Louder than thunder

Onderwerp: Louder than thunder di 14 jun 2016 - 14:44

What would it take for things to be quiet?
Quiet like the snow.
And I know this isn't much
But I know I could, I could be better.
I don't think I deserve it;
Selflessness, find your way into my heart.
All stars could be brighter.
All hearts could be warmer.

De wind rukte aan zijn lange rossige vacht terwijl hij over de sunningrocks staarde het Thunderclan territorium in. Zijn gesprek met Glowstick had hem leger achter gelaten. Meer en meer beseffende dat Riverclan nooit zijn thuis zou zijn. Zeker niet met zijn vader nu levende onder de wensen van zijn zuster. NAtuurlijk, zijn dochters Spellbound en Lakepaw waren in Riverclan. Hij had hen nodig om door te gaan met dit leven. Maar het maakte voor de rest niet veel uit. Niets zou veranderen uiteindelijk. Hij zou eenzaam achterblijven als de twee meiden katers vonden om mee om te gaan. Wellicht zouden hun zelfs beter zijn voor zijn dochters dan hij zelf ooit was geweest voor zijn mate zo lang geleden.. Wellicht hadden hun zelfs een kans op echt geluk. Iets dat hem nooit gegunt was. Zuchtend liet de kater zichzelf op de warme stenen zakken en sloot zijn ogen. Hoe lang zou dit nog doorgaan? Hoe lang zou hij dit nog voelen..

Onderwerp: Re: Louder than thunder wo 15 jun 2016 - 15:12

De wind die tussen zijn crèmekleurige haren door waaide voelde warm. Hij liep door RiverClan territorium met zijn bek een stukje open, om geen enkele geur te missen. Zijn snorharen streken soms langs een bosje terwijl hij langs de rivier trippelde. Zijn lichtblauwe ogen stonden wat afwezig. Hij was diep in gedachten verzonken . Hij sprong via de stenen over de rivier naar Sunningrocks. Zo snel hij aan de overkant was werd zijn blik weer helder, want zijn blik viel op zijn oom. Hij trok verrast met zijn oren. Hij sprak Bitterball eigenlijk niet zo vaak, maar hij was familie en elk familielid had bij hem een plekje in zijn hart. “Oom.” Zei hij vriendelijk. Hij bracht zichzelf weer in beweging en liep naar de oranje kater toe.

Onderwerp: Re: Louder than thunder wo 15 jun 2016 - 15:24

De plotse bekende stem van Lovefeather's zoon liet hem bijna opschrikken en direct draaide de rode kater zijn hoofd bij om recht naar Creamyfrost te staren. Hij had nooit veel met deze kater gesproken. Met niemand van zijn siblings kits eigenlijk. Hij had altijd alleen maar aandacht gehad voor zijn eigen dochters en partner. Had hij er moeten zijn voor Creamyfrost, zijn sibling en zijn neefjes en nichtjes? Het duizelde hem even bij de gedachte dat hij wellicht exact hetzelfde was als zijn vader. Enkel geobsedeerd met dat wat hem een beter persoon maakte. Daarom schudde Bitter snel de gedachtes weg en draaide zijn oortjes iets optimistischer bij. "Creamyfrost hey" Begon hij rustig en schraapte zijn keel. "Wat doe jij hier?"

Onderwerp: Re: Louder than thunder di 21 jun 2016 - 20:46

Hij ging naast zijn oom zitten en keek even over Sunningrocks. “Aan de wandel.” Zei hij, omdat hij niets beters te zeggen wist. Het was een eerlijk antwoord, zoals ze van hem gewend waren. Hij kon niet liegen, tenminste zolang hij van papaverzaadjes afbleef. “En jij?” Hij keek opzij naar Bitterball, met een vriendelijke glimlach om zijn lippen. Hij kende zijn oom eigenlijk niet zo heel goed, maar hij keek tegen hem op. Hij keek tegen ze allemaal op, omdat hij bewondering had voor de oudere warriors in de clan. Helemaal voor zijn familie.

Onderwerp: Re: Louder than thunder di 21 jun 2016 - 20:54

Zijn oortjes draaide zich even bij in de verte een tak horen breken maar besloot er geen aandacht om te geven. Inplaats daarvan draaide hij zijn brede kop om naar zijn neefje. Een warme blik in zijn groene ogen. "Nog even genieten van de laatse newleaf zonnen." Grinnikte hij even zachtjes voor hij een lik over zijn rode poot gaf en de jonge warrior aankeek. Hij had zijn 'ziekte' van een afstand meegemaakt en hij had te doen gehad met zijn neefje. Toch had hij zich er niet mee bemoeit. "Creamyfrost.." Mompelde hij langzaam voor zijn blik zich richtte op Thunderclan grond. "Hoe lang denk je dat Riverclan de Sunningrocks nog in poten houdt?"

Onderwerp: Re: Louder than thunder vr 24 jun 2016 - 8:40

Hij was een beetje verrast door de vraag van zijn oom. Had Bitterball geen vertrouwen in zijn zus? “Ik heb vertrouwen in Butterstar.” Zei hij terwijl hij de oudere kater onderzoekend opnam. “Ben je er bang voor dat we niet sterk genoeg zijn?” Zijn tante was een goede leidster en hij geloofde in haar. Als ze Sunningrocks kwijt zouden raken dan zou dat de wil van StarClan zijn, het zou niet aan Butterstar liggen daar had hij het volste vertrouwen in. Misschien was zijn oom daar wel bang voor, voor de wil van de gestorven warriors.

Onderwerp: Re: Louder than thunder wo 29 jun 2016 - 22:13

"We zullen wel sterk genoeg zijn Creamy.. Alleen of we op tijd zullen zijn.." Mompelde hij zuchtend en staarde op naar de hemel en de zilverpels. Wat was de wens van Starclan over dit gebied. "Deze landen zijn niet van ons. Dat zijn ze nooit geweest. Thunderclan kent ze vele malen beter dan wij ooit zullen doen. Butterstar is een goede planner en leader. Maar ze is net zo'n heethoofd als onze vader. Ik ben bang dat ze een ander doel belangrijker vindt en dit onder onze poten vandaan getrokken wordt nog voor ze het doorheeft.."

Onderwerp: Re: Louder than thunder do 30 jun 2016 - 10:21

Hij werd een beetje down van de houding van zijn oom. “Vertel het haar dan. Ze zal toch wel naar haar bloedeigen broer luisteren? En anders wil ik het ook nog wel proberen, naar mij luistert ze altijd wel. Of ze er wat mee doet weet ik niet natuurlijk.” Hij kon zich niet voorstellen dat Butterstar Sunningrocks uit het oog zou verliezen, maar het was waar dat ze soms een beetje door kon drijven. Ze moesten er dan voor zorgen dat dat niet zou gebeuren, ze stond er immers niet alleen voor. Het was een verantwoordelijkheid van hun allemaal. Zij waren samen RiverClan, dat was Butterstar niet alleen.

Onderwerp: Re: Louder than thunder ma 11 jul 2016 - 18:05

Een zachte glimlach gleed op zijn lippen bij de bijna optimistische woorden van Creamy, hij was een schat maar leek veel teveel op zijn moeder dat was duidelijk. Butter en Bitter spraken nauwelijks zeker na de dood van Love die hun familie eigenlijk nog een beetje bij elkaar hielt. "Butter luistert naar bijna niemand en zeker niet naar mij, maar ik weet zeker dat ze wel zou luisteren naar haar schattige neefje." Zachtjes grinnikte hij Creamy aantikkend met zijn staart en rekte zichzelf uit.

Onderwerp: Re: Louder than thunder wo 13 jul 2016 - 11:33

Er gleed even een bedenkelijke uitdrukking over zijn gezicht, dat wist hij eigenlijk nog niet zo zeker. “Ooh dat weet ik niet hoor, maar ik kan het in ieder geval proberen.” Voordat er een vriendelijke glimlach over zijn lippen gleed en hij Bitterball aankeek terwijl die zich uitrekte. Zijn gezicht ontspande toen hij besloten had dat hij inderdaad maar eens met haar moest gaan praten. Zo gemakkelijk zoals het eerder ging, ging het allang niet meer. Hij voelde vaak een terughoudendheid om haar aan te spreken en waar dat precies aan lag kon hij niet zo goed zijn poot opleggen. Hij stond op en tikte ook zijn oom een keer aan. “We moeten maar weer terug of niet?” Het begon laat te worden.

Onderwerp: Re: Louder than thunder wo 27 jul 2016 - 14:52

Zachtjes grinnikte hij op de terughoudendheid van Creamyfrost. Die zag duidelijk niet hoe gek zijn tante was op hem. Butter hielt dezelfde liefde voor hem als Lovefeather gehad had. Het was bijna pijnlijk om te zien hoe zijn twee zusters waarvan hij er een had moeten laten gaan nog altijd zo gelijk aan elkaar waren. "Ja laten we maar gaan." Mompelde hij zachtjes hem met een warme blik aankijkend terwijl hij zichzelf uit rekte en zich omdraaide om terug te lopen naar het kamp. Hij vroeg zich nog altijd af hoe lang ze Sunningrocks nog zouden houden maar moest vertrouwen hebben in zijn zuster hoe weinig vertrouwen die dan had in hem.

Onderwerp: Re: Louder than thunder