I saw an angel; of that I'm sure [oogjes openen!]

Het zonlicht scheen door haar gesloten oogleden. De jonge kitten kneep ze nog wat harder toe en draaide zich om, zodat het licht op haar rugje viel. Amberkit geeuwde even. Ze was net wakker geworden na een namiddag dutje, en de zon was nu aan het ondergaan - ze had de hele namiddag geslapen, maar dat had ze natuurlijk nog niet echt door. En het was ook niet alsof de kitten veel meer deed dan eten en slapen.. Ze was nog wat te jong om echt te spelen met haar siblings, zeker aangezien haar oogjes nog toe zaten. Maar vandaag voelden ze anders - ze voelden.. Minder toe. Was dat zelfs mogelijk? Heel voorzichtig deed het jonge poesje één van haar kittenblauwe oogjes open, en kneep hem bijna meteen weer toe. Zo fel - veel te fel. Maar Amberkit kon best koppig zijn, dat had haar moeder ongetwijfeld al gemerkt. Ze probeerde opnieuw. Langzaamaan begon haar oogje te wennen aan het felle licht, ook al was dat licht niet zo fel binnen in de nursery al buiten op de open plek. De lichtbruine tabby geeuwde nog een keertje, lichtjes, en probeerde nu ook haar andere oogje te openen - voorzichtig. Ze knipperde nog een paar keer om haar kittenblauwe oogjes laten wennen aan het licht. Wauw, alles was zo groot! Ze keek verwonderd om zich heen. Op twee weken was de jonge kitten ietwat aan de late kant om haar oogjes te openen, maar het was het toch echt wel waard! Nieuwsgierig keek ze naast haar, en voor de eerste keer zag ze haar twee broertjes, en haar eigen tabby pootjes, en de vacht van haar moeder die er bijna identiek aan die van haar uitzag - wat was alles mooi!

OPEN!