Deputy Benoeming; Lies and broken bonds

Wat er gebeurde ontging Smokegaze niet. Daar was Butterstar, in gevecht met Luvon. En toen was Butterstar er met de kaken van Luvon om haar keel heen. Ze sikte, ze stierf, verloor een leven. Zou het er één zijn? De woorden van de apprentice was hij vergeten, zeker toen de apprentice zelf Luvon aanvloog. Vervolgens ook Creamyfrost. Smokegaze grauwde luid. De grom was intens en woedend. Butterstar mocht dan zijn leugenachtige moeder zijn, zij was zijn moeder en altijd nog zoveel beter dan Ashlily. De dood werd haar zeker niet gegund, dat werd niemand gegund. Zelfs Luvon niet. Maar een flinke verminking kon nu zeker geen kwaad, na wat Luvon geflikt had. Futuresong bijna vermoorden én Butterstar een leven ontnemen. Walgelijk ding dat het was. Pak hem zoon! De woorden van een krachtige, mannelijke stem ging door zijn kop heen en meteen vloog ook Smokegaze de kater aan. "Walgelijke moordenaar!" Schreeuwde Smokegaze en sloeg zijn gespierde klauwen in de heupen van de kater, in de hoop deze goed open te rijten.

TAG: Luvon, Creamyfrost en Butterpaw

Het was ineens oorverdovend stil. Natuurlijk was er op de achtergrond het geschreeuw van de Clan. Hij luisterde er niet naar; kon zelf wel bedenken wat voor kleurrijke taal de katten om hen heen gebruikten om hem uit te foeteren. Luvon was haastig aan het bedenken hoeveel levens Butterstar verloren had, dit was toch zeker niet haar laatste? Hij wilde niet verantwoordelijk zijn voor haar definitieve dood, dat kon hij zichzelf niet vergeven. De rode kater was nog steeds in alle staten, maar werd ondertussen aangevlogen door zijn naasten. Een Apprentice, een Warrior en ook Smokegaze voegde zich nog bij het gezelschap dat zich nu zichtbaar tegen hem had gekeerd. De grijze tabby sprong op zijn heupen af. Doordat de kater net uit wilde halen naar Creamyfrost, kon hij de aanval niet ontwijken en ging hij behoorlijk hard ten gronde. De hele Clan zou zich tegen hem keren, vechten had geen zin meer.

TAG; Creamyfrost, Smokegaze.

Silvercloud's ogen werden groot van verbazing toen Criedwolves de leader aanviel, zijn eigen dochter. De queen was geen moment van Butterstar's zijde geweken en had alles dan ook vanaf de eerste lijn gevolgd. Nog voordat Silvercloud haar ter hulp kon scheten, was het al te laat. Butterpaw en Creamyfrost, haar ex-apprentice, vielen de kater aan. Silvercloud zelf richtte zich direct op Butterstar, waar Outrage en Rosepaw rond zaten. Ze zag bloed aan Butter's hals, maar geen open of gapende wond. Amper een paar staartlengtes verder waren de andere aan het vechten met de verrader. Haar blik schoot vluchtig naar Rosepaw, die ineengedoken bij Butterstar zat. Zij moest hier weg, net als Butterstar. Ze moesten zich althans iets verder begeven, zodat ze niet in de klauwruimte van Criedwolves, Creamyfrost en Butterpaw zaten. Butterstar moest de tijd krijgen om haar weg naar Starclan te vinden en terug te komen. "Aan de kant," mauwde ze dan ook, kort een blik werpend op Outrage en Rosepaw, waarna ze naar voren stapte. Ze nam haar vriendin voorzichtig vast in haar nekvel en sleepte haar enkele staarlengtes naar achteren. Straks sprong die zoon van haar nog eens op Butterstar. Eén leven verliezen was al te veel, laat staan twee. Ze liet Butterstar aan Rosepaw en Outrage over en ging zelf tussen de vechtende katten en Butterstar instaan. Moest Criedwolves uitwijken naar het lichaam van Butter, sloeg Silvercloud toe om haar te beschermen.

TAG: Butterstar, Outrage en Rosepaw

Criedwolves zijn nagels krasten over zijn wang, waardoor er bloed opwelde en zichtbaar werd in zijn crèmekleurige vacht. Het prikte, maar gelukkig was het onder zijn oog en was die niet beschadigd. In zijn ooghoek zag hij hoe Smokegaze zijn nagels in de kater boorde en hem daardoor tegen de grond aansloeg. Hij bracht zijn gewicht op zijn achterpoten en sprong omhoog. Met de bedoeling om hard boven op Criedwolves te belanden. Dat kraaienvoer had gewoon van Butterstar af moeten blijven. Hij hoopte dat zijn tante snel weer bij zou komen en ordes gaf, maar tot die tijd zouden ze dit geval hier moeten houden. En zolang die zich bleef verzetten zou hij terug vechten. Zijn opa had haar sowieso één leven afgenomen en dat had enkel maar bitterheid bij Creamyfrost wakker gemaakt. Dit was zijn opa niet, dit was enkel een niets betekende zwerfkat.

Tag: Luvon & Smokegaze

De pijn die door haar lichaam vloeide bracht haar tot pijnlijke herinneringen van vlak voor ze dit leven verloren was. Haar vader had haar verraden. Hij had haar beste vriendin proberen te vermoorden en had haar een leven afgenomen. Dit alles leek nog meer pijn te doen dan de brandende wonden in die hij haar lichamelijk had toegebracht. Ze was alles kwijt wat ze ooit had gevoeld voor deze kater en wat achter gebleven was was een harde leegte die brandde in haar diep blauwe ogen zodra ze deze open sloeg. Iet wat moeilijk duwde ze haar lichaam omhoog. De sterrenhemel die ze zojuist gezien had leek nog even te dartelen in haar ogen toen ze voorbij Silvercloud stapte. "Creamyfrost, Butterpaw, Smokegaze." Bijna emotieloos sprak ze de drie namen uit als teken dat ze hun gevecht op moesten geven voor haar kop zich naar haar vader draaide. Emotie was niet te vinden terwijl ze neerstaarde op de rode kater. "Verdwijn." Al haar woede was verdwenen. Geen seconde meer wou ze de kater neerhalen of hem pijn aan doen. Ze wou hem alleen maar weg hebben. "Je hebt tot zonsopgang om Riverclan territorium verlaten te hebben. Vinden we je daarna nog zal je behandeld worden als een vijand. Verdwijn en keer nooit meer terug Luvon."

Het leek alsof de wereld rondom haar was weggevaagd, op de achtergrond gedrukt en niet aanwezig was. Maar de werkelijkheid was anders, en ze werd hierin terug gerukt toen haar halfbroer haar aansprak. Ze klemde haar kaken hard op elkaar, en alle emotie die zojuist nog zo ontzettend rauw op haar gezicht gestaan had, vaagde weg. Een trucje geleerd van de kater die hen zojuist verraden had. "Hoe durf je zo'n toon aan te slaan." siste ze hem koud toe, en trok haar bovenlip op zodat haar tanden dreigend tevoorschijn kwamen. Ook spande ze haar spieren aan, klaar om hem een klap te geven, maar ze hield zich in. Aan de buitenkant leek zo oh zo kalm, maar vanbinnen kookte ze. Had hij dan helemaal geen gevoel? Echter wist ze ook dat dit harder voor haar moest aankomen dan wie dan ook, want hij was haar mentor geweest, en het meeste van een vriend geweest dat ze ooit gehad had. "Leer hiervan." klonk het toen, en haar blik verharde bij de vertrouwde stem. Ze klemde haar kaken nog wat harder op elkaar, om de tranen die uit het niets opgeweld waren terug te dwingen. Ze was niet zo zwak, zou niet laten merken wat hij haar aandeed - onbewust ook iets wat hij haar aangeleerd had. Als je goed keek, was ze een exacte replica van hem geworden. Ze deed als hem, praatte als hem, dacht als hem. Het was hem goed gelukt om in ieder geval één volger te rekruteren. Want Rose leek verscheurd te zijn. Haar moeder of haar opa, het leek een lastige keus. Terwijl katten hem aanvlogen kon ze enkel zien hoe haar mentor werd aangevlogen, al bleef haar brein herhalen dat hij haar verraden had. Het liet haar koud dat hij de Clan iets aangedaan had, maar haar moeder was pijn doen ging een stap over de lijn, en ze wist niet of ze deze lijn kon verplaatsen voor hem of niet. Of ze hem nu moest buitensluiten of niet. Toen drie katten hem aan het bevechten waren, kon ze het werkelijk niet meer aanzien. "Stop." mompelde ze, eerst in zichzelf, maar toen herhaalde ze zichzelf en riep ze naar de twee warriors en apprentie. "Stop!" ze liep naar voren, naar het viertal. "Heeft de warrior code jullie niets geleerd? Een eerzame warrior hoeft niet te doden." vervolgde ze, haar stem monotoon. Want ze ging tegen haar Clan in, en wat moesten ze wel niet van haar denken nu? Maar ze kon hem ook niet zo zien. Toen klonk de stem van haar moeder, en Rose bevroor. Haar moeder. Ze bleef staan, hoorde de stem, liet de woorden in zich zinken. Haar blik gleed naar Criedwolves, haar mentor die haar nog beter opgevoed had dan haar eigen moeder. Ze liet geen emotie doorschijnen in haar ogen, maar het deed zoveel pijn hem te moeten zien gaan. Ze wist dat als het er eenmaal op aankwam, hij zou kiezen voor zijn eigen veiligheid en zich over zijn trots zou kunnen zetten. Hij zou weggaan, ze was er bijna zeker van. Ze kon enkel blijven staan en kijken.

Tag: Creamyfrost, Butterpaw, Smokegaze, Butterstar, Luvon

Er was amper mogelijkheid om te herstellen van de aanval van Smokegaze, of Creamyfrost kwam alweer op hem afgesprongen. De rode kater haalde nog enkele keren uit, maar het was wel duidelijk dat verzet geen zin meer had. Zijn kop had tevens een flinke klap gekregen toen Smokegaze op hem af was gesprongen en alles leek te schommelen. Achter de twee katten die hem aanvielen zag hij de flamepoint poes echter weer overeind komen. Uit de dood opgestaan, letterlijk. Het ging langzaam, moeizaam, maar uiteindelijk stond ze overeind en noemde de namen van de katten die op hem afgesprongen waren. Luvon krabbelde haastig overeind, iedere spier schreeuwde van de pijn. "Verdwijn." Het woord was zo simpel en toch wist het hem zo te raken. Hij keek haar aan met een blik die kon doden, maar ze gaf hem tot vanavond tijd. Ze zou hem sparen, iets wat hij niet had verwacht. Dit was het voor hem, wellicht de laatste keer dat hij zijn familie zou zien, dat hij zijn dochter zou zien. Hij weigerde zijn verdriet te laten zien, keerde zich om en liep richting de uitgang. Op zijn weg naar buiten passeerde hij de grijze Apprentice, Rosepaw. "Blijf sterk. Onthoud wat ik je heb geleerd," zei hij op een toon die alleen zij kon horen. Daarna verdween hij door de uitgang van het kamp, om vervolgens nooit meer terug te komen.

- Topic uit.

Smokegaze hield Luvon vast op de grond, zolang hij niks kon, kon hij niks, dus hoefde hij ook niets te doen. Creamyfrost was aan zijn zijde samen met nog een apprentice. Butterstar was bijgekomen en ze moesten direct verdwijnen. Smokegaze wierp Butterstar een korte, vurige, maar ook bezorgde blik toe en keerde zich vervolgens weg. Hij liep nog even langs Rosepaw heen. "Ik dood niet," sprak hij nog even toonloos tegen de apprentice. Nee, Smokegaze was geen moordenaar, maar hij was ook niet iemand die niet beschermde en terug vocht wanneer nodig. Ergens maakte hij zich zorgen om de apprentice, gezien zij getraind was door Luvon. Hopelijk had de kater haar niet al te veel beïnvloed. Buiten de kring van katten bleef hij staan en luisterde naar de woorden van Butterstar. Luvon was verbannen. Maar goed ook. Ondertussen begon Smokegaze rustig het bloed van zijn nagels te likken. Het bloed van zijn opa, ongelooflijk. Hij had de kater niet vertrouwd, maar dit was wel het uiterste van wat hij verwacht had.

TAG: Niemand meer.

Onderwerp: Re: Deputy Benoeming; Lies and broken bonds