Nightmare kwam trippelend het kamp binnen gelopen, het was een lange nacht geweest maar met een trots gevoel liet ze de jonge kraai op de hoop vers prooi vallen. Langzaam rekte ze zich uit. Ze draaide zich om om richting de warriors den te lopen en deze dag met een welverdiende nachtrust aftesluiten. Maar wat zach ze nu vanuit haar oog hoek. Een klein hoopje vacht sprong over het midden van het kamp op een kleine steen. Zijn amberkleurige oogjes schene vel terwijl hij zijn blik strak op de maan liet rusten. Geamuseerd en vol verbazing trippelde Nightmare naar de kleine kitten toe.
hoor jij soms bij de nacht patrouille? haar gouden en blouwe oog keken hem geamuseerd aan.