van en hield haar snuitje, haar pas subtiel nog ietsje versnellend en haar kaken op elkaar klemmend.